Kradzież czaszki i „szklany nonsens”: 5 nieoczekiwanych faktów o wielkich muzykach

1. Franciszek Liszt wysyłał fanom wiązki psiej sierści pod pozorem własnej sierści

Węgierski kompozytor Ferenc (lub jak słusznie nazywa się go Franz) Liszt był bardzo popularny i miał wielu wielbicieli. Tak, nie tylko w dzisiejszych czasach gwiazdy popu mają szalonych fanów.

Franz dosłownie nawiedzanyA. Piechur. Franciszek Liszt: Lata wirtuozowskie, 1811-1847 entuzjastyczny tłum po jego występach. Za każdym razem, gdy szarpał strunę fortepianu, fani próbowali ją ukraść, by zrobić sobie bombkę na nadgarstku. Fani walczyli o chusteczki i rękawiczki Liszta, a portrety kompozytora widniały na broszkach i kameach.

Kobiety bombardowały Franza miłosnymi wiadomościami ze łzami w oczach, prosząc o oddanie mu pukla włosów na pamiątkę.

Kompozytor rozumował dość rozsądnie: jeśli każdej wzniosłej damie da się pasemko włosów, to można pozostać łysym. I zdecydowałam się na psa. Poproszony o wysłanie zamka Liszt

ścięteA. Piechur. Franciszek Liszt: Lata wirtuozowskie, 1811-1847 od nieszczęsnego zwierzaka, włożyła do koperty i wysłała do innej fanki - a ona zachowała ten klejnot jak źrenicę w oku.

2. Kilka prac Mendelssohna faktycznie należy do jego siostry Fanny

Nazwisko kompozytora Mendelssohna stało się powszechnie znane dzięki jego marszowi weselnemu. Oprócz niego Feliks napisał pięć oper, kilkanaście symfonii, skomponował muzykę na chóry i organy - jednym słowem był dość produktywnym kompozytorem. Ale niewiele osób wie, że nie wszystkie dzieła Mendelssohna należą do niego.

Kompozytor miał siostrę Fanny, która również opanowanyR. Larry'ego Todda. Mendelssohn i jego świat muzyka. To prawda, że ​​była bardziej znana jako śpiewaczka - mimo że napisała trio i kwartet fortepianowy, uwerturę orkiestrową, cztery kantaty, ponad 125 utworów fortepianowych i około 250 pieśni.

Większość z tych prac nie została opublikowana za życia Fanny. I te, które były podpisane imieniem jej brata. Faktem jest, że w XIX wieku społeczeństwo było całkowicie przekonane, że kobieta nie ma nic wspólnego z muzyką - o ile oczywiście nie piosenkarz. Nie mogło być mowy, żeby dama została kompozytorką – dziś dasz im pisać muzykę, a jutro, co dobre, będą chodzić w spodniach i domagać się równych praw!

Był nim także ojciec Fanny i Felixa, Abraham Mendelssohn niewzruszonyS. Hensel. Rodzina Mendelssohnów 1729-1847: z listów i dzienników w tej sprawie.

samego Feliksa zaadresowanyS. Hensel. Rodzina Mendelssohnów 1729-1847: z listów i dzienników z siostrą jest delikatniejszy niż ojciec, ale miał też kiepską opinię o jej zdolnościach kompozytorskich: „O ile znam Fanny, muszę powiedzieć, że nie ma ona ani skłonności, ani powołania do autorstwa. Jest na to zbyt kobieca”.

Pod twórczością siostry podpisał się za jej wiedzą i zgodą – bo krytycy muzyczni nigdy nie uznaliby twórczości kobiety. W szczególności od dłuższego czasu został rozważonySiostra Mendelssohna wreszcie doczekała się uhonorowania własnego muzycznego geniuszu / The Telegraphże „Sonatę Wielkanocną” na fortepian napisał Felix Mendelssohn i dopiero w 2010 roku muzykolodzy, po przestudiowaniu oryginalnego rękopisu, zdali sobie sprawę, że została ona skomponowana przez Fanny.

3. Czaszka Josepha Haydna skradziona z jego grobu

Joseph Haydn to znany austriacki kompozytor, jeden z twórców takich gatunków muzycznych jak symfonia i kwartet smyczkowy.

Stworzył melodię, na podstawie której ułożyli później hymn dla Niemiec. Był nauczycielJ. Webster, G. federacja. Nowy gaj Haydna Beethovena. Napisał 104 symfonie, 52 sonaty, nie licząc utworów na klawesyn i klawikord, dożył siedemdziesięciu siedmiu lat i zmarł szczęśliwie po długiej chorobie w 1809 roku w Wiedniu. Właśnie wtedy, gdy do miasta wkroczyły wojska francuskie pod wodzą Napoleona.

Kompozytor nie tracił przytomności umysłu do ostatniej chwili. Kiedy kula armatnia spadła w pobliżu jego domu, uspokoił służących: „Nie bójcie się, moje dzieci, bo tam, gdzie jest Haydn, nic złego się nie stanie!”

Z uwagi na to, że Józef zmarł dokładnie na początku okupacji francuskiej, pochowano go w prostej trumnie – nie było czasu na urządzanie wspaniałych uroczystości pożegnalnych.

I dopiero w 1820 roku dworzanie przypomniałJ. Webster, G. federacja. Nowy gaj Haydna księciu Nikolausowi Esterházy II, dawnemu mecenasowi Haydna, że ​​zamierza ponownie pochować ukochanego kompozytora w rodzinnej rezydencji w Eisenstadt. Książę nakazał ekshumację ciała... i wściekł się, gdy okazało się, że w trumnie brakuje głowy.

Po wielu badaniach dowiedziałem sięJ. Webster, G. federacja. Nowy gaj Haydnaże niektórzy fani Josefa Rosenbauma i Johanna Petera frenologia. Obecnie obalono naukę, że zdolności intelektualne człowieka można określić na podstawie struktury czaszki.

Peter przekupił grabarza, aby przekazał mu głowę iz przyjemnością stwierdził, że w czaszce Haydna „muzyczny guz jest w pełni rozwinięty”.

Książę wysłał policję, aby przeszukała domy Rosenbauma i Petera, ale Rosenbaum ukrył czaszkę w słomianym materacu, a na wierzchu położył swoją żonę Teresę. Ta przekonanyJ. Webster, G. federacja. Nowy gaj Haydna żandarmów, których ma miesiączkaa panowie nie przeszukiwali łóżka. Rosenbaum wsunął im czaszkę kogoś innego, zostawiając przy sobie głowę Haydna.

Książę był zadowolony z czaszki, którą otrzymał i zakopał z nią bożka, nieświadomy, że w rzeczywistości należała ona do pewnej kobiety. Czy to prawda ujawniłZwrócona czaszka Haydna / ŻYCIE dopiero w 1954 r. odnaleziono i złożono w grobowcu prawdziwą czaszkę Haydna. Głowa bezimiennej damy, która już tam była, nie została usunięta.

4. Lully przypadkowo zabił się laską konduktora

Kompozytor Jean-Baptiste Lully słynnyJ. Antoni. Mistrzowie francuskiego baroku New Grove: Lully, Charpentier, Lalande, Couperin, Rameau koneserów muzyki klasycznej jako jeden z czołowych przedstawicieli francuskiego baroku. Był ulubieńcem Ludwika XIV (tego, który jest „Królem Słońca”), twórcą francuskiej opery narodowej i autorem sporej liczby baletów. Jednak ten człowiek jest również znany ze swojego tragicznego losu.

Wydawałoby się, że praca kompozytor a konduktor nie oznacza możliwości obrażeń fizycznych - to nie jest stolarstwo ani paralotniarstwo. Ale Lully nie miał tyle szczęścia.

Widzisz, kiedyś Ludovic zachorował - przetoka odbytu. A kiedy wyzdrowiał, trzeba było pilnie wychwalać Wszechmogącego, który zesłał zdrowie swojemu zastępcy na francuską ziemię. I Lully'ego napisałJ. Antoni. Mistrzowie francuskiego baroku New Grove: Lully, Charpentier, Lalande, Couperin, Rameau dla króla utwór zatytułowany Te Deum.

Kiedy majestat wstał z łoża, kompozytor natychmiast go przywitał, stojąc na czele orkiestry, która zagrała monarchy nową melodię.

Jednak w czasach Lully'ego nie wynaleziono jeszcze tak złożonej jednostki, jak batuta dyrygenta, a zamiast tego używano potężnej maczugi zwanej battutą. To taka ciężka, masywna laska wykonana z metalu lub drewna, z którą szef zespołu muzycznego bije zegar.

Ogólnie rzecz biorąc, Lully jest taki entuzjastyczny walonyJ. Antoni. Mistrzowie francuskiego baroku New Grove: Lully, Charpentier, Lalande, Couperin, Rameau z battutą na podłodze, że przebił sobie nią duży palec u nogi. Rana się ropieje, a kompozytor zmarł zgorzel.

Odmówił amputacji, bo poza działalnością muzyczną był też królewskim tancerzem i choreografem i do końca miał nadzieję, że jakoś sobie poradzi. Nie wyszło.

5. Czajkowski bał się, że spadnie mu głowa

Piotr Iljicz Czajkowski był bardzo skromną i nieśmiałą osobą z wieloma dziwactwami. Tak więc do jednego ze znajomych w liście on przyznał sięD. brązowy. Czajkowski: Człowiek i jego muzyka że boi się mówić publicznie.

W innych listach on napisałA. Poznański. Czajkowski oczami innych o sobie: „przeciętność”, „moja złośliwa natura”, „jestem nikczemny” i „jestem brzydki”.

A kiedy niemiecki filozof Julius Blok spytałA. Poznański. Czajkowski oczami innych Czajkowskiego zagrać coś do nagrania, kompozytor odmówił słowami: „Jestem złym pianistą, a mój głos jest chrapliwy. Po co to utrwalać?”

Ale nieśmiałość Czajkowskiego jest najsilniejsza pojawił sięD. brązowy. Czajkowski: Człowiek i jego muzykakiedy dyrygował. Lewą ręką zawsze trzymał głowę, a prawą ściskał różdżkę. Dlaczego? Cóż, kompozytorka zawsze miała wrażenie, że zaraz spadnie z ramion. Czasem chwytał się za brodę, żeby mieć pewność, że głowa stoi stabilnie.

Psychiatrzy sugerowaćD. brązowy. Czajkowski: Człowiek i jego muzykaże przyczyną obaw Czajkowskiego mogła być forma tzw. zaburzenie psychiczne. Ludzie, którzy na nią cierpią, postrzegają swoje ciała jako coś niezwykle kruchego i zdolnego do złamania w każdej chwili.