Jak wyczyny kaskaderskie są inscenizowane w filmach i dlaczego nie wszystko jest kręcone na zielonym ekranie

Niewiele przebojów filmowych jest kompletnych bez scen akcji. Pościgi samochodowe przeplatają się z walkami wręcz i zawrotnymi lotami. I wszyscy wiedzą, że tak się naprawdę nie dzieje. Każda sztuczka jest długo przygotowywana i inscenizowana tak, aby wyglądała spektakularnie, ale nie szkodziła uczestnikom procesu. A zamiast znanych aktorów kaskaderzy skaczą, upadają i walczą.

Ale w strzelaniu jest wiele subtelności, z których niektóre przeanalizujemy w tym artykule.

Czym zajmują się kaskaderzy i skąd się wzięli

Na zawód kaskadera składa się właściwie kilkanaście różnych umiejętności. A często nawet trzech różnych profesjonalistów może zastąpić jednego aktora. Na przykład w niektórych film akcji jeden będzie jeździł na motocyklu, drugi walczył rękami i nogami, a trzeci skakał z wysokości.

Chociaż oczywiście im więcej może zrobić kaskader, tym większe są jego możliwości. Niektórzy z nich stopniowo wyrastają z zawodu i sami stają się kaskaderami. To jest bliższe reżyserii: czasami, tworząc film, oddają się całkowicie pracy nad akcją. W niektórych przypadkach pomaga to budować dalszą karierę. A więc Chad Stahelski, który kiedyś dubbingował

Keanu Reevesnakręcony John Wick. Były koordynator kaskaderów Sam Hargrave wydał Tyler Rake: The Rescue.

Zawód kaskadera pojawił się bardzo prozaicznie. Już we wczesnych latach kina autorzy chcieli pokazywać upadki, walki i inne niebezpieczne sceny. A potem całkowicie za darmo zrekrutowali wolontariuszy, którzy cieszyli się z samej możliwości uczestniczenia w magicznym procesie tworzenia filmu.

The Great Train Robbery był jednym z pierwszych filmów, w których pojawił się dublet.

Najczęściej byli to cyrkowcy lub zawodowi jeźdźcy, którzy z natury swojej działalności byli przyzwyczajeni do niebezpieczeństw i kontuzji. Potem zaczęli pojawiać się wśród nich profesjonaliści i zaczęli płacić pieniądze. Pierwsza opłata za kaskadera, który przeszedł do historii, wynosiła tylko 5 dolarów. Jego dostał Historia kaskadera / Ilian Simeonow w 1908 roku nieznana osoba, która podczas kręcenia filmu skoczyła z klifu do wody.

Dlaczego aktorzy nie robią wszystkich swoich wyczynów kaskaderskich?

Dawno, dawno temu było tak: kaskaderów zabrano w tłum, a główne role grali tylko sami artyści. Wystarczy przypomnieć słynnych reżyserów i aktorów Bustera Keatona i Harolda Lloyda, którzy pracowali w latach 1910 i 1920. Wiele z nich Filmy komediowe oparte na niebezpiecznych akrobacjach, które zostały wykonane jakby przez przypadek. By rozbawić publiczność, artyści skakali z wysokości lub spadała na nich sceneria. Wszystko to odbywało się bez dublowania, a nawet bez ubezpieczenia. Z tego powodu ten sam Lloyd stracił dwa palce: podczas kręcenia „Przerażonych duchów” w jego rękach eksplodował pocisk.

Ale przez długi czas narażał się na niebezpieczeństwo. Po raz pierwszy Lloyd postanowił związać się liną, aby nie spaść podczas pracy nad obrazem „Nareszcie bezpieczny!” 1929. I zrobił to tylko po to, by uzyskać pozwolenie na strzelanie od władz. W filmie jego bohater wspina się po ścianie, a następnie wisi na ręce ogromnego zegara. Ubezpieczenie zostało starannie ukryte, a pod stelażem umieszczono platformę z materacem.

Ale już w latach 30. producenci i reżyserzy zdali sobie sprawę, że popularni artyści przyciągają uwagę i zapewniają filmom dobrą kasę. Dlatego nie należy dopuścić do kontuzji na planie. Potem wielkie gwiazdy zaczęły mieć stałych dublerów, którzy zamiast nich podejmowali ryzyko. Potem stało się normą.

Chociaż dzisiaj są aktorzy, którzy wszystko robią sami. Na przykład, Jackie Chan parzysty uderzyć Jackie Chan ma rekord świata w większości sztuczek kaskaderskich żyjącego aktora / Inshorts w Księdze Rekordów Guinnessa za najwięcej wyczynów kaskaderskich wykonywanych przez aktora. Nawiasem mówiąc, założył Stowarzyszenie Kaskaderów Jackie Chan, które szkoli nowych mistrzów i dba o ich zdrowie – konwencjonalne towarzystwa ubezpieczeniowe często odmawiają współpracy z przedstawicielami tego zawody.

I oczywiście nie można zapomnieć Tom Cruise, który w swojej karierze skakał z wieżowca, wstrzymał oddech na niemożliwe 6 minut i walczył w latającym helikopterze.

Mądrość tego podejścia jest często dyskutowana. I nie chodzi o uczciwość. Z jednej strony, jeśli aktor osobiście wykonuje akrobacje, wygodniej jest go zastrzelić: możesz pokazać twarz bohatera i nie musisz zajmować się edycją i obróbką komputerową. Z drugiej strony, jeśli artysta dozna kontuzji, wszelkie prace zostaną przerwane. Tak więc złamana noga Toma Cruise'a na planie Mission: Impossible: Fallout zatrzymała ten proces na kilka miesięcy.

Z tej okazji nawet przemówił Danny Trejo wybucha gwiazdami (Tom Cruise), które wykonują własne ryzykowne akrobacje / The Wrap Danny Trejo.

Brzmi trochę cynicznie, ale uczciwie.

Dlatego często wybierany jest kompromis. Przygotowując się do kolejnego filmu akcji, aktorzy trenują i sami wykonują niektóre akrobacje. Na przykład Matt Damon w Tożsamości Bourne'a lub Keanu Reeves w John Wick są osobiście zaangażowani w większość scen walki. Ale jeśli chodzi o realne niebezpieczeństwo, zastępują ich kaskaderzy.

Jak filmowane są walki

Dla tych, którzy kiedykolwiek widzieli prawdziwą bójkę na ulicy, oczywiste jest, że na ekranie każda kolizja wręcz wygląda zupełnie inaczej. Chodzi o to, że bójki w filmach są bliższe choreografii niż faktycznej próbie pokonania osoby.

Każdy ruch jest starannie opracowywany i ćwiczony. W takim przypadku znaczna część pracy spada na operatora. Przecież aktorzy czy kaskaderzy nie powinni naprawdę się bić. Dlatego podczas strzelania musisz wybrać taki kąt, pod którym uderzenie nie jest widoczne. Na przykład zakrywa go twarz lub ciało „ofiary”.

Z tego powodu, nawiasem mówiąc, prawdziwi aktorzy często słabo grają w takich scenach. bokserki i innych bojowników. Wiedzą tylko, jak naprawdę walczyć. A kiedy chcesz zatrzymać pięść w określonym miejscu, okazuje się to mało wiarygodne.

Ponadto trwa montaż: często sam moment kontaktu kryje się za sklejeniem, zmianą kątów kamery. Chociaż w takich przypadkach istnieje niebezpieczeństwo, że akcja zmieni się w niekończące się migotanie. Wielu uważa, że ​​kręcenie takich scen z minimalną edycją jest najwyższą umiejętnością. Jak na przykład w serialu „Daredevil”:

W niektórych przypadkach nadal konieczne jest pokazanie samego ciosu lub jeden z uczestników musi wtedy odlecieć i mocno upaść. Następnie zakładają specjalną ochronę, mniej więcej taką samą jak motocykliści.

Kinematografia jest szczególnie ważna podczas inscenizacji scen z sztuki walki. Rzeczywiście, w rzeczywistości nie wszyscy artyści potrafią podnieść nogi wysoko, a tym bardziej skakać. Następnie kamera przyjmuje mniejszy kąt i widzowi wydaje się, że rozciąganie myśliwca jest znacznie lepsze niż w rzeczywistości.

Harrison Ford ujawnia, jak uderzył Ryana Goslinga na planie Blade Runner 2049

Oczywiście błędy są czasami nieuniknione. Na przykład podczas kręcenia Blade Runner 2049 Harrison Ford faktycznie uderzył Ryana Goslinga w twarz. Później ta rama rozeszła się po całym Internecie.

Jak filmowane są loty i akrobacje

Oczywiste jest, że niektóre wysokie i piękne skoki z przewrotami są po prostu wykonywane przez specjalnie do tego przeszkolonych kaskaderów. Wyszkolona osoba może zarówno lepiej odepchnąć się, jak i nie pomylić się w locie. Ale w wielu filmach pokazują zupełnie niewyobrażalne piruety.

Przede wszystkim używane są kable. Takie podejście wywodzi się z chińskiego kina, zwłaszcza z gatunku fantasy wuxia, gdzie często pokazywano latających wojowników. Ale jeśli kiedyś aktorzy byli po prostu związani linami, teraz używają skomplikowanych urządzeń technologicznych, które pozwalają kontrolować ruchy artysty lub kaskadera. Ponadto nowoczesne liny są znacznie cieńsze i łatwiejsze do ukrycia w obróbce końcowej.

W Matrixie użyto również kabli, aby postacie mogły latać i biegać po ścianach.

Jeśli chcesz wykonać efektowny skok, mogą skorzystać z trampolin, a nawet katapult, za pomocą których aktorzy są wyrzucani w powietrze. Oczywiście z ubezpieczeniem. Na przykład tak sfilmowano bitwy Jedi w prequelach ”Gwiezdne Wojny». Nie wygląda to zbyt realistycznie, ale jest ekscytujące:

Jeśli nie mówimy o skakaniu, ale o lataniu na dużych wysokościach, to tutaj twórcy łączą kaskaderstwo i magię filmu. W studiu kręcone są role z głównymi aktorami. Aby stworzyć wrażenie silnego wiatru, włączają potężne, potężne wentylatory. A ogólne plany powstają w rzeczywistej sytuacji. Tak więc w "Iron Man - 3" jest scena, w której główny bohater ratuje ludzi spadających z samolotu. Do jej stworzenia studio zatrudniło profesjonalnych skoczków spadochronowych, którzy latali z dużych wysokości.

Jak filmowane są pościgi i wypadki

Wyścigi samochodowe to jeden z najważniejszych elementów filmów akcji. Na nich zbudowana jest duża część popularności serii Fast & Furious oraz wielu innych filmów akcji i filmów przygodowych.

Oczywiście, jeśli dojdzie do kolizji w ramie lub samochód wykonuje jakiś skomplikowany element, jest on przerabiany w specjalny sposób. Silnik, a nawet zawieszenie są na ukończeniu: nie każdy samochód wytrzyma lądowanie na kołach po skoku. Mocna metalowa rama jest umieszczona w korpusie, aby chronić kierowcę. W kabinie zmieniane są siedzenia. A jeśli strzelają bezpośrednio od środka, mogą usunąć wszystkie siedzenia pasażerów. Nawiasem mówiąc, wszystko to jest dobrze opowiedziane w filmie. Quentin Tarantino "Dowód śmierci" Tam głównym złoczyńcą jest po prostu kaskader:

Aby pokazać jakiś spektakularny lot, a czasem przewrót, wsadzili do samochodu armatę z ciekłym azotem. Pozwala ostro przyspieszyć i dosłownie rzucić autem. Ponadto inżynierowie muszą opracować specjalną trampolinę i obliczyć ją, aby wylądować zgodnie z przeznaczeniem.

Jeden z najtrudniejszych akrobacji samochodowych został nakręcony w 1974 roku w Człowieku ze złotym pistoletem o James Bond. Zawodnik Jay Milligan przeskakiwał z jednej części mostu na drugą, jednocześnie podrzucając samochód w powietrzu:

Czasami kaskadera można przesadzić na dach samochodu. Dzieje się tak, gdy jakaś akcja rozgrywa się w salonie w filmie. W takich przypadkach sterowanie przenosi się do specjalnej metalowej skrzynki, gdzie umieszcza się kierownicę i pedały.

Aby strzelać do wyścigu z zewnątrz, na samochodzie umieszczany jest specjalny ruchomy dźwig, który nazywa się „Russian Arm” (rosyjskie ramię). Termin ten pojawił się, ponieważ urządzenie powstaje w Rosji, a mianowicie w Tule.

Strzelanie za pomocą „rosyjskiej ręki”

A do spektakularnych ujęć, w których samochód leci z klifu, używają wiatrówki. Ona jakby "wystrzeliwuje" samochód w powietrze. Dodatkowo w pustej kabinie można umieścić urządzenia pneumatyczne lub petardy, dzięki czemu części skutecznie się rozproszą.

Czy filmowanie naprawdę jest takie niebezpieczne?

Odpowiedź jest chyba oczywista. Kaskaderzy mogą naprawdę odnieść obrażenia, a nawet zginąć.

Jeśli wrócimy do początków kina, to nie było w ogóle żadnego przepisu na wystawianie niebezpiecznych scen. Ale w 1928 roku reżyser Michael Curtis postanowił nakręcić epicki film Arka Noego. Na miejsce globalnej powodzi zaproszono do pawilonu około 300 statystów i wylano na nich 2,5 tys. ton wody. W rezultacie zginęły trzy osoby, a dziesiątki innych zostało poważnie rannych, jednemu nawet oderwano nogę. Od tego momentu Hollywood wprowadziło bardziej rygorystyczne wymagania dotyczące takiej pracy.

Teraz studia starają się zapewnić bezpieczeństwo na najwyższym poziomie. Wszystkie sztuczki są z góry obliczane na komputerze, stanowią niezawodne ubezpieczenie. A w nagłych przypadkach na miejscu zawsze dyżuruje karetka. Nie chodzi tylko o opiekę nad ludźmi, ale także o duże płatności i zaprzestanie filmowania w przypadku jakiejkolwiek tragedii. Jednak wciąż zdarzają się pojedyncze incydenty.

Tak więc w 2002 roku Harry L. O'Connor, dublet dla Vin Diesela. Wskoczył na spadochronie na most, uderzył głową i zginął na miejscu. W 2014 roku Olivia Jackson, dublerka Milli Jovovich, podczas pracy nad obrazem ”Resident Evil: Ostatni rozdział” rozbił motocykl w kamerę i stracił rękę. W 2017 roku zmarł kaskader John Bernecker, który zagrał w serialu The Walking Dead. Zaledwie kilka tygodni później motocyklista Joy Harris rozbił się na planie Deadpool 2.

Ta sama scena z Harrym L. O'Connor w „Trzech X”

Niemal niemożliwe jest podanie statystyk drobnych obrażeń. Rzecz w tym, że wielu kaskaderów samodzielnie ukrywa urazy i złamania, aby łatwiej było znaleźć pracę.

Dlaczego nie możesz narysować wszystkiego na komputerze?

Niestety lub na szczęście pomysły dotyczące możliwości grafiki są mocno przesadzone. Po pierwsze, jest to bardzo kosztowna praca. W dodatkowym materiale dla Titanica James Cameron ujawnił, że dziób statku został stworzony przy użyciu CGI. Ale kiedy reżyser dowiedział się o kosztach efektu specjalnego, zdał sobie sprawę, że taniej byłoby zbudować prawdziwy plan zdjęciowy.

Aby stworzyć tak zwanego cyfrowego bliźniaka aktora, trzeba wykonać i przetworzyć wiele jego zdjęć, a następnie przepisać dosłownie wszystkie szczegóły animowanej postaci. Na przykład, jak poruszają się jego włosy. Ta praca trwa kilka miesięcy.

Tworzenie cyfrowego bliźniaka Hugh Jackmana w filmie „Logan”

Drugim powodem jest to, że każda grafika komputerowa z czasem staje się przestarzała. To, co w momencie premiery wydaje się realistyczne i przełomowe, po 10 latach sprawia wrażenie kreskówki. A model, postać lub wyczyn nakręcony w rzeczywistości pozostanie ten sam po latach.

Wystarczy porównać ksenomorfy z klasycznej trylogii Alien. W pierwszych dwóch częściach wykorzystano tylko kostiumy i mechaniczne lalki, a w trzeciej David Fincher narysował potwora na komputerze w osobnych scenach. I to właśnie animowana postać wygląda teraz najgorzej. A nawet np. w drugimMatryca„Walki Neo z dziesiątkami kopii Agenta Smitha nie są teraz zbyt imponujące – grafika jest zbyt zauważalna:

Dlatego wielu reżyserów stara się pokazać maksymalną liczbę realistycznych eksplozji, upadków i wyścigów.

Poza tym prawdziwe strzelanie do sztuczek od dawna jest częścią kampanii reklamowej filmu. Tak więc wielu ogląda nowy materiał filmowy z serii Mission Impossible, w którym Tom Cruise albo skacze na motocyklu, albo jeździ na dachu pociągu. Praca studyjna i grafika komputerowa na pewno nie przyciągną tak dużej uwagi.

Zwyczajowo mówi się, że wszystko w filmie nie jest prawdziwe. Jeśli jednak trochę lepiej zrozumiesz proces filmowania, stanie się jasne, że nawet na obecnym poziomie rozwoju w pracy jest wiele trudności i niebezpiecznych momentów. Dlatego zawód kaskadera wciąż jest poszukiwany, a studia i reżyserzy wymyślają nowe sposoby na zainscenizowanie kolejnej sztuczki. A wszystko po to, by zadowolić widza.