Jak ewoluowały nasze umysły, aby rozumieć innych ludzi i dlaczego przeceniamy tę zdolność
Książki / / January 04, 2021
Individuum opublikowało niedawno książkęWewnętrzny gawędziarz. Jak nauka o mózgu pomaga pisać ekscytujące historie„Will Storr's - o tym, jak ludzki umysł tworzy historie i jak studia filmowe i pisarze manipulują naszą podświadomością. Za zgodą Lifehacker Publishing publikuje fragment dotyczący rozwoju mózgu i naszych umiejętności społecznych.
Jak wszystkie zwierzęta, nasz gatunek jest w stanie dostrzec jedynie wąski wycinek rzeczywistości bezpośrednio związany z naszym przetrwaniem. Psy żyją głównie w świecie zapachów, pieprzyków - w doznaniach dotykowych, a czarna ryba-nóż żyje w krainie impulsów elektrycznych.
Z kolei świat ludzi jest w większości wypełniony innymi ludźmi. Nasze wysoce społeczne mózgi są specjalnie zaprojektowane, aby lepiej kontrolować naszych towarzyszy.
Ludzie mają wyjątkową zdolność rozumienia siebie nawzajem.
Aby kontrolować nasze środowisko, musimy umieć przewidywać zachowania innych ludzi, których powaga i złożoność skazuje nas na posiadanie nienasyconej ciekawości.
Byliśmy towarzyscy od setek tysiącleci Zwierząt a nasze przetrwanie zależało bezpośrednio od interakcji z innymi ludźmi. Uważa się jednak, że w ciągu ostatniego tysiąca pokoleń instynkty społeczne zostały szybko wyostrzone i wzmocnione. Udomowiony mózg, Bruce Hood (Pelikan, 2014). . „Gwałtowny wzrost” znaczenia cech społecznych dla doboru naturalnego, zdaniem specjalisty w dziedzinie wieku psychologia Bruce'a Hooda dała nam mózg „cudownie zaprojektowany do wzajemnej interakcji przyjaciel ”.
W przeszłości dla ludzi żyjących w nieprzyjaznym środowisku, agresywność i cechy fizyczne były niezwykle ważne. Ale im bardziej zaczęliśmy ze sobą oddziaływać, tym bardziej bezużyteczne stawały się te cechy. Kiedy przenieśliśmy się na ustalony tryb życia, takie cechy zaczęły przysparzać jeszcze więcej problemów. Ludzie, którzy potrafią znaleźć wspólny język, zaczęli odnosić większe sukcesy niż fizycznie dominujący agresorzy.
Sukces społeczny oznaczał większy sukces reprodukcyjny Liczba kopii genów przekazanych następnemu pokoleniu, które również jest zdolne do reprodukcji. i tak stopniowo uformował się nowy rodzaj człowieka. Kości tych nowych ludzi stały się cieńsze i słabsze niż kości ich przodków, masa mięśniowa spadła, a siła fizyczna spadła o prawie połowę „Udomowienie człowieka”, Robert G. Bednarik, 2008, Anthropologie XLVI / 1, s. 1-17.a . Specjalna budowa chemiczna mózgu i układu hormonalnego predysponowała ich do zachowań sprzyjających siedzącemu kohabitacji.
Spadł poziom agresji międzyludzkiej, ale wzrosła psychologiczna zdolność manipulacji, która jest niezbędna w negocjacjach, handlu i dyplomacji. Stali się specjalistami w zarządzaniu środowiskiem społecznym.
Sytuację można porównać do różnicy między wilkiem a psem. Wilk przetrwa, wchodząc w interakcje z innymi wilkami, walcząc o dominację w swojej grupie i polując na zdobycz. Pies manipuluje swoimi właścicielami w taki sposób, aby byli gotowi zrobić dla niego wszystko. Moc, którą ma nade mną mój ukochany Labradoodle Parker, jest szczerze żenująca. (Dedykowałem jej nawet tę cholerną książkę.)
W gruncie rzeczy nie jest to tylko analogia. Niektórzy badacze, w tym Hood, twierdzą, że współcześni ludzie przeszli przez proces „samodomowienia”. Częścią argumentu przemawiającego za tą teorią jest fakt, że nasze mózgi skurczyły się o 10-15% w ciągu ostatnich 20 000 lat. Dokładnie taką samą dynamikę zaobserwowano u wszystkich 30 (lub więcej) gatunków zwierząt, udomowiony człowiek. Podobnie jak w przypadku tych zwierząt, nasze udomowienie oznacza, że jesteśmy bardziej ulegli niż nasi przodkowie, lepiej odczytujemy sygnały społeczne i jesteśmy bardziej zależni od innych. Jednak Hood pisze, że „żadne zwierzę nie zostało udomowione w takim stopniu jak my”.
Być może nasz mózg pierwotnie wyewoluował, by „radzić sobie z zagrożonym światem drapieżników, brakiem pożywienia i przeciwnościami warunki pogodowe, ale teraz polegamy na nich, aby poruszać się po równie nieprzewidywalnym krajobrazie społecznym ”.
To są nieprzewidywalni ludzie. Z tego powstają historie.
Dla współczesnego człowieka kontrolowanie świata oznacza kontrolowanie innych ludzi, a to wymaga ich zrozumienia. Jesteśmy stworzeni, aby dać się oczarować innym i zdobywać cenne informacje, czytając ich twarze.
Ta pasja pojawia się niemal natychmiast po urodzeniu. W przeciwieństwie do małp, które prawie nie patrzą na pyski swoich młodych, nie możemy oderwać się od twarzy naszych dzieci. Evolutionary Psychology, Robin Dunbar, Louise Barrett i John Lycett (Oneworld, 2007) str. 62. . Z kolei twarze ludzi przyciągają O pochodzeniu opowieści, Brian Boyd (Harvard University Press, 2010) s. 96. noworodki są jak nic innego, aw ciągu godziny po urodzeniu dzieci zaczynają je naśladować. Już w wieku dwóch lat potrafią wykorzystać uśmiech towarzyski. Iluzja siebie, Bruce Hood (Constable i Robinson, 2011) str. 29. . Dorastając po mistrzowsku opanowali sztukę czytaj innychto jest obliczane automatycznie „Effortless Thinking”, Kate Douglas, New Scientist, 13 grudnia 2017 r. charakter i status osoby, bez poświęcania na to więcej niż jednej dziesiątej sekundy.
Ewolucja naszego niezwykłego mózgu z obsesją doprowadziła do dziwacznych skutków ubocznych. Obsesja na punkcie twarzy jest tak szalona, że widzimy je prawie wszędzie: w płomieniach ognia, w chmurach, w głębi złowrogich korytarzy, a nawet na tostach.
Ponadto wszędzie wyczuwamy inne umysły. Tak jak nasz mózg tworzy model otaczającego nas świata, tak samo tworzy modele umysłu.
Ta umiejętność - niezbędna broń w naszym społecznym arsenale - jest znana jako „model ludzkiego stanu psychicznego” lub „teoria umysłu”. Pozwala nam wyobrazić sobie, co myślą, czują i knują inni, nawet jeśli nie ma ich w pobliżu. Dzięki niemu możemy spojrzeć na świat z punktu widzenia innej osoby. Według psychologa Nicholasa Epleya ta umiejętność jest oczywiście kluczowa opowiadanie historii, dało nam niesamowite możliwości. „Nasz gatunek podbił Ziemię dzięki swojej zdolności pojmowania umysłów innych” - pisze Mindwise, Nicholas Epley (Penguin, 2014) s. xvii. to, - nie z powodu wystającego kciuka lub zręcznego posługiwania się narzędziami. "
Rozwijamy tę umiejętność w wieku około czterech lat. Od tego momentu jesteśmy gotowi na opowieści; stać się wystarczająco wyposażonym, aby zrozumieć logikę opowieści.
Ludzkie religie zrodziły się ze zdolności wprowadzania do naszych umysłów wyimaginowanych wersji umysłów innych ludzi. Szamani z plemion łowców-zbieraczy wpadali w stan transu i wchodzili w interakcje z duchami, próbując przejąć kontrolę nad światem. Starożytne religie miały tendencję do animizmu: nasz mózg narratora rzutował ludzki umysł na drzewa, skały, góry i zwierzęta, wyobrażając sobie, że siedzą w nich bogowie, odpowiedzialni za bieg wydarzeń i muszą być kontrolowani poprzez rytuały i ofiary.
Prawdę mówiąc, nigdy nie wyrastamy z naszego wrodzonego animizmu.
Kto z nas nie uderzył do drzwi w zemście na drzwiach, które uszczypnęły nas w palce, wierząc w tej chwili oślepiającego bólu, że drzwi zrobiły to celowo? Kto nie wysłał piekła z „łatwej w montażu” szafki?
Którego mózg gawędziarza sam nie wpadł w jakąś artystyczną pułapkę, wzruszająco pozwalając słońcu przenikać optymizm o nadchodzącym dniu, a gęstniejące chmury, przeciwnie, dogonią melancholię? Statystyki podają, że osoby, które wyposażają swój samochód w elementy osobowości, rzadziej go sprzedają. Mindwise, Nicholas Epley (Penguin, 2014) s. 65. . Bankowcy wyposażają rynek w ludzkie cechy i na tej podstawie zawierają transakcje Mindwise, Nicholas Epley (Penguin. 2014) s. 62. .
Niemniej jednak, bez względu na to, jaki sukces osiągają ludzie w sztuce rozumienia umysłów innych ludzi, nadal mamy tendencję do znacznego przeceniania naszych możliwości. Niech docenione zostaną próby wprowadzenia ludzkich zachowań w ścisłe ramy bezwzględnych wartości liczbowych absurd, niektórzy badacze twierdzą, że obcy są w stanie precyzyjnie odczytać twoje myśli i uczucia w 20% Mindwise, Nicholas Epley (Penguin, 2014) s. 9. . Przyjaciele i rodzina? Tylko 35%.
Nasze błędne przekonania na temat myśli innych ludzi są przyczyną wielu problemów. Gdy podążamy ścieżką życia, błędnie przewidujemy, co myślą inni ludzie i jak zareagują na nasze próby ich kontrolowania, niestety prowokujemy konflikty społeczne, starcia i nieporozumieniapodsycając niszczycielskie pożary nieoczekiwanych zmian w naszych przestrzeniach społecznych.
Wiele komedii napisali William Shakespeare, John Cleese Brytyjski aktor, komik i reżyser, współzałożyciel trupy Monty Pythona. - Około. za. lub Connie Booth Amerykańska aktorka i scenarzystka, która pracowała w angielskiej telewizji, w tym w Monty Python. W 1995 roku opuściła show-biznes, aby zostać psychoterapeutą. - Około. za. są zbudowane wokół takich błędów. Ale niezależnie od sposobu, w jaki im się to powie, dobrze przemyślane postacie zawsze odgadują swoje myśli. innych bohaterów, a skoro wciąż mówimy o pracy dramatycznej, często okazują się takie ich założenia źle. Wszystko to prowadzi do nieoczekiwanych konsekwencji, a wraz z nimi do zwiększenia dramatycznego efektu.
Pisarz Richard Yates wykorzystuje podobny błąd, aby stworzyć dramatyczny punkt zwrotny w swojej klasycznej powieści Road to Change. Grafika przedstawia rozpadające się małżeństwo Franka i April Wheeler. Kiedy byli młodzi i zakochani, marzyli o artystycznym życiu w Paryżu. Ale zanim się z nimi spotkaliśmy, kryzys wieku średniego już ich wyprzedził. Frank i April mają dwoje dzieci i wkrótce będą mieli trzecie; wprowadzili się do typowego domu na przedmieściach. Frank pracuje dla starej firmy swojego ojca i stopniowo przyzwyczaja się do życia pełnego gorzkich obiadów i wygody żonygospodyni. Ale April nie podziela jego szczęścia. Wciąż marzy o Paryżu. Przeklinają gwałtownie. Nie śpij już razem.
Frank zdradza żonę z dziewczyną z pracy. I tu popełnia błąd z punktu widzenia teorii rozumu. Próbując przełamać impas, Frank postanawia wyznać żonie swoją niewierność. Model świadomości, który zbudował dla kwietnia, zakłada, że rozpoznanie doprowadzi ją do stanu katharsis, po którym przestanie unosić się w chmurach. Tak, oczywiście, nie obejdzie się bez łez, ale będą mu tylko przypomnieć starej kobiecie, dlaczego nadal go kocha.
To się nie dzieje. Po wysłuchaniu spowiedzi męża April pyta, dlaczego?
Nie dlaczego oszukiwał, ale po co jej o tym mówić? Nie dba o jego sprawy. Wcale nie tego oczekiwał Frank. Chce, żeby się tym martwiła!
„Wiem, czego chcesz” - mówi mu April. - Myślę, że obchodzi mnie, czy cię kocham; ale chodzi o to, że tak nie jest. Nie kocham cię, nigdy nie kochałem i aż do tego tygodnia nigdy tego nie rozumiałem ”.
Will Storr to brytyjski pisarz i dziennikarz oraz autor bestsellerowego Selfie. Dlaczego jesteśmy skupieni na sobie i jak to na nas wpływa. O neuropsychologii i sztuce opowiadania historii, jego nowa książka The Inner Storyteller jest warta przeczytania nie tylko dla pisarzy i scenarzystów, ale także dla każdego, kto kocha kino i fikcję, a także interesuje się tym, jak nasze mózg.
Kupić książkę
Przeczytaj także🧐
- Inteligencja emocjonalna jest kluczem do udanej interakcji z innymi
- Jak mózg oszukuje nas każdego dnia
- Nasz mózg może rozwiązywać problemy podczas snu. Tak to działa