Osobiste doświadczenie: jak stałem się prekursorem i ile na tym zarobiłem

Jeśli jesteś wolnym strzelcem, pracujesz tymczasowo i preferujesz pracę projektową, możesz uważać się za przedstawiciela nowej klasy - prekariatu. Nawiasem mówiąc, nie jesteś sam: w Rosji jest około 40% takich ludzi.Precaria w Rosji i na świecie od liczby wszystkich pracowników.

I mniej więcej ta sama liczba chce do nich dołączyć. Według ankiety przeprowadzonej przez serwis NPF Sberbank i Rabota.ru, 72%Jedna trzecia Rosjan odmówiła przejścia na freelancera dorośli, aktywni obywatele marzą o rezygnacji z pracy w państwie i podjęciu wolnego zawodu. I to pomimo faktu, że brytyjski ekonomista Guy Standing w swojej książce „Precaria” jeden krok nad żebrakami i przeciwstawił się im odnoszącym sukcesy pracownikom umysłowym, którzy otrzymują całą pracę Gwarancja.

Praca na własny rachunek, zatrudnienie nieformalne lub w niepełnym wymiarze czasu pracy, tymczasowe hacki - to wszystko formy pracy dorywczej, czyli pracy dorywczej. Termin „precarious” powstał przez analogię z „proletariat”, a podstawę stanowiło tylko angielskie słowo precarious („niestabilny”, „nie gwarantowany”). Ta klasa składa się z osób, które stale pracują w formie zatrudnienia tymczasowego lub w niepełnym wymiarze godzin.

Czego nie ma prekursor:

• stabilność, wiara w przyszłość;
• brak gwarancji pracy;
• emerytury, zasiłki dla bezrobotnych, zwolnienia chorobowe;
• jasny zakres obowiązków;
• ustalone wynagrodzenie dwa razy w miesiącu.

Ogólnie sytuacja jest wyjątkowo niepewna. Dlaczego jest to tak pożądane dla wielu? Zrozumiałem to z własnego doświadczenia, ale nie od razu.

Kiedy po kolejnym dekrecie próbowałem iść do pracy, okazało się, że nikt nie czeka na mnie z otwartymi ramionami, a ja sama nie bardzo chciała wspominać dzień roboczy ściśle od 8:00, niekończące się spotkania planistyczne i prośby o szybkie wykonanie zadania „za to chłopak. " Ale trójka dzieci miała czym się nakarmić, a ja zakopałem się w reklamach Praca zdalna.

Jak zarabiałem 10.000 rubli miesięcznie

Przez pierwsze sześć miesięcy mój dochód nie przekraczał 10 000 rubli. Czasami dostawałem drogie artykuły po 5000 sztuk, ale częściej udawało mi się zdobyć zamówienia na posty w sieciach społecznościowych za 700–800 rubli.

Pieniądze „na szpilki” oczywiście mi się podobały, ale nie pokryły nawet jednej trzeciej niezbędnych wydatków. Co więcej, te zamówienia wcale nie trafiły w gęsty tłum: na samej giełdzie Weblancer.net zarejestrowanych jest około miliona użytkowników, a jeśli co najmniej jedna dziesiąta - copywriterówmożna sobie wyobrazić skalę konkursu. Nawiasem mówiąc, wielu moich kolegów się tam zameldowało.

Muszę powiedzieć, że miałem szczęście, że nie trafiłem na freelancerską giełdę, ale bez niej było wystarczająco dużo „ciekawych rzeczy”. Jeden klient obiecał zapłacić w piątek, a potem okazało się, że chodzi mu o ostatni piątek następnego miesiąca. Inny od dawna narzekał na styl i narzekał na mój brak umiejętności projektowych, trzeciemu podobało się wszystko, ale jak tylko zacząłem mówić o płatności, po prostu zniknął.

Jak zacząłem się wstydzić swojej pracy

Praca „kiedy jest okazja” okazała się na swój sposób wygodna, ale ten rodzaj zatrudnienia wymagał rozwoju umiejętności, których ja nie miałem: targowania się, szukania klientów, ewidentnie zaplanuj swój dzień. I chociaż Standing, moim zdaniem, lekko wyolbrzymia kolory, szybko stało się oczywiste: nieregularne zatrudnienie ma szereg nieoczekiwanych wad.

Kiedy środkowa córka została zapytana na rozmowie kwalifikacyjnej w szkole: „Jaka jest praca twojej matki?”, Odpowiedziała: „Ona coś pisze… wydaje się”. Zarumieniłam się. Trudno było dodać coś sensownego. Freelancerowi znacznie trudniej jest odpowiedzieć na takie pytanie niż pracownikowi, którego stanowisko jest zapisane w książce pracy. „Trochę programuję”, „Rysuję obrazki dla ludzi w serwisie”, „Piszę dla pieniędzy” - w pewnym momencie powiedz coś takiego staje się coraz bardziej krępujące, zwłaszcza jeśli nie jesteś otoczony przez odległych kolegów (a oni cię nie otaczają, dlatego są freelancerami), ale zwykli ludzie.

Jak naprężyłem pas i zwiększyłem dochody

Zdałem sobie sprawę, że aby obudzić się z wiadomości klienta, a nie z budzika, w trakcie przemyślenia warunków zamówienia Absolutnie nie podoba mi się pora robienia śniadania i wypowiadania tekstu podczas mycia zębów. Nowe zadanie może pojawić się w dowolnym momencie i najprawdopodobniej będzie wymagało pilnego zakończenia. Całkowicie zacierają się granice między pracą a czasem wolnym.

Cała klasa prekariatów istnieje w reżimie młodej matki, która śpi i je w tych momentach, kiedy dziecko jej nie potrzebuje (czytaj: pracodawca) i nigdy nie ma czasu wolnego od zmartwień.

Ale te wady nadal nie przeważają nad zaletami. Niepewna praca rozwija elastyczność myślenia i to jest ostatecznie kluczem do przetrwania każdej racjonalnej istoty. Dodatkowo taka praca daje możliwość spróbowania swoich sił na różnych polach działalności i rozwoju ”umiejętności miękkie». Najważniejsze jest, aby znaleźć odpowiednią równowagę między stabilnością a wolnością.

Po dotarciu do punktu X znalazłem siłę, by odmówić jednorazowych zamówień. Siedziałem prawie bez pieniędzy, ale uparcie szukałem stałego klienta. Znalazłem go za drugim razem w grupie tematycznej na Facebooku. Po miesiącu stażu, kiedy stało się jasne, że będziemy pracować razem, ukończyła dodatkowe szkolenie z zakresu copywritingu, mimo że miała 10 lat pracy dziennikarskiej i kilka wyższych wykształcenia za plecami. Stopniowo zaczęli mi ufać coraz więcej pracy, a po sześciu miesiącach dochody wzrosły pięciokrotnie.

Teraz moja pensja jest równa pensji redaktora produkcyjnego w lokalnym wydawnictwie, ale spędzam znacznie mniej czasu w miejscu pracy. Nie wspominając o tym, że nie musisz spędzać kilku godzin w drodze, ale w realiach współczesnych megamiast jest to niezbędne. Zamiast trząść się w metrze czy pociągu elektrycznym, jako wcześniak mogę w tym czasie spacerować z synem po parku lub gotować zupę.

Jakże zazdrościłem innym freelancerom

Wielu freelancerów - programiścitłumacze, projektanci, copywriterzy i inni specjaliści pracują w tym trybie od ponad 10 lat i nie zamierzają w ogóle wracać wracają na stałe, ponieważ ich wolne zatrudnienie daje im szansę na rozwój zawodowy, perspektywy finansowe i dodatkowe bezpłatne czas.

Bardzo często freelancer zarabia znacznie więcej niż oficjalnie zatrudniony pracownik, który pracuje od połączenia do telefonu i nie chodzi nawet o kwalifikacje zawodowe, ale o geografię. Pracodawca z Wiatki po prostu nie może zapłacić tyle, ile właściciel firmy w Moskwie. W rezultacie dla tego ostatniego opłaca się zatrudnić freelancera z Vyatki, ponieważ może mu zapłacić połowę tego, co mieszkaniec stolicy. Zdalny pracownik też będzie zadowolony, zarabiając trzy razy więcej niż jego rówieśnicy z rodzinnego miasta.

A jeśli freelancer ze szczepów Vyatka, doskonale opanuje angielski i realizuje zamówienia dla zagranicznych klientów, to wkrótce otrzyma o rząd wielkości więcej niż wcześniej.

Szczerze mówiąc, wciąż daleko mi do takich wysokości. Ale mocno się nauczyłem, że praca z klientami z Moskwy jest znacznie bardziej opłacalna.

Jaki jest wynik

Zalety niepewnej pracy:

• Dostajesz więcej i mniej pracujesz.
• Swobodny grafik i możliwość dostosowania go do własnych potrzeb.
• Jesteś zmuszony się rozwijać.
• Jeśli nie lubisz klienta, możesz odmówić współpracy z nim.
• Nie jesteś ograniczony geografią i możesz pracować nawet z klientami kanadyjskimi, nawet z Hollywood, siedząc na wsi z babcią.

Wady niepewnej pracy:

• Nie ma gwarancji pracy.
• Nie ma stabilności.
• Musisz mieć nie tylko podstawowe umiejętności zawodowe, ale także wiele dodatkowych.
• Nie ma wspólnoty kolegów.
• Krewni uważają, że skoro siedzisz w domu, musisz jednocześnie wykonać kilka prac domowych.

W rzeczywistości prekariat dotyczy rozwoju. Nowa runda ewolucji nie zawsze pochodzi z dobrego życia, to znaczy, że nadszedł czas na przełom. I tylko od nas zależy, czy przeżyjemy, czy staniemy się reliktem przeszłości, jak dinozaury. Ale kryzys to także dodatkowe możliwości. I to właśnie Prekarianie są ludźmi, którzy stoją na czele postępu. Straszne, ale są wszelkie szanse na wygranie jackpota społecznościowego.