9 faktów historycznych, które brzmią szaleńczo

1. Król Henryk VIII został pobity przez konstabla i uwięziony za włóczęgostwo

W XVI wieku król Henryk VIII rządził Anglią. Całkowicie normalny monarchaHenryk VIII: uwolnić królestwo od wpływu papieża rzymski wraz ze Stolicą Apostolską założył Kościół anglikański, zapoczątkował reformację w Anglii i ogólnie wzmocnił pozycję kraju na arenie światowej.

To prawda, że ​​w tym samym czasie spowodował znaczne szkody w skarbcu, organizując ucztyMłody Henry: The Rise of Henry VIII a kupowanie filiżanek i gobelinów w ilościach, dla których gospodarka angielska nie została zaprojektowana, zaaranżowało masowe represje wobec przeciwników politycznych. Był też sześciokrotnie żonaty iz powodzeniem stracił niektóre ze swoich żon.

We wczesnych latach panowania Henryka charakteryzowałThe Tudors: bardzo krótkie wprowadzenie, Czy prawdziwy Henryk VIII będzie chciał wstać?

instagram viewer

współczesnych jako „wykształcony, atrakcyjny i charyzmatyczny król”. Ale w późniejszych - jako „pożądliwy, samolubny i paranoiczny tyran”. Ogólnie wszystko jest jak zwykle.

Heinrich był wszechstronną osobowością, aw wolnym czasie od polityki Uprawiałem sportgrał na lutni, śpiewał, komponował muzykę, pisał poezję i prozę, grał w kości i tenisa, uczestniczył w turniejach rycerskich i polował. Zebrał ogromną bibliotekę i znał przynajmniej trzy języki. Ale na starość przytył i miał wiele chorób. Ma też nową rozrywkę.

W obszernej kolekcji broni Henry'ego znajdowało się bardzo dzikie urządzenie.Maczuga kombinowana i pistolet - Zraszacz na wodę święconą (1501-1530) - hybryda buzdyganu i trójelęki pistolet. Produkt był ironicznie nazywany Zraszaczem Wody Święconej.

Król przebrał się w niepozorny strój, uzbroił się w to urządzenie i sam wyruszył na patrolowanie ulic w poszukiwaniu włóczęgów i próżniaków. Faktem jest, że jego majestat uchwalił prawoCholerny kod przeciw pasożytnictwu, zgodnie z którym rozstrzeliwano osoby pełnosprawne, trzykrotnie zauważane za zbieranie jałmużny. Kiedy był król nudnyosobiście przyczynił się do wykonania tego dekretu.

Ogólnie Heinrich spokojnie spacerował nocą po Londynie ze swoją buławą i nagle natknął się na niegoPrzewodnik po wiedzy na straży. Komisarz poprosił Królewską Mość o dokumenty. Henry próbował uderzyć funkcjonariusza organów ścigania, ale gołymi rękami odebrał mu buławę, uderzył w kajdanki i wysłał sprawcę do więzienia.

Wszystko jest zgodne z prawem: bezrobotni nie mogą chodzić po ulicach, niezrozumiały typ z niezarejestrowaną bronią - tym bardziej.

Można sobie tylko wyobrazić przerażenie strażnika, gdy następnego ranka na rozprawie Henryk został zidentyfikowany jako król. Policjant żegnał się już mentalnie z życiem, ale monarcha nie żywił do niego urazy. Wręcz przeciwnie, hojnie wynagrodził strażnika za jego pracowitość. Henry dobrze dogadywał się ze swoimi współwięźniami w nocy w lochu, więc wydał również rozkazPrzewodnik po wiedzy polepszenie diety i warunków przetrzymywania więźniów oraz nakazanie powiększenia podanych im zapasów chleba i węgla.

To udowadnia, że monarchowie czasami warto spędzić trochę czasu bliżej zwykłych śmiertelników.

2. Tamerlane palił żywcem wielbłądy, aby odstraszyć wrogie słonie

Kiedyś słynny emir Timur, znany jako Tamerlane, znudził się. Oceń sam: masz już 60 lat, jesteś panemImperium Timurydów ogromne imperium, pokonało każdego, kogo mógł dosięgnąć, pochwyciło wszystko, co było złe. I nagle zdałem sobie sprawę, że po prostu nie masz nic innego do roboty.

Timur przez pewien czas bawił się, wyposażając swoją stolicę, Samarkandę, zakopując ją w pałacach i ogrodach oraz bawił się szachy (być może to on wymyśliłSzachy Tamerlane rodzaj gry „Szachy Tamerlana”).

Wkrótce jednak znudziły mu się symulatory planowania miasta i porzucił szachy, podejrzewającImperia nomadów: od Mongolii po Dunajże wszyscy rywale mu ulegają, aby się nie denerwować. Dlatego Tamerlan postanowił, nie mając nic do roboty, zająć Indie - właśnie tam rozpoczęła się wojna domowa w Sułtanacie Delhi.

Oficjalny powód: „Ja, emir Timur i moi poddani jesteśmy pobożnymi muzułmanami, a wy jesteście bałwochwalcami w waszych Indiach”. Tamerlane był wybitnym oportunistą i regularnie używanyTamerlane: Sword of Islam, Conqueror of the World Islam do własnych celów politycznych.

Armia Timura, którą on, jako koczownicy przypuszczalnie, osobiście dowodził, najechała Indie i rozpoczęła tradycyjne mongolskie rozrywki: grabież i pojmanie cywilów do niewoli. Kiedy było zbyt wielu niewolników - około 100 000 ludzi, Tamerlane nakazał wyeliminować ich wszystkichBitwa o Delhi - po prostu po bezpiecznej stronie, żeby nie przeszkadzały.

Najmniejszy znaczący opór czekał go tylko podczas zbliżania się do murów Delhi. Oddziały sułtana Nasiruddina Mahmuda Shaha z Delhi były gotowe na spotkanie Tamerlana w marszu 120 słoni bojowych. Ubrani byli w kolczugi i według plotek smarowali sobie kły trucizną.

Stało się to poważnym problemem: kawaleria mongolska była przerażona rykiem słonia, a sami żołnierze, którzy nigdy nie widzieli trąbki, byli przerażeni. Armia Timura zaczęła się wycofywać. Pilnie potrzebne było niekonwencjonalne rozwiązanieTamerlane: Sword of Islam, Conqueror of the Worldi Tamerlane go znalazł.

Emir rozkazał załadować słomą wszystkie wielbłądy w jego armii, podpalić i pędzić na słoniach.

Zrozpaczone wielbłądy rzuciły się do formacji bojowych Mahmuda, siejąc spustoszenie i zamieszanie w uporządkowanych szeregach indyjskich wojowników. Widząc tę ​​nieprzyzwoitość, słonie logicznie rozumowały: „Jeśli tak psychopata tak traktuje swoje wielbłądy, co on nam zrobi? " - i postanowił natychmiast wycofać się z bitwy.

Dokonując taktycznego odwrotu, słonie odrzuciły kierowców i zadeptały znaczną część obrońców Delhi. Odrodzeni Mongołowie otoczyli pokonanych przeciwników i eksterminowali pozostałych żołnierzy, a następnie eksterminowaliBitwa o Delhiwedług różnych źródeł do 50 000 cywilów. W sumie podczas indyjskiej kampanii Tamerlana zginęło do 1 000 000 cywilów.

Tamerlane następnie zebrał uciekające słonie, utworzył nowy oddział słoni i z powodzeniem wykorzystał go w bitwie Angory z Bajezidem Piorunem, prawie całkowicie upadając Imperium Osmańskie.

3. Holendrzy zjadali własnego premiera

W 1653 roku w Holandii zajął się zamożny prawnik, finansista i matematyk Jan de WittJan de Witt, Świetny emeryt stanowisko wielkiego emeryta Zjednoczonych Prowincji. W Holandii i Zelandii był to jeden z najwyższych urzędników - coś w rodzaju premiera.

Jan de Witt był bardzo wybitną postacią. Bronił niepodległości kraju w czasie dwóch wojen z Anglią, zawarł kilka lukratywnych traktatów pokojowych, poprawił sytuację finansową państwa - generalnie uczynił Holandię znowu wielką.

A Holendrzy tak go polubili, że ponownie wybrali go na stanowisko wielkiego emeryta na 20 lat z rzędu.

Ale pewnego dnia wszystko poszło nie tak.

W 1672 roku król Francji Ludwik XIV zajął i najechałFranco - wojna holenderska w Zjednoczonych Prowincjach i w sojuszu z Anglią. Holendrzy skutecznie stawili opór flocie angielskiej, ale Francuzi mieli przewagę na lądzie. Aby opóźnić swój postęp, Holendrzy musieli nawet zniszczyć kilka tam i zalać kilka innych prowincji.

Naturalnie w społeczeństwie narastały nastroje dekadenckie. Nazwano rok 1672Rok katastrof Rok katastrof, po holendersku - Rampjaar. Myślałeś 2020th był najtrudniejszy?

Ludzie, którzy wcześniej wspierali de Witta, teraz zaczęli go winić za wszystkie swoje kłopoty. Został pozbawiony władzy, skazany na wygnanie, a uprawnienia zostały przekazane namiestnikowi Wilhelmowi Orańskiemu. Brat Jana, Cornelis de Witt, został uwięziony i torturowany pod fałszywymi zarzutami o spisek. Ale Holendrom to nie wystarczyło.

20 sierpnia Jan de Witt udał się do więzienia w Hadze, aby pożegnać się z bratem przed wygnaniem. Otoczył go pijany tłum i zaczęło się bicie. Cornelis został wyciągnięty z celi i zaczął go bić razem z bratem. Obie zostały po prostu rozerwane na kawałki.

Następnie odcięli ciała braciRok katastrof, John de Witt, wielki emeryt w Holandii, 1625-1672 kawałki smażone na ogniu i zjadane na miejscu.

Na wpół zjedzone ciała wisiały do ​​góry nogami, dopóki nie zostały odgryzione do szkieletów ptaka. To tyle, jeśli chodzi o miłość ludzi.

Spektakl ten został uwieczniony na obrazie „Zwłoki braci de Witt” przez ich współczesnego artystęJan de Baen złoty wiek Jana de Baena. Nawiasem mówiąc, wcześniej namalował portrety obu - wciąż żyjących - de Witts.

4. W starożytnej Grecji i Rzymie rany wiązano pajęczynami

Życie przeciętnego rzymskiego legionisty nie było łatwe. Albo strzała wbije się w kolano, albo niektórzy nieumyci barbarzyńcy rzucą włócznią w oko. Dlatego Rzymianie jako jedni z pierwszych w historii organizowali jednostki medyczne w swoich legionach.

A do opatrywania ran często używali nie zwykłego materiału, ale pajęczyny.Przypadkowe spotkanie prowadzi do powstania antybiotykowego jedwabiu pajęczego, Naukowcy stworzyli antybiotyk pajęczy jedwab, który leczy rany. Dlaczego? Być może wierzono, że pająki przynoszą szczęście lub coś w tym rodzaju. Grecy Nawiasem mówiąc, zrobili to samo: oczyścili ranę miodem i octem i włożyli do niej więcej pajęczyn. Pacjent jest gotowy - zanieś następny.

Penicylina, antybiotyki i normalne bandaże nie trafiały do ​​rzymskich jednostek medycznych, więc legioniści robili, co mogli.

Ogólnie rzecz biorąc, teoretycznie bandażowanie ran pajęczynami ma pewien sens. BadaniaSpider Silk: Czy „Webicylina” może pokonać infekcje?, Ocena potencjału gojenia ran jedwabiu pająka na modelu myszy naukowcy z University of Wyoming pokazują, że sprzyja krzepnięciu krwi, ponieważ bogaty w witaminę K, pomaga utrzymać zniszczone powierzchnie w czystości i zapobiega zakażenie. Nie jest odrzucany przez organizm ludzki i może być użyty do lepszego zaszczepienia implanty.

Inną rzeczą jest to, że eksperymenty wykorzystywały pajęczynę wyhodowaną w sterylnych pudełkach przez specjalnie wyszkolone pająki. Jeśli owiniesz palec materiałem zebranym na strychu, ryzykujesz zachorowaniem na tężec.INSTRUKCJE PIERWSZEJ POMOCY.

A niektóre pająki i całkowicie zakryćNiektóre pająki mogą tworzyć trujące sieci zaprawione neurotoksynami ich sieci są trucizną, która wita gości z maksymalnym ciepłem i troską.

5. W Strasburgu w XVI wieku 400 osób nagle zaczęło tańczyć, a niektórzy tańczyli na śmierć

W lipcu 1518 roku zdecydowała się na to kobieta o imieniu TroffeaW kółko: tajemnicza epidemia tańca z 1518 roku, Zapomniana plaga: nadawanie sensu manii tanecznej wyjdź na zewnątrz i zatańcz. Nie jest jasne, co ją napędzało, ponieważ tańczyła, według różnych źródeł, od czterech do sześciu dni.

Kilka innych młodych kobiet najpierw próbowało ją powstrzymać, ale potem zaczęło z nią tańczyć. Następnie dołączyli do nich mężczyźni i liczba tancerzy wzrosła do 34 osób, a następnie do 400.

Tańczyli więc, dopóki magistrat Strasburga i miejscowy biskup nie interweniowali i kazali zebrać wszystkich i wysłać do szpitala. Cała ta dyskoteka trwała nie krócej niż miesiąc.

Udało się to niektórym szczególnie brutalnym tancerzomW kółko: tajemnicza epidemia tańca z 1518 roku, Zapomniana plaga: nadawanie sensu manii tanecznej umrzeć - najprawdopodobniej z powodu zawału serca, udaru mózgu i wyczerpania fizycznego. Według najbardziej śmiałych szacunków dziennie ginęło 15 osób.

Jednak to liczbowy może być przesadą późniejszych kronikarzyWaller (John), Les danseurs fous de Strasbourg. Une épidémie de transe zbiorowy en 1518. W szczególności słynny alchemik i lekarz Paracelsus, który osiem lat później badał przyczyny tańczącej plagi.

Jednak fakt, że ludzie bez powodu wpadali w szaleństwo i rzucali się w taniec, potwierdza to całkiem rzetelnie. I stało sięZapomniana plaga: nadawanie sensu manii tanecznej jest to nie tylko w Strasburgu, ale także w Erfurcie, Maastricht i innych miastach Niemiec Zachodnich, Holandii i północno-wschodniej Francji.

Choroba została nazwanaSaint Vit „Taniec św. Wita”.

Wśród możliwych powodówTańcząca zaraza z 1518 roku co się stało - masowa histeria wywołana stresem (życie w Średniowiecze miała), odurzenie chlebem ze sporyszu (zatrucie nim nazywa się ergotyzm), który zawiera alkaloidy działające jak LSD lub po prostu ekstaza religijna.

6. Syn cesarza rzymskiego Klaudiusza przypadkowo zabił się gruszką

Klaudiusz był dobrym cesarzemKlaudiusz: zbudował kilka dróg, akwedukty i kanałów, odbudował rzymską gospodarkę po tym, jak został wykorzystany przez swojego poprzednika, Kaligulę, i rozpoczął podbój Wielkiej Brytanii. Ogólnie rzecz biorąc, normalny władca był gorszy.

Od swojej pierwszej żony Plautii Urgulanilli miał syna - Tyberiusza Klaudiusza Druzusa. Cesarz poślubił go z góry córce dowódcy swojej gwardii pretoriańskiej, Sejanusa. To małżeństwo miało zbudować mosty między Klaudiuszem a pretorianami, ale Drusus wymieszał wszystkie karty.

Na uczcie rzucił w powietrze gruszkę. Złapał ją ustami. Zakrztusił się i umarł. Wszystko.

Pisałem o tymClaudius Drusus Rzymski historyk Swetoniusz. A morał jest taki: nie pobłażajcie sobie z jedzeniem.

7. Zwierzęta były oceniane w średniowiecznej Europie

W średniowieczu przestępcy nigdy tak naprawdę nie brali udziału w ceremonii. Płeć, wiek, kondycja fizyczna, a nawet gatunki biologiczne, niewiele obchodziły. W ogóle nie miało znaczenia, czy pozwany w ogóle.

Dlatego też, jeśli prawo zostało naruszone nie przez człowieka, ale przez zwierzę, ptaka, a nawet owada, w średniowiecznych sądach europejskich nadal odbywały się rozprawy. Oskarżonym przydzielono prawników, zezwolono na wezwanie świadków, ich beczenie lub warczenie było odnotowywane w protokole - generalnie wszystko było zgodne z zasadami orzecznictwa.

Najczęściej oskarżeniŚciganie karne i kara śmierci zwierząt E. P. Evans, PRAWO, LUDZIE I ZWIERZĘTA były świnie. Mogli atakować i jeść małe dzieci pozostawione bez opieki. Zabójców próbowano w najpełniejszy sposób.

Na przykład w 1386 roku we francuskim mieście Falaise świniaŚredniowieczne próby na zwierzętach, Prawo czterech stóp: jak przeprowadzono testy na zwierzętach, Średniowieczne próby na zwierzętach w Europie - świnia skazana na śmierć przez powieszenie za morderstwo gryzł niemowlę imieniem Jean le Meaux w twarz i dłoń, które, zgodnie z oczekiwaniami, nie przeżyło. Adwokat nie mógł znaleźć okoliczności łagodzących, a po dziewięciodniowym śledztwie odrąbano łapę i pysk oskarżonemu, odtwarzając w ten sposób obrażenia zadane ofierze. A potem ubrali ich w ludzkie ubrania i powiesili na szubienicy.

W tym samym czasie kat zabrudził rękawice i zażądał od miejscowego wicehrabiego, który prowadził proces, 10 su za nowe. Otrzymał pieniądze, z których był „bardzo zadowolony”.

Odbyła się kolejna ciekawa próba z lochamiŚredniowieczne próby na zwierzętach, Prawo czterech stóp: jak przeprowadzono testy na zwierzętach, Średniowieczne próby na zwierzętach w Europie - świnia skazana na śmierć przez powieszenie za morderstwo w 1394 roku w Normandii, w mieście Morten. Tym razem, przed powieszeniem, świnię też przeciągnięto po ulicach na krzyki tłumu: „Wstyd! Wstyd!" A to dlatego, że była okoliczność obciążająca: oskarżony nie tylko zjadł dziecko, ale zrobił to w piątek - a to jest dzień postu.

Próbowano nie tylko świnie. Pewnego razu w 1474 roku w Szwajcarii, w Bazylei, skazano kogutaSzczury, świnie i posągi na próbie: tworzenie kulturowych narracji w ściganiu zwierząt i obiektów nieożywionych, Ściganie karne i kara śmierci zwierząt E. P. Evans, PRAWO, LUDZIE I ZWIERZĘTA do spalania. Dlaczego? Ponieważ, według pani, zaparł się Pana, został czarodziejem, wszedł w związek z szatanem i złożył jajko bez żółtka. A z takich jaj, jak wiadomo, wykluwają się bazyliszki - potwory, które zamieniają ludzi oczami w kamień.

Bazyliszek nie jest wężem z „Harry'ego Pottera”, ale hybrydąBazyliszek kogut, smok, jaszczurka i ropucha, trujące, zabijające spojrzeniem i oddechem, a także zwracająca kwaśną śmietanęBazyliszek. Można go zabić moczem łasicy i wronami koguta. Tak, przesądni ludzie średniowiecza mieli więcej fantazji niż Rowling.

Wina oskarżonego została udowodniona, został wysłany na stos i jajko zniszczone przed narodzinami potwora.

WypróbowanySzczury, świnie i posągi na próbie: tworzenie kulturowych narracji w ściganiu zwierząt i obiektów nieożywionych, Ściganie karne i kara śmierci zwierząt E. P. Evans, PRAWO, LUDZIE I ZWIERZĘTA także szarańcza do niszczenia plonów, szczury do jedzenia zboża na szczególnie dużą skalę i nie tylko.

Na przykład w 1451 roku w Lozannie przeprowadzono próbę pijawekSzczury, świnie i posągi na próbie: tworzenie kulturowych narracji w ściganiu zwierząt i obiektów nieożywionych, Ściganie karne i kara śmierci zwierząt E. P. Evans, PRAWO, LUDZIE I ZWIERZĘTA i przeszedł taką miarę sądowej powściągliwości: krwiopijcom nakazano opuścić okolice miasta. Pijawki nie posłuchały, a miejscowy biskup ekskomunikował ich. Na początek mogłem narzucić pokutę, ale zdecydowałem się na cięcie z ramienia. Pijawki musiały być bardzo zdenerwowane.

8. Mumie były używane do malowania. I jedli je

Jest taka farba - mumia brąz, egipski brąz lub caput mortuum („głowa zmarłego”). Ma bogaty brązowy odcień - coś pomiędzy umbrą paloną a nietraktowaną. Była bardzo ceniona przez artystów Prerafaelitów.

Powstał w XVI-XVII wiekuSłownik sztuki Adeline, w tym terminy z zakresu architektury, heraldyki i archeologii, Utilisations des momies de l'antiquité à l'aube du XX siècle wykonany z białej żywicy, mirry i pokruszonych resztek starożytny Egipcjanin mumie - zarówno ludzkie, jak i kocie. Do tych samych celów wykorzystano mumie Guanczów, rdzennych mieszkańców Wysp Kanaryjskich.

Problem w tym, że nie ma dość mumii dla wszystkich artystów, więc sprzedawcy farb musieli sięgać po sztuczki.

Kiedy normalnej mumii nie było pod ręką, taką robionoSekretne życie w kolorze przestępców lub niewolników. Pewien sprzedawca w Aleksandrii wykonał własnoręcznie aż 40 sztuk.

W XIX wieku, kiedy artystów zaczął rozpoznawaćChemia farb i malarstwaniż w rzeczywistości malują obrazy, farba zaczęła dramatycznie tracić popularność. Na przykład baronet Edward Burne-Jones uroczyście zakopał rurkę z takim pigmentem, oddając cześć zmarłemu. Teraz podobny odcień uzyskuje się z mieszanki kaolinu, kwarcu, getytu i hematytu.

Zrobili też mumieMummia mumia narkotykowa lub mumiyo to mieszanka żywicy i pokruszonej mumii, środek zwiększający popęd płciowypodjęte wewnętrznie. I lizaki z miodem (lekarstwo na wszystkie choroby doustnie).

Ale plotka, że ​​lokomotywy parowe zostały zatopione przez mumie, jest mitem.Czy Egipcjanie spalają mumie jako paliwo?, który pojawił się dzięki pracy Marka Twaina.

Oceń sam: jak daleko się posuniesz? To potrzebuje mumii mamut trochę. Nie, stary dobry węgiel jest o wiele lepszy.

9. Sprawcy zostali zidentyfikowani w sądzie w drodze procesów i pojedynków

W średniowieczu występowały problemy z prowadzeniem śledztwa: nie można było pobrać odcisków palców, nie można było przeprowadzić analizy DNA, kamery monitorujące nie były jeszcze rozpowszechnione.

Dlatego pozostało polegać wyłącznie na zeznaniach świadków. A w przypadku braku takich - z woli Bożej. Ponieważ nie można było tego bezpośrednio rozgryźć, należało zastosować obejścia.

Metoda pierwsza - hordyPróba przez mękęczyli testy przez ogień lub wodę. Oskarżony dostał gorący kamień lub kawałek żelaza lub ołowiu zaczerwieniony od gorąca. Udało się przeprowadzić wymaganą liczbę kroków - uzasadnione. Potencjalne czarownice i heretycy powinni zostać utopieni lub zalać wrzątkiemtym, którzy przeżyli, wybaczono. Wierzono, że Bóg pomoże niewinnym.

Jak możesz sobie wyobrazić, pomógł niewielu.

Metoda druga - próba przez pojedynekPróba przez walkę, co jest jeszcze bardziej interesujące. Podczas bitew zdarzały się różne zabawne incydenty. Na przykład jeden z takich pojedynków opisanyGalbert z Brugii i historiografia średniowiecznej Flandrii kronikarz Galbert z Brugii w swojej kronice „Zdrada i zabójstwo Karola Dobrego, hrabiego Flandrii”. Jeden rycerz, Herman Iron, oskarżył innego, Guya of Steenward, o współudział w zabójstwie hrabiego. Rozpoczęli legalny pojedynek i oto co z tego wynikło:

Herman został ogłoszony zwycięzcą, a ranny Guy wraz z innymi spiskowcami, którzy byli winni zabójstwa hrabiego, zostali powieszeni.