Kiedy zaczyna się wiek przejściowy i jak zachowywać się z dzieckiem
Wskazówki Program Edukacyjny / / January 02, 2021
Jaki wiek jest uważany za przejściowy
Wiek przejściowy, czyli okres dojrzewania, to długi i trudny etap przemiany dziecka w dorosłego. WHO atrybutyAdlescence nastolatkom dzieci i młodzieży w wieku od 10 do 19 lat. Wiek przejściowy obejmuje okres dojrzewania lub dojrzewania, ale nie ogranicza się do niego. W końcu człowiek musi dorosnąć nie tylko fizycznie, ale także psychicznie, a to zajmuje więcej czasu.
Przejście od dzieciństwa do dorosłości dzieli się na trzy etapyRozwój nastolatków: wczesny, średni i późny.
Wczesne dojrzewanie: 10-14 lat
U dzieci rozpoczyna się okres dojrzewania, któremu towarzyszy intensywny wzrost fizyczny i rozwój. cechy płciowe. U dziewcząt wyzwalane są zmiany hormonalnePOKWITANIE 1–2 lata wcześniej niż u chłopców i trwają średnio 3 lata, a dla ich kolegów z klasy - 4. Klucz tutaj jest średni. Zwykle trwa to od 2 do 6 lat.
Jak zrozumiećWcześniejsze dojrzewanie: 9 lub 10 lat dla przeciętnego USA Chłopiecże dziecko weszło w okres dojrzewania? U dziewcząt przede wszystkim puchnie klatka piersiowa, nieco później pojawia się miesiączka. Chłopcy mają powiększone jądra. Pojawiają się te i inne
Dlaczego dojrzewanie zaczyna się młodziej? pierwsze włosy łonowe.We wczesnym okresie dojrzewania dzieci żyją dzisiaj. Nie wiedzą jeszcze, jak zainstalowaćJak rozpoznać 3 etapy dojrzewania związki przyczynowo-skutkowe między twoimi działaniami a dalekosiężnymi rezultatami. Pod względem emocjonalnym uczniowie często doświadczają wahań nastroju. Ich krąg społeczny stopniowo się poszerza: wychodzą poza rodzinę i bliskich przyjaciół, obejmując różne grupy rówieśników.
Średni wiek dojrzewania: 15-17 lat
Dojrzewanie dobiega końca: fizycznie nastolatki mogą kontynuować wyścig, ale psychicznie nie są jeszcze gotowe do rodzicielstwa. W przypadku dziewcząt wzrost spowalnia, ale dla mężczyzn jest nadal intensywny.
Młodzi ludzie już potrafią rozwiązywać trudne problemy, wiedzą, jak patrzeć w przyszłość i planować jego. Chcą oderwać się od rodziny, ale jednocześnie potrzebują wsparcia rodzicielskiego i poczucia bezpieczeństwa, które dają im domowe mury.
Centrum życia społecznego staje się grupą rówieśniczą. Nastolatek jest bardzo zależny od opinii znajomych, często też stają się dla niego głównymi autorytetami.
Późne dojrzewanie: powyżej 18 lat
Według różnych źródeł okres ten może trwać do 21 lat, a nawet do 24 lat. Pod koniec młodzi ludzie zaczynają myśleć racjonalnie, zyskują stabilność emocjonalną i prawdziwą, a nie wyimaginowaną niezależność. Potrafią samodzielnie budować swoje życie, bez pomocy rodziców, a przy podejmowaniu decyzji polegają na sobie, a nie opinii znajomych. Nawiasem mówiąc, wiele osób utknęło w późnym okresie dojrzewania na całe życie.
Jakie są cechy dorastających dzieci
Na nastolatka spada podwójny ładunek: z jednej strony jest burzliwy od hormonów, z drugiej dorasta psychicznie i odrywa się od rodziny. W mózgach nastolatków dokonuje się prawdziwa rewolucja, która wyraża się w następujących cechach behawioralnychDlaczego 14 lat to najbardziej ryzykowny wiek nastolatka.
Są bardzo zdezorientowani ich spojrzeniami.
Nastolatki odczuwają niepokój, gdy wiedzą, że są śledzone przez rówieśników lub rodziców. Mogą nawet pocić się od stresu.
Pod wpływem firmy podejmują złe decyzje
Nastolatki w wieku 13-16 lat nie są skłonne do podejmowania ryzyka, będąc sam na sam ze sobą. Inna sprawa to towarzystwo rówieśników. Woleliby zrobić sobie krzywdę niż uderzyć się w twarz przed innymi. Co więcej, takie zachowanie obserwuje się w późniejszym wieku - do 21 roku życia.
14 lat zadzwoniłDlaczego 14 lat to najbardziej ryzykowny wiek nastolatka najniebezpieczniejszy wiek: nastolatek jest bardziej niż kiedykolwiek skłonny do podejmowania ryzyka i podejmowania pochopnych decyzji pod wpływem rówieśników.
Ich pamięć się pogarsza
Niektóre badania pokazują, że w wieku od 12 do 14 lat nastolatkom trudniej jest zapamiętać, w wyniku czego wyniki w nauce mogą się pogorszyć. Być może jest to spowodowane zmianami hormonalnymi.
Nie motywuje ich kara
Ustalili neuropsycholodzyObliczeniowy rozwój uczenia się ze wzmocnieniem w okresie dojrzewaniaże między 12 a 17 rokiem życia nagrody są najlepszą zachętą do dobrej nauki. Jednak nastolatki są znacznie mniej podatne na karę niż osoby w wieku 18-32 lat.
Szukają siebie
Stąd tendencja do eksperymentowania z wyglądem: farbowanie włosów, robienie tatuaży, prowokacyjne ubieranie się.
Jak komunikować się z nastolatkiem
Nie można anulować wieku młodzieńczego. Twoje dziecko dorasta, oddalając się od Ciebie i to jest w porządku. Przygotuj się na stopniowe puszczanie go, zachęcając nastolatka do odnalezienia się i bycia niezależnym.
Pomyśl o sobie w tym wieku
Na pewno nie byłeś aniołem, a nerwy twoich rodziców były dość ciężkie. Poczucie się znowu jak nastolatek ułatwi budowanie mostów pod rządami dziecka. hormony i opinię rówieśników.
Wspieraj hobby swojego dziecka
Jeśli nastolatek chce z tobą porozmawiać o tym, co go interesuje, to świetnie. Tak więc, pomimo burz hormonalnych, połączenie zostało zachowane między wami. Idealnie, gdy dzielisz się jego hobby: razem tworzymy bajki na komputerze lub gramy w piłkę nożną. Ale to wcale nie jest konieczne. Wystarczy okazać szacunek dla jego wyboru i szczere zainteresowanie.
Pomóż mu uporać się z nowym ciałem
Nastolatkowi nie jest łatwo poradzić sobie ze swoim nowym ciałem, które zmienia się zbyt szybko. Nigdy nie krytykuj jego wyglądu. Wręcz przeciwnie, pomóż nastolatkowi zaakceptować i pokochać nowe ja. Utrzymuj poczucie własnej wartości, nie porównuj się z innymi ludźmi. Zachęcaj do uprawiania sportu, a jeszcze lepiej, chodź razem na stadion lub siłownię.
Nie nudzić się pytaniami i poradami
Nastolatki często denerwują nadmierna troska, natrętne porady i rozmowy podobne do przesłuchań: gdzie byłeś? Co dokładnie zrobiłeś ze swoimi przyjaciółmi? Co Ci się stało nie w ten sposób? Jeśli dziecko reaguje niechętnie i monosylabami, zmień taktykę.
Mniej mów, więcej słuchaj i daj dziecku możliwość zabrania głosu. Zbuduj z nim dialog jak z inteligentnym dorosłym, którego opinia jest dla Ciebie ważna.
W społeczeństwie jest zwyczaj demonizowania nastolatków. Nie podoba nam się to, że dzieci, które dopiero wczoraj wykonały nasze polecenia, nagle zaczynają się buntować i usamodzielniać. Trudno się z tym pogodzić.
Sarah-Jane Blackmore, autorka Inventing Ourselves. Sekretne życie mózgu nastolatków ”
Popełnianie błędów
Poluzuj kontrolę i przestań decydować o nastolatku. Możesz udzielić rady, porozmawiać o możliwych konsekwencjach złego kroku, ale pozwól nastolatkowi sprzeciwić się i wypełnić własne szyszki. W większości przypadków będzie mógł nauczyć się lekcji. W żadnym wypadku nie kończ go zwrotem: „Ale powiedziałem (a) ...”
Przytulaj się częściej
Bez względu na to, jak kłujący i odległy może wydawać się nastolatek, okresowo potrzebuje cielesnego kontaktu z rodzicami. Uściski są sygnałem troski i bezpieczeństwa. Chodzi tylko o to, że nie powinieneś chodzić publicznie z czułością, zwłaszcza z rówieśnikami. Zostaw je do komunikacji domowej.
Zaakceptuj nastolatka takim, jakim jest
W zasadzie ta zasada dotyczy komunikacji z każdą osobą, a nie tylko nastolatkiem. Nie próbuj przerabiać go zgodnie ze swoimi postawami i poglądami. To osobna osoba, którą kochasz bez względu na wszystko.
Przeczytaj także🧒👧👦
- Jedyne dziecko w rodzinie: co mówi o tym nauka
- Jak wychować niezależne dziecko: metoda leniwej mamy
- Dlaczego posłuszne dziecko jest złe
- Co zrobić, jeśli Twoje dziecko jest uzależnione od gier wideo
- Ile powinno spać dziecko