Co uniemożliwia parze bycie szczęśliwym: mówi psycholog Aleksander Kolmanowski

Z reguły oboje partnerzy cierpią z powodu nieporozumień w parze. Jednocześnie wszyscy są pewni, że ma rację, ale jego interesy są naruszane. Psycholog Aleksander Kolmanowski mówił o problemach w związkach na festiwalu Inpsycho Fest, który organizował Moskiewski Instytut Psychoanalizy. Life hacker zrobił notatki ze swojego wykładu.

Zarzuty, że druga osoba Cię nie słyszy, nie rozumie i w ogóle nie chce rozmawiać, są częstą przyczyną napiętych relacji w parze. Ludzie czują się nieszczęśliwi, ale nie rozumieją, jak zmusić partnera do uwzględnienia własnych potrzeb. Zastanówmy się, dlaczego powstają kłótnie i co z nimi zrobić.

Dlaczego między partnerami powstają konflikty?

Trudności w relacjach napotykamy cały czas, począwszy od dzieciństwa. Szczegóły mogą być zupełnie inne, ale wątki są zwykle bardzo podobne - zarówno w potyczkach szkolnych, jak i skandalach rodzinnych.

W szkole chłopak z tylnej ławki może uzbroić się w linijkę i dotknąć dziewczyny siedzącej z przodu. A dorosły mężczyzna z kolei jest gotowy zaatakować żonę wyrzutami z powodu jakiejś drobnostki. A potem doprowadzisz rozmowę na zwykłe, codzienne tematy do skandalu.

Wszystkie takie konflikty mają jeden główny powód. Każdy z nich jest sposobem na przyciągnięcie uwagi, a następnie osiągnięcie bezwarunkowej akceptacji. Oto jak to wygląda w praktyce.

Chłopak siedzący z tyłu biurka doskonale rozumie, że dziewczyna wie o jego istnieniu. A szturchanie linijką nie jest próbą przypomnienia o tym. Chłopak nie tylko próbuje nakłonić dziewczynę, żeby się do niego zwróciła. Chce, żeby spojrzała na niego życzliwie.

Jak każdy człowiek, uczeń musi zostać zaakceptowany takim, jakim jest. Czyli nie tylko spokojny, uśmiechnięty i miły, ale też niegrzeczny, niewygodny, bezceremonialny. Może nawet nie jest świadomy swojego pragnienia, ale działa pod jego wpływem.

Oczywiście ta metoda wygląda dziwnie. Często dziewczyna początkowo stara się nie zauważać tych prób, ponieważ są one dla niej nieprzyjemne. Ale jeśli chłopakowi naprawdę na niej zależy, tylko podwaja swoje wysiłki.

Nie brzmi to zbyt przyjemnie, ale to fakt.

Jak się zachować, jeśli Twój partner próbuje wywołać skandal

Spójrzmy na inny przykład. Rodzinny poranek. Dzieci przygotowują się do śniadania i poleją płatki mlekiem. Mąż, zauważając, że każda z nich ma swoją watahę, wywołuje skandal. Niegrzecznie karci żonę, że tysiąc razy prosił ją, żeby kupiła duże opakowanie, a nie kilka małych, bo tak jest taniej.

Odpowiada, że ​​ma powody, aby wybierać małe opakowania. I w ogóle - nie ma co krzyczeć, można było spokojnie porozmawiać. Ale nie usłyszysz od niego normalnego tonu.

Wtedy kobieta może złożyć skargę psycholog na przyjęciu: Znoszę jego nieuprzejmość już 10 lat, ale relacje tylko się pogarszają. Albo krzyczy, albo w ogóle nie chce ze mną rozmawiać.

Dlatego w konfliktach nie powinieneś reagować na słowa partnera ani na ton, jakim jest wypowiadany. Lepiej byłoby spróbować zrozumieć, dlaczego druga osoba wybrała tę konkretną metodę komunikacji. Jeśli krzyczy, dowiedz się, co kryje się za tym krzykiem.

Często mówi się, że skandalista po prostu powtarza te same techniki, które sam stosował. rodzice. Ale to wyjaśnienie nie wystarczy. Po pierwsze, ta sama osoba może równie dobrze mówić spokojnie, prawdopodobnie nie zawsze jest agresywna. Po drugie, wszyscy spotkaliśmy się w dzieciństwie z kłótniami, ale zdecydowanie widzieliśmy inne scenariusze komunikacji.

W konfliktach często sprawdza się zasada: jeśli ktoś wykazuje agresję, oznacza to, że nie był w stanie zaspokoić swojej potrzeby w inny, pokojowy sposób. Dlatego warto dowiedzieć się, co go tak naprawdę niepokoi. Jeśli nieuprzejmość jest zawsze prośbą o uwagę, możesz spróbować zrozumieć, w którym obszarze dana osoba odczuwa bolesny niedobór.

Ale to później, w spokojnej sytuacji. I w tej chwili kłócić się Nie powinieneś angażować się emocjonalnie w skandal, ale pokaż, że myślisz o tej osobie i szanujesz ją. I spokojnie odpowiedz na pytanie, które stało się przyczyną sporu.

Na przykład żona w sytuacji płatków śniadaniowych może powiedzieć: „Tak, masz rację, to kosztuje więcej. Rozumiem cię. Zależy nam jednak na tym, aby każde dziecko miało swój własny pakiet – dzięki temu łatwiej mu będzie policzyć zjedzone porcje. Potrzebują tego, aby móc konkurować”.

Dlaczego nauka akceptowania innych jest korzystną taktyką i strategią

Powstaje pytanie: dlaczego właściwie muszę iść na kompromis? Ja też chcę więcej uwagi, też mi się zdarza, że ​​to boli i jest nieprzyjemne. Dlaczego ja, a nie ktoś inny? Niech on zacznie pierwszy!

Tylko w ten sposób można nawiązać wzajemne zrozumienie z drugim człowiekiem

Warto zdać sobie sprawę, że akceptacja nie jest ruchem dwukierunkowym. Możesz być pewien, że osobiście zrobisz wszystko, aby zrozumieć i zaakceptować drugiego. Ale to nie gwarantuje, że na pewno zrobi to samo. Jednak nadal nie ma innego sposobu na osiągnięcie wzajemnego zrozumienia.

Nie ma tutaj żadnych gwarancji – nikogo nie można zmusić do zrobienia czegoś, czego sam nie chce zrobić. Ani ty, ani twój partner.

Niektórzy mówią partnerowi: ok, spróbuję Cię zrozumieć i włączę empatię, ale wtedy zobaczę, czy odpowiesz mi w ten sam sposób. Jednak takie zachowanie nie jest postrzegane przez innych jako ruch w kierunku. To jest próba handlu. Wymóg bycia przyjaznym powoduje jedynie protest. Ale jeśli włączysz empatię i naprawdę spróbujesz spojrzeć na sytuację oczami drugiej osoby, jest mało prawdopodobne, że pozostanie to niezauważone.

Ale ważne jest, żebyś próbował zrozumieć i przyjmuj partnera nie z poświęcenia lub hojności. Jeśli jest to dla Ciebie trudne, włącz pragmatyzm. Pomyśl o tym w ten sposób: chcesz wygodnego związku, a oto świetny sposób na jego stworzenie. Tak, nie ma gwarancji, ale ta metoda wielokrotnie udowodniła swoją skuteczność. Więc może zadziałać również w Twojej sytuacji.

To droga do samoakceptacji i własnego komfortu.

Nawet jeśli twoje wysiłki nie przyniosą skutku, nadal będziesz zwycięzcą. I własnie dlatego. Nasza psychika ma ważną właściwość zwaną nawracającym mechanizmem samoświadomości, w skrócie IUD. Konieczne jest lepsze zrozumienie ludzkich zachowań. Zasady działania mechanizmu opisał słynny psycholog Lew Wygotski.

Nasza psychika jest zaprojektowana w taki sposób, aby człowiek traktował innych i siebie jednakowo. To postrzeganie rozwija się wraz z dzieciństwo. Dziecko na początku nie ma świadomości własnego „ja” – są tylko „oni”, otaczający go ludzie. Kategoria ta bardzo szybko dzieli się na dwie części.

Jest „grupa plus” - ci, którzy karmią, opiekują się, opiekują się. A „grupa minusowa” to wszyscy inni. Aby przeżyć, dziecko musi wiedzieć, komu wysyłać sygnały o pomoc, a od kogo trzymać się z daleka.

Z biegiem czasu człowiek staje się świadomy swojego „ja” i przekazuje mu te same oceny, co otaczającym go osobom - po prostu nie ma innych znaków. Okazuje się, że im więcej empatii czuje do ludzi, tym lepiej rozumie ich potrzeby i motywy, im więcej odnajduje w nich zalet, tym lepiej będzie się czuł ze sobą. I zrozum siebie.

Aby więc pozbyć się powodów, które uniemożliwiają parze bycie szczęśliwym, warto spróbować zastąpić konfrontację empatia. Albo to zadziała, albo zaczniesz lepiej rozumieć nie tylko swojego partnera, ale także siebie. Co więcej, drugi wynik jest gwarantowany.