Jak Barbie stała się symbolem feminizmu i dlaczego nie jest już wstydem wydawać się głupim – mówi badaczka Katerina Denisova

Dlaczego feministki krytykowały Barbie

Jako dziecko byłam fanką Barbie: miałam mnóstwo lalek, ubranek dla nich, domków, koni, Kenów. Moja dziewczyna i ja poznaliśmy się i graliśmy w różne scenariusze w grze - najczęściej heteronormatywne i stereotypowe. Na przykład o tym, że Ken zdradza Barbie z inną lalką i między nimi zaczyna się spór.

Nie odczułem z tego powodu żadnych negatywnych emocji. Nie sądziłem, że Barbie ma nierealistyczne proporcje albo że firma Mattel, która produkuje te lalki, emituje coś problematycznego.

Marzyłam, że kiedyś będę jak Barbie: wyjdę za mąż, przeprowadzę się do pięknego domu, będę gotować dla męża.

Nie ma w tym nic złego, ale teraz rozumiem, że mogą istnieć inne wątki.

Kiedy zacząłem się bardziej interesować feminizm, potem oczywiście spotkała się z krytyką ze strony Barbie. Niektórzy mówią: „Barbie to tylko zabawka. Dlaczego wszyscy są na nią tacy źli?” Ale zabawka, podobnie jak książka, zawiera informacje, które mogą mieć wpływ na społeczeństwo. Zgadzam się, rzadko słyszymy: „Tak, to tylko książka! Po co ją krytykować?

Weź przynajmniej wygląd Barbie. Parametry jej ciała są absolutnie nierealne. Gdyby była prawdziwą kobietą, to po prostu nie mógłbym chodziłby.

To, że Barbie była pierwotnie tylko białą, niebieskooką blondynką, również nie jest przypadkowe. Ta lalka pojawiła się i została pozycjonowana jako ideał kobiety, do którego każdy powinien dążyć. Jednak nie wszyscy się pod nią poddają. Sondaże wśród czarnych dziewcząt pokazałże wizerunek Barbie czyni je społecznymi dyskomfort. Dzieci myślą, że coś jest z nimi nie tak, bo nie wyglądają jak ta lalka.

Ale to nie wszystko. Barbie otacza cały wszechświat: bajki, czasopisma, gry. Nawet same lalki są sprzedawane z pewnymi akcesoriami w zestawie. Na przykład w 1963 roku Barbie pojawiła się w zestawie z wagą i książką „Jak schudnąć”. Skala została oznaczona symbolem 110 funtów - to bardzo mała waga, biorąc pod uwagę, że lalka jest wykonana w skali 1:6, a jej wzrost w rzeczywistości wynosiłby 175 cm. A w książce była tylko jedna rada: „Nie jedz!” Kiedy te wiadomości są nie tylko zakodowane w jaki sposób sama lalka wygląda, ale są dosłownie przedstawione zwykłym tekstem, staje się jasne, że my audycja.

Jak Barbie stała się nową ikoną feministek

Teraz sytuacja dotycząca Barbie uległa zmianie. Po pierwsze, oprócz niej istnieją inne marki lalek. Po drugie, same Barbie stały się bardziej zróżnicowane i inkluzywne: teraz mają różne kolory skóry i cechy ciała, różne zawody. Nie zamierzam za to chwalić firmy Mattel – oczywiście robią to, aby utrzymać publiczność i pozostać na bieżąco. Ale ich działania mają znacznie mniejszy potencjał niż praca. aktywiści, teoretycy, artyści, którzy przemyśleli na nowo wizerunek Barbie.

Na przykład ostatnio bajki o Barbie przeżywały swój renesans. Natknąłem się na wiele tiktok z materiałami stamtąd, w których autorki doszukały się przesłania równości i ukrytych feministycznych znaczeń. Kreskówki Barbie ona decyduje wszystkie problemy, nie wydaje się głupie i polega tylko na człowieku.

Ponadto nie tak dawno byliśmy świadkami popularności stylu barbicore i bimbification w ubraniach - trend, w którym dziewczyny pokazują swoje zamiłowanie do makijażu i zakupów i nie wstydzą się z tego powodu popisywać głupi.

Wydaje mi się, że w tym kontekście Barbie pełni rolę symbolu, na którym ludziom wygodnie jest udaremnienie i który jest wygodny w użyciu, aby zademonstrować pewne alternatywne pragnienia. Kobiety są zmęczone sytuacją, która rozwinęła się w patriarchalnym społeczeństwie. Mają wielkie wymagania i oczekiwania: nowoczesna dziewczyna musi być jednocześnie piękna i odnosząca sukcesy, być w związku i mieć pełne życia życie osobiste, spełniać emocjonalne i praca domowa. Wszystko to podczas gdy człowiek jest potrzebny wielokrotnie mniej.

Kobiety są zmęczone byciem silnym. Zmęczeni ciągłym udowadnianiem światu, że są godni jego dobrodziejstw. Zmęczeni czerpaniem minimum z życia, jednocześnie dając z siebie maksimum.

Kultura bimbo, ściśle związana z Barbie, jest konsekwencją tego zmęczenia. To dobra alternatywa dla wizerunku silnej kobiety – możesz po prostu skupić się na tym, co lubisz robić i nie myśleć o tym, czy wyglądasz jednocześnie „niepoważnie”. Bimbos przełamują stereotyp dotyczący okładki i jej zawartości.

Na przykład Paris Hilton celowo zbudowała wokół siebie wizerunek głupiej blondynki, która nic nie rozumie. W rzeczywistości jest bardzo wykształconą osobą. Może powiedzieć: „Wiem, że jestem mądra i odniosłam sukces, ale nie zamierzam tego udowadniać. Nie obchodzi mnie, czy ludzie pomyślą, że jestem głupia, bo noszę różowe sukienki”. Wizerunek Barbie pomaga kobietom wyrzec się i odejść od społecznych pragnień. To trochę pierdol się stereotypy.

Barbie to obraz, którego nie próbujesz kopiować bezpośrednio, ale używasz go jako ucieleśnienia idei, że możesz być nieoczekiwany.

Ktoś może nazwać odzyskiwanie Barbie problematyczna. Feministki mają różne zdania w tej sprawie.

Niektórzy uważają, że kobiety mają prawo wybierać, co chcą, i nie możemy ich za to krytykować. Na przykład decyzja „golić nogi czy nie” może nie być uwarunkowana jakimikolwiek oczekiwaniami patriarchatu. Jeśli kobiecie jest wygodniej, to czemu nie?

Istnieje inna opinia, która jest sprzeczna z tą koncepcją: „Tak, każdy ma wybór, ale czy to naprawdę wybór?” Możesz ogolić nogi i powiedzieć, że robisz to dla siebie. Ale czy wpadłbyś na ten pomysł, gdyby nie było standardów gładkiego kobiecego ciała?

Nie nazwałbym odzyskiwania Barbie problematycznym. To zrozumiałe, dlaczego ludzie tego potrzebują: chcą przeciwstawić się stereotypom, które często rozpowszechniają przeciwnicy feminizmu. Na przykład kiedyś zorganizowaliśmy wydarzenie, na którym omawialiśmy standardy piękna. Jeden widzCzłowiek zapytał: „Jeśli jesteście feministkami, to dlaczego nosicie makijaż?” Odzyskanie może być odpowiedzią na takie dziwne pytania, które zasadniczo odmawiają ci tożsamości.

Czego można się spodziewać po filmie Barbie Grety Gerwig

Nikt z nas jeszcze nie oglądał filmu, ale z samego zwiastuna i wywiadu reżysera wynika, że ​​nie będzie o tym, jak fajnie jest żyć w świecie Barbie: Życie jest plastikowe, jest fantastyczne. Najprawdopodobniej będzie zawierał krytykę standardów piękna i kapitalizmu.

Jestem zainteresowany poważnym analitycznym podejściem Grety Gerwig do radzenia sobie z takim popkulturowym fenomenem. Jest dość szanowaną reżyserką, która ma za sobą filmy fabularne, które nie są powszechnie nazywane mainstreamem. A potem zabiera Barbie do pracy!

Wydaje mi się, że jest to podobne do tego, jak ludzie na uniwersytetach piszą artykuły naukowe o tiktoku lub serialu animowanym. Zastosowanie „poważnej” analizy do tak „niskich” obiektów popkultury może prowadzić do ciekawych rezultatów.

Wielu uważa kulturę popularną za nieistotną do studiowania. Ale myślę, że trzeba to poważnie zbadać, ponieważ obejmuje ogromną publiczność.

Nie wiem, na ile ten film stworzy nową rundę feministycznej dyskusji, ale na pewno wpasuje się w serię innych „Biblii” dla bimbo. A więc na przykład filmBlondynka w prawieprzeżywa ostatnio drugi rozkwit. W historiach głównych bohaterek, Vivian i Elle, widzimy, że bez względu na to, jak bardzo się starasz, nie zostaniesz potraktowana poważnie, ponieważ jesteś kobietą.

Elle wygląda stereotypowo kobieco: ubiera się na różowo i nosi w torbie małego pieska. Vivian zachowuje się zdecydowanie poważnie i profesjonalnie, ubiera się skromnie, mając nadzieję, że uchroni ją to przed zaniedbaniem ze strony kolegów i niepowodzeniem w karierze. Ale to wszystko nie ma żadnego znaczenia. Obaj są wyśmiewani i lekceważeni.

Fakt, że Vivian stara się pokazać, że jest równa mężczyznom, w niczym jej nie pomaga w życiu. Zamiast włączyć ją do dyskusji, kierownik prosi ją o podanie wszystkim kawy.

Wydaje mi się, że Barbie Grety Gerwig dobrze wpisuje się w ten paradygmat. Ten film może po raz kolejny zainspirować ludzi do ponownego przemyślenia znaczenia zewnętrznej reprezentacji.