James Webb znajduje obszar z niewyjaśnionymi parami obiektów przypominających planety

Kosmiczny Teleskop Jamesa Webba (JWST) dokonał nowego, interesującego odkrycia, którego naukowcy nie potrafią jeszcze wyjaśnić. W Mgławicy Oriona on znaleziony „planety wielkości Jowisza, swobodnie unoszące się w przestrzeni kosmicznej i niezwiązane z żadną gwiazdą”. Ale najbardziej intrygujące jest to, że obiekty te wydają się poruszać parami, a takich duetów jest około 40.

Pary te nazwano JuMBO – Jupiter Mass Binary Objects – obiekty podwójne o masie Jowisza. Pokazano je na dużym zdjęciu z teleskopu, będącym mozaiką 700 klatek wykonanych przez instrument NIRCam w ciągu tygodnia obserwacji.

Aby dać wyobrażenie o skali, statek kosmiczny poruszający się z prędkością światła potrzebowałby nieco ponad czterech lat, aby przelecieć tę przestrzeń. Sama mgławica znajduje się około 1400 lat świetlnych od Ziemi.

Po bliższym zbadaniu materiału astronomowie zauważyli te tajemnicze pary, które nie były powiązane z orbitami. I chociaż planety swobodnie unoszące się w powietrzu, zwane „planetami zbuntowanymi”, odkryto już wcześniej, sama liczba takich obiektów w regionie rodzi kilka trudnych pytań. Jak powstały? Gdy? I jak udało im się tak konsekwentnie łączyć w pary?

Według planetologa Heidi Hummel nie ma obecnie modeli powstawania układów planetarnych, które przewidywałyby wyrzucanie par podwójnych.

Powszechnie uważa się, że planety powstają w pyłowych dyskach wokół młodych gwiazd i zawsze istnieje możliwość, że gra w bilard grawitacyjny wyrzuci niektóre z nich w przestrzeń międzygwiazdową. Jednak to, że mogło się to zdarzyć tak wiele razy w jednym obszarze przestrzeni, wydaje się mało prawdopodobne, a nawet wtedy chaotyczne scenariusze interakcji powinny sprawić, że połączenie tak dużej liczby będzie prawie niemożliwe z nich.

Przyszłe obserwacje mogą dostarczyć nowych wskazówek, ale być może naukowcy będą musieli ponownie rozważyć niektóre podstawowe modele powstawania obiektów kosmicznych.

JUMBO i inne cechy Mgławicy Oriona można badać na stronie Mapa online ESASky.