Nie tylko Murakami: 8 godnych uwagi książek azjatyckich autorów

1. „Nora”, Hiroko Oyamada

Główna bohaterka Asahi wyprowadza się z mężem z miasta. Teraz będą mieszkać obok jego rodziców. W atmosferze upalnego lata i niekończącego się ćwierkania cykad Asa próbuje przystosować się do lokalnych realiów - niedostępność przyjaciół, ciągła ingerencja teściowej w ich sprawy z małżonkiem oraz brak profesjonalnego horyzont. Podczas jednego ze spacerów dziewczyna dostrzega dziwaczną czarną bestię i postanawia za nią podążyć, jednak wpada do wykopanego jakby specjalnie dla niej dołu.

Postmodernistyczna powieść Oyamady, nagrodzona w 2014 roku prestiżową Nagrodą Akutagawy, jest typowym przykładem realizmu magicznego. W tej książce rzeczywistość splata się ze sobą fikcja, a ukryte w tekście metafory sprawiają, że raz po raz powraca się do zwrotów akcji, aby zrozumieć, co tak naprawdę stało się z bohaterką. Dzieło przypomina mieszankę prozy Franza Kafki i Lewisa Carrolla, filmów Davida Lyncha i anime Hayao Miyazakiego.

2. Wspomnienia niedźwiedzia polarnego Yoko Tawada

Fabuła skupia się na trzech pokoleniach białej rodziny niedźwiedzie, znani artyści cyrkowi i pisarze. Gwiazdy areny i świata literackiego są częścią ludzkiego społeczeństwa. W pierwszym rozdziale czytelnik zostaje przedstawiony babce-matce. Przez wiele lat pracowała w sowieckim cyrku, a następnie wyemigrowała do NRD. Medveditsa pisze książkę o tym doświadczeniu, która wkrótce staje się prawdziwym międzynarodowym bestsellerem.

W drugiej części jej urodzona w Kanadzie córka Tosca wraca do NRD, by pracować w miejscowym cyrku. Syn Toski Knut urodził się w niewoli, wychowuje go pracownik berlińskiego zoo. O wspomnieniach z dzieciństwa niedźwiadka i osoby, która zastąpiła własną matkę, dowiadujemy się z ostatniej trzeciej części powieści.

Yoko Tawada napisała „Wspomnienia niedźwiedzia polarnego” po japońsku, a następnie niezależnie przetłumaczyła powieść na język niemiecki, uznając tę ​​wersję za bardziej udaną. Książka zdobyła nagrodę Noma (2011) i nagrodę Yomiuri (2012). Inspiracją do jej stworzenia dla pisarza była prawdziwa historia niedźwiadka Knuta, który urodził się w Berlinie ogród zoologiczny w 2006 roku.

3. „Nazwałem go Krawat” Mileny Michiko Flachard

Milena Michiko Flachard urodziła się jako córka Japonki i Austriaczki, więc jej prace odzwierciedlają bogactwo wielokulturowe operacjeT. Scena powieści to miejsce narodzin matki pisarza.

W centrum fabuły znajdują się dwie, na pierwszy rzut oka, różne postacie. Taguchi Hiro jest hikikomori, odludkiem. Mieszka w domu rodziców i stara się unikać wszelkiego kontaktu z ludźmi. Przede wszystkim Hiro lubi ciszę i samotność. Przez kilka lat w ogóle nie wychodził z własnego pokoju, ale ostatnio zaczął wychodzić.

Pewnego dnia spotkał starszego pracownika biurowego, Oharę Tetsu. Później Hiro nadał mu przydomek „Krawat”: w czasie ich spotkania Tetsu miał na szyi akcesorium w czerwono-szare paski i ten szczegół szczególnie zapamiętał młody człowiek. Jego nowy przyjaciel to ten sam zagubiony, „zbędny” człowiek, który wybiera ucieczkę od rzeczywistości. Tetsu zwolniony z pracy, bardzo bał się tego, co powiedzą w domu, więc codziennie rano rzekomo szedł do biura, ale tak naprawdę rozmawiał z Hiro. Ta komunikacja stopniowo daje każdemu z nich siłę, by zacząć wszystko od nowa i dać życiu kolejną szansę.

4. „Małżeństwo z innymi gatunkami” Yukiko Motoya

Nagrodzona w 2016 roku Nagrodą Akutagawy kolekcja zawiera cztery opowiadania, których tematem jest małżeństwo. Proste i zwięzłe, doprawione japońskim posmakiem, historie popularnego pisarza, scenarzysty i dramatopisarki Yukiko Motoya pisane są w najlepszych tradycjach mistycznego realizmu i wychowania znane wielu pytania. Dlaczego budujemy relacje z tą czy inną osobą? Jak zmieniają się nasze wzajemne uczucia na przestrzeni lat? Czy można zachować własną indywidualność bez rozpuszczenia się w partnerze, czy też za spokój i stabilizację trzeba będzie drogo zapłacić? Autor stara się na nie odpowiedzieć.

5. Policja pamięci Yoko Ogawa

Na bezimiennej wyspie od wielu lat czegoś brakuje: drogocennych kamieni, artykułów gospodarstwa domowego, ptaków, kwiatów. To prawda, że ​​​​większości mieszkańców to nie obchodzi. Jeśli nawet na początku czuli, że coś jest nie tak, szybko zapominali. Tych, których z niewiadomych przyczyn nie dało się zapomnieć, Policja Pamięci potraktowała nieubłaganie i okrutnie.

Główna bohaterka powieści, młoda pisarka, wie to z pierwszej ręki: wiele lat temu Policja Pamięci zabrała jej matkę na zawsze. Dlatego też, gdy bohaterka dowiedziała się, że jej redaktor znalazł się na celowniku oprawców, postanowiła ukryć go w bezpiecznej przystani. Praca nad rękopisem staje się dla nich jedynym sposobem, by nie stać się jak wszyscy, skazanymi na egzystencję pod maską totalitarnej kontroli do końca swoich dni.

filozoficzny dystopia o granicach kontroli państwa, granicach wolności osobistej i poszukiwaniu prawdy w 2020 roku znalazła się na krótkiej liście do Międzynarodowej Nagrody Bookera.

6. „Ulubione równanie profesora” autorstwa Yoko Ogawy

Profesor był świetnym matematykiem. Doznał urazu mózgu w strasznym wypadku i od tego czasu ma problemy z pamięcią. Bohaterowi nie będzie trudno mówić o twierdzeniu, które udowodnił wiele lat temu, ale mężczyzna zapomina o tym, co wydarzyło się dzień wcześniej. Jedna godzina i dwadzieścia minut to rezerwa jego czynnej pamięci. Wiele lat po tragicznym zdarzeniu przychodzi do niego gospodyni – gawędziarz, od której poznajemy historię profesora. Na co dzień pomaga bohaterowi w pracach domowych i mimowolnie zaczyna się interesować matematyka. Towarzyszy jej dziesięcioletni syn, którego profesor pieszczotliwie nazwał Korenyok. Tak więc, krok po kroku, z miłości do równań rodzi się szczera przyjaźń, która na swój sposób zmienia każdego z bohaterów.

Powieść Ogawy to mocna i zrozumiała dla czytelników opowieść o radości płynącej z komunikacji międzyludzkiej, życzliwości i szczerych uczuciach, które możemy żywić do siebie nawzajem, nie żądając niczego w zamian. Książka otrzymała prestiżową Nagrodę Yomiuri i Nagrodę Japońskiego Księgarza. Został nakręcony w 2006 roku. Do napisania książki pisarz zainspirował się biografią węgierskiego matematyka Paula Erdősa, który stał się pierwowzorem głównego bohatera.

7. „Migdał” autorstwa Song Won-pyeong

Bohater powieści, Song Yoon Jae, urodził się z aleksytymią, czyli niezdolnością do rozpoznawania i wyrażania własnych uczuć. Nie zna strachu, agresji, współczucia czy współczucia. Ale to wcale nie zasmuca młodego człowieka, który ma dość ciepło i miłość najbliższych: w ciszy i odosobnieniu mieszka z mamą i babcią w mieszkaniu nad ich antykwariatem. Pewnego dnia, w wyniku tragicznego splotu okoliczności, rodzinna idylla dobiega końca: nieszczęście spotyka mamę i babcię, a Yoon Jae zostaje sam.

Odważna i fascynująca opowieść o dorastaniu bohatera, skomplikowana przez jego cechy psychiczne, spodoba się czytelnikom różnych wiek ze względu na uniwersalność poruszanych tematów, a także fakt, że szczery brak empatii do bohatera jest po prostu niemożliwe. Powieść Song Won Pyung została opublikowana w 2016 roku i od tego czasu została przetłumaczona na 13 języków. W samej Korei Południowej sprzedano 250 000 egzemplarzy tej książki.

8. Statek miłości, Taipei Abigail Hing Wen

Osiemnastoletnia Ever stoi u progu ważnych zmian w swoim życiu. Dziewczyna właśnie ukończyła szkołę średnią i zamierza iść na uniwersytet. Rodzice wróżyli jej przyszłość lekarza, ale ona sama chciałaby tańczyć. Wiele lat temu rodzina Ever opuściła Chiny i wraz z dwiema córkami udała się do Stanów Zjednoczonych w poszukiwaniu lepszego życia. Od tego czasu nie wrócili do ojczyzny.

Jednak ostatniego lata przed dorosłością matka i ojciec postanawiają wysłać Ever na wakacje do Tajpej, gdzie znajduje się wyjątkowy złoty obóz. młodzież "Statek miłości" Dla dziewczyny to dobra okazja, aby poćwiczyć zapomniany chiński i nawiązać nowe przydatne znajomości. Znajdując się bez rodzicielskiej opieki, Ever poznaje nowy dla siebie świat, w którym zamiast lekcji kaligrafii i podróżując do świętych miejsc taoizmu, nastolatki odwiedzają nocne kluby i piją sake z krwi węża.

Książka jest kapryśną mieszanką romansu, przygody, przyjaźni, kultury i młodzieńczego buntu - właśnie tego potrzebujesz, jeśli jesteś fanem powieści dla młodych dorosłych.