Badanie: Pierścienie Saturna mogły pojawić się po zderzeniu ogromnych księżyców

Nowa seria symulacji komputerowych przeprowadzonych przez NASA oraz uniwersytety w Durham i Glasgow może pomóc nam lepiej zrozumieć pochodzenie pierścieni Saturna. Są już pierwsze efekty: wg badania, opublikowane w The Astrophysical Journal, powstawanie słynnych pierścieni Saturna mogło rozpocząć się od zderzenia dwóch dużych księżyców.

Do badań wykorzystano dane i pomiary uzyskane przez sondę kosmiczną Cassini. Bada planetę i jej otoczenie od chwili wejścia na orbitę Saturna w 2004 roku.

Sonda była w stanie uzyskać cenne dane, przechodząc przez szczelinę pomiędzy pierścieniami wokół planety a jej powierzchnią. Okazuje się, że od czasu powstania pierścieni prawie czysty lód wewnątrz pierścieni Saturna zebrał bardzo mało pyłu. Sugeruje to, że powstały one podczas „ostatnich kilku procent życia Układu Słonecznego” – wyjaśnia oświadczenie.

Po zapoznaniu się z młodym wiekiem pierścieni naukowcy wykorzystali superkomputer COSMA na Uniwersytecie w Durham do przeprowadzenia symulacji. Pozwoliło to zespołowi symulować różne zderzenia i szukać odmian, które mogłyby prowadzić do powstania pierścieni.

Symulacja sugeruje, że katalizatorem mogą być księżyce mniej więcej wielkości Rhei i Dione, dwóch ze 145 istniejących księżyców Saturna, czyli o średnicy 1100–1500 km. Naukowcy zauważają, że duże śmieci, które nie wpadły do ​​pierścieni planety, mogły dać początek mniejszym satelitom.

Naukowcy mają nadzieję, że dalsze badania pomogą dowiedzieć się więcej na temat powstawania pierścieni.