Kto powinien spróbować jiu-jitsu - sztuki walki trenującej ciało i umysł

Co to jest Jiu-Jitsu

Jiu-Jitsu to starożytna japońska sztuka walki powstał jeszcze w XVI wieku i służył do ochrony przed przeciwnikami w zbroi.

Z Japonii jujitsu rozprzestrzeniło się na cały świat i ewoluowało w wiele różnych gałęzi, w tym aikido, judo i inne znane sztuki walki.

We wszystkich stylach jiu-jitsu kładzie się nacisk na zapasy. W pojedynkach stosuje się rzuty, chwytania, duszenie i bolesne techniki, dzięki którym można obezwładnić znacznie silniejszego i cięższego przeciwnika.

W przeciwieństwie do innych rodzajów sztuk walki, uderzenia są tutaj zabronione podczas walki w postawie oraz w boksach - na podłodze. Ale możesz używać bólu na różnych stawach i technik duszenia, w tym za pomocą gi - specjalnego kimona.

Podobnie jak w wielu innych sztukach walki, system mistrzowski jiu-jitsu obejmuje pasy. Aby uzyskać kolejny kolor, należy zdać egzamin, wykazując się techniką, sprawnością fizyczną oraz umiejętnością zastosowania umiejętności w sparingu.

Nie jest to dyscyplina olimpijska, ale chętnych do rywalizacji nie brakuje – na całym świecie odbywają się mistrzostwa jiu-jitsu.

Jakie rodzaje jiu-jitsu istnieją

Istnieją dwa główne obszary Jiu-Jitsu, w których odbywają się zawody.

japońskie jiu-jitsu

Jest to oficjalnie zarejestrowany sport, w którym obecny trzy dyscypliny:

1. walki. Walka trwa 3 minuty i obejmuje uderzenia i kopnięcia. W takim przypadku przeciwnicy mają tendencję do chwytania, a następnie rzucania, aby powalić przeciwnika na podłogę. Następnie stosuje się techniki duszące i bolesne, aby zmusić przeciwnika do poddania się.

2. Para Kata (Systemy Duo klasyczne). Jest to dyscyplina sportu, w której dwie osoby z tej samej drużyny prezentują techniki samoobrony z 12 ataków, które sędzia losowo nazywa. Demonstracja obejmuje techniki obrony przed chwytem lub duszeniem, uderzeniem lub kopnięciem, dźgnięciem lub nóż.

3. Leżące zapasy (nie wazon). Nie ma tu uderzeń i kopnięć, a walka trwa 6 minut. Punkty możesz zdobywać za rzuty, kontrolę pozycji i pewne akcje, które dają przewagę podczas walki.

Zawody Jiu-Jitsu muszą odbywać się w gi - specjalnym kimonie.

Brazylijskie jiu jitsu

Ten styl był rozwinięty brazylijscy bracia Carlos i Helio Gracie. Studiowali u japońskiego mistrza jujutsu Mitsue Maeda, a następnie uzupełnili sztukę walki własnymi technikami, wprowadzili nowe zasady i przynieśli temu kierunkowi światową sławę.

W przeciwieństwie do stylu japońskiego, w stylu brazylijskim nie ma uderzeń ani kopnięć. Tutaj wojownicy rozpoczynają walkę w pozycji stojącej, a następnie dążą do przeniesienia przeciwnika na ziemię, stosują różne chwyty, bolesne i duszące techniki, aby zmusić go do poddania się.

W zależności od rodzaju zawodów pojedynek może trwać od 5 do 20 minut. Zwycięstwo przyznawane jest albo po poddaniu się jednego z przeciwników w wyniku zastosowania bolesnej lub duszącej techniki, albo poprzez liczbę punktów. Te ostatnie można zdobyć za rzuty, kontrolę pozycji i pewne akcje, które dają przewagę podczas pojedynku.

Podobnie jak w stylu japońskim, treningi i zawody odbywają się w kimonowym gi, które można wykorzystać do technik chwytania i duszenia.

Dlaczego warto spróbować Jiu-Jitsu

Istnieje kilka powodów, dla których warto spróbować tej sztuki walki.

Poprawa kondycji

Według badania, zawodnicy jiu-jitsu mają niski procent tkanki tłuszczowej i dobrą ogólną wytrzymałość.

Ćwiczenie ruchów i zapasy w parach przez 3-6 minut dobrze podnosi tętno i spala dużo kalorii, więc jeśli chcesz zrzucić kilka kilogramów, zajęcia Ci w tym pomogą.

Dodatkowo wykonując różne chwyty i chwyty wzmocnisz się wytrzymałość mięśni ramion, nóg i tułowia, rozwijają ruchomość stawów i przestają się dusić podczas wykonywania prac domowych.

Nauka panowania nad swoim ciałem

W przeciwieństwie do sztuk walki z naciskiem na technikę uderzeń, w jiu-jitsu, zwłaszcza w kierunku brazylijskim, sukces w dużej mierze zależy od tego, jak dobrze rozumiesz biomechanikę ciała.

Aby wyrwać się z uścisku i zapobiec uduszeniu lub bolesnym chwytom, trzeba stale monitorować swoją pozycję, stwarzać sobie dogodne warunki i zastawiać pułapki na wroga.

Podczas treningu uczysz się jak najskuteczniej ustawiać swoje ciało, aby na przykład przewrócić przeciwnika lub wykonać chwyt, z którego nie będzie mógł uciec.

Im więcej się uczysz, tym bardziej walki przypominają dynamiczną grę, w której każda akcja musi być przemyślane z góry, a każdy ruch przeciwnika może stać się dla niego pułapką lub dobrą okazją do Ty.

Zdobycie umiejętności, które przydadzą się w innych rodzajach sztuk walki

Jiu-jitsu jest często ćwiczone przez ludzi, którzy mogą skorzystać z umiejętności walki w parterze. Stosowanie chwytów, bólu i duszenia może przynieść zwycięstwo zawodnikom MMA, przyda się w sambo, zapasach w stylu dowolnym, judo.

Siergiej Osipow mówi, że lista sztuczek i technik w jiu-jitsu stale się powiększa. Jakiś zawodnik wymyśla nową technikę grapplingu i zaczyna wygrywać zawody. Inni wychwytują „modowy trend” – nauczą się wykonywać tę technikę i bronić się przed nią.

Tym samym baza techniczna stale się powiększa, a sztuka walki wciąż się rozwija.

Czerpanie przyjemności

Niemal cała lekcja, nie licząc rozgrzewki, odbywa się w bliskim kontakcie z partnerem. Być może dlatego trening jiu-jitsu różny niski poziom agresji i przyjazna atmosfera.

Kontakt z ludźmi połączony z dobrą aktywnością fizyczną jest znakomity Łagodzi stres, poprawia samopoczucie i pomaga rozwijać więzi społeczne.

Kto nie powinien próbować Jiu-Jitsu

Lepiej poszukaj innego sportu, jeśli:

1. Nie lubie bliskiego kontaktu. Jeśli myśl o spędzeniu pół klasy cię przeraża, jiu-jitsu nie jest dla ciebie. Dotyczy to zwłaszcza kierunku brazylijskiego, gdzie w ogóle nie praktykuje się strajków.
2. Chcesz nauczyć się walczyć. Dla tych, którzy szukają agresywnej sztuki walki, spróbuj czegoś innego, takiego jak Muay Thai lub Taekwondo. Techniki Jiu-Jitsu nie nadają się do walk ulicznych, w których możesz zostać zaatakowany przez kilku przeciwników za pomocą improwizowanych przedmiotów.
3. Mieć problemy zdrowotne. Jeśli masz choroby układu krążenia, problemy ze stawami, kręgosłupem i inne w warunkach, w których zabronione są intensywne obciążenia i sporty kontaktowe, trening jiu-jitsu może szkodzić zdrowiu. Jeśli nadal chcesz spróbować, skonsultuj się z lekarzem przed rozpoczęciem.

Jak traumatyczne jest Jiu-Jitsu?

Pomimo tego, że jiu-jitsu jest uważane za raczej „pokojowy” kierunek, nadal możesz doznać kontuzji na treningu, a tym bardziej na zawodach. Najczęściej cierpieć szyja I kolana. Urazowi mogą ulec także inne stawy - barkowy, łokciowy i skokowy.

W większości przypadków wynika to z faktu, że dana osoba nie może odpowiednio ocenić swoich możliwości.

Aby nie cierpieć na pierwszym treningu, pamiętaj, że sam wybierasz siłę, z jaką będziesz walczył. Początkującym trudno jest nadążyć i zrozumieć, kiedy można jeszcze pchać i próbować się uwolnić, a kiedy nie ma to sensu.

Dlatego przy pierwszych doznaniach bólowych lepiej kilka razy uderzyć matę lub przeciwnika. To znak poddania się, po którym walka ustaje.

Czego potrzebujesz, aby ćwiczyć Jiu-Jitsu?

Przede wszystkim musisz znaleźć sekcję jiu-jitsu w swoim mieście. Dowiedz się, jaki styl jest tam nauczany, kto prowadzi zajęcia, ile lat ma trener, czy brał udział w zawodach i czy trenuje z występującymi zawodnikami.

Jiu-jitsu ma system pasów, ale czarny nie oznacza, że ​​​​dana osoba jest mistrzem swojego rzemiosła. Faktem jest, że w różnych szkołach zasady mogą się znacznie różnić.

Zapytaj również, czy potrzebujesz gi. W niektórych klubach treningi indywidualne odbywają się bez kimona, w innych obowiązuje strój specjalistyczny. Buty nie są wymagane.

Do japońskiego jiu-jitsu, które obejmuje uderzenia i kopnięcia, potrzebne będą również rękawiczki ochronne bez palców. Możesz jednak przyjść na pierwszą lekcję bez nich - najprawdopodobniej na sali będziesz miał zapewniony sprzęt do momentu zakupu własnego.

Czego można się spodziewać podczas pierwszego treningu Jiu-Jitsu

Wszystko zależy od wybranego stylu. Jeśli jest to japońskie jiu-jitsu, będziesz ćwiczyć ciosy, rzuty i techniki chwytania. Jeśli brazylijski - pracuj głównie na podłodze.

Każda lekcja rozpoczyna się intensywną rozgrzewką, potem przychodzi nauka techniki i jej doskonalenie, po której następuje sparing. Treningi dla dzieci mogą obejmować również ćwiczenia ogólnorozwojowe.

Już na pierwszej lekcji natkniesz się na morze nieznanych terminów. Ale ponieważ każdemu wyjaśnieniu towarzyszy demonstracja, szybko naucz się podstaw.

Jeśli chodzi o intensywność treningu, wszystko zależy od Ciebie. Sergey Osipov wyjaśnia: „Jeśli czujesz, że potrzebujesz odpoczynku, możesz to zrobić przynajmniej podczas rozgrzewki, nawet podczas ćwiczenia technik. Początkujący nie muszą przechodzić wszystkich walk. Na pierwszej sesji treningowej możesz walczyć tylko raz, a następnie stopniowo zwiększać liczbę walk.

Najważniejsze - nie próbuj pokazywać, jak silny i zręczny jesteś. Zwłaszcza jeśli nic nie rozumiesz w walce i masz do czynienia z dużo bardziej doświadczonym przeciwnikiem. Pamiętaj, że upór i duma mogą skończyć się kontuzją.