8 nieoczekiwanych faktów z historii Rosji, o których prawie nie mówiono w szkole

1. Wszystkie córki Jarosława Mądrego zostały żonami królów europejskich

Starożytny rosyjski książę Jarosław Mądry miał siedmioro dzieci. Po jego śmierci czterej synowie dzielili rządy na ziemiach rosyjskich, ale córki, nawet za życia ojca, z powodzeniem wyjechałyDynastyczne małżeństwa córek Jarosława Mądrego ożenił się i wyjechał za granicę.

Najstarsza córka Anastasia została żoną węgierskiego księcia Andrása. Dziewięć lat po ślubie wstąpił na tron, a córka księcia została królową Węgier. Udało jej się sama rządzić krajem. Historia jest złożona, ale w skrócie – Andrash został zabity przez swojego brata Belę, który rządził wtedy Węgrami przez krótki czas, ale wkrótce zmarł: legenda głosi, że tron ​​​​pod nim upadł. Następnie tron ​​objął najstarszy syn Anastazji Szalamona. Chłopiec miał zaledwie 10 lat, ze względu na swój wiek nie mógł podejmować poważnych decyzji, dlatego pomogła mu mama.

Środkowa córka księcia Elżbiety poślubiła Haralda - był bratem króla norweskiego, a kiedy został zabity, wstąpił na służbę Jarosława Mądrego. Kiedy Harald po raz pierwszy uwodził księżniczkę, nie miał ani pieniędzy, ani głośnego tytułu - ojcu Elżbiety to się nie podobało. Ale Harald nie poddał się: zapisał się jako najemnik cesarza Bizancjum i walczył w różnych krajach, aby zbić fortunę. Już z pieniędzmi i statusem Harald ponownie przyszedł prosić o rękę Elizabeth. Tym razem Jarosław Mądry zgodził się. Nowożeńcy wyjechali do Skandynawii, kilka lat później Harald został królem Norwegii.

Z najmłodszą córką księcia Anny wszystko jest znacznie łatwiejsze. Francuski król Henryk I usłyszał o urodzie młodej dziewczyny iw 1051 roku wziął ją za żonę. Być może Andrash miał rękę w tym związku, z którym wyszła za mąż siostra Anny. Król węgierski rzekomo marzył o zawarciu w ten sposób sojuszu z Francją. Dziewięć lat po ślubie król zmarł, a Anna poślubiła hrabiego Raoula de Crepy.

2. Na zlecenie marszałka Żukowa powstała partia bezbarwnej Coca-Coli

W połowie XX wieku stosunki handlowe między ZSRR a Stanami Zjednoczonymi były napięte. Być może Georgy Żukow szczególnie cierpiał z tego powodu - marszałek bardzo lubił amerykańską sodę. Próbował tego podczas II wojny światowej: na przykład pił ŻukowHistoria kultowego sowieckiego generała i tajny rozkaz specjalnego rodzaju Coca-Coli Cola na spotkaniu z amerykańskim generałem Dwightem D. Eisenhowerem. Ale w ZSRR marszałek nie może pojawić się publicznie z drinkiem - takie zachowanie byłoby sprzeczne z oficjalną polityką państwa.

Znalazł jednak wyjście z sytuacji: cola musiała pozbyć się swojego charakterystycznego brązowego koloru. Żukow poprosił swoich amerykańskich kolegów, aby sprawdzili, czy jest to możliwe. Okazało się, że tak! W fabryce karmel został po prostu usunięty ze składników. Następnie napój został rozlany do specjalnych nieoznakowanych butelek i wysłany do adresata. Nie wiadomo, czy marszałek otrzymał upragnioną paczkę, czy nie.

3. Imperium Rosyjskie miało fortecę na Hawajach

Wydaje się, że wszyscy wiedzą, że Rosja należała kiedyś do Alaski. Ale Rosjanie byliWyspy Hawajskie mogą być rosyjskie i kilka innych terytoriów USA, w tym niektóre ziemie na wyspie Kauai na Hawajach.

Rosjanie przybyli tam po raz pierwszy w 1804 roku. Załoga ekspedycji dookoła świata, w skład której wchodził Ivan Kruzenshtern (ten sam „człowiek i parowiec”), odwiedziła Hawaje i spotkała się z królami Kamehamei i Kaumualii. Pierwsza rządziła sześcioma głównymi wyspami archipelagu, podczas gdy druga obejmowała tylko wyspy Kauai i Niihau. Kaumualii powiedział członkom ekspedycji, że chciałby zostać obywatelem Imperium Rosyjskiego, gdyby pomogła mu w obronie przed atakami króla Kamehamei. Ale na tym kontakt z królem Hawajów został zerwany.

Zajęło to około 10 lat. U wybrzeży Kauai rosyjski statek „Bering” został rozbity i schwytany przez lokalnych mieszkańców. Aby go uwolnić, wysłano zbrojną ekspedycję, w tym doktora Georga Schaeffera. Przeprowadził udane negocjacje z Kaumualii: król zwrócił statek, złożył przysięgę wierności cesarzowi, złożył Rosja ma monopol na handel drzewem sandałowym i przeznaczyła 500 poddanych swojego królestwa na niezbędne Pracuje.

Hawajczycy pomogli Rosjanom zbudować trzy fortyfikacje: dwie z nich były prostymi ziemnymi wałami, a jedna była kamiennym murem-twierdzą, którą nazwali elżbietańską na cześć żony cesarza Aleksandra I. Schaeffer poinformował przełożonych o swoim sukcesie, ale nie otrzymał wsparcia. Tymczasem Amerykanie i Europejczycy zdobyli Hawaje. W 1817 roku po starciu zbrojnym z przeciwnikami Schaeffer opuścił wyspę wraz ze swoimi ludźmi.

Po tym, jak forteca elżbietańska była krótko używana przez królestwo hawajskie, a następnie została opuszczona. W 1966 roku został uznany za zabytek w Stanach Zjednoczonych.

4. Józef Stalin ma dwa urodziny

Oficjalne urodziny Stalina to 18 grudnia (6 według starego kalendarza), 1878 r. Jest to zapisane w metryce katedry Wniebowzięcia NMP rodzinnego miasta polityka Gori, w świadectwie ukończenia przez Stalina Szkoły Teologicznej w Gori iw wielu innych dokumentach. Jednak w ZSRR gratulowano mu urodzin.„Lepiej byłoby zostać księdzem”: jaki był Stalin w dzieciństwie nie 18 grudnia, ale 21 grudnia. Ponadto po 1917 r. Stalin nagle stał się młodszy: od tego czasu w dokumentach zaczęto wskazywać 1879 r. jako rok urodzenia przywódcy.

Istnieje kilka wersji tego, dlaczego doszło do takiego zamieszania:

1. W 1928 roku, ze względu na trudną sytuację polityczną, Stalin uznał za niewłaściwe obchodzenie rocznicy. Dlatego wziął i przełożył świętowanie na przyszły rok.
2. Mistyk i astrolog Jerzy Gurdżijew, z którym rzekomo był zaznajomiony Stalin, poradził mu, aby zmienił daty, aby przyciągnąć szczęście. Ojciec narodów wierzył w magię liczb i dlatego słuchał swojego przyjaciela.
3. Stalin jako rewolucjonista często posługiwał się sfałszowanymi dokumentami z fałszywymi imionami, nazwiskami i datami urodzin. Kiedy w 1922 roku do encyklopedii trafiła błędna data, postanowił niczego nie zmieniać.
4. Wpis w księdze urodzeń dotyczy innego dziecka. Po prostu kompletny imiennik.

5. Kutuzow nie nosił przepaski na oko

Czarna naszywka na prawym oku to ulubiony dodatek piratów i dowódcy wojskowego Michaiła Kutuzowa. Przynajmniej jesteśmy przyzwyczajeni do tego, że widzimy go takiego na zdjęciach i filmach. W rzeczywistości dowódca nie zasłaniał oczu przepaską.

Legendarny szczegół obrazu to fikcja artystyczna. Prawdopodobnie stał się popularny po wydaniu filmu Eldara Ryazanova „The Hussar Ballad”, w którym dowódca pojawił się z takim akcesorium. W życiu Kutuzow naprawdę miał problemy z oczami: w jednej z bitew z Turkami został ranny w świątyni - kula przeszła obok jego prawego oka. Oko przetrwało, ale zaczęło zezować, a wzrok dowódcy opadł. Nie zmusiło to jednak Kutuzowa do założenia bandaża.

6. Nowoczesna flaga Rosji pojawiła się pod Piotrem I

Pojawienie się rosyjskiego tricoloru wiąże się z rozwojem floty: po raz pierwszy taka flaga została podniesiona na maszcie rosyjskiego okrętu wojennego „Orzeł” za panowania cara Aleksieja Michajłowicza, ojca Piotra I. Zewnętrznie flaga różniła się nieco od wersji, do której byliśmy przyzwyczajeni: według jednej wersji biało-czerwone paski służyły jako tło, nałożony był na nie niebieski krzyż.

Druga wersja flagi - znany już trójkolorowy, ale ze złotym orłem pośrodku, była używana przez Piotra I na jego osobistym jachcie. Potem było wiele opcji flag dla statków: sam król stworzył ponad 30 szkiców. Posiadały białe, czerwone i niebieskie pasy, różne symbole państwowe oraz krzyż św. Andrzeja. Peter zdecydował się na minimalizm po przejściu wzdłuż portu. Były statki różnych państw europejskich, flagi każdego z nich były inne, ale równie jasne, proste, bez zbędnych dekoracji i rysunków.

W rezultacie 20 stycznia 1705 r. zwolniłHistoria flagi państwowej Rosji dekret królewski, który mówi, że na statkach kupieckich i innych cywilnych trzeba podnieść płótno z trzema paskami: białym, niebieskim i czerwonym. Żadnych innych szczegółów. Dwa lata później postanowił także umieścić na sądach wojskowych flagę św. Andrzeja Pierwszego Powołanego.

Aleksander III zdecydował się na użycie trójkoloru nie tylko w marynarce wojennej w drugiej połowie XIX wieku. I stał się oficjalnie flagą państwową dopiero w 1896 r., W przeddzień koronacji Mikołaja II.

7. 1992 w Rosji „przyszedł” minutę później

26 grudnia 1991 roku Związek Radziecki oficjalnie przestał istnieć. Byłe republiki przekształciły się w niepodległe państwa, ale transmisja telewizyjna była nadal powszechna. Ekipa telewizyjna miała pytanie: kto wygłosi mowę gratulacyjną przed dzwonkiem? Michaił Gorbaczow zrezygnował już ze stanowiska głowy państwa, a Jelcyn był prezydentem Rosji – jego przemówienie mogło wywołać oburzenie wśród mieszkańców innych krajów.

Problem został rozwiązany nieszablonowo: zaproponowano rolę gratulatoraTrudny Nowy Rok do gospodarza „Sylwestra” Michaiła Zadornowa. Ale poinformowano go o tym dopiero rankiem 31 grudnia na próbie generalnej, więc satyryk musiał improwizować. Dał się ponieść emocjom, nie śledził czasu i skończył dopiero o 00:01. Następnie dla publiczności zabrzmiały dzwonki.

Nawiasem mówiąc, ten Nowy Rok jest również znaczący przez to, że po raz pierwszy o północy zagrzmiały świąteczne fajerwerki na Placu Czerwonym.

8. Iwan Susanin nie wprowadził Polaków do lasu (być może)

Bohater ludowy Iwan Susanin w 1613 roku naprawdę uratował cara Michaiła Romanowa przed atakiem Polaków. Świadczy o tym przywilej królewski, wręczony 30 listopada 1619 r. zięciowi Susanin. Ale co dokładnie zrobił chłop, nie wiadomo dokładnie. Istnieją dwie wersje. Najpopularniejszy, którego używa się np. w operze Michaiła Glinki Życie za cara, mówi, że chłop zgodził się zostać przewodnikiem dla Polaków i zawiózł ich w leśne zarośla, choć znał rację droga.

Według innej wersji Polacy przybyli do wsi Domnino, w której mieszkała Susanin, i próbowali dowiedzieć się od niego, gdzie jest król. Odmówił im towarzyszenia, a nawet mówienia o lokalizacji głowy państwa, pomimo straszliwych tortur. Pisze o tymNikolay Zontikov „Ivan Susanin: Legendy i rzeczywistość”na przykład historyk Nikołaj Zontikow w książce „Ivan Susanin: Legends and Reality”.

W obu wersjach Polacy ostatecznie zabili Susanin. Nawiasem mówiąc, inni chłopi dokonali podobnego bohaterskiego czynu. Na przykład, według wspomnień litewskiego szlachcica Samuila Maskevicha, w 1612 roku jeden wieśniak zgodził się poprowadzić nieprzyjacielskie wojska bezpieczną drogą. W rzeczywistości poprowadził ich bezpośrednio w ręce armii rosyjskiej, za co został zabity.