Co musisz wiedzieć o repatriacji osób, które chcą opuścić Rosję

Czym jest repatriacja

Szeroko rozumiana repatriacja to powrót do historycznej ojczyzny. Walory, wartości kulturowe i materialne mogą podlegać repatriacji, ale zazwyczaj tak nazywa się przyjazd osób z obcego kraju do kraju pochodzenia i uzyskanie w nim obywatelstwa. Ojczyznę opuszczają z reguły nie z własnej woli. Przyczyną może być wojna, klęska żywiołowa lub inny kryzys.

Repatriacja odbywa się dobrowolnie, tym różni się od deportacji – przymusowej deportacji do innego państwa.

Kto kwalifikuje się do repatriacji

Według "Konwencja GenewskaKonwencja genewska z dnia 12 sierpnia 1949 r. o traktowaniu jeńców wojennych” z dnia 12 sierpnia 1949 r. W czasie wojny skonfliktowane strony są zobowiązane do repatriacji chorych i rannych jeńców wojennych. Natychmiast po zakończeniu działań wojennych wszyscy więźniowie muszą wrócić do ojczyzny.

Uchodźcy, migranci przymusowi, przedstawiciele narodu tytularnego (osoby, których narodowość określa oficjalną nazwę państwa) oraz członkowie ich rodzin mogą być repatriowani z ludności cywilnej. Lista osób uprawnionych do repatriacji może różnić się w zależności od prawa terytorialnego.

Wiele krajów jest zainteresowanych powrotem swoich rodaków, dlatego tworzą specjalne rządowe programy repatriacyjne i wprowadzają przepisy regulujące ten proces. Przyjrzyjmy się bliżej regułom państw, do których najczęściej repatriują Z Rosji.

Jak wyemigrować do Izraela?

Izrael ma jeden z najbardziej aktywnych programów powrotu rodaków do ojczyzny. Jest na to nawet osobna nazwa - aliyah. Repatriacją zajmuje się Ministerstwo Aliji i Integracji, Agencja Żydowska i inne organizacje non-profit.

repatriować do krajuPrawo PowrotuPrawo Powrotu„Każdy Żyd może, to znaczy taki, który urodził się z żydowskiej matki lub przeszedł konwersję (procedura nawracania nie-Żyda na judaizm) i nie wyznaje innej religii. Nie ma znaczenia, czy Żyd żyje, czy nie, wrócił do Izraela, czy nie, na mocy czyich praw żąda się repatriacji.

Prawo przysługuje również członkom rodziny żydowskiej: małżonkom, dzieciom, wnukom, małżonkom dzieci i wnukom.

„Prawo powrotu” nie dotyczy osób działających przeciwko narodowi żydowskiemu, zagrażających bezpieczeństwu państwa i kryminalnych.

Oto, czego potrzebujesz, aby repatriować do Izraela.

1. Zbierz dokumenty

Pełna lista wymaganych dokumentów znajduje się na stronie internetowej. Agencja ŻydowskaDokumenty do weryfikacji konsularnej lub ambasadyDepartament Repatriacji Izrael. Może się różnić w zależności od sytuacji osobistej, ale zwykle obejmuje:

• fotografia kolorowa 3 × 4 cm;
• wypełniony formularz wniosku „Wniosek o wizę repatriacyjną”;
• dokumenty bliskich krewnych mieszkających w Izraelu;
• wewnętrzne i zagraniczny paszport;
• akt urodzenia;
• akty małżeństwa i urodzenia rodziców, dziadków;
• dokumenty wojskowe, partyjne, pracownicze, emerytalne i inne;
• dokumenty edukacyjne.

Przydatne mogą być wszelkie inne dowody pochodzenia, takie jak zdjęcia rodzinne lub nakazy sądowe.

2. Zdać czek konsularny

Po odebraniu dokumentów należy skontaktować się z wydziałem repatriacyjnym ambasady i umówić się na spotkanie z konsulem. Przeanalizuje sprawę i udzieli odpowiedzi. Może to zająć około 6 miesięcy.

3. Otrzymaj wizę

Jeśli wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie, wnioskodawca otrzyma wizę na pobyt stały w Izraelu. Jest ważny 6 miesięcy, przed końcem tego okresu należy przeprowadzić się do kraju. Możesz wybrać odpowiednie miasto i otrzymać darmowe bilety w Agencji Żydowskiej.

Oprócz darmowego lot Repatriantom oferujemy pomoc finansową, bezpłatne roczne ubezpieczenie medyczne, preferencyjne kursy językowe, ulgę podatkową, preferencyjne kredyty hipoteczne i inne bonusy. Aby poznać dokładną wysokość świadczeń, specjalny kalkulatorKalkulator świadczeń pomocy finansowej dla nowych imigrantów.

Jak repatriować do Polski

Do tego kraju możeStrona internetowa RP Repatriacja - informacje ogólne do repatriacji osób polskiego pochodzenia, do 1 stycznia 2001 r. na stałe zamieszkałych w Armenii, Azerbejdżanie, Gruzja, Kazachstan, Kirgistan, Tadżykistan, Turkmenistan, Uzbekistan czy azjatycką część Federacji Rosyjskiej.

Polskie pochodzenie jest uznawane pod dwoma warunkami:

1. Przynajmniej jedno z rodziców i dziadków lub dwóch pradziadków osoby było Polakiem.
2. Twarz potwierdziła związek z krajem: są polskie korzenie, znajomość języka i kultura narodowa.

Wizę mogą otrzymać również małżonkowie, dzieci, wnuki i prawnuki repatrianta.

Oto, czego potrzebujesz, aby repatriować do Polski.

1. Zbierz dokumenty

Lista obejmuje:

• fotografia kolorowa 3,5 × 4,5 cm;
• biografia;
• akt urodzenia;
• dokumenty potwierdzające aktualny stan cywilny;
• dokumenty potwierdzające miejsce miejsce stałego pobytu;
• dokumenty potwierdzające polskie pochodzenie (mogą to być dokumenty rodziców, dziadków, paszporty z znak narodowościowy, dowód prześladowań etnicznych, metryka chrztu itp. Dalej);
• oświadczenie o prawidłowości danych wskazanych we wniosku pod rygorem odpowiedzialności karnej za świadome fałszywe zeznania;
• ważny paszport zagraniczny.

2. Złóż wniosek w ambasadzie

Następnie należy skontaktować się z Ambasadą RP, złożyć wniosek o wizę krajową do repatriacji i dołączyć paczkę dokumentów. Następnie wnioskodawca musi przejść rozmowę z konsulem. W trakcie rozmowy może zapytać o emocjonalny związek z Polską, znajomość języka i tradycji kraju.

3. Poczekaj na potwierdzenie z MSW i administracji

Gdy konsul będzie przekonany o polskim pochodzeniu osoby, jego wniosek zostanie przesłany do Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i administracji w celu uzyskania zgody na wydanie wizy.

4.Zdobądź wizę

Aby uzyskać wizę, wnioskodawca musi przedstawić konsulowi uzasadnienie osiedlenia się. To może być:

• dokumenty potwierdzające własność lokali mieszkalnych w Polsce;
• notarialne zaproszenie od obywatela Polski lub osoby prawnej zarejestrowanej w kraju;
• podanie o pracę lub umowa o pracę przez okres co najmniej 12 miesięcy.

Jeżeli wnioskodawca nie posiada własnego mieszkania w Polsce, może wystąpić o miejsce w ośrodku adaptacyjnym dla repatriantów i dołączyć zezwolenie na pobyt. Należy go uzyskać od upoważnionego rządu w celu repatriacji.

Po potwierdzeniu z Ministerstwa Spraw Wewnętrznych wnioskodawca otrzymuje wizę repatriacyjną na 12 miesięcy. Przed końcem tego okresu musi przeprowadzić się do Polski. Po przyjeździe repatrianci bez zakwaterowania mogą zostać zakwaterowani w ośrodku adaptacyjnym przez 90 dni, w razie potrzeby okres ten zostaje przedłużony o kolejne 90 dni.

Osoby powracające mają również prawo do jednorazowego świadczenia pieniężnego, rekompensaty za koszty przeprowadzki, zasiłku na naprawa i zakup mieszkania, bezpłatne kursy języka polskiego i adaptacja w polskim społeczeństwie, bezpłatny dostęp do usług medycznych przez 90 dni oraz zwrot części kosztów kursów zawodowych.

Jak repatriować do Niemiec

Powrót do kraju z Europy Wschodniej, Rosji, Ukrainy, Białorusi, Uzbekistanu, Kazachstanu, Gruzji, Azerbejdżanu, Mołdawii, Kirgistan, Tadżykistan, Armenia i Turkmenistan mogą być Żydami i etnicznymi Niemcami – w Niemczech nazywa się ich późno osadnicy.

Aby zakwalifikować się do repatriacji Żydów, musisz:

• od 1 stycznia 2005 r. na stałe przebywają w krajach b. ZSRR, z wyjątkiem Litwy, Łotwy i Estonii;
• być Żydem według narodowości lub jego bezpośredniego potomka;
• posiadać Niemiecki minimum na poziomie A1;
• mieć stałe oficjalne źródło dochodu w Niemczech;
• nie wyznawać żadnej religii innej niż judaizm;
• mieć potwierdzenie przyjęcia do jednej z gmin żydowskich w Niemczech.

Aby kwalifikować się do repatriacji jako spóźniony osadnik, musisz:

• urodzić się przed 1 stycznia 1993 roku i na stałe mieszkać w krajach byłego ZSRR, z wyjątkiem Litwy, Łotwy i Estonia;
• być Niemcem narodowościowym lub jego bezpośrednim potomkiem, podczas gdy przodek niemiecki po 8 maja 1945 r. musiał mieszkać na terenie ZSRR;
• mówić po niemiecku co najmniej na poziomie A1.

Z prawa mogą skorzystać członkowie rodziny repatrianta.

Osoby nie mają takiego prawa:

• wcześniej wyemigrował do innego kraju;
• zajęty w ZSRR stanowiska ważne dla systemu komunistycznego (m.in. byli oficerowie KGB i pracownicy aparatu KPZR);
• posiadanie lub posiadanie powiązań z organizacjami przestępczymi i terrorystycznymi;
• zagrażanie porządkowi publicznemu lub bezpieczeństwu Niemiec;
• publicznie wzywając do użycia przemocy lub grożąc jej użyciem.

Warunki repatriacji Żydów i późnych osadników mogą się różnić – szczegóły warto sprawdzić w konsulacie lub ambasadzie, ale podstawowe kroki są takie same.

Oto, czego potrzebujesz, aby repatriować do Niemiec.

1. Zbierz dokumenty

Będzie wymaganeSpätaussiedleraufnahmeverfahren takie artykuły:

• akty urodzenia lub adopcji, akty małżeństwa;
• dokumenty potwierdzające pochodzenie: paszport lub dowód wojskowy wskazujący na narodowość, dokumenty rodziców, dziadków, orzeczenia sądów itp.;
• zeszyty pracyjeżeli wnioskodawca urodził się przed 1974 r.;
• zaświadczenie o nieskazaniu dla osób powyżej 16 roku życia;
• certyfikat znajomości języka niemieckiego (można go uzyskać w Instytut GoethegoInstytuty Goethego w Rosji - organizacja pozarządowa promująca język niemiecki w innych krajach).

Wszystko to musi być przetłumaczone na język niemiecki, kopie muszą być poświadczone notarialnie, a na rosyjskich dokumentach wydanych po 1992 r. Będziesz musiał umieścić specjalną pieczęć - apostille.

2. Wypełnić podanie

Niezbędne jest wypełnienie kwestionariusza w języku niemieckim – Antrag‑S. Wymagany formularz można uzyskać w niemieckim konsulacie lub ambasadzie lub PobieranieVordrucke zum Aufnahmeverfahren Antrag auf Aufnahme na swoich stronach internetowych.

3. Wyślij aplikację i dokumenty

Pakiet dokumentów i wniosek należy złożyć w Federalnym Urzędzie Administracyjnym Niemiec. Możesz to zrobić:

• pocztą: adres - Deutschland, Bundesverwaltungsamt, 50728 Köln;
• za pośrednictwem niemieckiego konsulatu lub ambasady;
• przez osobę upoważnioną Niemcy.

4. Poczekaj na decyzję

Rozpatrzenie wniosku zajmuje kilka miesięcy. W tym czasie pracownicy działu mogą zadawać pytania wyjaśniające lub prosić o przesłanie dodatkowych dokumentów.

W przypadku pozytywnego rozpatrzenia wniosku repatriant otrzyma zezwolenie na wjazd na czas nieokreślony. Następnie musisz złożyć wniosek o wizę krajową i przenieść się do Niemiec.

Repatrianci otrzymują zwrot kosztów przeprowadzki, oferują tymczasowe zakwaterowanie w hostelu we Friedland, inicjał pomoc finansową, jednorazowy zasiłek integracyjny, bezpłatną adaptację, kursy językowe i zawodowe oraz konsultacje.

Jak repatriować do Armenii?

Obywatelstwo krajów w sposób uproszczony może otrzymać każda osoba, która udowodniła swoje ormiańskie pochodzenie oraz członkowie ich rodzin. Niepaństwowy fundusz pomaga osobom, które chcą repatriować Repat ArmeniaFundacja Repat Armenia.

Oto, czego potrzebujesz do repatriacji do Armenii.

1. Zbierz dokumenty

Dodaj do listy są wliczoneRepatriacja do Armenii. Szybka porada:

• paszport;
• sześć kolorowych fotografii 3,5 × 4,5 cm;
• akt urodzenia;
• dokumenty potwierdzające aktualny stan cywilny;
• dokumenty potwierdzające pochodzenie: akty urodzenia i małżeństwa rodziców, dziadków, metryka chrztu i inne dokumenty.

Paszport, akty urodzenia i małżeństwo a ich kopie będą musiały zostać przetłumaczone na język ormiański i poświadczone notarialnie apostille. Dokumenty potwierdzające pochodzenie muszą być poświadczone przez ambasadę lub konsulat kraju, w którym zostały wydane.

2. Zastosować

Wniosek o obywatelstwo można wypełnić i złożyć w Wydziale Paszportowym i Wizowym Policji Armeńskiej, konsulacie lub ambasadzie kraju. Dołącz paczkę dokumentów.

3. Poczekaj na decyzję

Wniosek zostanie rozpatrzony przez policję ormiańską, Ministerstwo Spraw Zagranicznych i inne resorty, zajmie to od 3 do 6 miesięcy. Możesz śledzić status aplikacji na stroniePolicja Republiki Armenii.

4. Wejdź do kraju i zdobądź paszport

Jeśli wniosek zostanie rozpatrzony pozytywnie, trzeba przyjechać do kraju, osobiście złożyć przysięgę w wydziale paszportowo-wizowym policji - przysięgać wierność Armenii i przestrzegać jej prawa - i uzyskać paszport.

Dla repatriantów przy przeprowadzce obowiązuje import bezcłowy własność osobista.

Jak repatriować na Litwę

Repatriacja i uzyskanie obywatelstwa litewskiego w sposób uproszczony może być:

• osoby będące obywatelami Republiki Litewskiej przed 15 czerwca 1940 r., ich dzieci, wnuki i prawnuki;
• osoby, które mieszkały na obecnym terytorium Republiki Litewskiej od 9 stycznia 1919 r. do 15 czerwca 1940 r., ich dzieci, wnuki i prawnuki, jeśli są przed 1 kwietnia 2011 r. i w chwili obecnej na stałe zamieszkiwali i przebywają na terytorium Republiki Litewskiej i nie są obywatelami innego państwa;
• osoby pochodzenia litewskiego, jeśli nie zrzekły się obywatelstwa innego państwa.

Dwie pierwsze kategorie osób muszą dostarczyć zachowane dokumenty litewskie wydane przed 1940 r. Znalezienie takich starych dokumentów może być trudne, dlatego poniżej rozważymy bardziej szczegółowo trzeci przypadek, gdy wnioskodawca nie ma dostępu do tych dokumentów.

Prawo do repatriacji nie obejmuje tych, którzy przygotowali i popełnili zbrodnie międzynarodowe i wojenne, przygotowali, usiłowali popełnić lub popełnili zbrodnie przeciwko Republice Litewskiej lub został skazany do pozbawienia wolności w innym państwie za umyślne poważne przestępstwo.

Oto, czego potrzebujesz, aby repatriować na Litwę.

1. Zbierz dokumenty

W listaMIGRIS Usługi migracji elektronicznej:

• paszporty wewnętrzne i zagraniczne;
• dwie fotografie 4×6 cm;
• dokumenty potwierdzające pochodzenie: akty urodzenia i małżeństwa rodziców, dziadków, dokumenty dotyczące pracy oraz służba wojskowa na Litwie, nakazy sądowe i inne dokumenty (zamiast nich można dołączyć zaświadczenie potwierdzające) litewski pochodzenie, – wydaje litewski Departament Migracji, ambasady i konsulaty);
• dokumenty o zmianie imienia i nazwiska, jeśli tak się stało;
• dokumenty potwierdzające, że wnioskodawca nie jest obywatelem innego państwa;
• zaświadczenie o niekaralności.

Dokumenty muszą być przetłumaczone na język litewski, poświadczone notarialnie apostille i zeskanowane.

2. Złóż wniosek i zapłać opłatę

Następnie wnioskodawca musi uiścić opłatę państwową - 60 euro. Następnie należy wypełnić wniosek drogą elektroniczną na stronie internetowejRezerwacja wizyt Usługi migracji elektronicznej Litewski system informacji migracyjnej i prześlij zeskanowane dokumenty.

Po rejestracji wnioskodawca musi umówić się na spotkanie w Urzędzie Migracyjnym na Litwie lub w ambasadzie lub konsulacie w innych krajach. Na posiedzenie należy przynieść oryginały i kopie dokumentów, które osoba przesłała wcześniej w formie elektronicznej. Możesz złożyć dokumenty do Departamentu Migracji za pośrednictwem upoważnionego przedstawiciela.

Wniosek należy rozpatrzyć w ciągu 3 miesięcy.

3. Poczekaj na decyzję i wjedź do kraju

Jeśli odwołanie zostanie uwzględnione, wnioskodawca otrzyma obywatelstwo litewskie. Od tego momentu ma 6 miesięcy na przyjazd do kraju, złożenie przysięgi na rzecz Republiki Litewskiej w Ministerstwie Spraw Wewnętrznych i odebranie paszport.

Na Litwie nie ma świadczeń państwowych dla repatriantów.

Jak repatriować na Łotwę

Osoby, które mają w prostej linii wstępującej jednego ze swoich krewnych, który jest Łotyszem lub Libietis, oraz członkowie ich rodzin mogą powrócić na Łotwę.

Wniosek o repatriację może zostać odrzucony, jeśli dana osoba ma karalność, powiązania z organizacjami terrorystycznymi i przestępczymi, zakaz odwiedzania jednej lub więcej Schengen kraje.

Oto, czego potrzebujesz, aby repatriować na Łotwę z kraju trzeciego, takiego jak Rosja.

1. Zbierz dokumenty

Będzie wymaganeUrząd ds. Obywatelstwa i Migracji Łotwy:

• fotografia 3,5 × 4,5 cm;
• wypełniony AnkietaWniosek o zezwolenie na pobyt uzyskać zezwolenie na pobyt;
• zaświadczenie o niekaralności;
• paszport wewnętrzny i zagraniczny;
• dokumenty potwierdzające pochodzenie;
• pisemne potwierdzenie planowanego miejsca zamieszkania na Łotwie, np. Umowa najmu;
• pisemne potwierdzenie środków na utrzymanie na Łotwie: dorośli - 6 000 euro, dzieci do 18 lat - 1800 euro.

Dokumenty muszą być przetłumaczone na język łotewski i poświadczone notarialnie z apostille.

2. Złóż wniosek i zapłać opłatę

Następnie trzeba umówić się na wizytę w ambasadzie lub konsulacie, uiścić opłatę państwową – 40 euro i złożyć paczkę dokumentów. Wniosek należy rozpatrzyć w ciągu 90 dni.

3. Poczekaj na decyzję i uzyskaj pozwolenie na pobyt

Jeśli wniosek zostanie pozytywnie rozpatrzony, repatriant otrzyma dokument potwierdzający prawo do przeprowadzki. Od teraz ma sześć miesięcy na wjazd do kraju i uzyskanie pozwolenia na pobyt. Aby to zrobić, musisz przedstawić zaświadczenie wydane przez łotewską instytucję medyczną potwierdzające brak aktywnej gruźlicy.

Repatrianci mogą bez cła i podatki przenieś swoją nieruchomość na Łotwę, uzyskaj pomoc finansową i rekompensatę kosztów przeprowadzki i nauki języka łotewskiego.

Jak repatriować do Kazachstanu

Etniczni Kazachowie i członkowie ich rodzin bez obywatelstwa lub mieszkający na terytorium innych państw mogą repatriować do kraju. Tacy ludzie nazywani są oralmanami lub kandas.

Dzięki statusowi candasa możesz liczyć na świadczenia państwowe i uproszczone uzyskanie pozwolenia na pobyt.

To jest to, czego potrzeba, aby uzyskać status.

1. Zbierz dokumenty

Będzie wymaganeStatus i prawa kandydów:

• autobiografia w formie wolnej;
• dwie fotografie 3 × 4 cm;
• oświadczenieWniosek o status kandydata w sprawie nadawania statusu cand;
• paszport wewnętrzny i zagraniczny, akt urodzenia wnioskodawcy i członków jego rodziny z tłumaczeniem przysięgłym na język kazachski lub Język rosyjski:
• jeżeli obywatelstwo nie jest wskazane w dokumentach z poprzedniego paragrafu, wymagane będą wszelkie dokumenty potwierdzające pochodzenie.

2. Wystąp o status

Możesz samodzielnie wjechać do Kazachstanu i złożyć wniosek z dokumentami do akimatów - regionalnych władz wykonawczych - i Korporacji Państwowej ”rząd dla obywateliKorporacja państwowa NJSC „Rząd dla obywateli”». Jeśli wnioskodawca przebywa w innym kraju, może to zrobić w konsulacie lub ambasadzie Kazachstanu.

3. Wejdź do kraju i zdobądź kartę candas

Wniosek jest zwykle rozpatrywany w ciągu 4 dni. Jeśli zostanie zatwierdzony, musisz przyjechać do Kazachstanu i uzyskać certyfikat candas w centrach usług publicznych. Następnie repatriant musi odwiedzić ośrodek w ciągu 3 dni tymczasowy zakwaterowanie i rejestracja w lokalnych służbach migracyjnych i organach spraw wewnętrznych.

Status kandydacki nadawany jest na rok, następnie można go przedłużyć o kolejne 6 miesięcy. W tej chwili musisz ubiegać się o zezwolenie na pobyt w Kazachstanie.

Do kandydów przyznawane są świadczenia państwowe - bezpłatne kursy adaptacyjne i językowe, pomoc w zatrudnienie, pomoc medyczna, miejsca dla dzieci w przedszkolach i szkołach oraz dodatkowa gotówka płatności. Wysokość i warunki płatności są ustalane przez władze lokalne, więc mogą się różnić w zależności od regionu.

Ponadto kandy są przez pewien czas udostępniane bezpłatnie wraz z działkami pod indywidualne rolnictwo, ogrodnictwo, budowę domków letniskowych i rolnictwo.

Jeśli kandasy mieszczą się w regionalnej puli przyjęć i są wysyłane do zamieszkania w określonych częściach kraju (z reguły jest to północ Kazachstanu), otrzymują dodatkowe premie. Są to prawo do otrzymania kredytu i hipoteki na budownictwo mieszkaniowe, zwolnienie z płacenia podatków i opłat związanych z transportem nieruchomości, dopłaty do przeprowadzki oraz pokrycie kosztów wynajmowanego mieszkania oraz użyteczności publicznej.