10 strasznych stworzeń z przeszłości, które wyginęły. na szczęście

1. Artropleura

• Okres istnienia: Karbon dolny - dolny perm, 345-295 milionów lat temu.
• Powierzchnia: Szkocja, Ameryka Północna.

Przejdźmy od razu z kartami atutowymi. Poznaj artropleuręT. Holmesa. Marsz na ląd: okres syluru do epoki triasu środkowego, największy bezkręgowiec w historii Ziemi.

Tak, dobrze to przeczytałeś: jest to stonoga o długości 2,5 metra z opancerzonym korpusem składającym się z 30 przegubowych segmentów. Uroczy stawonog ma co najmniej 50 centymetrów szerokości. W każdym razie to właśnie w tej odległości znajdowały się łańcuchy śladów, które pozostawił.

Teoretycznie artropleura była zdolna do zabijania ludzi z insektofobią samą swoją obecnością.

Ale nie martw się zbytnio: była oczywiście roślinożercą. W jego koprolitach znaleziono głównie fragmenty zarodników przypominających paprocie. Nie jest jednak wykluczone, że artropleura mogła również przechwycić jakąś małą żywą zdobycz, gdyby przypadkowo się do niej zwróciła.

2. Deinozuch

• Okres istnienia: Późna kreda, 80-73 mln lat temu.
• Powierzchnia: wschodnia część Ameryki Północnej.

Największe współczesne krokodyle mają siedem metrów długości i ważą do dwóch ton. Gdyby Deinozuch zobaczył jedno z nich…D. R. Schwimmera. Król krokodyli: paleobiologia deinozuchu, wtedy prawdopodobnie wziąłby go za swojego szczeniaka. Albo, co bardziej prawdopodobne, po prostu to zjadł.

Deinozuch to krokodyl z okresu kredowego o długości 12 metrów i wadze poniżej 8,5 tony. Był tak surowy, że zjadł dinozaurygdyby te cycuszki były nieostrożne przy wodopoju. W przypadku braku tych ostatnich mógł też jeść gigantyczne żółwie morskie i ryby – w tamtych czasach też były one o wiele solidniejsze niż dzisiejsze okazy.

Siła ugryzienia deinozuchu osiągnęła 10483 kilogramy na centymetr kwadratowy.

Dla porównania: Tyrannosaurus rex jest tylko 10 razy mniejszy. To byłoby coś, co mogłoby się denerwować, Rex.

3. Pulmonosorpion

• Okres istnienia: Okres karboński, 336-326,4 mln lat temu.
• Powierzchnia: Szkocja.

Prawie nikt na świecie nie kocha skorpionów. W zasadzie nie jest to nierozsądneJaka jest globalna częstotliwość występowania zatrucia skorpionami? / Medscape: po pierwsze są obrzydliwe, a po drugie kłują około 1,2 miliona ludzi rocznie, z czego 3250 umiera.

Jeśli jesteś jednym z tych nielicznych, którzy mają bzika na punkcie skorpionów, prawdopodobnie spodobał Ci się okres karboński. Wyobraź sobie: spacerujesz wzdłuż wybrzeża prehistorycznego oceanu, okresowo tracąc przytomność z powodu przesyconej tlenem atmosfery, a pod twoimi stopami biegają skorpionyA. J. Jerama. Skorpiony z Viséan of East Kirkton, West Lothian, Szkocja, z rewizją infraorderu Mesoscorpionina / Cambridge University Press poniżej 70 centymetrów. Mniej więcej wielkości psa, tylko bardziej płaski.

Na ogół nie wiadomo, jak trujący był skorpion płucny. Ale miał żądło i oczywiście nie bez powodu.

Oprócz żądła, pazurów i ośmiu długich nóg Pulmonosorpion miał dwoje oczu z przodu i dwa po obu stronach. Każda z nich składała się z kolei z 40–60 bocznych przyoczek. Używał ich do wypatrywania innych stawonogów, płazów, a nawet pierwszych gadów, a także ryb.

Tak, rybo. Zapomnieliśmy wspomnieć, że skorpion płucny potrafi pływać.

4. Dunkleoste

• Okres istnienia: Późny dewon, 358–382 mln lat temu.
• Powierzchnia: Ameryka Północna, Polska, Belgia, Maroko.

Jeśli oglądaliście horror „Piranhas”, a teraz z niepokojem patrzycie na zbiorniki, w których takie stworzenia mogą żyć, to spieszymy was uspokoić. Największe z nich to po prostu złote rybki w porównaniu z Dunkleosteusem, drapieżnikiem z okresu późnego dewonu. A on na szczęście umarł, więc wszystko jest w porządku.

DunkleosteH. Ferron, C. Martínez-Pérez, H. Botella. Wnioski ekomorfologiczne dotyczące wczesnych kręgowców: rekonstrukcja płetwy ogonowej Dunkleosteus terrelli (Arthrodira, Placodermi) na podstawie danych paleoekologicznych / PeerJ była naprawdę twardą rybą. Ponadto był opancerzony: cały pokryty mocnymi płytami kostnymi, które służyły mu jako ochrona. Najprawdopodobniej musiał walczyć głównie z innymi dunkleosteae, ponieważ ryba była największym drapieżnikiem swoich czasów - do 8,79 metra długości i wadze poniżej 4 ton. Ciekawe, że była żyworodna.

Przed wilczomleczem wystawały ostre i mocne zęby, a mięśnie szczęki rozwinęły siłę ugryzienia 612 kilogramów. Szczęki zaprojektowano tak, aby przednie kły podczas otwierania i zamykania ust stale ocierały się o inne zęby i ostrzyły.

Ryba ta przypominała wojownika w zbroi płytowej z parą szabli – a spotkanie takiego prehistorycznego rycerza pod wodą nie wróżyło dobrze.

5. Meganewa

• Okres istnienia: późny karbon, około 300 milionów lat temu.
• Powierzchnia: Europa.

Cóż, nie ma nic specjalnego do powiedzenia. Weź ważkę. Wziął? Teraz zwiększ go kilkadziesiąt razy, aby rozpiętość skrzydeł osiągnęła 70 centymetrów. To będzie mega-manewr.M. Grabie. Prehistoryczni przodkowie współczesnych zwierząt. W późnym karbonie lub karbonie te stworzenia były głównymi drapieżnikami powietrznymi i zjadały inne owady.

Jeśli „drapieżna ważka” nie brzmi onieśmielająco, pamiętaj, że typowa mega-neuralna zdobycz była mniej więcej wielkości gołębia.

Jest mało prawdopodobne, że będziesz chciał zwalniać takie cuties za każdym razem, gdy jedziesz do kraju.

Wspomnieliśmy już, dlaczego owady urosły do ​​tak ogromnych rozmiarów: było wtedy więcej tlenu, ich tchawice pracowały wydajniej, więc ważki oddychały głęboko.

6. Raskorpion

• Okres istnienia: od ordowiku do późnego permu, 467,3–251,9 mln lat temu.
• Powierzchnia: na całym świecie, przede wszystkim w Ameryce Północnej i Europie.

Jeśli nie jesteś fanem stawonogów i cheliceral cuties, lepiej nawet nie próbuj wyobrażać sobie tego stworzenia. RaskorpionMI. O. Tetlie, D. MI. G. Briggsa. Pochodzenie skrzydlatych eurypterydów (Chelicerata: Eurypterida) / Paleontologia - To stworzenie ma 2,5 metra długości, potężną chitynową skorupę i długi ogon, na końcu którego było żądło (całkiem możliwe, że jest trujące).

Z przodu znajduje się kilka nóg do raczkowania, para ogromnych płetw i kleszczy, którymi skorupiak wciągał do pyska wszystko, co źle leży na dnie morza.

Wbrew nazwie jest to stawonog, a nie rak, ani skorpion, chociaż jest spokrewniony z obydwoma. Można go również nazwać eurypterydą.

Skorupiaki podróżowały po morzach i oceanach i jadły skorupiaki, inne stawonogi, ryby, płazy, gady - ogólnie każdego, kogo udało im się złapać. Z przyjemnością jedli też swój własny gatunek.

Dominacja tych potworów w wodzie trwała ponad 200 milionów lat, aż zniknęły wraz z 90% żywych stworzeń na planecie podczas Wielkie wymieranie permu. Podziękujmy za to naturze: teraz możemy pływać w morzu bez obawy, że dwumetrowe hybrydy skorpiona, kraba i batyskafu złapią za pięty.

I ciekawy faktS. J. Braddy, J. A. Dunlopa. Morfologia funkcjonalna kojarzeń sylurskich eurypterydów, Baltoeurypterus tetragonophthalmus / Zoological Journal of the Linnean Society: Genitalia samic eurypteryd były dłuższe niż samców. Podpłynęła do dżentelmena, wepchnęła wyrostek genitalny w otwór jego dróg rodnych pod wieczko zebrały spermatofory w postaci małych serc i odpłynęły, aby złożyć jaja w podkładowy. Bardzo romantyczny.

7. Tyranozaur

• Okres istnienia: Wiek mastrychtu okresu kredowego, około 70,6-66,043 mln lat temu.
• Powierzchnia: zachodniej części Ameryki Północnej.

Żadna lista prehistorycznych potworów nie byłaby kompletna bez tyranozaura.G. M. Erickson, P. J. Makovicky, P. J. Currie, mgr Norell, S. A. C. A. Broszura. Gigantyzm i porównawcze parametry historii życia dinozaurów tyranozaurów / Natura rex - jeden z najbardziej imponujących drapieżników, jakie kiedykolwiek włóczyły się po planecie. Owszem, jego małe przednie łapy nie nadawały się zbyt dobrze do pompek, ale potwór nadrabiał ten brak potężnymi szczękami. Siła ugryzienia Tyrannosaurus rex osiągnęła 6 ton na centymetr kwadratowy.

Przez długi czas naukowcy nie rozumieli, dlaczego Tyrannosaurus rex ma tak masywną czaszkę i dlaczego znajdują się w niej kości gęste i mocno zrośnięte - podczas gdy u innych mięsożernych dinozaurów były dość ruchliwe i Plastikowy.

Ale teraz paleontologia odpowiedziałaMI. Snively, D. M. Henderson, D. S. Phillipsa. Zrośnięte i sklepione nosy dinozaurów tyranozaurów: implikacje dla siły czaszki i mechaniki odżywiania / Acta Palaeontologica Polonica na to pytanie: silna głowa tyranozaura była konieczna ze względu na niesamowicie rozwinięte mięśnie szczęk.

Bez wystarczająco mocnych kości jaszczurka zasłużyłaby na złamanie swojej fizjonomii, po prostu bawiąc się guzkami. Ale jego czaszka przystosowała się do naprawdę nieludzkiego obciążenia.

Ten potwór wędrował po polach, łąkach i lasach i zjadał znalezione tam roślinożerne dinozaury, takie jak hadrozaury i ceratopsy. Chociaż od czasu do czasu potrafił żuć jakiegoś drapieżnika i nie gardził padliną.

Tyranozaur był tak poważny, że mógł z łatwością zjeść wszystko. Łącznie z innymi tyranozaurami, jeśli w pobliżu nie ma nic smaczniejszego.

8. Spinozaur

• Okres istnienia: Późna kreda, 99-93,5 mln lat temu.
• Powierzchnia: Afryka Północna, Brazylia i Argentyna.

Rex był fajny, ale nie był największym drapieżnikiem dinozaur w historii. Ten tytuł słusznie należy do SpinozauraJ. Ijouiher. Rekonstrukcja paleoekologii i dynamiki środowiska formacji Bahariya w Egipcie / PeerJ - gady o długości do 16 metrów i wadze poniżej 7,5 tony.

Ten stwór robił wrażenie swoim wyglądem: jego grzbiet ozdobiony był ogromnym grzbietem, który służył do regulacji temperatury ciała, a także do gromadzenia zapasów tłuszczu na zimę. Dokładniej, w deszczowy dzień – wszak w późnej kredzie, choć istniało już takie zjawisko jak sezonowość klimatu, prawdziwych zim jeszcze nie było. Ponadto grzebień mógł służyć do flirtu godowego.

Nawiasem mówiąc, jeśli spinozaur, podobnie jak wiele innych jaszczurek, miał pióra i puch, wyglądał jak kaczka. Duża kaczka zabójca ptactwa wodnego.

Pysk jaszczurki był długi (do 1,5 metra) i wąski, pełen ostrych zębów, jak u krokodyla. Dlatego spinozaur nie był tym samym myśliwym, co wspomniany rex. Wolał siedzieć na brzegu i spokojnie łowić ryby, czytając gazetę… żart. W razie potrzeby pływał doskonale, używając szerokiego ogona jako płetwy.

Jeśli uważasz, że ten styl życia umniejsza godność spinozaura jako drapieżnika, pamiętaj tylko, że złapałNajwiększym drapieżnikiem dinozaurów był kochający wodę czworonog / Reuters łowić wielkości samochodu. A także prehistoryczne rekiny i krokodyle - a oni sami byli poważnymi facetami.

A jeśli przypadkowo przepłyniesz obok spinozaura, nie zawracałby sobie głowy postępowaniem, jesteś rekinem, czy nie.

9. Megalodon

• Okres istnienia: od wczesnego miocenu do pliocenu, 23-3,6 miliona lat temu.
• Powierzchnia: na całym świecie - w Europie, Afryce, Ameryce i Australii.

Ogólnie rzecz biorąc, w wodzie żyją tam, gdzie rosną większy ich towarzysze naziemni, ponieważ to środowisko zmniejsza obciążenie kości. Weźmy na przykład największe współczesne zwierzę, płetwal błękitny o długości 33 metrów.

Wygląda jak prawdziwy olbrzym, jeśli patrzy się na niego z boku statku. Ale megalodonC. Arnolda. Giant Shark: Megalodon, prehistoryczny super drapieżnik uznaliby tylko wieloryby za cenne źródło białka. W czasach swojej dominacji w morzach ta ogromna ryba pożerała je na śniadanie, jedząc gigantyczne żółwie, delfiny, kaszaloty i orki.

Jak na wielkiego białego rekina, Megalodon po prostu śmiałby się prosto w twarz. Osiągał 20,3 metra długości i ważył 40 ton, przekraczając go co najmniej 3-4 razy.

Megalodon miał iście hollywoodzki uśmiech: miał 250 ostrych zębów, ustawionych w pięciu rzędach. Siła zgryzu - 18,5 tony. A to trzy razy więcej niż gryzący rekordzista wśród współczesnych zwierząt - krokodyl czesany. Zęby Megalodona były ząbkowane jak piły i ułatwiały odgryzanie ofiary w ruchu, nawet jeśli wciąż żyła i aktywnie się opierała.

10. Bronthornis

• Okres istnienia: Neogen 17-11 milionów lat temu.
• Powierzchnia: Ameryka Południowa.

Jeśli w to wierzysz dinozaury wyginęły i zniknął całkowicie, to się mylisz. Zostawili spadkobierców - ptaki. I choć przedstawiciele tej klasy byli zmiażdżeni, do dziś czują się całkiem nieźle. Nawiasem mówiąc, łatwo zauważyć, że u niektórych ptaków nadal można prześledzić cechy dinozaurów - porównaj strusia i niektóre troodontida.

Ale stosunkowo niedawno, w neogenie, ziemia została zdeptana przez ptaki, które bardziej przypominają tyranozaury - bronthornisG. dyk, G. Kajzer. Żywe dinozaury: ewolucyjna historia współczesnych ptaków. Deptały dalej, bo ptak o wadze poniżej 400 kilogramów i wysokości 2,8 metra nie mógł latać z całą ochotą. Bronthorni polowali, goniąc zdobycz i rozłupując czaszki swoimi potężnymi, długimi na 50 cm dziobami. Były największymi drapieżnikami Ameryki Południowej i dość dobrze konkurowały z tygrysami szablozębnymi.

Co ciekawe, te potworne ptaki należą do gatunku anseriformes.

Każdy, kto był w wiosce, potwierdzi, że wściekła gęś to prawdziwa maszyna śmierci. Teraz wyobraź sobie trzymetrową gęś, która biega szybciej niż jakikolwiek struś i ma dziób wystarczająco silny, by zmiażdżyć kości, a zrozumiesz, dlaczego Bronthornis były tak niebezpieczne.

Odlegli kuzyni tego potwora, mniejsze dromornithidyP. F. Murray, P. Vickers-Rich. Magnificent Mihirungs: Kolosalne nielotne ptaki z australijskiego Dreamtime, mieszkał w Australii w późnym plejstocenie, 50–20 tysięcy lat temu i okresowo krzyżował się z ludami prymitywnymi. Na szczęście wydawały się być bardziej dietą roślinną. I to dobrze, bo mięsożerny ptak ważący 250 kilogramów wyraźnie nie nadaje się do roli przyjaciela mężczyzny.