Psychosomatyka: co zrobić, jeśli przyczyną chorób są nerwy

„Wszystkie choroby od nerwów” - był czas, kiedy naukowcy naśmiewali się z tego sformułowania. Jednak dzisiaj traktują to poważnie. We współczesnej nauce jest cała ciekawa sekcja - medycyna psychosomatycznaMedycyna psychosomatyczna, która bada, jak doświadczenia mogą wpływać na zdrowie fizyczne. Alert spoilera: bardzo zauważalny.

Co to jest psychosomatyka i jak to działa

Fakt, że stan duszy, umysłu (po grecku - psycho, „psycho”) wpływa na samopoczucie ciała (soma, „soma”), ludzkość już dawno zauważyłaFundamentalna koncepcja zaburzeń psychosomatycznych: przegląd. Wystarczy przypomnieć najczęstsze przykłady: strach wysycha w ustach, pojawia się uraza guzek w gardle. Wstyd wywołuje rumieniec - powoduje wzrost temperatury skóry na twarzy. Wstrząsy życiowe mogą spowodować zawał serca.

Takich przykładów jest tak wiele, że nauka nie mogła ich nie zauważyć.

W 1818 roku niemiecki psychiatra Johann-Christian Heinroth po raz pierwszy użył terminu „psychosomatyka”, za pomocą którego ustalił związek między uczuciami, emocjami, doświadczeniami i chorobą fizyczną. A 100 lat później, w 1922 roku, austriacki psychoanalityk Felix Deutsch wprowadził pojęcie „medycyny psychosomatycznej”.

Deutsch zidentyfikował pewne zaburzenia psychosomatyczne. To prawda, że ​​jako psychoanalityk skupiał się głównie na nerwice i histerię. A za zaburzenia uważał te sytuacje, w których pacjent nieświadomie demonstrował objawy nieistniejącej choroby, aby zakończyć pewien konflikt społeczny.

Przykłady: kobieta, która traci przytomność z powodu nadmiernego niepokoju związanego z „niewygodną” sytuacją. Albo dziecko, które zaczyna wymiotować na myśl o konieczności powrotu do szkoły według surowych zasad.

Ale psychosomatyka okazała się czymś głębszym niż histeria.

W 1968 r. Zdefiniowano Diagnostyczny i statystyczny podręcznik zaburzeń psychicznych (DSM-II)Fundamentalna koncepcja zaburzeń psychosomatycznych: przegląd zaburzenia psychosomatyczne jako „oczywiste objawy fizjologiczne wywołane czynnikami psycho-emocjonalnymi”. A w 1980 roku stało się jasne, skąd pochodzą te objawy.

Znalezione badaniaSieć psychosomatyczna: podstawy medycyny ciała i umysłu substancje biologicznie czynne - neuropeptydy. Te struktury białkowe powstają w ośrodkowym układzie nerwowym, w szczególności w obszarach mózgu związanych z emocjami. Dystrybuując do narządów i tkanek, wpływają między innymi na ich stan fizjologiczny.

Kontrola neuropeptydówNEUROPROTEKTYWNE WŁAŚCIWOŚCI NEUROPEPTYDÓW metabolizm, stymulują lub hamują uwalnianie hormonywpływają na tempo odnowy komórek i aktywnie zakłócają funkcjonowanie układu odpornościowego.

Emocje wpływają na produkcję neuropeptydów. A z kolei neuropeptydy kontrolują życie całego organizmu. Tak więc potwierdzono związek między stanem psychicznym a fizjologią.

Co to są choroby psychosomatyczne

Najbardziej różne. Wiadomo, że 20-30%Niewyjaśnione medycznie objawy fizyczne: czym są i dlaczego psychologowie powinni się nimi zajmować pacjenci, którzy udają się do lekarza z tego czy innego powodu, mają objawy, których nie można wyjaśnić z medycznego punktu widzenia.

Na przykład osoba jest zdrowa we wszystkich obiektywnych parametrach, ale każdego dnia ma bół głowy. Albo nie może pozbyć się obsesyjnego kaszlu. Lub…

Częstość występowania tych niewyjaśnionych objawów skłoniła naukowców do spekulacjiObjawy psychosomatyczneże nawet 20% chorób ma podłoże psychologiczne: doświadczany stres lub wewnętrzne doświadczenia.

Zgodnie z nowoczesną klasyfikacją międzynarodowąFundamentalna koncepcja zaburzeń psychosomatycznych: przegląd zaburzenia psychosomatyczne dzielą się na dwie grupy:

1. Nie ma związku z uszkodzeniem tkanki. Do tej grupy należą wszelkiego rodzaju zaburzenia układu oddechowego (np. Obsesyjny kaszel psychogenny czy zespół hiperwentylacji), niektóre choroby układu krążenia (np. nadciśnienie lub kardioneuroza), a także choroby skóry, takie jak świąd o nieznanym charakterze.
2. Związany z uszkodzeniem tkanki. Obejmuje to astmę, zapalenie skóry, egzemę, wrzód trawienny, zapalenie śluzówki jelita grubego, wrzodziejące zapalenie jelita grubego, pokrzywkę i inne choroby, na które wpływa fizycznie skóra lub inne narządy.

Nie jest to jedyna opcja klasyfikacji: istnieje wiele bardziej szczegółowych i złożonych. I oczywiście nie jest to pełna lista chorób, których rozwój może wiązać się z doświadczeniami i stresem.

Ale to, czego nie ma w klasyfikacjach, to związek między rodzajem stresu a określoną chorobą. W sieci krąży wiele ciekawych list, które mówią na przykład, że „przyczyną zapalenia stawów jest deprecjonowanie własnej wartości i zwątpienie w siebie”. Lub, powiedzmy, „przyczyną krótkowzroczności jest to, że nie chcesz zauważyć, co się dzieje wokół”. Albo: „choroby pęcherzyka żółciowego powstają z powodu nadmiernej ilości żółci - drażliwości, złości na otaczający nas świat”.

Takie listy są jawną herezją. I z Medycyna oparta na dowodach takie „diagnozy” nie mają ze sobą nic wspólnego.

Jak leczyć choroby psychosomatyczne

Musisz zacząć od diagnozyZaburzenia psychosomatyczne. Musisz się upewnić, że naprawdę nie ma fizycznego wyjaśnienia twoich objawów. Oznacza to, że będziesz musiał skonsultować się z wykwalifikowanym lekarzem, zdać przepisane przez niego testy i przejść niezbędne dodatkowe badania.

W żadnym wypadku nie próbuj leczyć bólu, na przykład w okolicy pęcherzyka żółciowego, próbując „stać się milszym”. Możesz więc tracić czas i doprowadzić uleczalną chorobę do nieuleczalnej fazy.

Jeśli lekarz zdecyduje, że objawy mogą powodować czynniki psychologiczne, zasugeruje leczenie, które pomoże Ci radzić sobie z lękiem i stresem. Na przykład przepisuj środki uspokajające lub przeciwdepresyjne. Gorąco polecam wypoczynek i cyfrowy detoks - rezygnacja z gadżetów na chwilę. Doradzi Ci kurs psychoterapii.

Ogólnie rzecz biorąc, w każdym przypadku potrzebne jest indywidualne podejście. A skuteczniej jest jej szukać przy pomocy wykwalifikowanego lekarza.