Jak nauczyć się słuchać dzieci i dlaczego jest to ważne

Dlaczego ludzie nie słuchają swoich dzieci?

Nowoczesne technologie ograniczają komunikację międzyludzką twarzą w twarz. Ponad 80 lat – tyle czasu ludzie spędzają na słuchaniu innych zmniejszona z 42 do 24%.

Korzystanie ze smartfonów coraz bardziej oddala nas od siebie nawzajem i od naszych dzieci. Dzisiaj oni musieć konkurują o uwagę z urządzeniami elektronicznymi. Dorośli zdają się znikać, rozmawiając przez telefon lub pogrążeni w korespondencji, a robią to cały czas: w domu, na spacerze, w kawiarni.

Oprócz rozpraszania uwagi ważną rolę odgrywa także specjalne traktowanie dzieci. W swojej książce Parenting by Heart Alfie Kohn wyjaśnia, czym jest zbiorowa życzliwość wobec rosnącego dziecka Pokolenie najlepiej warunkowo.

Dzieci często uważa się za nieodpowiedzialne i niegrzeczne, przypisuje się im najróżniejsze wady i podkreśla potrzebę ścisłej kontroli.

Ponieważ mali członkowie społeczeństwa są dewaluowani, nawet dobrym rodzicom łatwiej jest traktować swoje potomstwo z brakiem szacunku. Dzieci są niepotrzebnie znęcane, nie pozwala się im zabierać głosu i nie traktuje się ich poważnie.

Z takim nastawieniem znacznie łatwiej odsunąć na bok „kolejną bzdurę”, którą dziecko chce się podzielić i przeglądać swoje kanały w sieci społecznościowej, gdy mówi o czymś ważnym. A to ma zły wpływ zarówno na relacje między rodzicami i dziećmi, jak i na rozwój i poczucie własnej wartości ten ostatni.

Dlaczego słuchanie dzieci jest ważne?

Istnieje kilka dobrych powodów, dla których warto zwracać większą uwagę na to, co mówią.

Pomoże to w budowaniu zdrowego poczucia własnej wartości

Swoim zachowaniem rodzice pokazują dziecku, jakie jest ważne i interesujące. Jeśli dana osoba doświadczy zaniedbania w dzieciństwie, może to nieść przez całe życie, uważając się za mniej interesującego i godnego niż inni ludzie.

Słuchając dziecka, pokazujesz mu, że jego pogląd na świat jest dla Ciebie ważny i jego opinia jest ważna. Ten pomaga rozwijaj pozytywne nastawienie do siebie i utwierdź swoje wartość.

To będzie dobre dla rozwoju

Według teorii samostanowienia każdy człowiek stara się Zaspokajaj swoje podstawowe potrzeby psychologiczne w zakresie autonomii, kompetencji i przynależności.

Autonomia wyraża chęć poczucia się inicjatorem własnych działań. Innymi słowy, wiedz, że to ty dokonujesz wyboru. Rodzice Móc wspieraj autonomię dzieci, pomagając im odkrywać swoje wartości i zainteresowania przy minimalnym wysiłku kontrola i presji lub kontrolowania, manipulowania i wzbudzania poczucia winy.

W pierwszym przypadku dzieci lepiej rozwiązują problemy czuć się bardziej kompetentni i zamożni, osiągając sukcesy w nauce i kreatywności.

I jedna z kluczowych metod rozwijania autonomii Jest umiejętność wysłuchania dziecka i okazania empatii - zrozumienia tego, co naprawdę czuje. W końcu tylko w ten sposób możesz dowiedzieć się, czego naprawdę chce i pomóc mu zdecydować o jego wartościach i zainteresowaniach.

Pokażesz jak się komunikować

Dzieci Kopiuj zachowania rodziców, w tym komunikacja. Jeśli więc nie chcesz, aby Twoje dziecko słuchało Cię, patrząc na telefon, przeszkadzało i rozpraszało podczas rozmowy, nie rób tego sama.

Tak, dzieci mogą wymyślać swoje historie milion razy dziennie i nie zawsze da się ich wysłuchać w zamyśleniu. W takim przypadku możesz poprosić dziecko, aby wstrzymało się z opowiadaniem historii, a gdy będzie miało wolną chwilę, przypomnij mu o tym i słuchaj z pełną uwagą.

Znajdziesz rozwiązania wielu problemów

Jeśli rozmawiałeś ze swoim dzieckiem o jego złym zachowaniu i nic nie pomogło, prawdopodobnie tak nie jest rozmawiać, ale monolog. Z jakiegoś powodu rodzice uważają swoje nudne wykłady edukacyjne za bardzo produktywne, mimo że rzeczywistość raz po raz udowadnia, że ​​jest odwrotnie. Dzieci nawet ich nie słuchają!

Przełącz na inny tryb. Zawsze będziesz mieć czas na wyrażenie swojego stanowiska – zamiast tego spróbuj wysłuchać, co mówi Ci dziecko.

Rozwiązując jakikolwiek problem, ważne jest przede wszystkim znalezienie jego źródła. W przypadku rodzicielstwa ważne jest, aby dowiedzieć się, czego potrzebują dzieci i dlaczego zachowują się w taki czy inny sposób. W wielu sytuacjach wystarczy zadać pytanie i wysłuchać odpowiedzi.

Alfie Kohn dał świetny przykład takiego podejścia. Pewien ojciec napisał do niego list w sprawie incydentu z jego czteroletnią córką. Dziewczyna przyniosła do domu paczkę przekąsek i położyła je na podłodze w salonie, robiąc bałagan. Ojciec poprosił ją, aby włożyła smakołyki z powrotem do torby i zaniosła je na stół, ale dziewczynka odrzucony. Tata początkowo chciał zbesztać niegrzeczne dziecko, ale potem postanowił zapytać, dlaczego nie chce spełnić jego prośby. Dziewczyna odpowiedziała, że ​​zamierza je zjeść. To rozwiązało problem.

Ojciec wyjaśnił córce, że chce po prostu pozbyć się bałaganu w salonie, a ona po włożeniu do torby będzie mogła je spokojnie zjeść. Dziewczyna natychmiast wyjęła przekąski i położyła torbę na stole.

Jeśli zbudujesz pełną zaufania relację ze swoim dzieckiem i nauczysz się słuchać tego, co naprawdę mówi zmartwienia, zmartwienia i obawy, w przyszłości pomoże ci to być świadomym wszystkich rzeczywistych problemów i we właściwym czasie je rozwiązać.

Jak nauczyć się słuchać swoich dzieci

To całkiem proste.

Znajdź czas

Aby w pełni skoncentrować się na rozmowie, musisz najpierw pozbyć się wszelkich rozpraszaczy: odłożyć telefon, wyłączyć telewizor i tak dalej. Możesz Wchodzić tradycja rodzinnego obiadu bez gadżetów. To jest cudowne rytuał, co pozwoli Ci pozostać w kontakcie, nawet jeśli przez resztę dnia będziesz bardzo zajęty. Ponadto możesz znaleźć czas na przemyślaną komunikację, na przykład podczas spaceru lub wykonywania kreatywnych zajęć.

Ćwicz aktywne słuchanie

Ta technika da Twoje dziecko zrozumie, że naprawdę interesuje Cię rozmowa.

Przede wszystkim poświęć mu całą swoją uwagę. Nawiąż kontakt wzrokowy, słuchaj bez przerywania, a następnie zastanów się nad tym, co zostało powiedziane. Możesz także powtórzyć słowa dziecka lub porozmawiać o tym, jakich uczuć ono doświadcza, aby upewnić się, że wszystko dobrze zrozumiałeś.

W niektórych przypadkach trudno jest określić, czego doświadczają dzieci, zwłaszcza gdy są zdenerwowane.

Płakać może być oznaką złości, strachu, smutku lub jakiejś kombinacji uczuć. W takim przypadku możesz zgadnąć: „Wyglądasz na zdenerwowanego” lub „Wydaje się, że coś Cię niepokoi”. Jeśli zgadniesz źle, dziecko cię poprawi.

Pamiętaj też, że nie zawsze trzeba coś powiedzieć w odpowiedzi. W niektórych sytuacjach, na przykład gdy dziecko jest bardzo zdenerwowane, słowa mogą być niepotrzebne. Posłuchaj go, a potem po prostu bądź przy nim – przytul go, pogłaszcz po głowie, złap za rękę.

Szanuj swoje dzieci i nie unieważniaj ich uczuć

Wszyscy ludzie zasługują na traktowanie z szacunkiem, a dzieci nie są wyjątkiem. Przestań im przeszkadzać i odciągać, mówić sarkastycznie lub sarkastycznie, nie lekceważ próśb, nie lekceważ emocji i lęków.

Wyobraź sobie, że opowiadasz przyjacielowi o swoim nieszczęściu, a on w odpowiedzi śmieje się z ciebie i mówi: „Przestań zmyślać”. Jest mało prawdopodobne, że odważysz się ponownie opowiedzieć takiej osobie o swoich doświadczeniach.

Latająca piłka, złamany kij, obraźliwe przezwisko W szkole, niesprawiedliwa ocena – wszystkie te problemy mogą być bardzo istotne i wywołać burzę emocji. Cokolwiek udostępnia Twoje dziecko, traktuj to poważnie. Spróbuj dotrzeć do sedna sprawy i zrozumieć, co on czuje.

To właśnie próba zrozumienia rozmówcy odróżnia dobrego słuchacza od tego, który po prostu czeka na swoją kolej, by przemówić.