6 kroków, które pomogą Ci przetworzyć i uwolnić wszelkie uczucia

„Życie” uczuciami przez wielu uważane jest za słabość, choć w rzeczywistości jest to niezwykle trudna i poważna praca. Dlatego często robimy wszystko, aby tego uniknąć. Na przykład zaczynamy się przejadać, nadużywać alkoholu, pogrążamy się w świecie hazardu lub spędzamy cały czas w pracy. Jednak nauka odczuwania, a nie tylko myślenia o uczuciach lub ich ukrywania, jest niezwykle ważna dla rozwoju osobistego i osiągania celów.

Psychologowie rozważaćże trudno nam adekwatnie przeżywać uczucia, bo ich główna funkcja z punktu widzenia ewolucja — skłonić nas do podjęcia szybkich działań. U naszych przodków emocje miały wywoływać reakcję behawioralną, która pomogłaby przystosować się do środowiska: „Czuję się zagrożony – czas uciekać!” Nie zostały stworzone po to, abyśmy się zatrzymali i naprawdę poczuli ich.

Jednocześnie każde unikanie emocji lub próba ich kontrolowania pozostawia nierozwiązane problemy leżące u podstaw naszych doświadczeń. Uczucia sygnalizują, co jest dla nas ważne. Możemy być smutni z powodu braku społeczności lub źli z powodu niesprawiedliwości. I dopiero wtedy, gdy zostaniemy sami z „niewygodnymi” emocjami, możemy dowiedzieć się czegoś nowego swoich możliwości, unikaj niewłaściwych reakcji i zacznij działać zgodnie z nimi wartości.

Jeśli zrobiłeś chociaż trochę samorozwój, to prawdopodobnie słyszałeś o tym, jak ważne jest „spędzanie czasu” ze swoimi uczuciami. Ale co to dokładnie oznacza? Sześć kroków pomoże nie tylko poczuć, co dzieje się w tobie, ale także uwolnić się od tych doświadczeń. Powtarzaj je w kółko, aż staną się nawykiem.

1. Zdefiniuj uczucie

Zadaj sobie pytanie: „Jaka emocja mną kieruje?” Na przykład, jeśli spędzasz czas z osobą z którym właśnie zacząłeś się spotykać i nagle odczuwasz niepokój, powiedz sobie: „Czuję strach i Lęk."

2. Nie analizuj uczucia

Nie musisz używać mózgu, aby badać swoje doświadczenia i rozumieć, dlaczego cię pochłonęły. Wręcz przeciwnie, należy oprzeć się impulsowi wszystkiego analizować, w przeciwnym razie mózg wymyśli wiele złych scenariuszy związanych z emocjami, które cię ogarnęły, na przykład: „Nie zasługuję na tę miłość” lub „Prawdopodobnie znowu wszystko zrujnuję”. Im więcej myślisz o swoich uczuciach, tym silniejsze się stają.

3. Znajdź źródło uczucia w ciele

Zamknij oczy i weź głęboki oddech. „Zeskanować” swoje ciało i znaleźć miejsce, w którym zlokalizowana jest emocja, którą odczuwasz: w klatce piersiowej, żołądku, gardle?

Zanurz się w tym uczuciu. Nie musisz niczego analizować. Jeśli twój mózg potrzebuje zadania, zacznij opisywać, jak emocje manifestują się w ciele. Na przykład: „Mam ucisk w klatce piersiowej. Czuję mrowienie w palcach. Oddycham powoli”.

4. zaakceptuj uczucie

Oddać emocje twoją energię, która może być pozytywna lub uzdrawiająca. Skoncentruj się na doznaniach fizycznych. Na przykład wykonuj naprzemiennie głębokie wdechy i wydechy i powtarzaj: „Akceptuję ten strach” lub „Zauważam swój gniew”. Rób wszystko, czego potrzebuje twoje ciało, nawet jeśli oznacza to krzyczenie lub uderzenie w poduszkę.

5. Pozwól uczuciu przejść przez ciało

Skoncentruj się na emocjach i zobacz, czy poruszają się po ciele. Może przesunęła się od klatki piersiowej do szczęki? W tym samym czasie uczucie osłabło lub wręcz przeciwnie, stało się silniejsze?

Zamiast wracać do trybu skryptowego, przenieś swoją uwagę na swoje ciało. Podążaj „podróżą” uczucia, którego doświadczasz. Im więcej go obserwujesz, im więcej czujesz, a nie analizujesz, tym łatwiej będzie mu się stopniowo rozpuszczać.

6. Uwierz, że uczucie przeminie i powróci do teraźniejszości

Jeśli pod koniec podróży nadal wykonujesz ćwiczenia oddechowe, kontynuuj oddychanie powoli i głęboko. Pozwól emocjom istnieć i ufaj, że ich istnienie nie jest wieczne. Gdy tylko poczujesz, że osłabł, wróć do chwili obecnej. Skoncentruj się na tym, co robiłeś, zanim pojawiło się to uczucie, i zauważ, czego mogłeś doświadczyć.