5 bardzo dziwnych stworzeń, które kiedyś żyły na naszej planecie

1. Sharovipteryx - minismok ze skrzydłami i nogami

Zoolodzy z University of Southern California w Los Angeles pochwaliliJak naprawdę mogą wyglądać smoki z „Gry o tron”, według Science / Inside Science Game of Thrones dla realistycznego przedstawienia smoczych skrzydeł. Zazwyczaj w sztuce fantasy te stworzenia mają cztery nogi i skrzydła na plecach.

Jest to jednak niemożliwe, ponieważ ewolucja nie przewidziała zwierząt z sześcioma kończynami. Smoki w „Grze o tron” są bardziej wiarygodne, bo mają tylko dwie pary nóg, a przód zamieniony jest w skrzydła.

Ale ewolucja w prawdziwym świecie stworzyła jeszcze dziwniejsze stworzenia, których żaden George Martin nie może sobie wyobrazić.

Na przykład SharovipteryxC. Gans, ja Darevski. Sharovipteryx, szybowiec gadów / Paleobiologia. To szybujący gad, którego szczątki znaleziono w Dolinie Fergany w Kirgistanie. Zakłada się, że była daleką krewną pterozaurów - co, nawiasem mówiąc, nie dinozaury, jak mogłoby się wydawać, imiennik.

Tylko pterozaury miały skrzydła na przednich nogach. A w glovipteryxie błona była rozciągnięta między tylnymi kończynami, a on latał, a raczej planował, z rozstawionymi nogami.

Sharovipteryx nie mógł pochwalić się wybitnymi wymiarami: jego długość wynosiła zaledwie 20 centymetrów, a waga około 75 gramów. AerodynamicznieG. J. Tama. Lot Sharovipteryx mirabilis: pierwszy na świecie szybowiec ze skrzydłami delta / Journal of Evolutionary Biology Kirgiski minismok był jeszcze skuteczniejszy niż dzisiejsze latające wiewiórki i nietoperze, ponieważ jego rozłożone nogi i ogon działały podobnie do skrzydeł naramiennych współczesnych myśliwców. A dzięki taśmie między przednimi łapami jaszczurka zapewniła stabilność na boisku, aby nie wpaść w niekontrolowany obrót.

2. Pakitset - drapieżny wieloryb lądowy

Wieloryby to ssaki. Chociaż wyglądają jak ryby, ale to złudzenie optyczne, nie zwracaj uwagi. A były czasy w historii świata, kiedy walenie nie orały oceaniczne przestrzenie, przesiewając plankton przez zęby, depcząc ziemię i popychając niewinne ofiary, przebijając je potężnymi kłami.

Spójrz na tę kreację. To jest pakietL. N. Bednarz. Nowe archeocety środkowego eocenu (Cetacea: Mammalia) z formacji Kuldana z północnego Pakistanu / Journal of Vertebrate Paleontology, jego imię Pakicetus dosłownie przetłumaczone z łaciny jako „wieloryb pakistański”. Żył około 50 milionów lat temu i wyglądał jak wilk lub hiena. Jego długość wahała się od 1 do 2 metrów. Ale na czubkach palców nie były pazury, ale małe kopyta, a ogólnie budowa łap przypominała nogi świń lub owiec.

Tak, drapieżny parzystokopytny wilkopodobny, mający roślinożernych przodków i prowadzący półwodny tryb życia jak foka. Nic dziwnego.

Pakicetus polował zarówno na zdobycz naziemną, która zbliżyła się zbyt blisko wody, jak i na zwierzęta wodne i ryby. Z biegiem czasu jego kopyta zniknęły, jego palce zamieniły się w płetwy, nogi i ogon zrosły się, a on zamienił się w ssaka zwanego ambulocetem. I dał początek obecnym waleniom.

Mało kto mógł sobie wyobrazić, że pewnego dnia drapieżnik zamieni się w spokojnego olbrzyma żywiącego się planktonem. Ale tak się właśnie stało.

I tak, w kategoriach biologii ewolucyjnej oznacza to, że wieloryby, jelenie, świnie, wielbłądy, wieloryby i orki są spokrewnione i mają wspólnych przodków. Dlatego wszystkie te zwierzęta są połączone w jeden oddział - wielorybniki.M. Spauldinga, M. A. O'Leary, J. Gatesy. Relacje waleni (parzystokopytnych) wśród ssaków: zwiększone pobieranie próbek taksonów zmienia interpretacje kluczowych skamieniałości i ewolucji charakteru / PLOS One. Chociaż wydaje się, gdzie są wieloryby i gdzie są kopyta.

3. Hallucigenia - laska z kolcami na plecach

Być może, patrząc na zdjęcie, uznasz, że to fantazja artysty na temat „domniemany perspektywy obce formy życia ”. Ale nie, to jest prawdziwe zwierzę. halucynacjeJ. Liua, J. A. Dunlopa. Lobopody kambryjskie: przegląd najnowszych postępów w zrozumieniu ich morfologii i ewolucji / Paleogeografia, Paleoklimatologia, Paleoekologia - rodzaj bezkręgowców kopalnych żyjących w okresie kambryjskim. Są dalekimi krewnymi współczesnych niesporczaków i stawonogów.

Po raz pierwszy halucygenię odkryto na terenie dzisiejszej Kanady. Miała długie ciało z wieloma nogami i kolcami na plecach. Rodzaj dżdżownicy z dwoma rzędami kończyn z pazurami. Z przodu znajdowała się głowa w kształcie trąby z zębami i oczami, a także kilka macek.

Początkowo paleobiolodzy uznali, że to niezręczne stworzenie chodziło brzuchem, przewracając się z cierniami. Potem jednak zorientowaliśmy się, gdzie jest plecy i gdzie są nogi.

Niestety halucynacje nie mogły pochwalić się dużymi wymiarami i osiągały maksymalnie 6 centymetrów długości.

4. Chalicotherium - koń, który wygląda jak goryl

Goryle to poważni faceci, którym natura obdarzyła potężnymi łapami i rozwinęła latissimus dorsi. Bardzo imponujące naczelne.

Ale goryle są takie fajne tylko dlatego, że nigdy nie spotkały chalikoterów.M. C. Coombs. Chalicotherium Metaschizotherium bavaricum (Perissodactyla, Chalicotheriidae, Schizotheriinae) z miocenu (MN5) Lagerstatte of Sandelzhausen (Niemcy): opis, porównanie i znaczenie paleoekologiczne / Paläontologische Zeitschrift. Ci panowie są krewnymiJ. J. Dziwka, D. Daszzeveg. Pochodzenie chalikoterów (Perissodactyla, Mammalia) / Paleontologia konie, które nie miały jeszcze czasu na wyhodowanie kopyt.

Chalicotheria równie dobrze mogłaby nałożyć się na każdy King Kong. Przynajmniej bez większych trudności poradzili sobie z niedźwiedziami i kotami szablozębnymi.

Przy takich rękach jeden potężny prawy hak wystarczył, by powalić każdego drapieżnika.

Miały krótkie głowy, jak u zebry, i niezwykle muskularne przednie łapy, którymi szły, opierając się na kostkach. Wielkość typowego chalikotherium to 150 centymetrów w kłębie i aż 600 kilogramów żywej wagi. Żyli pod koniec epoki miocenu, około 5,3 mln lat temu, w Europie.

5. Dickinsonia - żywy dywan z marszczeniami

Około 560 milionów lat temu warunki na naszej planecie nie były takie jak dzisiaj. Ziemia była martwa, kontynenty inne. księżyc znajdowała się bliżej Ziemi, dlatego przypływy i odpływy były silniejsze, a rok trwał 400 dni. Tym razem nazwano EdiacaranM. A. Fedonkina. Powstanie zwierząt: ewolucja i dywersyfikacja królestwa Animalia Kropka.

Ogrody Ediacary, czyli dno morskie tamtych czasów, były rajem. Wtedy jeszcze nie znali drapieżnictwa – żywe stworzenia po prostu nie wpadły jeszcze na pomysł „dogonienia i pożerania bliźniego”.

Jednym z najciekawszych i największych przedstawicieli bioty ediakańskiej był DickinsoniaS. Jensen. Ochrona skamieniałości śladowych i wczesna ewolucja zwierząt / Paleogeografia, Paleoklimatologia, Paleoekologia. Był to okrągły, żywy dywan o wielkości do półtora metra, podzielony na segmenty.

Dickisonia była w stanie czołgać się za pomocą falbankowych nóg wzdłuż krawędzi. Ale najwyraźniej wolała prowadzić siedzący tryb życia i stopniowo zwiększała swój rozmiar. Dickinsonia żywił się mikroorganizmami, zbierając je z dna morza.

Naukowcy od dawna spierają się o to, co to jest. Ze względu na zawartość cholesterolu w ciele Dickinsonii większość biologów uważa, że ​​jest to jednak zwierzę. Chociaż niektórzy twierdzą, że Dickinsonia była grzybem, a nawet należała do wymarłego królestwa przyrody, nieznanego nauce.