Czy ma sens zapisywanie się do sądu?

To pytanie zadał nasz czytelnik. Ty też czy możesz zadaj pytanie Lifehacker - jeśli będzie interesujące, na pewno odpowiemy.

Daniil Barabanov

Doktor psychologii, adiunkt.

Trudno jest jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie, ponieważ czynników jest kilka. Na początek warto rozważyć stosunek tytułów licencjata i magistra w ogóle. Ten system nie jest naszym „rodzimym” systemem, klasyczny system w ZSRR i Rosji to pięcioletnia specjalizacja. Chociaż pierwsze stopnie licencjackie i magisterskie pojawiły się w naszym kraju już w latach 90., zostały one szeroko przyjęte podczas włączenia Rosji do Proces Boloński z 2003 r., Którego celem było ujednolicenie programów edukacyjnych i ułatwienie migracji zarobkowej pomiędzy krajów uczestniczących.

Niestety Rosja zawarła to porozumienie z powodów czysto politycznych, a nasza społeczność akademicka stanęła przed faktem. Doprowadziło to do tego, że krajowi profesorowie, pracodawcy i studenci początkowo nie rozumieli istoty podział na studia licencjackie i magisterskie oraz jaki poziom kwalifikacji jest wymagany do wykonywania określonych czynności inne zadania. To niepełne zrozumienie i czasami sabotaż tego systemu trwa do dziś.

Oryginalny pomysł opiera się na fakcie, że współczesny świat i rynek pracy szybko się zmieniają. Każdego roku pojawiają się nowe zawody, a niektóre należą do przeszłości. W tym kontekście naucz uczniów ustalonego zestawu wiedzy, umiejętności i umiejętności jest to nieracjonalne, ponieważ informacje szybko się dezaktualizują: do tego stopnia, że ​​to, czego nauczyliśmy się w pierwszym roku, może okazać się niewystarczające do piątego. Dlatego podział na stopnie licencjackie i magisterskie opiera się na innej logice uczenia się.

Zadaniem licencjata jest kształtowanie ogólnych umiejętności pracy z informacją, umiejętności uczenia się, krytycznego myślenia i motywowania siebie. Kompetencje te pomagają osobie samodzielnie zbierać, analizować i oceniać informacje po ukończeniu studiów. Zadaniem magistra jest pogłębiona specjalizacja w określonej dziedzinie. W tym sensie tytuł magistra zapewnia większą wiedzę zawodową i umiejętności, które nakładają się na podstawie tytułu licencjata.

Jednak pomysł i realizacja w Rosji są niestety różne. Wielu studentów idzie na studia z nieprzemyślanych powodów: presji rodzinnej, słabego zrozumienia rynku pracy i płac lub brak zrozumienia własnych potrzeb i próśb, które np. mogłyby zostać zaspokojone kosztem przeciętnego fachowca Edukacja. Ponadto popularna w Stanach Zjednoczonych praktyka gap year nie upowszechniła się w naszym kraju, kiedy uczniowie po lekcjach robią sobie roczną przerwę. Myślę, że taki rok przerwy pomógłby wielu osobom wziąć więcej wyważone decyzje.

Jest dość oczywiste, że cztery lata studiów licencjackich to za mało, aby opanować wiele zawodów, np. Inżyniera czy psychologa. Dlatego warto ubiegać się o tytuł magistra, jeśli chcesz budować karierę w wybranej specjalności, a także planujesz angażować się w działalność dydaktyczną i naukową w tym zakresie (następnie po uzyskaniu tytułu magistra należy wejść szkoła wyższa).

Jeśli Twoim zadaniem było zdobycie dyplomu, a nie planujesz pracować zgodnie z pierwotnie wybranym specjalności, ukończenie studiów magisterskich nie przyniesie wiele korzyści (przede wszystkim - pensja i status).

Jednak wielu pracodawców nie rozumie różnicy między tytułem licencjata i magistra i może błędnie ocenić tytuł licencjata jako „niepełne wykształcenie” - to również jest błędne. Tyle, że każdy etap edukacji (studia licencjackie, magisterskie, podyplomowe) jest dostosowany do jego zadań i trzeba je rozumieć podejmując decyzje.