Gdzie i jak szukać pomysłu na stworzenie udanego biznesu

Decyzję o założeniu własnej firmy podjąłem bardzo spontanicznie. W tym czasie już prawie jedenaście lat zajmowałem stanowisko w dużej firmie telekomunikacyjnej: byłem dyrektorem pracy z kluczowymi klientami w sektorze B2B i otrzymywałem dobre pieniądze. Ta firma mnie wychowała, była moją macierzystą uczelnią, ale w pewnym momencie poczułem, że jeśli chcę realizować własne pomysły, muszę odejść z korporacji.

Kiedyś zadzwonił do mnie mój stary znajomy. Mieszkał wówczas w Tiumeniu, gdzie pomagał ojcu w zarządzaniu dużym zakładem cukierniczym, a czasami odwiedzał Moskwę w interesach. Ogólnie zadzwonił do mnie i zaproponował, że otworzy z nim biznes - sklep krawiecki do indywidualnego szycia garniturów! W tym czasie nic nie rozumiałem w garniturach, ale wszystko zważyłem i prawie od razu się zgodziłem.

Moim atutem było to, że miałem już bogate doświadczenie w pracy z klientami korporacyjnymi. Mój partner wiedział, że mam pewną wizję i dlatego zaprosił mnie do współpracy.

Chociaż nigdy wcześniej nie zajmowałem się krawiectwem, spodobał mi się ten pomysł – nie tylko jako obiecująca okazja biznesowa, ale także jako obszar jak najdalej od telekomunikacji. Postrzegałem to jako wyjście z mojej strefy komfortu i szansę na realizację moich osobistych ambicji. Po jedenastu latach w telekomunikacji to był dokładnie taki wstrząs, jakiego potrzebowałem!

Pracowałem w firmie jubilerskiej przez trzy lata, rozwijając cudzy sklep internetowy, zanim zdałem sobie sprawę, że chcę otworzyć coś własnego. Podobała mi się biżuteria - uwielbiam spotykać się z rzemieślnikami, szukać oryginalnych kawałków, grzebać w antyków. Postanowiłem otworzyć własny sklep internetowy z biżuterią.

W tamtym czasie byłem już dość dużym specjalistą w swoim biznesie – umiałem tworzyć sklepy internetowe od podstaw, rozwijać, promować, ale nie miałem doświadczenia w zarządzaniu, nie miałem też dużo pieniędzy. Znalazłem więc jeszcze dwóch inwestorów partnerskich, którzy pomogli mi zrozumieć biznesową stronę biznesu. Jeden z nich to mój brat, drugi to kolega z poprzedniej pracy. Razem otworzyliśmy nasz sklep internetowy!

Ukończyłem Moskiewski Instytut Turo Biznesu Międzynarodowego, a następnie przez kilka lat pracowałem jako kierownik firmy produkującej słód browarniczy. Tak się złożyło, że dwóch moich najlepszych przyjaciół pracowało w branży restauracyjnej, więc kiedy w końcu zmęczyły mnie surowce na piwowarski, z łatwością znalazłem projekt w sektorze restauracyjnym: jeden z moich znajomych zaproponował mi kupienie od niego nierentownej kawiarni i założenie tam zamówienie! Brzmiało to bardzo lekkomyślnie i zgodziłem się spróbować.

Kiedy przeprowadziłem się do Moskwy, przez kilka lat byłem w związku z odnoszącym sukcesy przedsiębiorcą, który był gotów w pełni mnie utrzymać. Zabierał mnie do drogich restauracji, kupował biżuterię, zabierał na odpoczynek. Ale zawsze miałem osobiste ambicje i nadal pracowałem jako tłumacz w małej agencji - nie dla pieniędzy, ale dla samorealizacji. Kiedyś z powodu pilnego terminu nie mogłam lecieć z chłopakiem na wakacje.

Był zdenerwowany - ogólnie zawsze uważał, że moja praca to jakaś głupota. Cóż, miesiąc później okazało się, że zamiast mnie inna kobieta poleciała nad morze... do kogo jestem przyzwyczajony, nie będziesz miał nawet pieniędzy na benzynę!” Och, ty draniu, tak, mam dość, pomyślałem, a potem dałem sobie słowo: nigdy więcej nie polegaj finansowo na żadnym facet! Postanowiłem, że założę własny biznes i zacząłem się zastanawiać, który. Zrozumiałem, że to będzie trudne, ale byłem na to gotowy.

Przeglądając w pamięci różne hobby, przypomniałem sobie, że jako dziecko zawsze lubiłem uczestniczyć w przedstawieniach szkolnych i świętach: dekorować klasę, wymyślać skecze, rozdawać role w przedstawieniach. Wpadłem więc na pomysł własnej agencji eventowej!

Zawsze byłam bardzo towarzyska, wiedziałam, jak budować kontakty z ludźmi, a dodatkowo pociągała mnie konstrukcja takiej pracy - nie ma rutyny, za każdym razem pojawia się coś nowego. W efekcie otworzyliśmy agencję wraz z koleżanką, która miała już doświadczenie w tego typu pracy!

Kiedy zdecydowaliśmy się otworzyć atelier, od razu zdałem sobie sprawę, że chcę stworzyć bardziej demokratyczną markę męską niż te, które widziałem na rynku. Prywatne krawiectwo to elitarna, droga, ale zazwyczaj raczej bezosobowa usługa. Chciałem, aby nasze atelier było bardziej jak męski klub, do którego ludzie przychodzą nie tylko w interesach, ale także dla atmosfery!

Sformułowałem dla siebie następującą zasadę: komunikacja z klientem jest zawsze na równym poziomie, pracownik jest tak samo wartościowy jak klient. Między nimi musi zostać nawiązany kontakt oparty na zaufaniu, co oznacza, że ​​ważne jest indywidualne podejście do każdego. Klient z ulicy nie zawsze ma rację, ale nasz klient zawsze będzie miał rację!

Od dzieciństwa marzyłem o zostaniu archeologiem. Każdego lata jeździłam na wyprawy archeologiczne, a w godzinach szkolnych spędzałam wszystkie weekendy w muzeach i bibliotekach! Ale w jedenastej klasie przyszedł do naszej szkoły nowy nauczyciel fizyki i… ogólnie postanowiłem zapisać się na inżyniera.

Jednak moja miłość do wszelkiego rodzaju antyków nie przeminęła, więc kiedy wpadł mi do głowy pomysł własny sklep internetowy z biżuterią, zdecydowałem, że będzie się specjalizował w etnicznych symbolizm!

Zdałem sobie sprawę, że nie interesuje mnie tylko sprzedawanie ludziom opieczętowanych bibelotów z Chin. Jestem zainteresowany szukaniem czegoś nietypowego, niszowego. Chciałam wnieść coś pięknego i oryginalnego do świata, w którym wszystko jest budowane według tych samych wzorów. Może niewiele osób interesuje się motywami etnicznymi, ale jak na standardy kraju mam dość dużą publiczność!

Chciałem stworzyć nie tylko biznes, ale ekosystem, w którym klienci będą przyjemnie i komfortowo przebywać. Ta filozofia stanowiła podstawę naszego podejścia. Wielokrotnie szyłam dla siebie garnitury na zamówienie pracując w telekomunikacji i wiedziałam, że takie atelier, jak sobie wyobrażaliśmy, jeszcze nie istnieje.

Ale oczywiście, aby zadowolić nie tylko siebie, ale także potencjalnych klientów, zanim otworzysz spytałem szczegółowo wszystkich moich znajomych i byłych kolegów, gdzie szyją garnitury i Czemu!

Oprócz agencji eventowej wpadłem na inny pomysł: sklep z odzieżą vintage. Udało mi się dużo podróżować i uwielbiałem na wycieczkach szukać różnego rodzaju rzadkich rzeczy, ubrań, biżuterii.

Niemniej jednak zrezygnowałem z tego pomysłu: bardzo trudno jest skalować taki biznes. Są oczywiście udane przykłady - sieć sklepów Vintage Voyage i Humana. Zrozumiałem jednak, że zbudowanie takiego biznesu wymagałoby zbyt wiele czasu i wysiłku: w końcu vintage to kawał historii.