„Jestem narcyzem”. Jak powstrzymać kwitnienie frustracji
Zdrowie / / December 30, 2020
Co to jest narcyzm
Narcyzm to zaburzenie osobowości. Narcyz jest przekonany o swojej wyjątkowości i wyższości. Wymaga ciągłego podziwu i uwielbienia. Taka osoba jest toksyczna i często manipuluje innymi. Jednocześnie narcyz nie przywiązuje się do ludzi, doświadcza trudności w przyjaźni i związkach miłosnych.
Oleg Ivanov, psycholog, konfliktolog, szef Centrum Rozwiązywania Konfliktów SpołecznychZ reguły narcyz uważa się za mądrzejszego od innych, a jego opinia jest jedyna słuszna. Nikt nie może i nie powinien być lepszy od niego. Stąd trudność w rozpoznaniu problemu: po prostu nie zauważa swojej złej strony. A jeśli pojawiają się sytuacje konfliktowe, zawsze winni są za nie inni.
Jak powstaje zaburzenie narcystyczne
Wraca do głębokiego dzieciństwa i zaczyna formować się dosłownie w pierwszych latach życia. Związane jest z tym zaburzenie narcystyczneNarcyzm i etnocentryzm: przegląd z zimnymi, odrzucającymi rodzicami. Pozbawiają dziecko uwagi i zainteresowania. Jest stale krytykować, wyśmiewany, poniżany. W rezultacie dziecko, którego potrzeby nie są zaspokojone, wyrasta na wspaniałą osobowość. Tworzy iluzję samowystarczalności, w której rodzice nie są potrzebni.
Jednak rozważany jest również mechanizm odwrotny. Dziecko jest nadmiernie chwalone, niezależnie od jego zasług, rozpieszczane, nic nie jest zabronione. W rezultacie człowiek nie zna słowa „nie”, uważa, że wszystko na świecie zostało stworzone dla niego, ma zawyżoną samoocenę, niczym nie popartą.
Generalnie problem, jak zawsze, tkwi w skrajnościach, które utrudniają harmonijny rozwój jednostki.
Czytam teraz🔥
- Moje dziecko jest homoseksualne. Co robić?
Dlaczego zaburzenie narcystyczne jest szkodliwe dla samych narcyzów
Wydaje się, że narcyz nie cierpi na swoje zaburzenie - on to lubi. Ale tak nie jest. Fakt, że dana osoba uważa się za wielkiego i pięknego, wcale nie chroni go przed niektórymi udrękami.
Mocne zderzenie z rzeczywistością
Poczucie niższości narcyza dobrze współgra z nadętym samoocena. I boleśnie przeżywa sytuacje, w których nie jest idealny. I zdarza się to dość często, ponieważ nikt nie jest doskonały. Narcyz nie ma wewnętrznego rdzenia, systemów samopodtrzymywania.
Oleg IvanovKażda porażka narcyza może przerodzić się w prawdziwą tragedię, ponieważ ma poważne problemy z poczuciem własnej wartości. A ciągła idealizacja zewnętrznego „ja” i pustka wewnątrz prowadzi do dysharmonii osobowości.
Silne poczucie zazdrości
Narcyz potrzebuje wewnętrznego potwierdzenia swojej doskonałości. Dlatego boleśnie postrzega każdy sukces innych ludzi. Typowe dla niego jest ocenianie wszystkiego w kategoriach „lepiej - gorzej”. Jeśli ktoś zrobił coś niezwykłego, jest nie tylko wspaniały - jest lepszy. A sam narcyz okazuje się gorszy. Więc jest zdesperowany zazdrosny, a to też nie jest najprzyjemniejsze uczucie.
Niezdolność do próbowania nowych rzeczy
Każda nowa lekcja kojarzy się z etapem, w którym początkujący popełnia wiele błędów, wygląda śmiesznie, nie radzi sobie z zadaniami. Dlatego też narcyzowi łatwiej jest nie brać udziału w zajęciach, w których będzie wyglądał blado. „Najważniejsze to nie zwycięstwo, ale uczestnictwo” - tu w ogóle nie chodzi o niego. Zrobi tylko to, w czym jest bardzo dobry (lub przynajmniej może udawać, że jest do tego zdolny).
Jak sprawdzić, czy jesteś narcyzem
Narcyzi rzadko są skłonni przyznać, że coś jest z nimi nie tak. Podwyższona samoocena dotyczy kogoś innego, ale on jest naprawdę wyjątkowy. Ale ponieważ stopień frustracji jest inny, w niektórych przypadkach możesz podejrzewać, że nadszedł czas, aby popracować nad sobą.
Oto krótka lista pytań. Jeśli odpowiedź brzmi dla nich tak, warto zastanowić się, czy nie jesteś narcyzem.
- Czy uważasz się za wyjątkowego lub przynajmniej lepszego od innych?
- Wstydzisz się prosić o pomoc?
- Czy ciągle chcesz odczuwać aprobatę innych?
- Czy Twoja samoocena przeskakuje z „Jestem geniuszem” do „Jestem nonentity” iz powrotem?
- Kiedy komuś się to udaje, czy czujesz się zazdrosny czy zawstydzony?
- Próbujesz robią wrażenie w społeczeństwie, nawet jeśli nie jest to wymagane?
- Czy interesują Cię inne osoby tylko wtedy, gdy mogą Ci pomóc?
- Czy zawsze starasz się być lepszy od innych we wszystkim?
- Jeśli ci się nie uda, czy łatwo obwiniasz ludzi lub okoliczności?
- Czy unikasz rywalizacji, jeśli nie jesteś pewien swojego zwycięstwa?
- Czy pomagasz ludziom być za to chwalonym?
- Czy poniżasz innych, aby poczuć się lepiej?
- Nienawidzisz krytyki?
- Czy jesteś gotowy manipulować ludźmi, aby osiągnąć cele?
- Czy często rozmawiasz o swoich osiągnięciach?
- Łatwo łamiesz obietnice składane ludziom i często jesteś spóźniony?
- Czy uważasz rozmowę za złą, jeśli rozmówca nie interesował się Twoimi historiami?
- Czy dużo fantazjujesz o tym, jak wielki i odnoszący sukcesy możesz być?
- Jeśli ludzie nie spełniają twoich oczekiwań, czy wstydzisz się, że się myliłeś?
- Czy czujesz się nieswojo w kręgu ludzi, którzy podobno nie ustępują Tobie w osiągnięciach?
- Czy jesteś zły, jeśli inni nie robią tego, czego od nich oczekiwałeś?
- Czy często żartujesz ofensywnie?
Nie ma potrzeby stawiania diagnozy na podstawie tego kwestionariusza, choćby dlatego, że w każdym z nas są cechy narcystyczne. Ale jeśli dręczą cię wątpliwości i chcesz zrozumieć problem, przejdź do następnego bloku.
Co zrobić, jeśli podejrzewasz, że masz zaburzenie narcystyczne
Trudno jest samodzielnie zdiagnozować zaburzenie narcystyczne, a poradzenie sobie z nim jest zupełnie niemożliwe. Potrzebujesz pomocy tutaj psycholog.
Narcystyczne osoby leczone są w zależności od tego, jakie podejście jest wymagane dla danej osoby i od stanowiska lekarza. Na przykład, czasem za sugestią psychoanalityka Heinza Kohuta, empatia jest narzędziem, do którego sami narcyzi nie są zdolni. Musi przebić się przez warstwę narcystycznych mechanizmów obronnych i dotrzeć do otwartej i empatycznej części osobowości.
Ale dla wielu narcystów to nie zadziała. Będą po prostu postrzegać empatię jako okazję do oderwania się od osoby, która to pokazała. Dlatego niektórzy eksperci używają konfrontacyjnej techniki, która ma na celu zniszczenie wielkości i wywołanie narcystycznej wściekłości. A to tylko niewielka część niuansów pracy z narcyzem. Dlatego ważne jest, aby specjalista pomógł rozwiązać problem.
Czy spotkałeś w swoim życiu narcyzów? A może rozpoznali się w opisie? Udostępnij w komentarzach.
Przeczytaj także🧐
- 14 wczesnych objawów choroby afektywnej dwubiegunowej, których nie można ignorować
- 7 zasad satysfakcjonującego życia z chorobą afektywną dwubiegunową
- Jak pokonać niepokój, gdy nie można „po prostu się uspokoić”
- 9 objawów zaburzeń obsesyjno-kompulsywnych, których nie powinieneś ignorować
- Kiedy bierna agresja zamienia się w zaburzenie osobowości i co z tym zrobić