Co czytać: powieść „pośrednio” alternatywnej rzeczywistości, w której wiersze zostały uznane lek

Zmęczony i przygnębiony, Lena siedziała pociąg, a następnie przeniósł się do stacji plac tramwaj autopilot. Kobieta - kierowca tramwajem - przystanek wesoły głos ogłoszone. Lato życie wewnątrz i na zewnątrz tramwaju zdawało Lena jak karnawał piosenek Leontyev: dziewczęta zostały zwinięte i barwione, niektóre ludzie jak pijany dziewcząt były wielobarwny rajstopy na głowie co trzeci chłopiec był niebieski lub kamuflaż czapka z daszkiem z napisem «USA». Wszystko Lenin Avenue - ogromna „życie rodzinne” przed włączeniem do Ostrowski - został złożony do różnych brył kaset wideo, żywności, Dzianina, zabawek. Było nieznośnie jasne, głośno, zakurzone i bardzo gorące.

Dopiero później, kiedy pojechałem do domu i jednocześnie iść do domu nie chciałem Lena uspokoiła się nieco, ale nie tak aby nie być nieco oszołomiony i nie zauważył Olega, który siedzi na ławce obok niej wejście. Kiedy złapał ją za pasek torby, Lena pamiętać, że naprawdę ktoś zawołał, a ona zdecydowała, że ​​nie zwracają się do niej. Wyciągając ręce, nie słyszała, co powiedział, nie rozpoznał go, bo niech coś takie jak broda i wąsy, składający się z włosiem, który czy dłużej, byłby niedokładny nieogolony. Moda na jod twarz częściowo podniósł wielu mężczyzn, podglyadev jak dobrze patrzy na Bruce Willis, bez jego przykład trudno było Chyba odwołanie takiego golenia, ponieważ dla niektórych z „Die hard” z podobną chropowatość twarzy widniał tylko lokalne alkoholików. Oleg fryzura była inna - on używany do cięcia włosy bardzo krótkie, prawie ogolony, a teraz nagle za Elena delikatnie zarośnięta włosy, powodując jego twarz była całkiem obcy.

„Nie chcę iść gdzieś? Świętować „- kiedy to pytanie przyszła Helena nie mogła odpowiedzieć od razu, ale spojrzał na Olega, próbuje dowiedzieć się, jakby był przyklejony do jej przypadku. Nie wydaje się galarety, ale chodzić razem jest jak randka, wybrał go do tego dojść, rodzaj uwagi była zaszczycony.

Sformułowanie o „obcych” (tym filmie wyglądała w sklepie wideo trzy razy, bo myślała, że ​​jak dziewczyna stamtąd): „Wyglądasz jak ja czuć „- bardzo śmieszne, według Lena, ale nie przyklejają się do lokalnej gleby gliniaste nie staje się powszechne, - to nie mogło być lepiej opisane wygląd Oleg.

W czystej koszuli tee, podparte wewnątrz mięśni, mało dżinsy, białe adidasy, Kolonia przed oblivshiysya Oleg spacer, jednak jest to dość żałosny widok: złe zmęczony uśmiech na jego twarz.

Oni oczywiście przeniósł nostalgiczny iluzoryczne pragnienie, krótką podróż w przeszłość, gdzie wszystko w jego życiu było znacznie prostsze. Miał siostrę w domu, jest on prawdopodobnie przeciągać w dowolnym miejscu, bo Irina, pomimo swojej wagi, nie stracił aż spontaniczności i radości; w przypadku braku siostry wystarczająco stary i Lena. Nie było to bardzo miłe z jego strony, ale Lena, nawet zgadywać o swojej roli Ersatz, czuł się w niej coś miłego do mieszania, musiała się powstrzymać, aby powstrzymać uśmiechu, a nie od razu zgodzić, i udawać, że to On myśli. Z zewnątrz wyglądało to musiało bardzo zabawne.

„No cóż, będę się ukrywać, prawdopodobnie, - powiedziała Elena. - Przez cały dzień w upale przeciągać. Ty czekasz? „W odpowiedzi tylko Oleg rozłożył ręce, mówią, gdzie pójdę.

Lena, oczywiście, tylko nie ubrana, a nie tylko zmiana ubrania z białego na niebieski krótsze, umyła twarz i uczesane włosy i namaścił duchy mojej matki, i skorzystałam z jej babcia, która już miała upieczone ciasto, Rozcieńczając zapach kakao, substancje aromatyczne waniliowe mieszkalnym konwencjonalnych kurz, maści Vishnevsky i walerianę.

W rezultacie, Lena wróciła na ulicę tylko po półgodzinie. Oleg tym czasie już znaleźć coś do zrobienia: umieścić łańcuch na rower łańcuchowego, który należał do jakiejś drobnej dzieckiem; Dwa pozostałe rowerzyści, pozostawiając swoje samochody na drodze, stał się natychmiast. „Byłaś uderzył na biegunkę, czy co?” - zapytał przez ramię Olega własny sposób, nawet bardziej figlarny ton, napomknął bardziej niż siebie samego, że zbliżająca się podróż w ogóle nie nie randka. „Moron” - standardowa odpowiedź Elena, jak to robiła przez wiele lat, które przyjęły to słowo od Irene - ona często obdarzył ich brata, gdyby wszedł jakiś komentarz na ich grę lub rozmowę.

Patrząc na pochyloną głowę do upadłego bike Dusty dzieci i potężnej szyi Oleg, Lena nie mogła powstrzymać radość, że Okna mieszkania wychodzą na ganek podjazd nie jest to, że moja babcia nie będzie miała ponurych pytania dotyczące tego chodzić. Stocznia jest prawie pusta, jak wiele lokalnych dzieci zostali uwięzieni w obozie, a dorośli jeszcze nie wrócił do pracy. Ale sprawa poszła do wieczora, matka mogła już zacząć iść do domu, i przecinają się ze sobą, a nawet w takim towarzystwie, nie chciał. Oleg, oczywiście, to nie przeszkadza; kiedy rowerzyściShining ten sam povtoronnym na kilku szprych koła blasku słońca, ostatecznie wycofał się z jego oczu Oleg On pozostał w pozycji siedzącej, patrząc w zamyśleniu ręce wysmarowane olejem, ostrożnie trzymając je z dala od koszulkach dżinsy. „To dlatego, że bydło” - jakoś zadowolony Elena pomyślała i sięgnęła do torebki na serwetki, ale Oleg wzrosła i kokieteryjnie on tasuje w Helen biodra, pokazując, że ma w kieszeni chusteczkę, którą miał dostać. Spojrzała na niego, ku jej zaskoczeniu, ich oczy były prawie tego samego wzrostu - tak Elena wzrosła w ciągu natomiast Oleg nie pojawił się i obijać się w innych miejscach, zanim spojrzała na niego tylko od dołu w górę. On wydaje się być zbyt zaskoczony, ale nic nie powiedział. Lena przerwał, odepchnął go i podał mu ręcznik, potem oddał cały pakiet.

Po zakończeniu oczyścić pióra, Oleg znowu cicho, Oprawiona Elena łokieć, za które musiała trzymać się, jak każdy facet wychodzić z kobietą, ale Lena znowu przerwał, i pchnął go za łokieć. Oboje pamiętał, jak późnym wieczorem Lena jechałem do gości, jak powiedział Oleg irytacją: „podaj mi rękę” i zaciągnął ją do domu, krążąc obok błota i kałuż, jeśli miało to miejsce na wiosnę i jesienią, i szczególnie w zimie Minęli, walcowane na chodnikach miejscach, gdzie Lena przedstawiana na łyżwach, a Oleg wyciągnął ją, nie pozwalając upadek czy zrazy, i powiedzieć: „No durkovat”.

Walking obok siebie, podobnie jak koledzy udali się najpierw do Gorky Park, ale to było nudne, a sądy są Doszliśmy do nadmorskiej części ulicy Aganicheva, a stamtąd, Frunze, obok sklep mleczarski wszedł do kawiarni na wzgórze. Po pierwsze, w parku, rozmowa naprawdę nie jest oznaczony; oni grzecznie zapytał o sprawy nawzajem, uprzejmy pootvechali następnie nieskręcana rozmowa, Lena zaczął opowiadać, śmiejąc się z siebie, o sprawdzianachBo tylko o nich, a przecież mogła mówić, tak świeże i silne było wrażenie swoich doświadczeniach obawiać. Oleg zaczął również podzielić się swoimi doświadczeniami bylymi egzaminu: jak wielu innych, ale nie dla Leny, jego przyjęcie było wynikiem zestaw szczęśliwych wypadków. Bilety na fizyce nauczył się tylko w połowie, i że w jakiś sposób. Było bardzo małe prawdopodobieństwo, że podczas przygotowywania Olega zainteresowany szczegółami eksperymentów z pomiar prędkości światła i jest tylko o pomiarze prędkości światła dodatkowych pytań egzaminator. Ale co dokładnie się stało. I inne rzeczy dał tylko nadzieję, jak się okazało, nie na próżno, na szczęście.

Kawiarnia Oleg Lena próbowała napoju, ale odmówiła, wtedy on sam zaczął wypełniać koktajle mleczne, patrząc na Tagilki połysk poprzez zielenie przybrzeżnych. Lena z kolei spojrzał na odległej kładki za Olega: Na moście przeniósł się do a tu zwykli obywatele ubrany i nagich plażowiczów (latem tego roku był opóźniony prawie do od września).

Po kawiarni Oleg i Lena cierpiał na wzgórzu Fox, potem stanął na Plotinka, najpierw z jednej strony, gdzie można było obserwować dla wahadłowców w ogromnej powierzchni stawu, potem drugą, gdzie woda stała przy poludohly czarne jednostek żeliwa o muzeum roślin.

I rozmowa, jak, oznaczone przez całą drogę i podczas zatrzymuje ją tu i tam, i nie było nawet zabawne, Lena udało delikatnie zrelaksować, a mimo to było oczywiste, że Oleg chce rozmawiać o czymś innym, ale z jakiegoś powodu nie mogą lub nie chcą chce. To na pewno kusiło, by powiedzieć o tym wszystkim, dorosłych powody nazwał ją Oleg czekać na moment, kiedy może wygodnie dumpingowych Lena wszystkie ich problemy lub wątpliwości, który odwiedził go od momentu, w którym spotkał się w ostatni raz. Lena itched również powiedzieć mu, jak widzi swoją przyszłość (miała nadzieję, aby móc zostać nauczycielem, to właśnie studia w instytucie będą mogli wykonać żadnego matematycznego odkrycia), a jednocześnie wiedziała, co powiedzieć o nim - to jest dokładnie to samo przyznać, choć nadal Wierzy w Dziadek Mróz.

Czasem zamarł przed siebie do pocałunku, ale w rzeczywistości, docenienie siebie, zastanawiając się: czy można już zacząć mówić o tym, dlaczego przenieśli, i to bez pośpiechu runda na gorącym sierpniu ulice.

spacer dość zabaw musi się wydawać jeszcze bardziej absurdalne niż Olega Helen, chociaż, choćby dlatego, że zaczął to wszystko; był starszy; że rozpacz, który przewrócił do przodu na nim, nie mogą być usunięte w ten sposób; jest to bardziej absurdalne niż gdyby Oleg Lena wyciągnął tę głupią wycieczkę, aby się z nią przespać.

Nigdy vouchsafed prześlizgnąć się przez Objawienie, wędrowali do ciemności i znów zatrzymał się w Parku Gorkiego. zmęczenie fizyczne i komary, od którego należało oddalić gałązki zerwane już obezwładniającego w Lena ponure myśli, była zadowolona, ​​że ​​wkrótce Pożegnaj się z Olegiem i będzie powoli na pierwszy obiad, a potem położył się przed małym telewizorze w swoim pokoju i oglądać „Top Ten” Wasia Kurolesov; Lena nie lubią muzyki, lubiła, że ​​każdy zacisk wykonany jest tak mały, jak film.

„Che nie mam wakacje, przepraszam za ciebie” - powiedział Oleg go do Leny, co najmniej mały zaczął obalić, czy naprawdę chciał przyjść po drodze coś magicznego i nigdy wymyślone. „Nie, zabawa - tak na wszelki wypadek pocieszony Elena. - Nie, naprawdę „- próbuje dodać głos wiarygodności powiedziała, gdy zauważyła, że ​​Oleg zaglądając do jej twarzy. Jeśli Oleg starał się podnieść nikt liryczny chwilę, czas i miejsce wybrał gorsze. Topola otaczająca ciemność była wypełniona dźwiękami, które są słabo promowane kondensacja Amurchik wokół pary: dwa blisko krzykliwych pań dzielonych między młodego człowieka; Bardziej zbliżony do gitary śpiewa piosenkę z folkloru dziecięcego, gdzie bohaterowie opowieść „Pinokio” jest związany dziwaczne lalki orgię; za Oleg i Lena jeden, oddzielona od nich nie jest zbyt duża odległość, a kilka rzędów arabska zaskakująco długo grał coś jak wielu wymioty artystycznej: tak wyraziste, tak długo i tak hojnie swego gut wstrząsających. W chwilach względnego cichej tasowanie Idąc wzdłuż ścieżki parku ludzi było jak dźwięk kapcie w nocy na korytarzu szpitala.

„Może litrs spróbować ponownie wszystko tak się stało? „- powiedział Oleg specjalny miękki głos jaki kiedykolwiek mówiła Lena i nikt. Cofnęła się nieznacznie, nie tyle z powodu niespodziewanego wniosku, ale na takie nietypowe dla jej intonacji. Oleg machnął ręką, a jego głos był utrapieniem do siebie: „No, to nie jest Vinišće, nie stawów, nawet nie sieja, nie zapach, nawet Ira już próbowali - i nic więcej. Palonka i niebezpieczeństwo. " Lena pamiętać, że Irina powiedział mi, jak próbowali wierszeŻe ktoś przyniósł jeden z wielu pyanok młodych artystów. „Cóż, nic więc dziwnego, wszystko staje się” - Ira powiedział bez większego entuzjazmu.

NTV była pełna takich historii o naiwnych młodych ludzi dobrymi przyjaciółmi zostały umieszczone na igloo lub nawet jakiego rodzaju rzeczy, a zakończył z kradzieży wszystkich rzeczy z domu lub w prostytucji na kolejną dawkę. O rymy złe prawie nie mówią, trawy lub podrabiane papierosy martwi twórców sceny przestępczości w telewizji jest znacznie większa, a jeśli Wiersze i wymienić je w sposób, który jest właściwa droga do cięższych narkotyków lub testowane przez wiele pokoleń metody toczyć swoje życie dno. Jednocześnie, Irina coś spadł do dołu i od lewej do Jekaterynburga. Lena też może opuścić mieszkała w Jekaterynburgu wujem i kuzynem, to oni pomogli, gdyby nie było trudności z pieniędzmi, z obudową. Lena mogła zrobić i zaochku - wojsko, to nie jest zagrożone.

Dopóki Elena martwi wycieku żółci przez ciało w irytacji na siebie, Oleg powiedział, że wiersze dał trenerowi przed ważnych zawodach, a nie mówić, że istnieje silny nawyk. „Ja armeyke oświetlone, i tym trudniej było się wycofać - powiedział Oleg. - Jesteś tak szalona soydosh lub wykonane z cztery dni, jak pierwszaków z filozoficznego”.

„Ty rodzice są normalne - odpowiedział Elena. - A mój tata był alkoholikiem. pójdę w jego ślady, nie daj Boże. " „Och, to głupota” - Oleg ochoczo rzucili się odwieść. - Jesteś silny jak bardziej kobietą, dziesięć lat od teraz, jeśli chcesz - po prostu nie będzie na czas, wiersze, po drugiej obcego śmieci ". Była gotowa do zaakceptowania, i dał z powrotem: „Mimo, nafig, naprawdę. Wszystko zapomnieć. " „Nie, jeszcze bardziej interesujące” - właśnie w celu ułatwienia Oleg Lena, mówią, wczołgał się pod skórą, pod każdym względem, udając entuzjazm. „Nie, nie, nie, nie, nie. Przeszły, - Oleg pękło. - Dość nonsense dzisiaj. Już poszedł do domu. Byłaś już stracone, tak myślę. " „Następnie przez Bykov - Lena oferowane. - Tak długo, jak trochę ".

W nowej powieści „Pośrednio” przedstawił alternatywną rzeczywistość, w której wiersze - to nie tylko tekst, ale prawdziwy lek. Dziewczyna Lena pisze swój pierwszy wiersz w wieku siedemnastu lat, aby uzyskać zgodę najlepszego przyjaciela starszego brata. A potem nie mógł odejść.

Kup

Layfhaker mogą otrzymać prowizję od zakupu towarów prezentowanych w publikacji.