Jak zrobić beton własnymi rękami

Co warto wiedzieć

Beton jest najpopularniejszym materiałem budowlanym. Jest to sztuczny kamień, który powstaje w wyniku utwardzenia mieszaniny spoiwa (cementu) i kruszywa (piasek, tłuczeń kamienny). Co dziwne, ta rzecz jest jednocześnie dość prosta i złożona. Dlatego zanim zaczniemy, warto zapoznać się z pewnymi podstawami.

O „strukturze” betonu

Beton składa się z cementu, wody, piasku i kruszonego kamienia zmieszanych w określonych proporcjach. Poniżej sprawdzimy, które z nich. Czasami kompozycja zawiera również plastyfikatory - dodatki chemiczne, które poprawiają plastyczność, wytrzymałość, mrozoodporność i inne właściwości mieszanki.

Kruszony kamień, który zajmuje prawie całą objętość betonu, działa jak rama nośna. Rozdrobnione kamienie są dość duże i nie przylegają ściśle do siebie, dlatego do mieszanki dodaje się drobne kruszywo – piasek. Wreszcie jeszcze mniejsze cząstki cementu po zmieszaniu wypełniają mikroskopijne puste przestrzenie powstałe pomiędzy ziarnami piasku i spajają całą konstrukcję.

O wyborze komponentów

Cement

Dozwolone jest używanie marek M400 i M500, ale lepiej nie oszczędzać pieniędzy i brać M500, ponieważ dzięki niemu początkującemu łatwiej jest uzyskać wynik wysokiej jakości.

Cement musi być absolutnie suchy i świeży. Można to rozpoznać po dacie na opakowaniu, a także po dotyku – torebki są miękkie i nie trzymają kształtu. Należy go kupić bezpośrednio przed rozpoczęciem pracy lub najwyżej z kilkutygodniowym wyprzedzeniem.

Materiał przechowywać w suchym, wentylowanym pomieszczeniu na paletach, tak aby nie wchłaniał wilgoci z podłoża. Owiń go folią, aby go zabezpieczyć skroplina.

Piasek

Do betonu wysokiej jakości potrzebny jest czysty piasek bez domieszki gliny, mułu i roślin. Odpowiedni jest zarówno piasek rzeczny, jak i kamieniołomowy o frakcji 1,5–5 mm. Głównym warunkiem jest czystość. Jeśli w piasku znajduje się gruz, ziemia lub trawa, należy go najpierw przesiać.

Skruszony kamień

Kruszywo grube musi być również czyste, wolne od wtrąceń obcych, pyłu i skratek. Najlepszą opcją jest kruszony granit, ponieważ ma „podarte” krawędzie, dzięki którym mieszanka lepiej przylega. Frakcja kruszonego kamienia może wynosić 5–20 mm lub 10–20 mm. Lepiej jest, gdy kamienie nie są takie same, ale różnej wielkości. Jest to konieczne, aby skuteczniej wypełnić puste przestrzenie.

Woda

Nie ma co do tego specjalnych wymagań. Powinno być świeże i czyste. Regularny woda z kranu całkiem odpowiedni.

Plastyfikatory

Dodatki są przydatne, jeśli chcesz uprościć montaż i uzyskać możliwie najtrwalszy beton. Plastyfikatory pozwolą Ci zużyć o 10–30% mniej wody, nie tracąc przy tym mobilności mieszanki i jakości betonu po stwardnieniu. Mogą być również przydatne podczas pracy w chłodne dni, aby przyspieszyć wiązanie i zapobiec zamarzaniu.

O markach i klasach betonu

Główną cechą betonu jest jego wytrzymałość na ściskanie przed zniszczeniem, mierzona w megapaskalach (MPa). To właśnie ta wartość jest powiązana z markami i klasami.

Klasa (M150, M250, M300 itd.) odzwierciedla średnią wytrzymałość betonu w partii, podczas gdy klasa obejmuje gwarantowaną wytrzymałość dowolnego betonu w partii.

Marka jest starszą koncepcją i jest używana rzadziej. Istnieją współczynniki i wzory umożliwiające przeliczenie jednej wielkości na drugą. Nie wchodząc w szczegóły przedstawiamy uzależnienie pomiędzy nimi a zakresem zastosowania w tabeli:

O stosunku wody do cementu

Stosunek wodno-cementowy (W/C) bezpośrednio wpływa na jakość betonu. Im mniej wody, tym większe stężenie cementu w mieszance i wyższa wytrzymałość betonu. Ale jednocześnie jego mobilność jest również mniejsza, to znaczy zdolność do rozprzestrzeniania się pod własnym ciężarem i wypełniania szalunku.

Do wymieszania cementu i pomyślnego zakończenia reakcji chemicznej wystarczy 18–20% wody z ilości cementu. W praktyce potrzeba więcej - 40–50%, a nawet 70–80%, ponieważ dobre wymieszanie suchej mieszanki jest dość problematyczne.

Teza, że ​​nie ma czegoś takiego jak za dużo wody i ona po prostu z czasem wypłynie, jest zasadniczo błędna. Tak, płyn odparuje, ale w jego miejscu utworzą się pory, które sprawią, że beton będzie bardziej kruchy.

To W/C wpływa na klasę betonu. Dodając wodę ponad miarę, zwiększasz urabialność mieszanki, ale nieuchronnie pogarszasz jakość betonu. Aby jak najbardziej zbliżyć się do klasy projektowej i gatunku betonu, należy zastosować cement M500 i zachować następujący stosunek:

O proporcjach składników

Klasyczny „przepis” na beton samomieszający się to cement, piasek i tłuczeń kamienny w proporcjach 1:3:5 plus woda „do smaku”. Lepiej jednak kierować się zaleceniami producentów cementu i dodawać wodę do minimum.

Proporcje, zgodnie z instrukcją na torebkach, są zwykle bliższe 1:2:3. Oznacza to, że należy wziąć 1 część cementu, 2 części piasku, 3 części kruszonego kamienia i wymieszać, dodając tyle wody, aby utrzymać wymagany dla wybranej marki wskaźnik W/C.

Wygodny jest pomiar za pomocą 10-litrowego wiadra ze znacznikami pomiarowymi w środku. Należy również pamiętać, że jeśli piasek i żwir są mokre, potrzeba mniej wody.

O czasie utwardzania

Beton zyskuje pełną wytrzymałość w 28 dni, pod warunkiem, że jest 100% wilgotność i temperatura otoczenia 20°C. Im cieplej jest na zewnątrz, tym szybciej przebiega proces, a zatem im zimniej, tym dłużej beton twardnieje.

12–20 godzin po wylaniu można ostrożnie chodzić po powierzchni. Po 7–10 dniach beton zyskuje 70% wytrzymałości i można bezpiecznie zdemontować szalunek. Jeśli konstrukcja nie jest bardzo ważna, np. Niewidoczny obszar, szalunek można usunąć po 3–5 dniach.

O pielęgnacji betonu

Po wylaniu należy zapobiec odparowaniu wilgoci niezbędnej do hydratacji cementu. W przeciwnym razie wypłynie przed zakończeniem procesu, a cement w grubości betonu pozostanie suchy i nie zareaguje. Co z kolei zmniejszy wytrzymałość betonu.

Najłatwiej jest pokryć zalane powierzchnie folią lub zalać wodą, ale dopiero wtedy, gdy wierzchnia warstwa już zastygnie, aby jej nie zmyć.

O betoniarce i organizacji pracy

Możliwe jest wykonanie betonu bez mieszalnika, ale będzie to trudniejsze i trudniejsze. Mieszanie ręczne jest uzasadnione tylko wtedy, gdy potrzebna jest bardzo mała ilość betonu. W innych przypadkach lepiej kupić lub wypożyczyć najprostszy mikser.

Należy pamiętać, że objętość partii wynosi tylko 25-30% całkowitej objętości zbiornika podanej przez producenta. Dzieje się tak dlatego, że dla dobrego wymieszania miski trzeba przechylić niemal poziomo i nie da się jej załadować nawet do połowy – zawartość po prostu się rozsypie.

Należy również pamiętać, że objętość (i waga!) materiałów jest o 50–60% większa niż w przypadku gotowego betonu. Dlatego sensowne jest umieszczenie mieszalnika bliżej stosów piasku i gruzu, aby przenosić lub transportować gotowy beton na miejsce pracy. A nie odwrotnie.

Jak zrobić beton w betoniarce

Czego będziesz potrzebować

• Cement;
• piasek;
• skruszony kamień;
• woda;
• plastyfikator (opcjonalnie);
• Betoniarka;
• wiadra;
• pojemnik na beton towarowy;
• łopata.

Jak zrobić

1. Przygotuj cement, piasek, tłuczeń kamienny, wodę. Jeśli materiały nie znajdują się w pobliżu miksera, nie ma problemu. W takim przypadku wygodniej jest je zbierać i wlewać jeden po drugim, aby podczas przechodzenia po kolejną porcję beton się wymieszał.
2. Uruchom betoniarkę i dodaj połowę wymaganej ilości wody lub trochę więcej, ale nie całą. Jeśli używasz plastyfikatora, natychmiast dodaj go do wody zgodnie z dawkowaniem podanym w instrukcji.
3. Wypełnij około połowy całego kruszonego kamienia do wymieszania. Poczekaj kilka minut, aż składniki się zmoczą, a w międzyczasie idź po piasek.
4. Stopniowo dodawaj do miski około połowy piasku i poczekaj chwilę, aż masa dobrze się wymiesza.
5. Zmieniając kąt nachylenia, zbiornik należy zamontować jak najbliżej pozycji poziomej, ale tak, aby zawartość nie rozpryskiwała się podczas pracy mieszadła. Utrzymuj pożądane nachylenie, dostosowując kąt w miarę upływu czasu, aby składniki jak najlepiej się wymieszały.
6. Stopniowo, a nie za jednym zamachem, wlej cały cement do zbiornika i poczekaj chwilę, aż wszystko się wymiesza.
7. Posypać drugą połówką piasek, a potem pozostały gruz.
8. Na koniec wylej pozostałą wodę i pozwól betonowi dokładnie się wymieszać. Można także stopniowo dodawać wodę w trakcie procesu, wizualnie monitorując wsad. Najważniejsze, aby nie wlać nadmiaru objętości określonej proporcjami. Jeśli beton jest gęsty i nie da się obejść bez dodatkowej wody, należy dodać taką samą ilość cementu, aby zachować stosunek wodno-cementowy i jakość betonu.
9. Wyłączyć mieszalnik i wlać beton do przygotowanego do tego pojemnika, zwilżonego wodą. Usuń wszelkie pozostałości przyklejone do ścian.
10. Uruchom betoniarkę i powoli wlewaj wodę do miski, aby umyć wnętrze jej ścianek. Zanotuj, ile wody wlałeś, aby móc to uwzględnić przy następnym mieszaniu.

Jak zrobić beton własnymi rękami w korycie

Czego będziesz potrzebować

• Koryto, umywalka lub inny pojemnik;
• cement;
• piasek;
• skruszony kamień;
• woda;
• wiadra;
• łopata.

Jak zrobić

1. Weź koryto, miskę, wanna lub inny pojemnik. Jeśli nie ma nic odpowiedniego, użyj blachy, podkładki betonowej lub innego solidnego podłoża, które nie wchłania wody i umożliwia łatwe zbieranie materiałów łopatą.
2. Napełnij wiadro piaskiem i równomiernie rozprowadź. Wskazane jest, aby piasek był suchy, w przeciwnym razie utworzą się grudki.
3. Posyp cementem na wierzchu. Powiedzmy ¼ wymaganej kwoty.
4. Następnie ponownie wylej wiadro z piaskiem i wypoziomuj je, a na wierzch dodaj kolejną porcję cementu.
5. Tak więc naprzemiennie warstwy dodawaj cały piasek i cement, a następnie dokładnie wymieszaj składniki na sucho łopatą, bez dodawania wody.
6. Wyrównaj mieszankę cementowo-piaskową, równomiernie rozsyp na wierzch cały pokruszony kamień zgodnie z wybranymi proporcjami. Następnie ponownie wszystko dokładnie wymieszaj łopatą.
7. Zrób na środku bruzdę (lub dziurę, jeśli mieszasz nie w pojemniku, a na dnie) i wlej do niej połowę lub trochę więcej wymaganej ilości wody.
8. Odpocznij kilka minut i poczekaj, aż materiały nasiąkną. Następnie stopniowo wlewaj mieszaninę do wody i mieszaj wszystko na gładką masę, dodając resztę wody.
9. Roztwór dokładnie wymieszać tak, aby nie pozostały suche fragmenty i grudki, a cała mieszanina była jak najbardziej jednorodna.