5 prawd historycznych, których nie wyjaśniono nam w szkole

1. Historia to nie ta sama nauka, co fizyka czy chemia

Historia bada przeszłość ludzkości. Z naukowego punktu widzenia głównym problemem jest to, że wydarzenia już się wydarzyły i już się nie powtórzą. Historyk nie może… JA JESTEM. Z. Yaskevich, V. N. Sidorcow, A. N. Neczukhrin i inni. Rozumienie historii: podejścia ontologiczne i epistemologiczne przeprowadzić eksperyment i na przykład odtworzyć bitwę pod Borodino w probówce.

Ponadto przeszłość można interpretować na różne sposoby. Nawet badanie pisemnych lub materialnych dowodów nie da jasnych wniosków. Z tego powodu wyceny wydarzenia historyczne są diametralnie przeciwstawne.

Mogą pojawić się wątpliwości, ale czy historię można w ogóle uznać za naukę?

Sami historycy odpowiadają na to pytanie twierdząco. Rzeczywiście, pomimo wielu interpretacji, eksperci mogą:M. Blok. Przeprosiny za historię lub rzemiosło historyka nawiązywanie logicznych relacji w wydarzeniach z przeszłości. Choć historycy nie eksperymentują, badacze posługują się innymi metodami naukowymi, takimi jak analiza porównawcza.

Więc historia jest nauką. Niedokładne, konkretne, ale wciąż naukowe.

2. Historia to nie tylko opowieści o władcach i wojnach

Od szkoły przyzwyczailiśmy się do tego, że historia opowiada tylko o wydarzeniach globalnych. Na przykład o wojnach, rewolucjach i ważnych decyzjach królów lub królów. Opisy kultury i życia codziennego rzadko mają więcej niż 2-3 akapity w podręczniku szkolnym. I nawet te krótkie fragmenty są często pomijane przez nauczyciela jako podobno nie tak ważne. To prawda, że ​​prawdziwy powód zwykle kryje się za programem.

W rzeczywistości historycy od dawna badają nie tylko wojny czy politykę, ale także codzienne życie ludzi z przeszłości. Na przykład opisz DO. Ginzburga. Ser i robaki. Obraz młynarza żyjącego w XVI wieku. zawody i wierzenia średniowiecznego młynarza. Tak więc wierzył, że wszechświat to wielka głowa sera. Takie heretyckie wierzenia oczywiście nie mogły prowadzić do dobra – chłop został złapany inkwizytorzy. I doktor nauk historycznych A. Salnikova mówi A. Salnikow. Historia zabawki choinkowej , jakie były ozdoby choinkowe w różnych okresach i jaki wpływ miała na nie zmiana epok.

Takie badania sprawiają, że historia jest bardziej żywa i zrozumiała. W końcu każdą reformę monetarną można rozpatrywać na różne sposoby. Napisz o „dewaluacji”, „ustabilizowaniu kursu walutowego” i „szybkim rozwoju przemysłu” lub powiedz, jak decyzja rządu wpłynęła na życie zwykłych ludzi. Na przykład, o ile wzrosła cena chleba?

3. Znajomość dat i imion postaci historycznych nie oznacza znajomości historii

Wielu uczniów i ich rodziców uważa lekcje historii za jedne z najnudniejszych. Niekończące się daty, imiona książąt, królów, królów, cesarzy, seria wydarzeń, wkuwanie i powtarzanie na tablicy – ​​tylko lista tych rzeczy sprawia, że ​​ziewasz.

Zabawne jest to, że zapamiętywanie nie pomaga zrozumieć historii, a nacisk nauczyciela na wkuwanie najprawdopodobniej mówi o jego nieprofesjonalizmie.

Jasne, fajnie jest pamiętać daty Krucjaty lub imiona wszystkich żon Iwana Groźnego, zwłaszcza jeśli jest gdzie zastosować tę wiedzę. Na przykład w intelektualnym teleturnieju, podczas rozwiązywania krzyżówek lub na przyjęciu dla historyków średniowiecza. Tylko garść bezużytecznych dat, nazwisk i wydarzeń nie pomaga zrozumieć, co się stało i zobaczyć zupełnie niesamowite relacje.

Na przykład krzyżowcy w dużej mierze pojawili sięM. MI. Manna, Z. Zhang, S. Rutherford i in. Globalne sygnatury i dynamiczne początki małej epoki lodowcowej i średniowiecznej anomalii klimatycznej / Nauka dzięki ocieplającemu klimatowi. Brzmi to nieoczekiwanie, ale jest tak: dzięki dobrej pogodzie plony poprawiły się, a ludzie zaczęli mniej głodować. Życie stało się bardziej zabawne, a przedstawiciele szlachty rodzili dzieci. Ale ziemię, czyli główne źródło dochodu, odziedziczył tylko najstarszy syn. W rezultacie setki bezrolnych „młodszych synów” zaczęło wędrować po kontynencie, terroryzując G. Królewca. Średniowieczna Europa. 400-1500 lat ziemie starszych braci, klasztory, a właściwie wszystko. I wtedy Papież wpadł na pomysł, aby skierować energię młodości na boską sprawę - powrót Jerozolimy.

Daty i nazwiska pokazują jedynie sekwencję wydarzeń, ale nie pomagają w ustaleniu przyczyn tego, co się stało. Dlatego rozumienie historii to przede wszystkim umiejętność odnajdywania związków przyczynowo-skutkowych między zjawiskami. Swoją drogą piszą o tymN. NS. Nikulin. Metodyka nauczania historii w gimnazjum oraz w przewodnikach dla nauczycieli.

4. Świadectwa przeszłości są podstawowym narzędziem historyka, ale nawet one mogą kłamać

Wbrew powszechnemu przekonaniu historycy, którzy uczciwie prowadzą badania i cenią swoją reputację, nie przepisują książek swoich kolegów. Eksperci starają się wyciągnąć wszystkie informacje z dowodów badanej epoki - źródeł historycznych. Ponadto będą to nie tylko książki, ale także np. cechy języka i mitologiczny działki.

W badaniach wykorzystywane są głównie materiały (znaleziska archeologiczne) i źródła pisane. Te ostatnie są cenione przez historyków bardziej niż ktokolwiek inny, ale mają jedną wadę. Autorzy byli stronniczy A. O. Dwanaście lekcji historii . Kronikarze dworscy wybielali swoich książąt i oczerniali ich przeciwników. Generałowie i politycy przesadzali z własnymi osiągnięciami i staraniami.

Oprócz szczerych upiększeń pojawia się jeszcze jeden problem: kronikarze często polegali na niezweryfikowanych informacjach, a sami popełniali błędy. To na przykład zgrzeszyło antyczny historycy Herodot i Tytus Liwiusz. Herodot nie tylko odwoływał się do mitów, takich jak opowieści o ogromnych puszyste mrówki, ale też pomylił się w chronologii królestw starożytnego Egiptu. A Tytus Liwiusz wybrał, jego zdaniem, najbardziej „prawdopodobną” interpretację wydarzeń, jeśli natrafił w źródłach na różne wersje.

Dlatego historycy muszą skrupulatnie studiować źródła pisane. W tym celu stosuje się zewnętrzną i wewnętrzną krytykę dokumentu. Pierwszy ustala autentyczność, okres i autorstwo, jeśli to możliwe. Eksperci badają materiał, jakim jest papier, atrament, maniery pisarskie i inne znaki pośrednie. Drugi ocenia wiarygodność tego, co zostało stwierdzone w dokumencie: naukowcy porównują to, co jest napisane z innymi źródłami, chronologią i już znanymi faktami.

5. Wiedza o przeszłości pomaga lepiej zrozumieć teraźniejszość niż poznać przyszłość.

Często mówi się, że historia pomaga przewidywać przyszłe wydarzenia – i to jest jej główna zaleta. Powiedzmy, że znajomość doświadczeń naszych przodków uchroni nas przed błędami.

Tak właściwie futuryści historia raczej nie będzie bardzo przydatna: przyszłość jest zbyt niepewna, a przeszłość często oceniana jest inaczej. Tak więc historycy marksistowscy uważali zwycięstwo socjalizmu i śmierć kapitalizmu za proces naturalny i nieunikniony, zdeterminowany przez sam bieg historii. Co znamienne, szukali i znaleźli na to dowody. I wtedy związek Radziecki rozpadło się.

W rzeczywistości historia mówi znacznie więcej o teraźniejszości. Wyjaśnia, jak decyzje podejmowane przez władców i zwykłych ludzi odbijają się we współczesnym życiu. To jest wielka wartość i wielkie niebezpieczeństwo historii. W końcu, jeśli chcesz ukryć problemy teraźniejszości, możesz spróbować przepisać przeszłość, zrzucając winę na swoich poprzedników.