Co to jest „pokolenie kanapek” i jakie problemy napotyka

Kim są „kanapki”

Termin został użyty po raz pierwszyPokolenie „kanapkowe”: dorosłe dzieci w podeszłym wieku pracownik socjalny Dorothy Miller w 1981 roku. Opowiadała o kobietach po trzydziestce i czterdziestce, które niczym kanapka znalazły się między dorastającymi dziećmi a starzejącymi się rodzicami. Obie potrzebują wsparcia finansowego i moralnego, a czasem natychmiastowej opieki.

Od tego czasu minęło prawie 30 lat, a średni wiek, w którym kobiety rodzą pierwsze dziecko, rośnieWiek urodzenia dzieci. Statystyka, oczekiwana długość życia jest równieżOczekiwana długość życia w chwili urodzenia (lata). Dlatego obecnie „pokolenie kanapkowe” można przypisać osobom w wieku 40–65 lat.

Wyniki amerykańskiego badania na dużą skalęRosnące obciążenia finansowe pokolenia kanapek dla Amerykanów w średnim wiekuże 47% osób w tym przedziale wiekowym ma zarówno starszych rodziców (powyżej 65 lat), jak i dorosłe dzieci, które jeszcze nie uzyskały niezależności finansowej. 15% respondentów jest zmuszonych do pomocy finansowej i jedno i drugie.

Do 2014 roku „kanapkami” były głównie osoby z wyżu demograficznego, czyli osoby urodzone między 1940 a 1950 rokiem, ale w ostatnich 5-6 latach sami potrzebują pomocy i opieka i stali się pierwszą połową „kanapki” dla swoich dzieci - Generacja X.

W Rosji nikt nie zbadał szczegółowo „pokolenia kanapek”. Jednak średni wiek, w którym dzieci są oddzielane od rodziców, stopniowo rośnie i zgodnie z najnowszymi danymiMłodzież zaczęła później oddzielać się od rodzicówwynosi 22 lata. Ponadto startuje 20% RosjanIle lat Rosjanie opuszczają swoje rodzicielskie gniazdo? samodzielnie żyć dopiero po 25 latach, a 16% respondentów w wieku 18-44 lat nigdy nie mieszkało oddzielone od rodziców.

Elena Zdravomyslova, socjolog i profesor na Wydziale Nauk Politycznych i Socjologii Uniwersytetu Europejskiego w St.Socjolog Elena Zdravomyslova - o „nieproduktywnej” starości i bólu „pokolenia kanapek”że „pokolenie kanapkowe” (nazywa je pokoleniem kluczowym) w Rosji można przypisać 80% osób w wieku 45–65 lat, głównie kobietom. Ta przepaść w porównaniu ze Stanami Zjednoczonymi wiąże się z cechami kulturowymi i ekonomicznymi: bieda, tradycje i „problem mieszkaniowy” zmuszają kilka pokoleń rodzin do życia pod jednym dachem.

Ostatnio mówią socjologowiePokolenie kanapek klubowych także o tzw. pokoleniu kanapek klubowych. To znaczy o ludziach, którzy Wsparcie nie tylko dla dzieci i rodziców, ale także dla wnuków. Może się tak zdarzyć, jeśli ich dzieci urodziły swoje dzieci zbyt wcześnie, tak naprawdę nie wstając na nogi lub mają trudności finansowe i mieszkaniowe.

Jakie trudności napotykają

Wszystkie zasoby „kanapki” są przekazywane dzieciom i rodzicom w podeszłym wieku. Jednocześnie nikt nie odwołuje pracy, prac domowych i innych spraw - tak, aby rdzeń pokolenia nie miał pieniędzy, czasu ani energii dla siebie. Chociaż naprawdę potrzebują inwestycji w karierę, rodzinę, zdrowie i hobby.

Ponadto muszą rozwiązywać problemy mieszkaniowe i organizacyjne. Jeśli starsi rodzice potrzebują opieki, cała rodzina jest pod jednym dachem - a to prowadzi do kłótni, skandali, ogólnego niezadowolenia między sobą i wypalenie emocjonalne.

Czasami „kanapki” są zmuszane do rezygnacji z pracy lub zmiany jej na mniej odpowiednią - by móc poświęcić czas bliskim.

- zauważa Elena Zdravomyslova, która zajmuje się problemami rdzenia generacjiCzy dzieci powinny opiekować się starszymi rodzicami i jak będzie wyglądała starość w przyszłości? Relacjonuje socjolog Elena Zdravomyslova również, że ci ludzie muszą komunikować się z instytucjami medycznymi i urzędnikami - a to jest ciężka i bardzo wyczerpująca rutyna. Badania pokazująMatki z pokolenia kanapek czują ucisk, co kobiety główne pokolenie doświadcza każdego dnia większego stresu niż jakakolwiek inna grupa społeczna.

Jak o siebie zadbać, gdy nie ma nikogo innego

Problemy stojące przed generacją rdzeni są zbyt złożone i wielowarstwowe, aby można je było szybko i łatwo rozwiązać. W idealnym świecie państwo zapewniłoby osobom starszym przystępne cenowo i wysokiej jakości domy opieki, a każdy miałby możliwość oszczędzania na starość.

Ale nie jesteśmy w idealnym świecie, a dla ludzi, którzy już muszą dbać o innych, bardzo ważne jest, aby dbać io sobie też - w końcu nikt tego za nich nie zrobi. Oto kilka poradWskazówki dotyczące tworzenia kanapekudzielane przez lekarzy i psychologów, którzy pracują z ciężkimi pacjentami i ich rodzinami.

1. Bądź dla siebie dobry

Pamiętaj, że dbanie o siebie to nie kaprys, ale konieczność. Pozwoli ci to przywrócić zasoby i nie wypalić się całkowicie. Możesz pomóc innym tylko wtedy, gdy pomogłeś sobie.

2. Zapewnij sobie to, czego potrzebujesz

Konieczne jest zaspokojenie przynajmniej najbardziej podstawowych potrzeb. Jedz i pij regularnie, wybieraj produkty wysokiej jakościjeśli to możliwe, nie poświęcaj snu. Skontaktuj się z lekarzem, zwłaszcza jeśli coś Cię niepokoi. Od tego zależy twoje zdrowie i stabilność emocjonalna.

3. Poświęć czas dla siebie

Przynajmniej pół godziny dziennie, która będzie należeć tylko do Ciebie. Wyjaśnij, że potrzebujesz odpoczynku i regeneracji, oraz poproś rodzinę, aby ci nie przeszkadzała. Pomyśl z góry, co będziesz robić w tym czasie. Wybierz aktywność, która Ci odpowiada relaksuje i napełnia, przynosi radość.

4. Wyjdź z domu

Zmieniaj otoczenie na tyle, na ile pozwalają czas i finanse. Wyjdź do kina, teatru, na wycieczkę lub przynajmniej na spacer po parku w pobliżu domu.

5. Monitoruj swój stan

Nie ignoruj ​​oznak silnych naprężenie i wypalenie. Takie jak zwiększona drażliwość, bezsenność, ciągły niepokój, zły nastrój, apatia, niepokój, dekadenckie myśli, bóle głowy, niestrawność, pocenie się, suchość skóry usta.

6. Rozważ poproszenie o pomoc

Być może w niektórych przypadkach lepiej jest powierzyć opiekę nad starszym krewnym profesjonalistom - w domu lub w prywatnej instytucji. Sondaże pokazują„Kto powinien się nami opiekować na starość?”: Eksperci komentują wyniki ogólnorosyjskiej ankietyże większość Rosjan nie jest gotowa wysyłać swoich bliskich do klinik i domów opieki. Po części dlatego, że jest drogi, po części dlatego, że ten sektor usług jest nadal słabo rozwinięty i nie ma zaufania do takich placówek, po części z powodu pojęcia długu rodzinnego.

W tym samym czasie sami starsi w 67% przypadków nie chcąNa dzień starszych przypisać obowiązki związane z opieką rodzina i uważają, że państwo powinno opiekować się osobami starszymi.

7. Delegat

Przynajmniej część zmartwień można i należy przenieść na innych członków rodziny: współmałżonka, braci i siostry, dorosłe dzieci. Ludzie z podstawowego pokolenia są tak przyzwyczajeni do bycia „darczyńcami” - do opieki, opieki, rozrywki, komfortu - że zaczynają postrzegać to wyłącznie jako swój obowiązek. Jest to zrozumiałe, ale niezbyt targi w stosunku do siebie samego: rodzina i rodzina, że ​​każdy pomaga sobie nawzajem i dzieli między sobą trudności.