5 czynników, które wpływają na nasze przekonania o nas samych

Wydawnictwo „MIF” opublikowało książkę „Nie wątp w siebie”. Jej autorka, psychoterapeutka Lisa Olivera, proponuje rozpoznanie, zrozumienie i przepisanie negatywnych skryptów życiowych. Możesz zacząć na przykład od przekonań na swój temat. Publikujemy fragment pierwszej części, w której właśnie o tym mówimy.

1. Rodzina

W dzieciństwie stale otrzymujemy informacje od rodziny. Zaczyna się jeszcze przed urodzeniem: środowisko naszych matek, to, co sobie opowiadają, ich doświadczenia, brak lub obecność wsparcia zaczyna wpływać na nas już w łonie matki. Badania pokazują, że stres prenatalny, nastrój i doświadczenia wpływają na noworodki, a nawet na kształtowanie się ich mózgów. Na przykład stwierdzono, że na rozwój płodu w czasie ciąży mogą wpływać hormony stresu, co z kolei czasami zwiększa ryzyko przyszłych problemów z nauką i zachowaniem.

Wiele naszych historii zaczyna się jeszcze wcześniej. Dziedziczymy i dźwigamy ciężar historii, które nie są nawet z nami związane. Badania nad traumą międzypokoleniową pokazują, że jest ona przekazywana z pokolenia na pokolenie poprzez historie, które dziedziczymy świadomie lub nie. Historia naszej rodziny wpływa na to, kim się stajemy. Jest w naszym ciele.

Weźmy na przykład dzieci i wnuki ofiar Holokaustu. Według badań potomkowie ludzi, którzy to przeżyli, mają niższy poziom kortyzolu niż ich rówieśnicy, hormonu, który pomaga nam reagować na stres. Więc trauma zmieniła ich biologię. To samo można powiedzieć o innych traumatycznych przeżyciach, których doświadczyli i nosili ze sobą nasi przodkowie.

Kiedy się rodzimy, zauważamy wszystko, co widzimy i słyszymy. My, jak małe gąbki, wchłaniamy wszystko, czego doświadczamy, jeszcze zanim zaczniemy rozumieć, co się dzieje. Jeśli twoi bliscy nieustannie krytykowali twoją wagę, być może dowiedziałeś się, że twoja wartość wynika z szczupłości. Jeśli widziałeś, jak bliscy zaprzeczają swoim emocjom, być może poznałeś historię ukrywania uczuć. Jeśli widziałeś ukochaną osobę uśmierzającą ból alkoholem, zakupami lub jedzeniem, być może zdecydowałeś, że nieprzyjemne uczucia należy odrzucić, a nie przeżywać. Jeśli twoi bliscy powiedzieli ci, abyś „był cierpliwy”, „nie bądź maminsynkiem”, być może nauczyłeś się, że wrażliwość oznacza słabość. Gdy nie mamy innych przykładów, wiemy tylko to, co wiemy. A w dzieciństwie to, co wiemy, zależy od tego, co widzimy i czego doświadczamy.

Ponieważ wielu naszych bliskich nie miało technik, umiejętności lub treningu, aby radzić sobie z traumą, regulować emocje, budować zdrowe relacje, zrobili, co mogli, korzystając ze swojej wiedzy. Nie mieli dostępu do informacji tak jak my. Wszyscy jesteśmy niedoskonałymi ludźmi wchodzącymi w interakcje z innymi niedoskonałymi ludźmi, a to powoduje, że dziedziczymy wierzenia i historie, które nie zawsze odzwierciedlają to, kim naprawdę jesteśmy.

Dopiero zdobywając niezależność możemy rozpoznać znajome skrypty rodzinne. Potem możemy, jeśli sami chcemy, rzucić wyzwanie historii, które odziedziczyliśmy i w których nie chcemy już brać udziału.

Może to prowadzić do poczucia zagrożenia zerwaniem z rodziną, wywołać strach, że przestaną nas kochać, porzucą, wyrzucą. Dlatego tak wielu nadal kieruje się przekonaniami rodzinnymi tradycje i historie, które tak naprawdę nie odzwierciedlają ani ich wartości, ani prawdy.

2. Uraz

Oprócz traumy międzypokoleniowej mogłeś również doświadczyć traumy osobistej. Bessel van der Kolk, czołowy badacz traumy, mówi, że trauma to „wszystko, co przekracza zdolność organizmu do radzenia sobie”. Często myślimy o tym jako o ważnym wydarzeniu, takim jak wypadek samochodowy lub wojna, ale kontuzja może być również wynikiem powtarzania mniej zauważalne, ale głęboko bolesne doświadczenia: emocjonalne odrzucenie, brak głębokiego związku, niepewne otoczenie lub relacje, zaniedbanie potrzeby, narażenie na przemoc, marginalizacja w społeczeństwie… Jest wiele doświadczeń, które należy uznać za traumę, a jest ich znacznie więcej bardziej powszechne niż myślimy.

Świadomość takich doświadczeń w naszym życiu pozwoli nam zrozumieć nasze historie. Ponownie przypomina nam, że jeśli nie jesteśmy świadomi alternatyw, to wiemy tylko to, co wiemy. Dołożyliśmy wszelkich starań, aby zrozumieć, co się stało, na podstawie informacji, które wtedy posiadaliśmy.

3. Środowisko

Z wyjątkiem mojego brata w młodym wieku nie znałam innych adoptowanych dzieci. Pamiętam, że nie rozumiałem, dlaczego nie znam nikogo innego do adopcji i zastanawiałem się, co to o mnie mówi. Czy to oznacza, że ​​jestem nie na miejscu? Czy jestem dziwny? Czy coś jest ze mną nie tak? Wiele razy zadawałem sobie te pytania.

Brak informacji o ludziach takich jak ja częściowo utrudniał moje doświadczenie z dzieciństwa. Dodatkowo wtapiam się w otoczenie. Wyglądałem jak moi krewni. Wszyscy zakładali, że jestem „normalnym” dzieckiem. Wszyscy myśleli, że wszystko jest w porządku. Dlatego bardzo łatwo było uwierzyć, że to ja sam ponosiłem winę za swoje myśli, jakby coś było nie tak, co oznacza, że ​​coś było nie tak ze mną.

Czasami myślę o tym, co by się zmieniło, gdybym wchodził w interakcję z innymi. sale recepcyjne dzieci, gdybym miał przestrzeń do odkrywania tej części mojej tożsamości w towarzystwie ludzi, którzy ją rozumieli. Z powodu braku takich powiązań w moim środowisku zacząłem się zastanawiać, jak głęboko wpływa na nas środowisko – i to nie tylko to, co w nim jest, ale także to, czego w nim nie ma.

Wpływa na nas wszystko, czym jesteśmy otoczeni lub czym nie otaczamy, wszystko, co widzimy i czego nie widzimy, wszystko, co słyszymy i czego nie słyszymy, wszystko, czego jesteśmy świadkami lub nie.

Nasze środowisko wpływa również na to, do czego mamy dostęp, jakie zasoby posiadamy, jak łączymy się ze społecznością i czy otrzymujemy od niej wsparcie. Nasze otoczenie jest rodzajem domu, który nosimy w sobie. Wpływa również na to, jak traktujemy siebie i siebie nawzajem. Badając, jak twoje środowisko rozgrywa się w twojej historii, możesz uzyskać wgląd w to, w jaki sposób stałeś się tym, kim jesteś. Jak Twoje środowisko wpłynęło na Ciebie?

4. Głoska bezdźwięczna

Nasze historie pochodzą z dzieciństwa, ale to nie jest ich jedyne źródło. Na wszystkich etapach życia jesteśmy bombardowani opowieściami o tym, kim powinniśmy być i co to znaczy być „dobrym”, „miłym”, „pożądanym” i „odnosić sukcesy”.

Ogromny świat mediów idealizuje pewne historie, ciała, style życia, cele… wiesz. Nieskończenie pokazuje nam idealne obrazy, które wpływają na tworzone przez nas historie. To historie o tym, jak nasze ciała nie są wystarczająco wysportowane, nasze związki nie są wystarczająco piękne, nasze cele nie są wystarczająco duże, nasze domy nie są wystarczająco eleganckie, a my nie jesteśmy wystarczająco młodzi. Nasze historie opierają się na informacjach, którymi się żywimy, a które mogą wpływać na nas w sposób, którego nawet nie zauważamy.

Dzisiaj, w epoce portale społecznościowe i internet, gdzie jeszcze łatwiej znaleźć kulturowe wskazówki dotyczące tego, do czego powinniśmy dążyć, jest to szczególnie prawdziwe. Widzimy proponowany obraz idealnego dnia, więc porównania są nieuniknione. Nasze historie wewnętrzne często opierają się na zewnętrznych oczekiwaniach, normach i systemach, które nie zawsze były tworzone dla naszego dobrego samopoczucia.

Jeśli wystarczająco długo słuchamy tych historii, uwewnętrzniamy je. Czasami nawet zaczynamy oceniać siebie na podstawie tego, czy spełniamy te zewnętrzne standardy, jacy „powinniśmy” być i jak „powinno” wyglądać nasze życie.

Zrozumienie przesłań, które słyszymy na co dzień i jak bardzo je przyjęliśmy, jest kluczem do zidentyfikowania scenariuszy życiowych, które nie mają nic wspólnego z naszym życiem.

5. Społeczeństwo

Nie żyjemy w bańce mydlanej, ale w społeczeństwie, które ma swoje własne historie, które na wiele sposobów wpływają na nasze życie. Media są tylko częścią tego procesu, historie pojawiają się wszędzie, od programów szkolnych po dekrety rządowe i doktryny religijne, aż po normy społeczne. […] Sonia Renee Taylor, autorka książki The Body Is Not an Apology, pokazała mi, jak systemy, w których żyjemy, wpływają na nasz wewnętrzny świat. Jakie historie odziedziczyłeś o byciu mężczyzną, kobietą lub nieidentyfikowaniu się z żadną płcią? Jakie historie o kolorze skóry dowiedziałeś się? A ile masz pieniędzy? O twoich ubraniach? O Twojej okolicy?

Nieustannie otaczają nas historie, które mówią nam, jacy „powinniśmy” być, jak „powinniśmy” postępować, w jakim harmonogramie powinniśmy żyć i kim jesteśmy „zobowiązani” ze względu na normy i standardy kulturowe (wszystkie są tworzone sztucznie). Jakie historie odziedziczyłeś o tym, co możesz, a czego nie możesz zrobić? Jak możesz i nie możesz czuć?

W moim dzieciństwie wszystko było przesiąknięte historiami naszego społeczeństwa. To samo wydarzyło się, gdy moi rodzice dorastali. Stały się więc nie tylko historiami publicznymi, ale także rodzinnymi. Nasze osobiste historie są kształtowane przez nasze rodzinne historie, które są kształtowane przez nasze społeczne historie. To naturalne, że próbujemy znaleźć przyczynę w nas samych, ale warto też wiedzieć, jak nasze osobiste historie splatają się z tymi, które odziedziczyliśmy i usłyszeliśmy.

Jest to szczególnie ważne dla tych, którzy czują, że mieli dobre dzieciństwoale nadal odczuwa ból w środku. Łatwo to porównać... łatwo założyć, że ponieważ ktoś był w gorszej sytuacji lub historia kogoś innego była cięższa, wtedy twój ból i historia nie liczą się i nie mają znaczenia.

Uczono nas budowania hierarchii, oceniania siebie i rozpoznawania siebie jako lepszych lub gorszych, większych lub mniejszych.

Prawda jest taka, że ​​każdy ma swoje własne, niepowtarzalne, indywidualne życie, a tym samym swój osobisty ból i historię. Nie musisz udowadniać, że cierpisz, że masz własne problemy, negatywne doświadczenia, wyjaśniać, dlaczego doświadczasz trudnych uczuć. Wystarczy szanować swoją indywidualność i pozwolić innym robić to samo.

Nie wątp w siebie to wspierający i pełen nadziei przewodnik, jak odzyskać swoje prawdziwe ja. Znajdziesz w nim pytania do introspekcji, przykłady i praktyki, które pomogą Ci się urzeczywistnić i żyć pełnią życia.

Kupić książkę