Jak zostać astronautą - instrukcje od popularyzatora astronautyki Aleksandra Chochłowa

Jakim astronautą możesz zostać

Są tylko dwie opcje.

profesjonalny

Od 2012 roku selekcja astronautów stała się ogólnorosyjska i otwarta. Może w nim wziąć udział każdy obywatel Federacji Rosyjskiej (zarówno specjaliści cywilni, jak i wojskowi). Najważniejsze jest spełnienie określonych kryteriów, które ciągle się zmieniają i każdorazowo są określone w rozporządzeniu w sprawie selekcji konkursowej.

Do tej pory odbyły się już trzy konkursy selekcyjne. 10 lipca Rozpoczęty czwarty.

Wymagania stawiane kandydatom zmieniały się stopniowo i niewątpliwie będą się zmieniać. To prawda, że ​​\u200b\u200bwarto tutaj zauważyć, że system selekcji astronautów w Rosji jest bardzo konserwatywny.

Przyczyną rezygnacji mogą być jakieś nieoczywiste przyczyny. Na przykład teraz rosyjski kosmonauta nie może mieć drugiego obywatelstwa ani pozwolenia na pobyt w innym kraju, nie można też robić sobie tatuaży.

Ale czynniki selekcji medycznej nadal dominują. W końcu każda wyprawa w kosmos pogarsza zdrowie, a zawodowy astronauta w ciągu swojej 20-30-letniej kariery może wykonać od 1 do 6 lotów na orbitę.

Poza zdrowiem astronauta potrzebuje dużej wytrzymałości i determinacji, bo zdarza się, że na lot można czekać 10 lat. Na przykład dzisiaj jedyna kobieta w rosyjskim korpusie kosmonautów, Anna Kikina, została kandydatką w 2012 roku i poleciała w kosmos w 2022 roku.

Dlatego podczas selekcji konkursowej psychologowie z Centrum Szkolenia Kosmonautów (CTC) próbują ustalić, czy ubiegający się o taką posadę, czy będzie w stanie poświęcić jej długi okres życia, stale się ucząc i poprawa. Ich zadaniem jest wyeliminowanie tych, którzy chcieliby szybko dojechać orbita.

Zaleta wyboru ścieżki zawodowej: jeśli wydajesz dużo zasobów na szkolenie, istnieje duże prawdopodobieństwo, że polecisz w kosmos więcej niż jeden raz i przez długi czas. Wyprawy na ISS trwają od 6 do 11 miesięcy.

Główną wadą jest to, że możesz spędzić lata na przygotowaniach, ale nigdy nie latać.

Drugim minusem jest to, że zawód astronauty jest jednym z najmniej wolnych: zarówno na Ziemi, jak iw kosmosie, będziesz przestrzegać publicznych i niepisanych zasad.

Turysta

W Rosji turyści kosmiczni nazywani są uczestnikami lotów kosmicznych. Przechodząc przez komisję lekarską, podlegają znacznie mniejszym wymaganiom niż zawodowi astronauci.

Dzieje się tak dlatego, że ci drudzy mają prawdopodobnie długoterminowe perspektywy kariery i 4-5 długich lotów kosmicznych, podczas gdy turysta kosmiczny poleci w kosmos tylko raz na nieco ponad tydzień. Chociaż są już wyjątki. Na przykład Charles Simonyi dwukrotnie poleciał na ISS.

Turysta nie musi poświęcać całego życia na zawód – może robić różne rzeczy, projekty pod jednym ważnym warunkiem: musi mieć wystarczająco dużo pieniędzy, aby kupić bilet na orbitę.

W 2023 roku 7-12-dniowy lot kosztuje około 50 milionów dolarów na osobę.

Ale zdolność finansowa nie jest jedynym kryterium wyboru. Stan zdrowia kosmicznego turysty musi spełniać wymogi bezpieczeństwa (zdarzały się przypadki, gdy lekarze nie dopuszczali potencjalnego turysty do lotu), a on sam musi być umieszczony w skafander kosmiczny i do statku.

Nie trzeba jednak zostać astronautą i zapłacić za to 50 milionów dolarów. Miłośnicy lotów kosmicznych mają okazję, jeśli nie polecieć w kosmos, to przynajmniej dotknąć go za znacznie mniejsze pieniądze - około 400 tysięcy dolarów.

Usługę załogowych lotów suborbitalnych świadczą już dwie firmy: Blue Origin – z większym powodzeniem i Virgin Galactic – z mniejszym powodzeniem. W obu przypadkach poczuj stan nieważkość i możesz cieszyć się widokiem przestrzeni w oknie w około 4 minuty. Maksymalna wysokość lotu wynosi 80–110 km.

Jak zostać profesjonalnym astronautą

Jeśli nadal jesteś studentem, zacznij od pierwszego punktu. Jeśli jesteś już młodym specjalistą, przejdź do piątego.

1. Ucz się dobrze i bądź zdrowy

Rosja ma najsurowsze wymagania dotyczące wzroku, a dzieci w wieku szkolnym, które marzą o kosmosie, często można rozpoznać po niesportowych mundurach i okularach.

Trzeba więc połączyć dwie rzeczy: dobrze, albo lepiej, doskonale, uczyć się i jednocześnie dbać o zdrowie.

Ważny jest sport, zdrowe nawyki i odpowiednia dieta.

Wiele osób nie zostało astronautami z powodu zamiłowania do słodyczy i odpowiednio ciężkiej próchnicy.

Jeśli chodzi o studia, szczególną uwagę należy zwrócić na fizykę i matematyka - są kluczem do zawodu astronauty. A na etapie selekcji na miejscu bilety będą zawierały pytania o nich.

Istnieją jednak egzaminy z języka rosyjskiego i angielskiego. A wraz z rozwojem kosmonautyki załogowej wzrost liczby naukowców i lekarzy, chemia i biologia będą nie mniej ważne.

Dlatego lepiej harmonijnie rozwijać się w szkole, kształtując w sobie dyscyplinę wewnętrzną i zewnętrzną.

2. Zaangażuj się w technopark lub koło inżynierskie

Kosmonauci cenią sobie wszechstronność, możliwość zrobienia wielu rzeczy własnymi rękami i pomysłowość. Dlatego kreatywność techniczna dzieci i młodzieży bardzo pomoże rozwinąć umiejętności, które za kilka lat przydadzą się na wewnętrznym etapie selekcji w CTC, a następnie w locie kosmicznym.

3. Mieć odpowiednie hobby

Na etapie selekcji nieobecnej komisja w CPC zwraca uwagę na dodatkowe dokumenty załączane przez wnioskodawcę do wniosku. Równocześnie ważniejsze jest pokazanie głębi swojego zamiłowania do jakiegoś sportu, a nie ilości sekcji, na które uczęszczałeś.

Dobrze, jeśli posiadasz certyfikaty potwierdzające umiejętności, które pokrywają się z przebiegiem ogólnego szkolenia kosmicznego. To nurkowanie, skoki spadochronowe, pilotowanie lekkiego samolotu lub paralotni. Jeśli uprawiasz sport, pomoże ci to przejść etap oceny sprawności fizycznej: pływanie, bieganie, podciąganie na drążku itp.

Ale musisz przestrzegać zasady: nie szkodzić. Na przykład sporty zawodowe nie są odpowiednie dla tego zawodu astronauta. A wynikające z tego kontuzje mogą ostatecznie zamknąć Twoją zawodową drogę w kosmos.

4. Aby uzyskać wyższe wykształcenie

Podczas gdy kosmonauci lecą na Międzynarodową Stację Kosmiczną, członkowie komisji selekcyjnej Roskosmosu podczas selekcji preferują kandydatów ze specjalnościami inżynieryjnymi i lotniczymi. Takie wykształcenie odbywa się na Moskiewskim Państwowym Uniwersytecie Technicznym. Bauman, MAI, „Voenmekh” im. Ustinowa, Moskiewski Instytut Fizyki i Technologii czy na uniwersytetach i szkołach lotniczych, a także na regionalnych uniwersytetach technicznych i klasycznych.

Dyplom musi wskazywać „specjalista” lub „magister”. „Kawaler” nie jest odpowiedni.

Jest jednak szansa dla fizyków, lekarzy i biologów. Ale oni, jeśli spojrzeć na wyniki rekrutacji w ostatnich latach, są raczej wyjątkiem od ogólnej reguły.

Tak, ważna jest nie tylko specjalność, ale też oceny na dyplomie. Mogą mieć wpływ na prowizję na etapie nieobecnym, zwłaszcza jeśli jest duży wybór.

5. Pracuj w swojej specjalności

Dla CTC ważne jest, aby kandydat na kosmonautę pracował w jednym miejscu co najmniej 3 lata. A najlepiej w specjalności. Dowodem jest tylko wpis w zeszycie ćwiczeń.

Priorytet mają inżynierowie pracujący w przemyśle kosmicznym, zwłaszcza w macierzystej organizacji załogowej astronautyka - w Korporacji Rakietowo-Kosmicznej „Energia” im. Z. P. Królowa.

6. Doprecyzuj parametry przed rozpoczęciem selekcji

Wielu astronautów przyznało, że w dzieciństwie nie stawiali sobie za cel eksploracji kosmosu. Bardzo często podejmowali decyzję tuż przed próbą zakwalifikowania się.

Ale to nie znaczy, że spontaniczność jest najlepszą opcją. Selekcja konkurencyjna odbywa się w dość krótkim czasie, a wiele parametrów wymaga wcześniejszego przygotowania.

• Sprawdź swoje zdrowie. Jeśli zdecydujesz się spróbować swoich sił na egzaminach w CTC, warto przygotować się do tego z 6-12 miesięcznym wyprzedzeniem. Udaj się na badanie lekarskie i dowiedz się, czy coś wymaga leczenia.
• Bądź aktywny. Konieczne jest podniesienie swoich standardów treningu fizycznego do poziomu TRP. Zwróć szczególną uwagę na trening aparatu przedsionkowego. Ludzi generalnie dzieli się na trzy grupy: ze słabym aparatem przedsionkowym (niestety droga do kosmosu jest dla nich zamknięta), ze średnią (można trenować, wtedy jest jeszcze szansa zostać astronautą) i doskonałe (ci ludzie w zerowej grawitacji czują się jak ryba w woda). Tych ostatnich jest jednak niewielu, a większość przed pełnoetatową selekcją w CTC musi trenować, np. narciarstwo, karuzeli lub nawet po prostu obracając się wokół własnej osi.
• Dowiedz się więcej o zawodzie. Radzę poszukać w internecie wrażeń z poprzednich selekcji uczestników, przejść na wykłady otwarte na temat lotów załogowych i szkolenia astronautów. Aktualnie dostępne wideo od CPC z aktualnymi poradami.

7. Poczekaj na ogłoszenie o naborze i przeprowadź selekcję nieobecnych

10 lipca ruszyła czwarta otwarta selekcja do korpusu kosmonautów Roskosmosu. Mogą w nim uczestniczyć Rosjanie w wieku od 25 do 35 lat.

Szczegółowe wymagania dla kandydatów opisane są na stronie strona Ośrodek przygotowania kosmonautów. TAK. A. Gagarina. Można tam znaleźć regulamin dotyczący selekcji konkursowej oraz wszelkie niezbędne informacje. Komisja przyjmuje wnioski i dokumenty do 30 października 2023 r.

Kandydaci na astronautów muszą samodzielnie przejść szereg badań lekarskich w swoim regionie, napisać autobiografię, zrobić kopie dokumentów potwierdzających, uzyskać referencje z miejsca praca. Wszystkie zebrane dokumenty należy przesłać na nazwisko kierownika CTC w Star City w terminie określonym dla etapu korespondencyjnego.

Komisja bada otrzymane dokumenty i wzywa na etap bezpośredni tych, którzy spełniają podstawowe wymagania dotyczące zdrowia, wieku, wykształcenia i zawodu.

8. Przekaż wybór

Dla tych, którzy przeszli etap korespondencyjny, przygotowano kilka testów. Zwykle pierwszy to ten przesiewający. Jest to albo psychologia (testy i wywiady), albo wychowanie fizyczne (zestaw norm dotyczących biegania, pływania, skakania w basenie z trampoliną, pompki, podciąganie na drążku, skoki na trampolinie, korzystanie z symulatorów itp.). Tutaj konieczne jest wykazanie się wytrzymałością, szybkością, siłą, zwinnością i koordynacją. Około 70% entuzjastów kosmosu wraca wtedy do domu.

Resztę pokonuję w ciągu 1-2 tygodni zestawem egzaminów indywidualnych oraz egzaminem końcowym-rozmową kwalifikacyjną z komisją w systemie punktowym.

Nauczyciel osobiście przystępuje do egzaminów język angielski i rosyjski, umiejętności operatorskie (umiejętność posługiwania się narzędziami technicznymi, takimi jak multimetr), informatyka.

A wnioskodawca zajmuje się fizyką, matematyką, kulturoznawstwem, historią technologii kosmicznej, podstawami astronautyki załogowej format egzaminu-wywiadu dużej komisji, składającej się ze specjalistów z KPCh i przedstawicieli organizacji kosmicznych branże.

Ci, którzy zdali, przechodzą do najdłuższego i najtrudniejszego etapu – medycznego.

Po przejściu wszystkich testów kilku finalistów przechodzi ostateczną selekcję komisji. W „klasie kosmicznej” jest tylko 4-8 miejsc, czasami liczba ta jest nieco zwiększona w Roscosmos.

9. Ukończ szkolenie przed lotem

Kandydaci na kosmonautów muszą dostać pracę w CTC i przejść ogólne szkolenie kosmiczne (GST) przez 1,5–2 lata.

Najpierw na wykładach iw laboratoriach technicznych studiują teorię lotu, początkowo technologię kosmiczną poziomu, przejść specjalne szkolenie związane ze strukturą lotu kosmicznego od startu do lądowanie. W makietach Sojuza kandydaci są szkoleni do pilotowania statku kosmicznego, przede wszystkim ćwicząc zapasowe tryby sterowania ręcznego (zwykle większość lotu odbywa się w trybie automatycznym).

Pracę w nieważkości opanowuje się podczas lotów parabolicznych samolotem laboratoryjnym Ił-76 MDK, gdzie pełna nieważkość występuje przez 22–24 sekund podczas stromego wznoszenia i opadania samolotu. Takie slajdy są powtarzane 10 razy na lot.

Kandydaci na kosmonautów muszą szkolić się, by po powrocie na Ziemię zostawić aparat na wodzie w przypadku awaryjnego wodowania. Zimą uczą się przetrwać dwa dni w tajdze, zrobić schronienie, rozpalić ognisko.

Kandydaci uczą się pracy w stanie nieważkości poza stacją w dużym basenie z modelem ISS – nazywa się to hydrolaboratorium.

Rozwijanie umiejętności działania w trudnych warunkach i stresujący Sytuację poprawiają szkolenia w pilotowaniu samolotów L-39 oraz szkolenia spadochronowe. Astronauci wykonują zadania podczas swobodnego spadania, przed otwarciem spadochronu, aby psycholodzy mogli sprawdzić ich zdolność do podejmowania świadomych i szybkich decyzji pod presją czasu.

Podczas selekcji i późniejszego szkolenia kosmonauci przechodzą szkolenie w wirówce. Dzięki temu możliwe jest symulowanie przeciążeń podczas startu rakiety i podczas lądowania statku kosmicznego na Ziemi.

Po ukończeniu OKP kandydaci przystępują do egzaminu i oficjalnie zostają astronautami. Następnie w grupach kontynuują naukę technologii kosmicznej i cech pracy na orbicie.

Następnie rozpoczynają się nominacje do załóg. Najpierw - do rezerwowej załogi statku kosmicznego Sojuz, a następnie - do głównej. Pierwszy lot na załogowym statku transportowym i dalej półroczna wachta Międzynarodowa Stacja Kosmiczna też się uczą. Celem załóg są eksperymenty naukowe i konserwacja stacji kosmicznej, w tym naprawa w przypadku jakichkolwiek awarii. Nawet po kilku latach nauki i szkolenia na Ziemi, młodzi kosmonauci zdobywają główne doświadczenie podczas pierwszego lotu kosmicznego.

Muszę powiedzieć, że w niedalekiej przyszłości algorytm może się zmienić. Trwają już przygotowania do nowych programów szkoleniowych dla załóg okrętu nowej generacji Oryol i Rosyjskiej Stacji Orbitalnej. Lub na przykład z początkiem lotów krzyżowych na statkach Załoga Smoka Rosyjscy kosmonauci startujący z USA skrócili czas szkolenia załóg, ponieważ Amerykanie nie przyjmują załóg rezerwowych.

Jak zostać kosmicznym turystą

Tutaj wszystko jest znacznie prostsze. Z punktu widzenia dostępności przestrzeni dla zwykłego człowieka, przez ostatnie 3-4 lata dosłownie wiele się zmieniło.

1. Ukończ szkolenie przed lotem

W Rosji turyści kosmiczni są szkoleni w TsPK im. TAK. A. Gagarina. Przygotowanie do takich lotów trwa 4–6 miesięcy, w zależności od ciągłości zajęć i programu lotu: nawet krótka wizyta na stacji kosmicznej może bardzo różnić się nasyceniem. Ktoś po prostu chce spojrzeć na Ziemię z zewnątrz, zrobić zdjęcie i nagrać film, a ktoś chce się przyłączyć programu naukowego, w tym jako uczestnik wszelkich eksperymentów medycznych prowadzonych przez profesjonalistów astronauci.

W ośrodkach szkoleniowych dla turystów kosmicznych uczą się, jak używać kombinezonu ratunkowego, jak się zachowywać się w „fotelu” statku kosmicznego i działać w przypadku awarii pojazdu nośnego podczas startu lub lądowanie. Specjalne modele na Ziemi (w CTC czy w należącym do NASA Centrum Kosmicznym im. Lyndona Johnsona) pozwalają opanować warunki życia jak na stacji kosmicznej.

Egzamin przed lotem dla turystów jest łatwiejszy niż dla profesjonalistów. Ale muszą też udowodnić, że przetrwają w warunkach lotu kosmicznego.

2. Zarezerwować lot

W Rosji turystyką kosmiczną zajmuje się Glavkosmos, spółka zależna państwowej korporacji Roscosmos. Na statku kosmicznym Sojuz można polecieć zarówno na ISS, jak i w locie autonomicznym.

W zeszłym roku Glavkosmos ogłosił, że możliwość lotu na Międzynarodową Stację Kosmiczną w charakterze turysty pojawi się w 2024 roku.

Ale na razie nie będzie to zwykła turystka, a kosmonautka z Białorusi.

Każdy, kto może sobie pozwolić na wydanie 50 milionów dolarów na lot, może zapoznać się z ogólnymi informacjami na stronie i zgłosić się do Glavkosmosu w celu zorganizowania lotu turystycznego na ISS. Do tej pory firma zorganizowała jeden lot w kosmos w celu kręcenia filmu "Dzwonić».

W USA jest trzech operatorów prywatnych lotów orbitalnych. Wszystkie te firmy współpracują z klientami indywidualnymi, organizując loty kosmiczne na ISS i właśnie na orbitę:

• SpaceX. Ukończył jeden prywatny autonomiczny (bez wizyty na stacji orbitalnej) lot na orbitę, teraz przygotowywany jest drugi.
• Kosmiczne przygody. Wraz z Roskosmosem zorganizowała 9 lotów na ISS na statku kosmicznym Sojuz.
• Przestrzeń aksjomatyczna - dwa loty na ISS (przy użyciu statku kosmicznego SpaceX Crew Dragon).

W drugiej połowie tej dekady rozpocznie się budowa kilku stacji komercyjnych na orbicie okołoziemskiej. NA ISS powstanie segment komercyjny, który po 2030 roku stanie się stacją prywatną – Axiom Station. Oprócz Crew Dragon w kosmos wystartują jeszcze dwa prywatne statki kosmiczne. Chiny rozpoczęły również planowanie turystycznej usługi lotów kosmicznych.

Na jakie wyzwania należy się przygotować?

Wiele osób uważa, że ​​jedzenie na ISS jest trudne. Ale rur praktycznie nie używa się już w kosmosie. Z punktu widzenia jedzenia wszystko jest całkiem wygodne: jest gorące jedzenie, nawet jeśli trzeba je jeść z worków i puszek z powodu nieważkości. puszek, ale na stacji kosmicznej można – po przybyciu kolejnego statku towarowego – spróbować pizzy, lodów i świeżych owoce. Działał nawet eksperymentalny ekspres do kawy.

Ale poważnie, istnieje ryzyko i trudności, a jest ich wiele.

Przede wszystkim jest to nieważkość. Większość profesjonalnych astronautów cierpieć z długotrwałego narażenia na mikrograwitację.

Latanie po stacji jest przyjemne, ale mięśnie stopniowo zanikają, wapń jest wypłukiwany z kości, naczynia krwionośne tracą elastyczność.

Turyści kosmiczni latają krótko, a ich głównym problemem są pierwsze 2–3 dni ostrej adaptacji do stanu nieważkości, kiedy czują się chorzy, trudno im zasnąć, pojawiają się bóle pleców i głowy.

Jest też kwestia promieniowania. To prawda, że ​​\u200b\u200bjego znaczenie wzrośnie w przyszłości - podczas lotów międzyplanetarnych.

Cóż, pomimo wzrostu niezawodności technologii kosmicznej, wypadki wciąż się zdarzają. Dwa niedawne przykłady: katastrofa rakiety nośnej Sojuz-FG jesienią 2018 r., kiedy to dwóch członków załogi zostało uratowanych przez system ratowniczy, odciągając ich statek kosmiczny Sojuz od rakiety. A teraz na ISS jest załoga, która musiała pozostać przez pół roku z powodu wypadku w systemie kontroli termicznej ich statku. Specjaliści musieli pilnie przygotować drugi statek kosmiczny Sojuz, który zastąpił uszkodzony.