A potem Steve powiedział: „Niech będzie iPhone», część 2

• część 1
• część 2
• część 3
• część 4

Zazwyczaj realizacja takiego wyświetlania obrazu z urządzenia, ale to było nie do przyjęcia dla zatrudnienia. Publiczność zobaczy palcem, blokuje część ekranu, a będzie to zepsuć wrażenia z prezentacji. Inżynierowie Apple spędził kilka tygodni na to, aby połączyć się z demo iPhone i kabli projektora.

W końcu okazało się, zgodnie z planem, Steve - on tapnul ikonę kalendarza, a na dużym ekranie widzowie piła tylko uruchomić aplikację zamiast palca Jobs. To była magia. Ludzie wydawało jakby trzymania urządzenia w ręku. Trudno powiedzieć, czy były takie inwestycje środków jest uzasadniony, jeśli istnieją inne, o wiele ważniejsze kwestie, ale to działało.

Oprogramowanie jest odpowiedzialny za Wi-Fi, to było tak niestabilna, że ​​Grignon i drużyna musi połączyć się z iPhone przewodów sygnałowych anteny urządzeń przesyłowych. A jednak było to konieczne w celu ochrony odbiorców z częstotliwością używane dane. Nawet jeśli nadajnik jest ukryty identyfikator, który nie jest wyświetlany na laptopie do skanowania sieci w hali jeszcze 5000 frajerów. Mogą one znaleźć sposób, aby go złamać.

Jako rozwiązanie zostało wybrane modyfikacje w AirPort, powodując u niego jak Nie pracował w Stanach Zjednoczonych iw Japonii, gdzie częstotliwość użytkowania, z których niektóre nie są dozwolone Zjednoczone.

Rozmowy były trudniejsze. Praca planuje nawiązać połączenie bezpośrednio podczas prezentacji, a wszystko, co mógł zrobić tutaj Grignon, - dostarczenie sygnału dobre i modlić się. Operator była firma AT & T. Przenośna wieża komórkowa została powołana w celu poprawy jakości sygnału.

Za zgodą systemu Praca w demo telefon został przeprojektowany tak, aby zawsze pokazywać sygnał najwyższej jakości.

Prawdopodobieństwo, że moduł Porush do wykonania 90 minut był przyzwoity. Nikt nie chciał widzowie zauważyli, więc iPhone cały czas pokazują 5 barów sygnału.

Wszystko to jednak blednie w porównaniu do problemu przepełnienia pamięci. W tym przypadku, urządzenie musiało zostać uruchomiony ponownie. Aby rozwiązać ten problem w Jobs miał kilka jednostek zapasowych. Jak tylko pamięć zapełni się, że musiał podjąć nowe urządzenie i wysyłane wcześnie restarcie.

Grignon ale martwi się o ewentualnej obecności innych czynników, które mogą prowadzić do awarii. Jeśli coś nie jest widoczna podczas prób, to z pewnością pojawi się podczas prezentacji, kiedy Jobs pokaże wszystkie najlepsze cechy iPhone w tym samym czasie i na tym samym urządzeniu.

Praca na planie była do odtwarzania muzyki, nawiązywać połączenia, umieścić go na zawieszone i odebrać drugie połączenie, znaleźć i wyślij e-mail na zdjęciu z drugim rozmówcą, aby poszukać czegoś w Internecie dla pierwszego rozmówcy, a następnie powrócić do muzyka. Grignon i zespół były bardzo zmartwiony z tego powodu, ponieważ urządzenia te były tylko 128 MB pamięci, a aplikacje nie były na miejscu.

Praca rzadko jeździć się na róg. On zawsze miał plan awaryjny, do której mógłby się zwrócić, jeśli coś poszło nie tak, ale nie w tym przypadku. iPhone został tak kompleksowy projekt, który tym razem nie było żadnego planu B.

Musieliśmy pokazać iPhone i Apple TV. Jeśli wybraliśmy się na Macworld tylko z Apple TV, to świat będzie musiał po prostu zapytał nas: „Co to za śmieci ???”.

Andy Grignon, starszy inżynier w Apple

Pomysł, że w decydującym momencie kariery może po prostu zerwać, silnie zakłócony Grignon. Do roku 2007, cała jego praca była związana z Apple i firm, które w jakiś sposób kojarzenia ze sobą. W 1993 roku, jako student University of Iowa, Grignon i jego przyjaciel Jeremy Dziki przeprogramowany Newton MessagePad, z powodzeniem łącząc się z Internetem bez użycia kabli.

Pomimo faktu, że Newton nie stać się udanym produktem, wielu uważa, że ​​jest to pierwszy nurt palmowy, a sukces „hack” Grignon Wilde i ostatecznie grał w ich ręce - dostali pracę w Apple. Dziki kontynuował pracę w zespole Newton, natomiast Grignon rozpoczęła się w znanym laboratorium R & D, która rozwija technologię wideokonferencji.

Do roku 2000 osiadł w Grignon Pixo - spółka powstała jedna z pierwszych programistów Apple, zaangażowany w tworzenie systemów operacyjnych dla telefonów komórkowych i innych urządzeń kompaktowych. Kiedy rozwój Pixo zostały wykorzystane w iPodzie w 2001 Grignon ponownie przyszedł do Apple. Dzięki pracy w Pixo dostał wiedzy i umiejętności w dwóch innych ważnych dziedzinach. Studiował nadajniki radiowe komputerowych (Wi-Fi, Bluetooth), a także tworzeniem oprogramowania dla małych urządzeń, takich jak telefony.

Apple Grignon był w zupełnie innym świecie, który nie wiedział, większość innych deweloperów. Są najmniej prawdopodobne, aby myśleć, że ich kod zajmuje zbyt dużo miejsca na dysku i przeładowuje chip. Żelazo w laptopy i desktopy mocny i tani, łatwo uaktualnić. Żadnych problemów energetycznych.

W świecie Grignon żelaza sztywno ustalony. Zbyt ciężkie nie zadziała. Niewielka bateria, laptop jest w stanie wyciągnąć kilka minut, musi pracować przez cały dzień.

Na początku prac nad iPhone w 2004 roku z Grignon był doskonały zestaw umiejętności, aby być częścią tego projektu, ale do roku 2007 był wyczerpany psychicznie i zdobył 23 kilogramów.

Każdy z nas jest młotkiem do głowy, że jest to kolejna „wielka rzecz”, która ukaże się Apple. I umieścić wszystkich tych niezwykle inteligentnych ludzi z napompowane ego w ścisłej i zamkniętej przestrzeni, a są one pod ciśnieniem, a następnie zaczynają pojawiać się dzikie rzeczy.

Andy Grignon, starszy inżynier w Apple

Warto zauważyć, że stworzenie przez telefon firmy Apple dyskutowano nawet najwyższe kręgi w 2001 roku wraz z wydaniem iPod. Koncepcyjne Uzasadnieniem takiego rozwiązania był oczywisty: ludzie nie chcą mieć dwa lub trzy urządzenia do pracy z pocztą, rozmów telefonicznych i muzyki.

Ale za każdym razem, gdy przywódcy byli zdeterminowani specyfikacja pojęcie, problem zaczyna wydawać się samobójczy. Kanały żelaza i dane były zbyt powolne, aby korzystać z Internetu i pobieranie muzyki i wideo za pośrednictwem telefonu. E-mail był świetnym rozwiązaniem, aby dodać do listy funkcji telefonu, ale nie jest już trudne panował RIM ze swoim BlackBerry.

Jobs nie chciał współpracować z operatorami telekomunikacyjnymi.

W tych dniach, dostawcy określane warunki partnerstwa, ponieważ mieli sieci, a którego sieć, porządek i zasady. W tym przypadku nie trzeba nawet mówić o postawie Steve takiego formatu stosunków.

W 2003 roku, Apple rozważa zakup Motorola, ale zarząd szybko zdecydował, że takie przejęcie byłoby zbyt kosztowne dla firmy.

Do jesieni 2004 roku we współpracy z sytuacją operatorów telekomunikacyjnych stało się łatwiejsze. Praca z nich nie było tak uciążliwe, a nawet Sprint rozpoczęła sprzedaż swoich usług szerokopasmowych łączy bezprzewodowych.

W praktyce, dla Apple, oznaczało to możliwość uzyskania statusu „samego operatora”, czyli zorganizowanie sieci wirtualnej, a nie przejmuj się z lokalnymi dostawcami. W końcu, Apple w końcu podpisał kontrakt z Cingular (który został później pochłonęła AT & T) w 2006 roku. Transakcja trwała ponad rok, ale w porównaniu do czasu i wysiłku poświęconego na siebie iPhone, to na ogół bzdura.

• część 1
• część 2
• część 3
• część 4