Czym jest analiza transakcyjna i jak pomaga zmienić życie na lepsze

Czym jest analiza transakcyjna

Analiza transakcyjna lub transakcyjna to systematyczna terapia rozwoju i zmiany osobowości. Został opracowany przez amerykańskiego psychiatrę Erica Berne w latach pięćdziesiątych i odnosi sukcesy do dziś. stosowanyJ. Vos, B. Rijn. Model koncepcyjny analizy transakcyjnej oparty na dowodach: ukierunkowany przegląd literatury badawczej / czasopismo analizy transakcyjnej rozwiązywanie problemów psychologicznych i społecznych osób zdrowych i pacjentów z psychopatologiami.

W sercu analizy transakcyjnej kłamstwaMI. L. Berno, N. W. Andriachin. Gry, w które ludzie grają: psychologia relacji międzyludzkich model osobowości zbudowany z trzech stanów ego: Rodzic, Dorosły i Dziecko.

Berne twierdził, że jakakolwiek komunikacja odbywa się w dowolnym z trzech stanów, i nazwał interakcję między ludźmi transakcjami. Kiedy jedna osoba rozmawia z drugą, daje bodziec transakcyjny i otrzymuje odpowiedź.

Analiza transakcji danej osoby pomaga zidentyfikować jej scenariusz życiowy - model, który powstaje w dzieciństwa, a następnie całkowicie determinuje sposób, w jaki dana osoba wchodzi w interakcje z innymi ludźmi i jego dalsze los. Stając się świadomym swoich stanów, możesz zidentyfikować skrypt, a następnie go zmienić.

Jak różne stany ego wpływają na zachowanie

Berne uważał, że wszystkie trzy stany człowieka powstają w dzieciństwie, do około pięciu lat, i w przyszłości okresowo wymieniaj się nawzajem, określając, jak dana osoba będzie się zachowywać w jednym lub drugim sytuacje. Poniżej przyjrzymy się bliżej, czym one są.

Rodzic

Jest to stan, w którym człowiek myśli, czuje i zachowuje się tak samo jak jego rodzice, wychowawcy i inne ważne postaci z dzieciństwa.

Rodzic dostarcza nam przydatnych szablonów i oszczędza energię psychiczną. Dzięki niemu długo nie zastanawiamy się nad każdą sytuacją życiową, a w wielu przypadkach działamy „na maszynie”.

Istnieją dwa stany Rodzica, a każdy z nich może być pozytywny lub negatywny:

1. kontrolowanie (KR) - wyznacza granice, odpowiada za sumienie i moralność, czuwa nad przestrzeganiem zasad i utrzymaniem porządku. W stanie negatywnym CR krytykuje, uciska i represjonuje.
2. Opiekuńczy, troskliwy (ЗР) - współczuje, wspiera i troszczy się. W stanie nieproduktywnym dusi się nadmierną opieką, nie pozwala krokowi na samodzielny krok.

Alla Petrova mówi, że pozytywne stany Rodzica są niezbędne do normalnego życia, ale negatywne stany powodują, że krytykujesz siebie i innych, powodują wewnętrzne cierpienie.

Dziecko

W stanie Dziecka osoba kopiuje to, co mu się przydarzyło w dzieciństwie. W nim ludzie mają skłonność do fantazji, irracjonalnych lęków i oczekiwań. Dziecko może być:

1. Posłuszny (dostosowany) - stara się zadowolić pragnienia innych, aby były chwalone. Przestrzega zasad i jest posłuszny.
2. Buntowniczy - stawia opór, jest kapryśny i uparty, potrafi okazywać wrogość. Ten stan ego jest szczególnie wyraźny w okresie dojrzewania, kiedy osoba dąży do niezależności.
3. Naturalny - baw się, ciesz się, graj i twórz. W tym stanie ego osoba jest emocjonalna i entuzjastyczna, działa spontanicznie i angażuje innych, jest ciekawa, próbuje nowych rzeczy i wyraża się poprzez kreatywność. Jednak Naturalne Dziecko ma też ciemną stronę – dogadzanie sobie i nieuzasadnione ryzyko dla chwilowej przyjemności.

Pozytywne stany Dziecka wnoszą w życie elementy spontaniczności, pomagają wyrazić siebie i szczerze się bawić. Negatywne uniemożliwiają pozbycie się nałogów, zmuszają do niebezpiecznych przygód, aby coś komuś udowodnić.

Dorosły

Jest to stan, w którym człowiek postrzega i ocenia rzeczywistość na podstawie bezpośredniego doświadczenia, a nie przeszłości instalacje. Dorosły analizuje, planuje i podejmuje racjonalne decyzje, dostosowuje się do otaczającej rzeczywistości i efektywnie z nią współdziała.

Berne zauważył, że można nazwać szczęśliwą osobę, w której ważne aspekty Rodzica, Dorosłego i Dziecka mają wyraźne granice i są ze sobą w harmonii. Ta równowaga pozwala lepiej rozumieć innych ludzi, nie angażować się w ich gry i komunikować się we właściwy sposób.

Jakie rodzaje transakcji istnieją i jak wpływają na komunikację

Wszystkie trzy komponenty ego mogą być zaangażowane w transakcje, a powodzenie komunikacji zależy od stanu, w jakim rozmawiają uczestnicy. Poniżej przeanalizujemy trzy rodzaje interakcji.

Uzupełniający

W tym wariancie zarówno bodziec, jak i reakcja na niego występują między identycznymi stanami ego. Na przykład, dwoje Dzieci fantazjuje lub bawi się, dwoje Rodziców kogoś osądza lub dwoje Dorosłych rozwiązuje problem. Taka interakcja jest rozrywką, sprawia przyjemność obojgu i może trwać tak długo, jak chcesz.

Ponadto, między różnymi stanami ego mogą zachodzić komplementarne transakcje. Na przykład, jeśli Dziecko jednego partnera zwraca się do Rodzica drugiego i otrzymuje odpowiednią odpowiedź. Dziecko: „Jestem taki bezradny, opiekuj się mną”. Rodzic: „Posłuchaj mnie, a zrobię to”.

krzyżujący

Jeśli bodziec występuje w jednym stanie, a odpowiedź w innym, transakcja nakłada się na siebie. W książce Berne podaje klasyczny przykład takiego załamania komunikacji.

Jedna osoba zwraca się do drugiej jako Dorosły do ​​Dorosłego i pyta: „Może powinniśmy wspólnie zastanowić się, dlaczego ostatnio tak dużo pijesz?”

Gdyby transakcja była komplementarna, drugi uczestnik dialogu odpowiedziałby mniej więcej tak: „Tak, być może. Sam chciałbym to zrozumieć.” Zamiast tego partner narzeka złośliwie: „Zawsze mnie krytykujesz, tak jak mój ojciec”. W tym momencie na scenę wchodzi jego Dziecko, a transakcja nakłada się na siebie.

Aby kontynuować komunikację, pierwszy Dorosły może włączyć Rodzica i uspokoić go lub zbesztać Dziecko, czyli spróbuj przywrócić partnera do stanu Dorosłego, aby kontynuować dialog w konstruktywny sposób.

Ukryty

Jest to wariant, w którym niektóre stany ego zdają się uczestniczyć w dialogu, podczas gdy inne wchodzą w interakcję na głębokim poziomie. Berne podaje jako przykład jedną historię.

Mąż zabronił swojej żonie tanieczmuszając ją do pozostania w domu. Kobieta cierpiała z tego powodu i powiedziała wszystkim, że domowa tyrania uniemożliwiła jej zabawę. Dzięki terapii ich relacja się zmieniła i mąż przestał przeszkadzać w zajęciach, ale nagle okazało się, że kobieta boi się tańczyć.

Na pierwszy rzut oka ich transakcje wyglądały jak interakcja między Rodzicem („Zostań w domu i wykonuj prace domowe”) a Dzieckiem („Gdyby nie ty, mógłbym się dobrze bawić!”).

Ale na głębokim poziomie psychologicznym był to dialog między dwoma stanami Dziecka. Mąż: „Boję się, że mnie opuścisz, więc zostań w domu”. Żona: „Zabroń mi robić tego, czego naprawdę się boję”.

Wszystkie gry zbudowane są na takich ukrytych transakcjach – nieskończenie przewijających się seriach, które uniemożliwiają ludziom pełne życie i nawet nie są tego świadomi.

Dlaczego ludzie grają w gry i jak wpływają na życie

W przeciwieństwie do rozrywki – transakcji bezpośrednich, które nie implikują ukrytego znaczenia i nie przynoszą przyjemności, gry służą osiąganiu korzyści.

Na przykład, jak pokazano powyżej, w grze „Gdyby nie dla ciebie…” kobieta z pomocą męża próbowała ją ukryć fobii i jednocześnie otrzymała kolejny bonus - mogła zagrać „Gdyby nie on” ze swoimi znajomymi i otrzymywać od nich współczucie.

W grze „Wada”, w której dana osoba stale znajduje jakąś wadę u innych, będzie kilka nagród naraz. Po pierwsze, Dziecko będzie czuło się znacznie pewniej, eksponując innych w nieestetycznym świetle. Po drugie, dostanie pozwolenie, aby nie obcować z takimi dziwkami, głupcami i skąpcami - aby uniknąć intymności, w trakcie której mogą ujawnić się jego własne wady.

Aby wyjść z gry, musisz zdać sobie sprawę z jej przebiegu i otrzymywanych korzyści. W przeciwnym razie człowiek ryzykuje zmarnowanie jednego życia na szkodliwe dążenia i toksyczne związki, które przynoszą tylko cierpienie.

Co więcej, ludzie nieświadomie wybierają na przyjaciół i partnerów dokładnie tych, którzy nadają się do odgrywania ról w znanych grach.

Jak analiza transakcyjna może poprawić Twoje życie

Głównym zadaniem analizy transakcyjnej jest nauczenie osoby zarządzania stanami ego, pozbycia się negatywnych aspektów Dziecka i Rodzica oraz napompowania pozytywnych.

Alla Petrova mówi, że na pierwszym etapie terapeuta diagnozuje i dowiaduje się, które stany dominują, a które pozostają w tyle. Potem człowiek może pompować to, czego mu brakuje.

Na przykład u uzależnionych klientów często dominuje negatywne Naturalne Dziecko, ale Dorosły i Rodzic są słabo rozwinięci. W takim przypadku musi zwrócić uwagę na opóźnione stany ego. Rodzic pomoże się utrzymać, wyznaczać cele i ustalać zakazy, Dorosły pomaga kontrolować realizację celów, analizować dynamikę.

Alla Petrova twierdzi, że zmiana następuje stopniowo, małymi krokami. Na przykład osoba wypalona emocjonalnie nie będzie w stanie natychmiast wskrzesić Naturalnego Dziecka i cieszyć się życiem tak pełnym i żywym, jak wcześniej. Ale jest w stanie zrobić małe kroki w tym kierunku, na przykład zadowolić się kilkoma drobiazgami, robić rzeczy, które wzbudzają nawet najmniejsze zainteresowanie i ciekawość.

W miarę postępu pracy struktura osobowości człowieka jest stopniowo korygowana, a wszystkie stany ego osiągają równowagę. Co więcej, gdy człowiek rozwija świadomość, może kontynuować pracę nad sobą bez terapeuty.

W procesie terapii człowiek uwalnia się także od gier i przerabia swój życiowy scenariusz, decydując, czym chce się kierować i z czego musi zrezygnować.

Czy analiza transakcyjna okazała się skuteczna?

Istnieje wiele badań dotyczących korzyści płynących z analizy transakcyjnej w zupełnie innych celach.

Sesje grupowe i indywidualne WsparcieA. Nayeri, M. Lotfi, M. Noorani. Skuteczność grupowego treningu analizy transakcyjnej na temat intymności w parach/procedia — nauki społeczne i behawioralne zwiększyć intymność w parach, zmniejszaćMI. Alkasir, F. J. Dehkordi, P. Mahometkhani. Skuteczność szkoleń grupowych ds. analizy transakcyjnej w zakresie ograniczania zachowań małżonków zorientowanych na kontrolę w konfliktach małżeńskich / Iranian Rehabilitation Journal spory rodzinne, konflikty i kontrolowanie zachowań.

Terapia poprawiaS. Saberia, F. Niknejadiego. Skuteczność analizy transakcyjnej relacji rodzic-dziecko u matek dzieci z zaburzeniem opozycyjno-buntowniczym / Psychologia relacja rodzic-dziecko z zaburzeniem opozycyjno-buntowniczym – negatywne i wrogie zachowanie wobec starszych.

Ponadto analiza transakcyjna pomagaM. Eghbali, S. Musawi, F. Hakima. Skuteczność analizy transakcyjnej stylów rodzicielskich matek / Journal of Family Psychology rodzice wybierają zdrowy sposób wychowania, unikają autorytarnych czy permisywnych stylów, lepiej kontrolować ich emocje i reakcje oraz komunikować się z dziećmi z pozycji Dorosłego, a nie angażować ich we własne bolesne gry.

W metaanalizie również 75 artykułów naukowych zawartaJ. Vos, B. Rijn. Model koncepcyjny analizy transakcyjnej oparty na dowodach: ukierunkowany przegląd literatury badawczej / czasopismo analizy transakcyjnejże analiza transakcyjna pomaga skuteczniej działać w życiu codziennym, nawiązuje interakcje społeczne i łagodzi stan w różnych psychopatologiach.

Jak wypróbować analizę transakcyjną

Najlepszą opcją jest znalezienie psychoterapeuty lub psychologa, który pracuje z tą techniką. Możesz wypróbować konsultacje online, lekcje indywidualne lub grupowe.

Jeśli chcesz sam to rozgryźć, spróbuj zdać egzamin określić strukturę osobowości. Pomoże ci zobaczyć, które stany ego są dominujące, a które pozostają w tyle i wymagają uwagi.

Warto też poczytać książki o analizie transakcyjnej:

1. MI. Berno. «Osoby, które grają w gry»;
2. MI. Berno. «Poza grami i scenariuszami»;
3. DO. Steinera. «Scenariusze życia ludzi. Szkoła Erica Berna»;
4. T. Harrisa. «u mnie ok, u ciebie ok»;
5. M. Jakuba, D. Jongward ”Urodzony by wygrać»;
6. Z. Karpmana. «Życie bez gry»;
7. I. Stuart, W. Połączenia. „Nowoczesna analiza transakcyjna”.

W tych książkach znajdziesz szczegółowe opisy stanów ego, różnych gier i scenariuszy, a także dobre narzędzia i ćwiczenia do pracy nad sobą. Pamiętaj jednak, że samoterapia ma swoje pułapki.

Terapia oparta na uważności może być również stosowana jako dodatkowe narzędzie. medytacja. Nie jest związana z analizą transakcyjną, ale pomaga pielęgnować bardziej wrażliwy stosunek do emocji i uczuć oraz monitorować swoje zachowanie.