5 mitów na temat języka ciała, które naukowcy obalili dawno temu

Komunikujemy się nie tylko słowami, ale także gestami, spojrzeniami i mimiką. W pewnym momencie ludzie zdecydowali, że wiadomości niewerbalne można rozszyfrować tak jak każdy inny język i że każdy gest lub ruch ma swoje własne „tłumaczenie”. W rezultacie narodziło się kilka teorii, które są dość dalekie od prawdy.

1. 90% informacji, które otrzymujemy, ma charakter niewerbalny

Dość kontrowersyjne stwierdzenie, które jednak stało się bardzo popularne. I jest cytowany przez wszystkich. Wszystko zaczęło się od tego, że w latach 60. profesor psychologii Albert Meyerabian postanowił zbadać, jak postrzegamy emocje innych ludzi. Uczestnikom eksperymentu czytano słowa przy użyciu różnych intonacji i pokazywano im zdjęcia ludzi z różnymi wyrazami twarzy. Następnie poprosili badanych, aby opowiedzieli, jakie emocje „czytają”.

Na podstawie ich odpowiedzi Meyerabian podsumowałDekodowanie komunikacji niewerbalnejże uczucia innych ludzi i nastroje postrzegamy głównie poprzez mimikę twarzy, postawy, intonacje i wygląd. Zaczęli cytować ten wniosek z kontekstu - tak jakby psycholog mówił o jakichkolwiek informacjach.

Ale później sam się zestresowałCiche wiadomościże chodziło wyłącznie o emocje, a zwłaszcza o to, jak rozumiemy, czy dana osoba nas lubi, czy nie.

W końcu, gdybyśmy 90% informacji otrzymywali niewerbalnie, moglibyśmy obejrzyj film bez tłumaczenia w dowolnym języku. Ale z jakiegoś powodu tak się nie dzieje.

2. Kłamcy nie nawiązują kontaktu wzrokowego

„Znowu kłamiesz?! Spójrz mi w oczy!" - coś takiego, co prawdopodobnie słyszałeś. Zwłaszcza w dzieciństwie - na przykład, gdy zmartwieni powiedzieli nauczycielowi, że zapomnieli zeszytu z pracą domową w domu. Twierdzenie, że kłamcy unikają kontaktu wzrokowego, nie jest wcale takie fałszywe.

Małe dzieci i niedoświadczeni kłamcy naprawdę starają się nie patrzeć na rozmówcę, kiedy kłamie. Ale większość dorosłych - zwłaszcza tych, którzy mają już „czarny pas” kłamstw - będzie patrzeć na ciebie najczystszymi, naprawdę szczerymi oczami. I nawet nie będziesz podejrzewać, że dajesz się oszukać.

Oto, co mówi6 Subtelne cechy patologicznego kłamcy psycholog Tamara Hill, która badała zachowanie patologicznych oszustów i psychopaci„Doświadczeni kłamcy bez trudu nawiązują bezpośredni kontakt wzrokowy i wydają się być bardzo zrelaksowani i spokojni”.

Co więcej, jeśli osoba odwraca wzrok podczas rozmowy, nie oznacza to, że oszukuje.

Może jest zawstydzony. A może ma zaburzenie ze spektrum autyzmu lub problemy z koncentracją.

Również, gdy komuś powiesz nieprzyjemna prawda, trudno też spojrzeć mu w oczy - bo to przerażające, jak dana osoba zareaguje.

3. Jeśli rozmówca patrzy w lewo - kłamie

Byłoby miło, gdybyśmy od razu zrozumieli, że jesteśmy oszukiwani. Jeśli ktoś patrzy w bok, drapie się po nosie lub przeczesuje dłonią włosy - to wszystko, to znaczy, że przed tobą jest kłamca. Ale niestety, to nie działa w ten sposób.

Trudno powiedzieć, skąd wziął się pomysł, że po kierunku spojrzenia można określić, czy rozmówca mówi prawdę. Być może pomysł ten został po raz pierwszy sformułowany w książkach o programowaniu neurolingwistycznym. NLP - pseudonaukoweWyniki badań nad programowaniem neurolingwistycznym: dane niewspierające czy nie dająca się przetestować teoria? technika, która obejmuje różne techniki psychologiczne i rzekomo pozwala nawiązać komunikację, manipulować ludźmi i odnieść większy sukces. Naukowcy doszli do wniosku, że większość jej teorii i technik jest nieskuteczna.Dopasowywanie predykatów w NLP: przegląd badań dotyczących preferowanego systemu reprezentacji.

Jedna z tych teorii NLP po prostu potwierdzaNLP że jeśli ktoś kłamie, patrzy w lewo i do góry. Ale w praktyce ten pomysł nie został potwierdzony. Okazało się, że podczas eksperymentówOczy tego nie mają: wykrywanie kłamstw i programowanie neurolingwistyczneże nie ma związku między ruchami oczu a prawdziwością wypowiedzi.

4. Ręce skrzyżowane na piersi - poza ochronna

Legenda głosi, że jeśli ktoś założył ręce na klatkę piersiową, oznacza to, że zamyka się od innych, czuje się nieswojo, a nawet okazuje wrogość. Idea ta jest od wielu lat powielana w literaturze parapsychologicznej. Doszło do tego, że ludzie boją się skrzyżować ręce w miejscach publicznych - nagle reszta zdecyduje, że coś jest z nimi nie tak.

Ale jak naprawdę? Psychologowie uważają9 prawd ujawniających mit o mowie ciałaże ludzie krzyżują ręce na piersiach z różnych powodów. Czasami naprawdę to robimy uspokój sięradzenie sobie z lękiem, niecierpliwością lub strachem. A czasem nieświadomie kopiujemy gest rozmówcy, próbujemy się rozgrzać, albo po prostu siedzimy w niewygodnym krześle bez podłokietników i nie wiemy, gdzie położyć ręce. Krótko mówiąc, nie ma jednoznacznej interpretacji tego gestu.

Niemożliwe jest tłumaczenie mowy ciała w taki sam sposób, w jaki tłumaczymy obce słowa: kontekst sytuacji i osobliwości charakteru danej osoby odgrywają zbyt dużą rolę.

A jeśli podczas komunikowania się z tobą ktoś splata ręce na piersi, niekoniecznie oznacza to, że cię nie lubi.

5. Pozycja Wonder Woman może pomóc Ci poczuć się bardziej pewnie

W 2012 roku przemówiła psycholog społeczny Amy CuddyTwój język ciała może kształtować to, kim jesteś Na konferencji PRZETRZĄSAĆ i powiedział, że pozy nie tylko odzwierciedlają nasz stan, ale wręcz przeciwnie, mogą go kształtować. W szczególności pozycja Wonder Woman (stopy rozstawione na szerokość barków, dłonie oparte na biodrach, wyprostowane ramiona, podniesiona broda) zmienia stan hormonalny osoby i sprawia, że ​​staje się on bardziej zorientowany na cel i pewniejszy siebie.

Pomysł wywołał silny rezonans i szybko się rozprzestrzenił.

Był nawet używany w filmach i programach telewizyjnych. Na przykład w American Housewife mąż bohaterki przyjmuje pozę Wonder Woman (inaczej potęgę) przed napisaniem artykułu. A w rosyjskim programie telewizyjnym „Psychologini” jedna z bohaterek radzi tę pozę zdesperowanemu wojownikowi - po czym wygrywa bitwę.

I oczywiście ta teoria nie została pominięta przez naukowców - wybuchła ostra dyskusja naukowa.Amy Cuddy „Twoja mowa ciała może kształtować to, kim jesteś”: Krytyka i aktualizacje. Badacze powtórzyli eksperyment Cuddy i nie udało się go znaleźćOcena wytrzymałości pozy mocy: brak wpływu na hormony i tolerancję na ryzyko w dużej próbie mężczyzn i kobiet dowody na poprawę postawy siłowej poziom testosteronu.

To prawda, sens tej historii nie został jeszcze wyjaśniony: niektórzy naukowcy uważają, że hipoteza Cuddy jest prawdziwa i pracują nad metodologią nowych badań. Ogólnie wszystko jest bardzo zagmatwane. I nie ma gwarancji, że pozycja siły rzeczywiście pomoże ci stać się silniejszym.