Jak przestać być ofiarą i nauczyć się radzić sobie z problemami

Cały czas napotykamy problemy. Duży klient po raz kolejny zmienia zdanie i prosi o przerobienie wszystkiego. Dolar rośnie. Dziecko jest niegrzeczne. Pies znowu choruje... Trudności się nie kończą, męczą, wywołują panikę. I to jest droga do porażki.

Aby wygrać, trzeba zachowywać się jak arcymistrz, mówi przedsiębiorca i doradca finansowy Patrick Beth-David. W języku rosyjskim jego książka „Pięć ruchów do przodu: od osobistego sukcesu do sukcesu biznesowego” została opublikowana przez wydawnictwo Bombora. Lifehacker publikuje fragment czwartego rozdziału.

---

Ciągle słyszysz ludzi mówiących o kluczu do sukcesu. Jest to prawdopodobnie najczęstsze pytanie dotyczące podcastów amatorskich, ponieważ jest to bezpieczne i łatwe. Usłyszysz odpowiedzi, od „mądrze wybierz współmałżonka”, „skup się na zdrowiu”, „ciężko pracuj”, „zdobądź wiarę” i wiele innych rzeczy.

Przyjdą chwile, kiedy poczujesz, że świat się kończy. Amator panikuje, ale arcymistrz nie.

Zanim cokolwiek zrobi, musi najpierw „przetworzyć” informacje o tym, co się dzieje i zrobić to z zachowaniem spokoju. Dlatego stoicyzm tak ważne i tak złożone, i dlatego mądrość Marka Aureliusza i Seneki przetrwała próbę czasu. Emocje mogą zawładnąć każdym z nas i zaciemnić nasze rozumowanie. Niestety wielokrotnie przerabiałem tę lekcję na własnej skórze. Tak więc moja odpowiedź na temat klucza do sukcesu ludzi na wszystkich szczeblach biznesu brzmi: „Naucz się radzić sobie z problemami”.

W życiu zawsze coś się dzieje; Twoja reakcja zależy od tego, jak rozwiążesz problemy.

Większość przedsiębiorców nie zawodzi z powodu wadliwego modelu biznesowego lub niepowodzenia inwestora. Ich niepowodzenia wynikają z ich niechęci do rozstania się z przyjętymi z góry poglądami na temat pracy i życia. Odmawiają rozwiązywania pojawiających się problemów i wyciągają niezbędne wnioski.

Niektórzy twierdzą, że zdrowego rozsądku nie można nauczyć. Jestem pewien, że można się tego nauczyć i nauczyć - bo gdy zaczniesz myśleć bardziej strategicznie, podejmowanie ważnych decyzji stanie się dla ciebie drugą naturą. Nie tak dawno temu byłem porywczym dyrektorem generalnym z okropnym temperamentem. W 2013 roku trafił do szpitala z powodu kolejnego atak paniki - powtarzano je codziennie przez półtora roku. Główną przyczyną ataków paniki było niezdecydowanie! To, co nie pozwalało mi zasnąć w nocy i przyspieszało bicie serca, nie było obciążeniem, z którym mogłem sobie poradzić. Problem polegał na tym, że nigdy nie przestałem myśleć o problemach. Odtwarzałem w kółko każdą decyzję i każdą rozmowę w mojej głowie. Zjadał mnie żywcem i szkodził zarówno mojemu życiu biznesowemu, jak i osobistemu.

Nie miałem spokoju, bo bałem się podjąć złą decyzję.

Wiem, jak to jest pracować 18 godzin dziennie i nadal czuję, że marnujesz swój czas. Jak większość z nas, na początku mojej kariery szukałem pewności i traktowałem każdy problem tak, jakby był czarny lub biały, mając tylko jedną prawidłową odpowiedź. Gdybym tylko mógł to znaleźć! Było to równie bezużyteczne i żmudne. […]

Najważniejsza cecha efektywnego przetwarzania informacji: branie odpowiedzialności

Świetnie rozwiązujący problemy używają słowa „ja” i widzą swoją rolę w każdej sytuacji. Zadają pytania takie jak: „Jak się do tego przyczyniłem? Co zrobiłem, aby stworzyć tę sytuację? Jak mogę się poprawić i być lepiej przygotowanym do radzenia sobie z czymś takim w przyszłości?” Złe rozwiązania problemy odgrywają rolę ofiary i obwiniają innych oraz zdarzenia zewnętrzne, zamiast widzieć swój wkład w zdarzenie Problemy. Od razu zgadniesz, że masz do czynienia ze złym rozwiązaniem, ponieważ nigdy nie używa słowa „ja”, ale mówi: „Wszyscy milenialsi są leniwi. Te dzieciaki nie mają etyki pracy. Moja firma cierpi z ich powodu”.

Doświadczeni rozwiązywacze zastępują zaimek „oni” (lub „ty” lub „to”) słowem „ja”. W obliczu tego samego problem doświadczony solver powie: „Nie umiem zarządzać milenialsami. Muszę nauczyć się lepiej je rozumieć, wiedzieć, co nimi kieruje i rozpoznawać swoje martwe punkty. Albo muszę zatrudnić ludzi z innego pokolenia. W każdym razie będę musiał rozwiązać ten problem.”

Ludzie przeciętni wyróżniają się od wybitnych stopniem dogłębności przetwarzania informacji. Większość ludzi zajmuje się rozwiązywaniem problemów na poziomie powierzchni, ale najlepsi z najlepszych idą znacznie głębiej. Różnica między arcymistrzem a amatorem sprowadza się do różnicy między myśleniem długoterminowym a krótkoterminowym. Osoby zajmujące się rozwiązywaniem problemów na poziomie powierzchni szukają szybkiego rozwiązania. Myślą tylko o krok do przodu, a ich celem jest rozwiązanie problemu na razie. Solvery głębokiego poziomu szukają przyczyn pod powierzchnią. Myślą o kilka ruchów do przodu i planują kolejność, aby mieć pewność, że problem się nie powtórzy.

Ważne jest, aby zobaczyć, jak większość ludzi rozwiązuje problemy. Obwinianie innych i uciekanie to najczęstsze reakcje, jakie możesz mieć. Zrozumiałem. Wszyscy jesteśmy ludźmi. Sprawdź listę, aby zobaczyć, jakiego wyboru dokonujesz.

Trzy podejścia do rozwiązywania problemów

1. Poszukaj kogoś, kogo można obwiniać. O wiele łatwiej jest przedstawić problem jako zewnętrzny niż go rozwiązać. Jeśli nie możesz wyróżnić konkretnej osoby, wyślij e-mailem wszystkie kontakty, wysyłając je do piekła i dodając serię emotikonów środkowego palca.
2. Poszukaj bezpiecznego miejsca do ucieczki i sposobu na odwrócenie uwagi. Sprawdź Instagram. Włącz wiadomości, kanał sportowy telewizji kablowej lub przejrzyj żółtą prasę. Spraw, by wyglądało na to, że wykonujesz kilka zadań jednocześnie, czyszcząc skrzynkę odbiorczą. Jeszcze lepiej ubierz się i idź do domu do ciepłego łóżka.
3. Znajdź sposób na działanie, przejmując kontrolę odpowiedzialność. Weź głęboki oddech i przypomnij sobie, że takie chwile oddzielają zwycięzców od przegranych.

Świetni rozwiązywacze nie rezygnują ze swojej roli

"To moja wina".

Te dwa proste słowa są używane przez wszystkich świetnych rozwiązywaczy. Zwycięzcy wypowiadają również zwroty, takie jak „To moja wina” i „Nie mamy nikogo do obwiniania oprócz siebie”.

Co robią ofiary? Obwiniaj oprogramowanie, rynek, kolegów z zespołu, klientów, menedżerów. Wskazują palcem na wszystkich oprócz siebie. W rezultacie wciąż popełniają te same błędy i przegrywają.

Założę się, że znasz tych ludzi. To ci, którzy mówią ci, że to zawsze wina kogoś innego. To ciągła historia ofiar i bezdenne morze skarg. Obwiniając innych, rozpraszają się i nie postrzegają siebie jako wspólnego czynnika we wszystkich interakcjach. Autor i trener relacji Mark Manson powiedział:

Porównaj ofiary ze zwycięzcami. Łatwo je odróżnić. To oni biorą odpowiedzialność za problemy.

Dzieci powiedzą: „On się zepsuł”. Dojrzali, odpowiedzialni dorośli mówią: „Zepsułem to”.

Joe RoganJoseph James „Joe” Rogan to amerykański komik, aktor, artysta sztuk walki, komentator sportowy i prezenter telewizyjny. to doskonały przykład odpowiedzialnego zachowania lidera. Rogan odniósł sukces w stand-upach, aktorstwie, sztukach walki, komentowaniu UFCUltimate Fighting Championship to organizacja sportowa z siedzibą w Las Vegas w Stanach Zjednoczonych, która organizuje walki mieszanych sztuk walki na całym świecie. i gospodarzem własnego podcastu. Moim zdaniem kluczem do jego sukcesu jest umiejętność rozwiązywania problemów i brania odpowiedzialności. Nie ukrywa swoich opinii i myśli. Po prostu mówi to, co myśli, a jednocześnie pozwala innym dostrzec, jak podchodzi do problemów.

W jednym ze swoich podcastów opowiadał o tym, jak facet, z którym współpracował przy sprzedaży kawy, korzystał z jego platformy w sposób, który Roganowi się nie podobał. Był w jego głosie rozczarowanie. Zamiast obwiniać drugiego faceta, Rogan przejął dowodzenie. Zamiast powiedzieć, że był ofiarą, uznał swoją rolę w tym, co się wydarzyło. Jego dokładne słowa brzmiały:

Miał pełne prawo być zły. Większość ludzi skupiłaby się na tym, co zrobiła druga osoba. Zamiast powiedzieć, że został wrobiony (a więc ofiarą, którą należy wykorzystać), Rogan przyznał, że kupił (i stał się współwinny stwarzania problemu). Jeśli rozwiążesz problemy i weźmiesz odpowiedzialność, przestaniesz obwiniać innych. Oczywiście Rogan zaczął się denerwować, ale biorąc pod uwagę pytanie, powiedział:

Innymi słowy, szybko zorientował się, że jego frustracja była zakorzeniona w jego własnych działaniach.

Osoba rozwiązująca problemy od dziesięcioleci rozumie, że nikt nie zrobi nic osobie bez jej zgody. Zamiast być zgorzkniałym ludzie sukcesu wykorzystuj przeciwności jako dźwignię, aby pomóc im się doskonalić. W tym przypadku Rogan skierował swoją frustrację na uniknięcie powtórzenia błędu. Podczas gdy większość ludzi obwiniała kogoś w mediach społecznościowych lub groziła podjęciem kroków prawnych, Rogan się uczył. Powiedział:

Jakie kroki podjąć, jeśli ktoś Cię oskarżył

1. Weź odpowiedzialność za swoją rolę w tym, co się wydarzyło.
2. Określ dokładnie, co zrobiłeś, aby stworzyć problem.
3. Skieruj swoją frustrację na poprawę i zapobieganie problemom w przyszłości.

To zwycięskie podejście w działaniu – skuteczna metoda dla osoby przyzwyczajonej do rozwiązywania problemów i wykorzystywania ich do nauki i rozwoju. To nie jest wrodzona umiejętność i nie można jej opanować z dnia na dzień. Jednak na pewno można się nauczyć, jak postępować w ten sposób…

…I możesz też uczyć innych. Jeśli zarządzasz ludźmi, musisz wyjść poza własne problemy. Umiejętność rozliczania musisz przekazać swoim menedżerom i pracownikom. Najlepszym sposobem jest osobisty przykład. Kiedy stajesz się rozwiązywaczem głębokich poziomów, dajesz przykład, jak radzić sobie z problemami. Jest to bardzo ważne dla skalowanie Twój interes.

Podkreślam, że najważniejszą umiejętnością do opanowania jest rozwiązywanie problemów, ponieważ będziesz musiał to robić kilka razy dziennie przez resztę swojego życia. To umiejętność wzięcia odpowiedzialności za siebie, a nie obwiniania innych, wszystko zmieni. Zmienisz się z ofiary okoliczności w osobę kreującą twoją własną rzeczywistość.

Jak radzić sobie z kryzysem

Naprawdę chcę brać odpowiedzialność i realizować swoją rolę w tym, co się dzieje. Zachowanie się jak ofiara jest przeciwieństwem arcymistrza. Jednocześnie przyznajmy, że naprawdę wiele dzieje się poza twoją kontrolą. Jak dowiedzieliśmy się z pandemii, która rozpoczęła się na początku 2020 roku, mamy do czynienia z siłami zewnętrznymi, które nie mają nic wspólnego z naszym wyborem.

Wiele rzeczy nie jest twoją winą.

Zdarzają się negatywne wydarzenia, które są poza naszą kontrolą.

10 rodzajów kryzysów

1. Zdrowie.
2. Technologia czy cybernetyka.
3. Organizacyjny.
4. Przemoc.
5. Zemsta od byłego pracownika.
6. Oszczerstwo.
7. Finansowe (zmiany personalne lub rynkowe).
8. "Czarny łabędź".
9. Osobisty.
10. Naturalny.

Kryzysy mają różny czas trwania. Niektóre trwają godzinę, inne kwadrans lub nawet rok. Biznes, podobnie jak giełda, nie znosi niepewności. Nieznane rasy się boją.

Kiedy pojawia się kryzys, odpowiedzialność przywódcy wzrasta dziesięciokrotnie. W czasach podwyższonej niepewności zbyt wielu liderzy popełnij błąd zamykając się. W przypadku braku planu czują, że lepiej nic nie mówić, niż mówić niewłaściwie.

Cisza w kryzysie to przykład na to, jak dokonać łatwego wyboru zamiast skutecznego. W rzeczywistości znaczenie bezpłatnej i wysokiej jakości komunikacji wzrasta w czasach kryzysu. Kiedy wszyscy wariują, ty, działający przywódca, powinieneś być bezpieczną przystanią na wzburzonym morzu. Szczególnie ważna jest wtedy zdecydowanie, prężność i spokojne dyskutowanie o sprawach.

Sposób, w jaki reagujesz, skraca lub przedłuża kryzys. Oceńmy każdy kryzys w skali od 1 do 10.

Co wydłuża lub skraca czas trwania kryzysu?

1. Twoje strategie.
2. Twój poziom samokontroli.
3. Twoja przesada z kryzysu: zmiana z 3 na 9.
4. Twoje niedopowiedzenie kryzysu: zmiana 9 na 3.
5. Twoja zdolność widzenia pięciu ruchów do przodu.

Nie ma powodu, aby obwiniać się o wypadek lub pandemię. Nie stworzyłeś kryzysu. Ale to odpowiedź na to zadecyduje o życiu lub śmierci Twojej firmy.

Patrick Beth-David uczy czytelników swojej książki myślenia o kilku krokach do przodu. Tak działają arcymistrzowie szachowi i odnoszący sukcesy menedżerowie. To pozwala nam osiągać najbardziej ambitne cele, pokonywać przeszkody i wznosić nasz biznes na nowy poziom.

Kupić książkę