Jak ustalić, czy grzyb jest jadalny, czy nie

Idąc na zdobycz, musisz pamiętać o prostej zasadzie: jeśli nie jesteś pewien, nie bierz. Kiedy pojawienie się znalezionego grzyba budzi choćby najmniejsze wątpliwości, lepiej nie wkładać go do kosza. Ale co, jeśli nigdy nie byłeś na cichym polowaniu?

Co warto wiedzieć przed pójściem do lasu

Grzyby dzielą się na trzy kategorie: jadalne, niejadalne lub trujące oraz warunkowo jadalne – takie, które można spożywać w żywność po pewnej obróbce cieplnej. Jeśli masz niewielkie doświadczenie, lepiej nie brać pod uwagę warunkowo jadalnych opcji, ale najpierw naucz się pewnie identyfikować w pełni jadalne opcje.

Jak wyglądają grzyby jadalne?

Oczywiście możesz skorzystać z popularnych obecnie aplikacji do rozpoznawania grzybów. Jednak są one bardziej przydatne, gdy masz przynajmniej minimalną wiedzę na dany temat. Ponadto często takie aplikacje są mylone ze względu na słabą jakość zdjęć.

Wybierz się do lasu z doświadczonym grzybiarzem, który pokaże ci jadalne okazy i nauczy, jak je rozróżniać. Taka lekcja będzie o wiele bardziej użyteczna i efektywna niż oglądanie obrazków w encyklopedii czy internecie. Jednocześnie poproś swojego przewodnika, aby pokazał Ci ilustracyjne przykłady trujących grzybów.

Jakie grzyby preferować

Najłatwiejszą opcją dla początkującego jest zebranie tylko odmian rurkowych, które przypominają gąbkę pod kapeluszem. Należą do nich na przykład grzyby (borowiki), borowiki i borowik. Wśród rurkowatych okazy trujące są znacznie mniej powszechne.

Ale zbieranie grzybów agarowych (z talerzami pod kapeluszem) wymaga większego doświadczenia, ponieważ nawet prostą russulę można łatwo pomylić z niebezpiecznym sobowtórem.

Dlaczego nie warto polegać na metodach ludowych

Trujące grzyby, podobnie jak grzyby jadalne, mogą dobrze smakować. Dlatego nie próbuj wątpliwych okazów. Nawet przez zwykłe lizanie niebezpiecznego grzyba narażasz się na poważne zatrucie. Aromat też nic nie mówi: trujące opcje mogą mieć nie tylko ostry, ale także przyjemny zapach, a nawet wcale.

Brak wskaźnika i ciemnienie grzyba po złamaniu. Ta właściwość występuje zarówno w dobrych, jak i złych opcjach. I nie powinieneś myśleć, że obróbka cieplna lub długie moczenie w różnych roztworach uratuje produkt toksyczność. Nawiasem mówiąc, istnieje opinia, że ​​\u200b\u200brobak grzybowy jest zdecydowanie jadalny. Nie wierz w ten niebezpieczny mit: nawet blady perkoz może być zjedzony przez owady.

Jak rozpoznać jadalnego grzyba

Jak wiecie, grzybów jest bardzo dużo i można je badać przez wiele lat. Dlatego skupimy się na najczęstszych jadalnych „mieszkańcach” lasy i podpowie, jak nie pomylić ich z niebezpiecznymi sobowtórami.

Jak odróżnić prawdziwy borowik od fałszywego

Podczas zbierania grzybów raczej trudno się pomylić ze względu na ich rozpoznawalny wygląd. Kolor kapelusza tego grzyba może zmieniać się od złotego do ciemnobrązowego. Pod nim znajduje się jasnożółty cylindryczny miąższ, który u starszych grzybów staje się ciemniejszy. Na nacięciu miąższ zawsze będzie biały, w przeciwieństwie do miazgi podwójnej - grzyba żółciowego, który zaczyna zmieniać kolor na różowy. Również w fałszywym okazie „gąbka” pod kapeluszem również zmienia kolor na różowy.

Mamy dobrą wiadomość: nawet jeśli grzyb żółciowy przypadkowo dostanie się do kosza, nie będziesz mógł go zjeść. Ma niesamowicie gorzki smak, który nie znika, gdy gotowanie lub gorąco.

Możesz także znaleźć trującego satanistycznego grzyba. Jednocześnie jego wygląd jest zdecydowanie wątpliwy: szaro-biały kapelusz na jaskrawoczerwonej łodydze. Miąższ na nacięciu zmienia kolor na niebieski lub czerwony. Jeśli zobaczysz taki okaz, nie bierz go, tylko zrób zdjęcie, bo spotkanie tego grzyba to rzadkość.

Jak odróżnić prawdziwe kurki od fałszywych

Jadalne kurki mają jednolite zabarwienie, od bladożółtego do jaskrawo pomarańczowego. Krawędzie kapelusza są pofałdowane, a im starszy grzyb, tym bardziej będą ażurowe. Prawdziwy kurki noga jest gruba i gruba.

Fałszywa odmiana najczęściej nie może pochwalić się jednolitym kolorem: kapelusz może być jasnopomarańczowy na górze i czerwonawy poniżej. Ponadto jego krawędzie są nawet u dorosłego osobnika. Kolejna niejadalna sobowtóra jest wydawana przez cienką nogę.

Prawdziwe kurki zwykle rosną w grupach i niezwykle rzadko są robaczywe. Fałszywe są najczęściej znajdowane pojedynczo i częściej są podważane owady.

Jak odróżnić prawdziwe grzyby od fałszywych

Nauka rozróżniania grzybów miodowych to trudne zadanie. Na pierwszy rzut oka zarówno fałszywe, jak i prawdziwe wyglądają tak samo i rosną w skupiskach w tych samych miejscach: na pniakach, drzewach i zwalonych kłodach.

Przyjrzyj się bliżej znalezisku. Grzyby jadalne zawsze mają „spódnicę”: u młodego grzyba kapelusz jest zamknięty od dołu filmem, który w miarę wzrostu schodzi i pozostaje na nodze w kształcie pierścienia. Fałszywe nigdy nie mają takiej „dekoracji”.

Również kapelusze prawdziwych grzybów pokryte są łuskami, które są nieco ciemniejsze niż kolor grzyba. To prawda, że ​​\u200b\u200bstare tracą tę właściwość i stają się gładkie, więc bierz tylko młode okazy z frotte. Więc nie możesz się pomylić, ponieważ powierzchnia niejadalnych grzybów jest gładka w każdym wieku.

Jadalny grzyby miodowe są pomalowane na kojące brązowo-szare kolory, talerze pod kapeluszem są kremowo-beżowe, brązowawe lub bladożółte. Kolor fałszywych jest bardziej wyraźny - od żółtego do czerwonego, a talerze pod kapeluszem są zielone, żółte lub ciemnooliwkowe.

Jeśli nigdy nie zbierałeś grzybów, radzimy wybrać się na nie po raz pierwszy z doświadczonym grzybiarzem, który jasno wskaże główne różnice między grzybami jadalnymi i niejadalnymi.

Jak odróżnić prawdziwy borowik od fałszywego

Nawet początkujący sobie z tym poradzą. teraźniejszość borowik jest charakterystyczna cecha - na przekroju grzyb stopniowo zmienia kolor z białego na niebieski lub nawet prawie czarny. W tym samym czasie fałszywy bliźniak zaczyna się różowić lub rumienić.

Inną cechą są łuski na łodydze, które mogą być białe, jasnoszare lub czarne. Zamiast tego fałszywy bliźniak ma wyraźną żółtą lub brązowawą sieć naczyniową.

Jednocześnie nie ma naprawdę niebezpiecznych grzybów, które można pomylić z borowikami. Jeśli natkniesz się na niejadalny okaz, po prostu nie możesz go zjeść ze względu na gorzki smak.

Jak odróżnić prawdziwy borowik od fałszywego

Borowik ma wypukły gładki kapelusz o stonowanym szarawym lub brązowym odcieniu. Łodyga grzyba jest zwykle cienka, możliwe jest lekkie pogrubienie od dołu. A jednak z reguły jest pokryty ciemnymi lub prawie czarnymi łuskami, które można łatwo oderwać nożem. Ze względu na to ubarwienie noga borowika jest często porównywana do tułowia. brzozy.

Pod czapką znajduje się grzyb rurkowy. W młodym borowiku ta „gąbka” jest gęsta i prawie biała, az wiekiem staje się ciemnoszara, wilgotna i gąbczasta w dotyku - po naciśnięciu pozostają na niej wgniecenia.

Fałszywi bracia - grzyby żółciowe - różowieją na rozcięciu, a ich „gąbka” pod kapeluszem jest często szaro-różowa. Niejadalne bliźniaki zamiast łusek na nogach mają wypukłą sieć naczyniową o brązowym odcieniu. A czapki grzyba są pomalowane na bardziej nasycone kolory - od jasnobrązowego do czerwono-zielonego.

Jak odróżnić prawdziwą rusulę od fałszywej

Kapelusz Rusula można malować na różne kolory, dlatego grzyby te łatwo pomylić z podobnymi niebezpiecznymi gatunkami. Pierwsza rzecz do zapamiętania: prawdziwy russula nigdy nie ma pierścienia filmowego na nodze, w przeciwieństwie do na przykład bladego muchomora.

Ponadto początkujący grzybiarze nie powinni zbierać russula z jaskrawoczerwonymi czapkami - wśród nich można łatwo znaleźć zarówno po prostu gorzkie, jak i trujące odpowiedniki. Ponadto, powinieneś być zdezorientowany ostrym zapachem. W jadalnej russuli wręcz przeciwnie, jest przyjemna i grzybowa. Płytki pod czapką i nóżką powinny być białe. Nawiasem mówiąc, russula są bardzo często robaczywe, w przeciwieństwie do fałszywych.

Młode russule mają wypukłe kuliste kapelusze, które prostują się w miarę wzrostu, stając się płaskie i lejkowate. Najbezpieczniej jest zbierać żółte, bordowo-brązowe i bordowo-fioletowe grzyby.

Jak odróżnić jadalne motyle od fałszywych

Korek prawdziwej olejarki pokryty jest brązowo-brązowym lub złotym śliskim filmem, który łatwo oddzielić nożem i jednocześnie się rozciąga. Pod kapeluszem grzyba znajduje się żółtawa „gąbka”, a na nogawce blaszkowaty pierścień spódnicy. Te grzyby z reguły rosną w rodzinach, nie spotkasz ich jeden po drugim.

Nafciarze można pomylić z grzybem pieprzowym. Jednak ten podwójny nigdy nie ma błoniastego pierścienia na łodydze, a miąższ pod kapeluszem jest bardziej porowaty i ma czerwonawy odcień. Pieczarka nie jest niebezpieczna, jest klasyfikowana jako warunkowo jadalna ze względu na bardzo ostry smak.

Jadalna świerkowa mokruha jest również bardzo podobna do borowików. Podwójny ma ten sam śliski kapelusz, a także ma błoniasty pierścień na nogawce. Ale bardzo łatwo je rozróżnić: olejarka pod kapeluszem jest cylindryczna, a mokruha jest blaszkowata.