Hiszpańscy naukowcy odkryli sekret nieśmiertelnej meduzy, która odwraca proces starzenia

W 1988 roku naukowcy dowiedzieli się o istnieniu maleńkiej nieśmiertelnej meduzy Turritopsis dohrnii (chociaż wcześniej błędnie klasyfikowano ją jako Turritopsis nutricula). Przedstawiciele tego gatunku są bardzo mali (około 5 mm średnicy) i są uważani za jedyne zwierzęta na Ziemi, które mogą żyć wiecznie. I hiszpańscy biolodzy z Uniwersytetu w Oviedo postanowiłem się dowiedziećPorównawcza genomika śmiertelnych i nieśmiertelnych parzydełkowatych ujawnia nowe klucze do odmładzania / PNASJak to robią meduzy?

Należy zauważyć, że pomimo swojej nazwy T. Dorhnii nadal nie są nieśmiertelne w tradycyjnym sensie. Mówimy o nieśmiertelności biologicznej: to znaczy, że ich ryzyko śmierci nie wzrasta wraz z wiekiem, ponieważ na każdym etapie rozwoju są w stanie przekształcić się w polip i przeżyć wszystkie cykle rozwoju na nowo. W tym przypadku genetycznie nowy osobnik będzie kompletnym klonem poprzedniego.

Mechanizm uruchamia uraz, głód lub niekorzystne warunki. To tak, jakby osoba dorosła mogła zmienić się z powrotem w embrion z powodu braku pożywienia i ponownie przejść przez etapy narodzin, dojrzewania i dojrzewania - a więc cykl po cyklu, jeśli to konieczne. Jednak z przyczyn zewnętrznych te meduzy mogą w każdej chwili umrzeć, podobnie jak inne organizmy.

Aby znaleźć przyczynę tej supermocy, naukowcy porównali DNA T. dorhnii i inne meduzy. Analiza wykazała, że ​​ponad tysiąc genów może pomóc meduzie w odwróceniu procesu starzenia: są one w jakiś sposób związane ze starzeniem się i naprawą DNA.

Ale tylko jeden z nich dostarcza dwóch aspektów, których nie zaobserwowano u innych meduz. Wyłącza konwersję DNA do RNA lub białka, a także włącza pluripotencję (zdolność komórki macierzystej do zastępowania wszelkich innych potrzebnych organizmowi).

Chociaż ten gen jest nieobecny w innych meduzach, nie jest ograniczony do jednego. Z dużym prawdopodobieństwem nieśmiertelności T. Dorhnii reaguje na kilka genów działających w połączeniu.

Naukowcy uważają, że jeśli będą mogli lepiej zrozumieć te mechanizmy i interakcję genów, to w przyszłości takie osiągnięcia będą mogły zostać wykorzystane do przedłużenia życia ludzi. To nie pomoże nam żyć wiecznie, ale może spowolnić starzenie się ludzkiego ciała.