After Young z Colinem Farrellem to ten, który warto obejrzeć, jeśli masz 96 minut. A nawet jeśli nie

„After Young” to obraz o bardzo trudnym, wręcz smutnym toczącym się losie. Premiera odbyła się na Festiwalu Filmowym w Cannes w 2021 roku, w styczniu 2022 rozpoczęła się światowa dystrybucja. Chociaż budżet filmu szacuje się na 9-20 milionów dolarów, zarobił mniej niż 700 000 dolarów. Dopiero 16 lutego 2023 roku film dotarł do Rosji.

Film oparty jest na opowiadaniu Alexandra Weinsteina „Farewell to Yang”. Reżyser, scenarzysta i montażysta taśmy - Kogonada. Dla niego to dopiero drugi film fabularny. Zasłynął jako eseista filmowy, tworząc filmy dokumentalne o wielkich reżyserach. W rolach głównych Colin Farrell, Jodie Turner-Smith, Justin H. Ming i Malea Emma Tyandravijaya.

Jake'a i Carrę przyjęty Miku jest etniczną Chinką. Aby nie straciła kontaktu ze swoją kulturą, jej rodzice kupili Younga. To techno sapiens, robot o ludzkich uczuciach, na zewnątrz nie do odróżnienia od osoby. Pewnego dnia Yang się załamuje. Jake próbuje to naprawić, przeglądając swoje wspomnienia. I wtedy mężczyzna zaczyna rozumieć, jak ważną rolę Young odegrał dla każdego członka rodziny.

Niekończący się dyskurs o człowieku

Kogonada odważnie podejmuje kilkanaście najtrudniejszych tematów (wychowanie dzieci, ludzka pamięć, problemy samostanowienia, Miłość i inni) i zaskakująco unika powierzchowności i śmiesznego patosu. Jest niesamowicie delikatny i zwięzły.

Załamanie Yang zmusza bohaterów do porzucenia rutyny i pogrążenia się w poważnych myślach. To refleksje, a nie rozmowy: dialogi pozostają żywe i codzienne, ale kryje się za nimi wewnętrzna praca. Colin Farrell może siedzieć cicho w kuchni, a widz i tak zrozumie, o czym myśli.

Na większość pytań nie ma odpowiedzi - tylko dlatego, że rozumowanie jest ważniejsze niż punkt końcowy. Ale Kogonada odpowiada na niektóre z nich z niesamowitą łatwością. Tak więc rodzina dla reżysera to miłość, a pochodzenie członków rodziny (etniczne czy nawet gatunkowe) nie ma znaczenia.

Inność Younga rozpada się w trakcie filmu. Robot- pielęgniarka okazuje się czymś więcej niż zestawem funkcji. Czyli „nieczłowiek” może być członkiem rodziny? Jeśli twierdząca odpowiedź wydaje się dziwna, to trzeba pamiętać o zwierzętach domowych: jest mało prawdopodobne, aby właściciel psa nie uważał jej za rodzimą po tym, jak mieszkała w jego domu przez 15 lat.

Osobna linia pokazuje również tożsamość narodową. Biały mężczyzna i czarna kobieta adoptowali Azjatkę i kupili Azjatyckie techno sapiens, żeby nie traciła kontaktu z kulturą – ten moment jest wypowiedziane wielokrotnie. Ale w filmie nie ma dowodów na to, że Mika i Yang wchodzą w jakiekolwiek interakcje w kontekście „powiązania z kulturą”. To jest relacja brata i siostry mieszkających w tym samym domu, w tym samym rodzina, w tym samym świecie. Przez to idea tożsamości narodowej rodziców po prostu się rozpada – dziecko tego nie zauważa.

urzekająca melancholia

After Young to niesamowicie ciepły film. Przytłumione tony, ciche i niespieszne dialogi z przerwami między słowami, szeptami (bohaterowie prawie zawsze mówią cicho) – otula „After Young”. Nawet Colin Farrell, który regularnie gra wyrazistych i pełnych temperamentu mężczyzn, uspokaja się i staje się cichym ojcem rodziny.

odgrywa ważną rolę w obrazie muzyka. Asuka Matsumiya stworzyła niezależną pracę, która jest przyjemna do słuchania i oderwana od filmu. Ale jej interakcja z personelem jest czymś wyjątkowym. Muzyka potraja melancholię, która i tak płynie z każdej sceny.

W filmie występują statyczne klatki, które pełnią rolę fotografii. Można z nich skompletować cały rodzinny album ze zdjęciami - jest ich dużo i są wszystkie śliczny. Kogonada umiejętnie przekazuje przez nie nastrój. Po co monolog o żałobie, skoro można pokazać szczęśliwy moment z życia rodziny?

Idealne wyrównanie

Film można podzielić na trzy odrębne wątki: próba naprawienia Yang, wspomnienia Yanga, życie rodziny bez Yanga. Techno sapiens rzadko pełni rolę podmiotu – jest raczej zwierciadłem dla każdego z bohaterów. Cogonada ostrożnie łączy trzy linie. Płynnie przechodzą w siebie, jedna scena wyznacza nastrój i kontekst następnej, ostatecznie nakładając się na siebie.

96 minut to śmieszny czas trwania tej historii. Ale Kogonada udaje się to opowiedzieć, przekazać wewnętrzne przeżycia bohaterów i pokazać wiele pięknych ujęć. W After Young po prostu nie ma dodatkowych scen i dodatkowych słów. Film wygląda jak sztuczka, która ma jednocześnie sztuczkę i magię. Cogonada to iluzjonista, który za pomocą magii wyciąga królika z kapelusza.

After Young to niezwykle ciepły i życzliwy film. O rodzinie, miłości czy przyszłości - to w ogóle nie ma znaczenia, bo on jest o wszystkim na raz. Kogonada odmówił tanich manipulacji i gier z publicznością, więc nakręcił wspaniały film, który poniósł porażkę kasową. „After Young” to rzecz do zrobienia, jeśli masz 96 minut.