7 trudności, które czekają na astronautów

1. Pleśń i zarazki

Mogłoby się wydawać, że ISS powinna być najczystszym obiektem w historii ludzkości. W końcu przestrzeń wokół – skąd biorą się niektóre chorobotwórcze bakterie? Ale w rzeczywistości wszelkiego rodzaju obce ziemskie formy życia czasami czują się tam lepiej niż sami astronauci.

Na przykład na stacji żyje dużo pleśni, której zarodniki są niezmiennie wnoszone na pokład wraz z przybywającymi załogami, niezależnie od wszelkich kwarantanny. Przeżywając w tak trudnych warunkach, grzyby stają się naprawdę dotkliwe i wytrzymaćPleśń stacji kosmicznej przeżywa 200-krotność dawki promieniowania, która zabiłaby człowieka / Nauka dawka promieniowania 200 razy większa niż ta, która może zabić człowieka. Dlatego oni rosnąMiędzynarodowa Stacja Kosmiczna rośnie w pleśń - wewnątrz i na zewnątrz / CBC News zarówno wewnątrz, jak i na zewnątrz stacji.

Grzyby kosmiczne są niezwykle wytrwałe.

Pleśń niszczy sprzęt, pokrywa naroślami trudno dostępne obszary stacji i zatyka filtry powietrza swoimi zarodnikami, tworząc

zagrożenieGatunki pleśni w pyle z Międzynarodowej Stacji Kosmicznej zidentyfikowane i określone ilościowo za pomocą specyficznej dla pleśni ilościowej PCR / ScienceDirect zdrowie załogi.

Oprócz grzybów na stacji jest wiele drobnoustrojów, a także słyną z mutacji z promieniowania kosmicznego i stają sięNaukowcy NASA katalogują wszystkie drobnoustroje / EurekAlert coraz bardziej odporny. Mikroorganizmy mogą nawet połączenieZapobieganie chorym statkom kosmicznym / Dyrekcja Misji Naukowych korozja powierzchni metalowych na stacji. Widać, że nieustannie próbują się ich pozbyć, ale walka toczy się z różnym skutkiem.

2. spuchnieta twarz

Nieważkość wpływa na ludzi nie w najlepszy sposób. Przez nią zaczyna się krew rozkładaćCo dzieje się z ludzkim ciałem w kosmosie? /NASA w całym ciele równomiernie - podczas gdy na Ziemi większość przyciąga dolna część ciała.

Zwłaszcza z tego powodu cierpienieKiedy kosmos przyprawia o zawrót głowy / NASA głowa: narastający ucisk, bardzo spuchnięta twarz, spuchnięte policzki i cały czas nospołożonyZapytaj astronautę: mój przewodnik po życiu w kosmosie (oficjalna książka Tima Peake'a) — Tim Peake.

Astronauta Chris Hatfield wzmiankowanyChris Hadfield: Jak naprawić kosmiczną toaletę / Nadzy naukowcy w jednym z wywiadów, że odczucia są czymś w rodzaju kostek, które są sztywne od długiego siedzenia. Tylko nie w nich, ale w fizjonomii.

Astronauci nazywają ten stan „twarzą księżycową”, chociaż nie jest związany z zespołem Cushinga ani lekami. Ale brzmi dobrze.

Również osoba może zranić sięJak długoterminowy lot kosmiczny wpływa na wizję? / Texas A&M dzisiaj także z obrzęku nerwu wzrokowego, któremu towarzyszą problemy ze wzrokiem oraz bóle głowy z powodu zwiększonego ciśnienia śródczaszkowego.

Zwykle w ciągu czterech dni układ krążenia dostosowuje sięZapytaj astronautę: mój przewodnik po życiu w kosmosie (oficjalna książka Tima Peake'a) — Tim Peakea obrzęk ustępuje. Jednak w tym celu organizm rozkłada do 22% objętości krwi, mając rozsądną nadzieję, że w stanie nieważkości już jej nie potrzebuje. A ponieważ serce musi teraz pompować mniej płynów, zaczyna zanikać.

3. Trudności w trawieniu pokarmu

Jednym z najbardziej nieprzyjemnych aspektów życia na ISS jest trawienie pożywienia. Kiedy jesteśmy na Ziemi, jej grawitacja pomaga przenosić żywność przez przewód pokarmowy. W nieważkości zasad gry jest niewiele. zmieniają sięAstronauci mogą zwymiotować, jeśli odbiją w kosmosie / Insider. A kiedy powietrze dostanie się do organizmu podczas posiłku, zdarzają się różne incydenty.

Ogólnie rzecz biorąc, zwykłe niewinne beknięcie może łatwo doprowadzić do fontanny wymiotów, która zacznie latać wokół stacji w postaci gęstej kuli.

Nieważkość nie pozwala żołądkowi i przełykowi oddzielić powietrza i pokarmu stałego, dlatego należy jeść małymi porcjami i bardzo ostrożnie, aby uniknąć nudności. I nawet podczas odbijania musisz przestrzegać zasad.

Astronauta ISS James Newman opracował własną specjalną strategię usuwania nagromadzonego gazu z żołądka. Radzi przed odbijaniem przycisnąć do ściany stacji, a następnie jednocześnie odepchnąć się od niej i wypuścić gaz z żołądka przez usta. W takim przypadku żywność sprasowana siłą odśrodkową pozostanie w środku. Ta taktyka przestrzegaJak to jest w kosmosie?: Historie od astronautów, którzy tam byli / Ariel Waldman większość astronautów.

Kolejnym problemem związanym z podróżami kosmicznymi mogą być wzdęcia. I nie tylko dlatego, że gazy jelitowe w ciasnej przestrzeni są obrzydliwe.

Specjaliści NASA w 1969 roku przyjętyNajważniejsze badanie naukowe w historii: A co z pierdzącymi astronautami? /Gizmodoże metan i wodór wytwarzane w wyniku fermentacji mogą sprawić, że atmosfera orbitujących statków i stacji stanie się wysoce łatwopalna. A to naprawdę zwiększa ryzyko pożarów. Dlatego dla astronautów opracowywane są specjalne diety, które ograniczają produkcję tych pierwiastków w jelitach.

4. iskry z oczu

Podczas lotu na Księżyc w Apollo 11 astronauci zgłoszoneSP‑368 Biomedyczne wyniki Apollo / NASA o widzeniu jasnych iskier w ciemności, kiedy zamknęli oczy. Pilot wahadłowca Don Pettit, który również był na ISS, powiedziałZa daleko od domu: historia życia i śmierci w kosmosie — Chris Jonesgdy zasypiał, obserwował „coś w rodzaju tańca świecących wróżek”. Kosmonauta Maxim Suraev też napisałAnomalia oka / Roskosmos o błyskach przed oczami, które zdarzają się mniej więcej raz na trzy minuty.

Kiedy NASA po raz pierwszy usłyszała o iskrach w 1969 roku, uznała to za przepracowanie załogi i poradziła astronautom, aby zignorowali bzdury.

Ale później naukowcy zdali sobie sprawę, że to nie były halucynacje. Światła, które migoczą przed oczami astronautów, gdy ich powieki są zamknięte, to wysokoenergetyczne cząstki kosmiczne padające na fotoreceptory: fotony i jądra atomowe. Ich źródłaPromienie kosmiczne / Wprowadzenie obsługują różne obiekty - supernowe, aktywne jądra galaktyk, kwazary i rozbłyski gamma.

I to wcale nie jest nieszkodliwe zjawisko. Promienie kosmiczne mogą spowodować poważne zaszkodzićPromieniowanie sprawi, że podróż astronautów na Marsa będzie jeszcze bardziej ryzykowna / Nauka zdrowie astronauty, zwiększające prawdopodobieństwo jego rozwoju guzy nowotworowe. Szczególnie intensywny przepływ cząstek zdolnyFizjologia i Medycyna Kosmiczna - Arnauld E. Nicogossian uszkodzić wzrok. Technika on też nie oszczędzaEkranowanie magnetyczne dla statku kosmicznego / The Space Reviewpowodując awarie obwodów elektronicznych.

5. Deformacja gałek ocznych

Błyski to nie jedyny problem, który spotyka astronautów z ich oczami. Po długim pobycie w kosmosie wizja staje się niejasna nawet dla tych na Ziemi, którzy z łatwością widzą ostatnią linijkę na stole okulistycznym.

Zwykle problemy znikają szybko, gdy osoba wraca z orbity, ale niektórym astronautom powrót do zdrowia zajmuje kilka lat. SondażeNASA stwierdza, że ​​lot kosmiczny wpływa na oczy i wzrok astronautów / Amerykańska Akademia Okulistyki NASA, w której udział wzięło 300 astronautów, wykryła problemy ze wzrokiem u 23% osób podczas krótkich lotów i 49% osób podczas długich wypraw.

Nieważkość wskazówkiMożemy wreszcie wiedzieć, dlaczego astronauci mają zdeformowane gałki oczne / National Geographic zmienić kształt gałek ocznych. Ich tył jest trochę spłaszczaBadanie znajduje przyczynę upośledzenia wzroku u astronautów / RSNAsiatkówka jest również lekko zdeformowana, a zwiększone ciśnienie śródczaszkowe ma negatywny wpływ na nerw wzrokowy.

Chociaż systemy do tworzenia sztucznej grawitacji są w fazie rozwoju, niewiele można zrobić z tą uciążliwością.

6. Spadające paznokcie

Jak obcinać paznokcie na ISS. Wideo: Kanadyjska Agencja Kosmiczna / domena publiczna

My już powiedział że astronauci cierpią na problemy ze skórą: atmosfera na MSK jest zbyt sucha, przez co naskórek jest bardzo łuszczący się. Na Ziemi wszystko to spada na podłogę, ale w zerowej grawitacji płatki skóry nieustannie unoszą się na całej stacji.

Jak On mówiJestem astronautą Scott Kelly, obecnie spędzam rok w kosmosie. AMA! /reddit Astronauta Scott Kelly, musisz bardzo ostrożnie zdjąć skarpetki, jeśli nie chcesz oddychać chmurami z własnych kruszących się modzeli.

Ale jeśli płatki skóry są tylko drobnym utrapieniem, to paznokcie są znacznie gorsze.

W kosmosie są stale rozwarstwiać, a naukowcy nie są jeszcze pewni dlaczego. Paznokcie stają sięPaznokcie astronautów odpadają z powodu projektu rękawic / National Geographic bardzo kruche i kruche. Podobno problemy są takie same jak ze skórą. Przecież paznokcie są zrobione z pochodzącej z niej tkanki, a sucha atmosfera i nadmierne ciśnienie krwi mają na nie zły wpływ.

Dodaj do tego twarde rękawice skafandrów kosmicznych - one potrzebnePaznokcie astronautów odpadają z powodu projektu rękawic / National Geographicaby utrzymać strój ochronny w dobrym stanie. Więc każdy spacer kosmiczny zamienia się w pęcherze i krwawiące palce, co jest bardzo bolesne.

Paznokcie niektórych astronautów całkowicie wypadają. Po powrocie na Ziemię odrastają, ale rzadko zachowują ten sam kształt, co wcześniej.

A tak przy okazji, nawet jeśli gwoździe są mniej więcej w porządku, należy je obcinać na ISS wyłącznie nad wlotami powietrza, aby natychmiast zostały zassane do koszy na śmieci. W przeciwnym razie będą latać po całej stacji.

7. ciężki trening

Skóra i paznokcie to nie jedyne nieprzyjemne rzeczy, które latają w atmosferze ISS. I jak wzmiankowanyZapytaj astronautę: mój przewodnik po życiu w kosmosie (oficjalna książka Tima Peake'a) — Tim Peake Astronauta Tim Peak, krople czasami przelatują tam obok ciebie pot w postaci małych kulek.

W stanie nieważkości w takich sferach gromadzi się każda ciecz, dlatego wśród astronautów jest uważana za znak dobre maniery, gdy się spocisz, natychmiast przetrzyj się ręcznikiem, aby płyn nie odrywał się od skóry i odlecieć.

To nie jest przyjemne, kiedy pot zalewa ci oczy. Zwłaszcza jeśli to nie twoje.

A tak przy okazji pot z ręczników wysłaćZapytaj astronautę: mój przewodnik po życiu w kosmosie (oficjalna książka Tima Peake'a) — Tim Peake do systemów recyklingu cieczy w celu wytworzenia z nich wody pitnej.

Astronauci często się pocą, ponieważ regularnie ćwiczą przez co najmniej dwie godziny. I to nie ze względu na stromą ulgę. Z powodu nieważkości na ISS, mięśnie zanikają. Aby działały, musisz stale obracaćFizjologia i Medycyna Kosmiczna. Arnauld E. Nicogossian na wszelkiego rodzaju podchwytliwych symulatorach. W przeciwnym razie później, po powrocie na Ziemię, w ogóle nie będziesz w stanie prawidłowo chodzić.