Dlaczego „Toy Story - 4” trzeba patrzeć nie tylko dla dzieci

Pierwsza część „Toy Story” została opublikowana prawie 25 lat temu i od razu okazało się, że przemysł animacji. Pierwszy na ekranach nie były bajki, w pełni symulować na komputerze. W tym przypadku, grafika nie wygląda martwy. Wręcz przeciwnie, Pixar udało się stworzyć prawdziwą, szczerą i prostą historię, zakochać się z publicznością. Później zrobiło się franczyzy jest ważne zarówno dla studia i dla zwykłych miłośników dobrego kina.

Nic dziwnego, że przed wydaniem kolejnej kontynuacji publiczności martwi: co, jeśli coś pójdzie nie tak? Niemniej jednak, za każdym razem Pixar spełnił, a nawet wyprzedza harmonogram: druga i trzecia „Toy Story” nie mniej godne uwagi niż pierwszy był.

Jednak decyzja o zwolnieniu czwartą część wygląda wątpliwe. Jakie mogą być dodawane, gdy jak mówi wszystko?

Ale Pixar okazało.

genialny twórcy

Skierowany „Toy Story - 4„Josh Cooley w pewnym sensie można nazwać przybysza. Prace jego wyłączny reżysera - krótki film „George i AJ” i „First Date Riley.” Cooley jest również oznaczone jako współautor „Puzzle”, a wcześniej pracował głównie w Pixar Storyboard.

W każdym innym przypadku, można powiedzieć, że niedoświadczony reżyser nie należy ufać tak ważną franczyzy. Ale fakt, że filmy Pixar nie jesteś autorem. Projekty to zespół z niezwykle utalentowanych ludzi w swojej dziedzinie.

W tym studiu dobrze wiedzą, jak przydzielać zasoby do produktu okazało i wykonywane na wysokim poziomie artystycznym, a tutaj, aby być uczciwym, opłacalne.

przemyślany scenariusz

Motywem przewodnim tej serii był i pozostaje obawa zmienia świat - kwestie istotne dla wszystkich grup wiekowych. W pierwszym filmie zabawka kowboj Woody obawiali się, że astronauta Buzz odsunąć go od oczach ukochanej jednego właściciela.

Kolejne zdjęcie stopniowo rozwinął ideę, jak straszne jest niepotrzebna i stopniowo zbliżył się do tematu więdnięcia centralny do „Toy Story - 4”.

Nowe i według Woody jest podkładany przez Toma Hanksa, ostateczna Film wyjaśnia, że ​​zabawki należą do ich właścicieli, jak rodzice dzieciom. Woody doświadczenia podobne do uczucia ojca, w schyłkowych latach jego boi się być zbędne.

Cowboy w tej części rzeczywiście przypominający starego człowieka. Pisarze nie zapomnij wrzucić podpowiedź: bohater powstał w latach 50-tych. Znaczna część akcji rozgrywa się w antykwariacie wśród antyków, przestarzały własną rękę.

Wspaniałą rzeczą, że po myśli motywacja dla głównego bohatera, twórcy nie zapomnieli o wtórnym. Każda postać - nie ważne jak małe może być - jest na swoim miejscu.

urocze postacie

Nie jest tajemnicą, że Pixar udaje się co roku, aby stworzyć najbardziej ujmujące postacie. W studiu zna prawa animacji klasycznych i zrozumieć, jak zrobić postacie wyglądają i poruszają się tak, aby spowodować czułością. Woody, Buzz, Jessie i reszta chcą wczuć: wyglądają jak mieszka.

Ponadto, postacie bardziej i zamykać przeglądarkę na poziomie emocjonalnym, bo to nie jest rozwiązanie problemów zabawki. Dotyczy to nie tylko pozytywne znaki, ale również negatywne.

W co najmniej trzech części zabawek „Historia” - drugi, trzeci i czwarty - antagonistów ujawnione w szczegółach. Widz zrozumieć swoje działania. Te czarne charaktery może nawet szczerze współczuć. Ponadto, urocza: nieszkodliwy staruszek zabawny, różowy miś i lalka słodkie - tak było co druga dziewczyna.

Oszałamiająca grafika

Każde nowe kreskówki Pixar - jest to kolejny krok do przodu. W pierwszych „Toy Story” widzów pokazał wiarygodne postacie z tworzywa sztucznego. W „Potwory i spółka” - realistycznego futra. Pierwszy "Iniemamocni„Wykazały najnowsze osiągnięcia w dziedzinie modelowania ciała ludzkiego,” Gdzie jest Nemo „- praca pierwszej klasy ze światłem i wodą.

„Historia Zabawka - 4” nie jest wyjątek. grafika komputerowa, w szczególności pracy z oświetleniem, osiągnął nowy poziom. Światło w kreskówce nie wygląda po prostu spektakularny i realistyczne. Aw końcowych akcentów oświetlenia sceny, tak aby dodatkowo podkreślić dramatyczny element filmu.

---

Ogólnie rzecz biorąc, „Toy Story - 4” nie jest kontynuacją niepotrzebne, a przełom techniczne i koncepcyjne. Ale co najważniejsze: kreskówki mówi o poważnych problemach języka dla dorosłych dla dzieci.