„Jeśli pomysł jest gówniany, żadna ilość czasu go nie uratuje”: jak zrobić naprawdę dobry podcast

Individuum publikuje książkę „Zróbmy trochę hałasu. Jak tworzyć przebojowe podcasty»Eric Nuzuma - uznany ekspert w świecie audio - dla tych, którzy tworzą własny podcast lub dopiero planują to zrobić. Za zgodą wydawnictwa Lifehacker publikuje skrócony fragment rozdziału 3, Funkcja i forma.

Formularz

<...> Z moich obserwacji wynika, że ​​większość ludzi jest raczej naiwna co do formy i nie ma w tym nic dziwnego. Podcast trwa około trzydziestu minut, a oni mówią: „Jak długo to trwa półgodzinny podcast? ” Odpowiedź na to pytanie zależy od tego, jaki kształt wybierzesz, ale nigdy nie będzie "Trzydzieści minut".

Nawet w tych rzadkich przypadkach, gdy udany podcast jest nagrywany natychmiast do publikacji (czyli po dokumentacja nie ma specjalnej instalacji), dużo czasu i wysiłku poświęca się na przygotowanie. Ktoś powinien czytać / oglądać / słuchać tego, co robi gość. Ktoś musi przemyśleć pytania. Albo gospodarz jest ekspertem w omawianej dziedzinie i ma za sobą wieloletnie szkolenie i doświadczenie.

Najbardziej irytujące jest to, że nie ma jasnego przepisu na to, jak długo trwa dobry podcast.

Trzeba przyznać, że nie ma tu korelacji. Jeśli pomysł jest gówniany, żadna ilość czasu go nie uratuje (ale możesz zabić dobry pomysł, jeśli tego nie zrobisz spędzają na tym wystarczająco dużo czasu) - a niektórzy potrzebują po prostu mniej czasu niż inni Wszystko jest w porządku.

Ważne jest, aby pamiętać, że istnieją tysiące podcastów, którzy po prostu pobili rekord, powiedzą o określonym czasie, zatrzymają się i publikują wynik bez zmiany niczego. Ale prawie wszystkie te podcasty przyciągają bardzo małą publiczność. I wiesz co? To zupełnie normalne. Nie ma nic złego w tworzeniu podcastu i minimalizowaniu konieczności majstrowania przy nim. Ale nie oczekuj też zbyt wiele.

Teraz, gdy już to zrozumiałeś, porozmawiajmy trochę o wszystkich odmianach kształtu... obu odmianach. Obecnie na świecie jest ponad 700 000 podcastów, które można podzielić na dwie kategorie: ludzie rozmawiają i opowiadają historie. I to wszystko. Gdybym płacił za słowa, postarałbym się trochę bardziej zagłębić temat, ale w rzeczywistości jest to dość proste. Każdy podcast należy do jednej z tych dwóch kategorii  Wcześniej generalnie mówiłem, że jest tylko jedna kategoria - ludzie opowiadają historie, bo nawet kiedy ludzie mówią, wciąż opowiadają. . Każda ma trzy podkategorie.

Ludzie rozmawiają

Tirade

Tyrada to taka, kiedy osoba mówi o pomyśle lub dzieli się swoją opinią. Zwykle ta osoba jest znanym intelektualistą, celebrytą, wybitnym głosem w jakiejś dziedzinie lub przedstawiciel pewnego światopoglądu, chociaż czasami jest to zwykła osoba, która po prostu potrzebuje mówić otwarcie. Tirade to jednostronna rozmowa gwiazdy podcastu z publicznością. Czasami w takim podcastie może pojawić się ozdobny rozmówca - gość, współgospodarz lub inny drażniący - ale ich obecność jest potrzebna tylko po to, aby gwiazda mogła komentować je i otrzymywać od nich Zebrane pytania.

Termin „tyrada” może brzmieć nieco szyderczo, ale tak nie jest. Podkreśla, że ​​mówimy o solówce, a nie o zespole.

Przykłady rant to The Tony Robbins Podcast, Rise with Rachel Hollis, Dear Sugar, The Ben Shapiro Show i TED Talks Daily.

Pytania i odpowiedzi

Jedna osoba zadaje pytania, a druga odpowiada. Możesz pomyśleć, że chodzi o wywiady (oczywiście stanowią one większość tej podkategorii), ale są tu inne podcasty, takie jak gry i quizy. Różnica między „tyradą” a „pytaniami i odpowiedziami” polega na tym, że pierwsza jest oknem na światopogląd drugiej osoby, a druga to dwustronna wymiana uwag, parowanie ciosów.

Pytający może również podzielić się swoimi pomysłami i poglądami na świat, ale najważniejsze jest to, co prezenter i publiczność mogą wyciągnąć z odpowiedzi gościa. Prowadzący i gwiazda takiego podcastu może zadawać pytania lub na nie odpowiadać.

Przykłady: Tim Ferriss Show, Fresh Air i WTF z Markiem Maronem.

Rozmowa

Rozmowa ma miejsce, gdy dwie lub więcej osób rozmawia ze sobą. Jeden z nich może zdominować rozmowę (lub być kimś w rodzaju lidera), ale innej hierarchii nie ma. Nikt nie przeprowadza wywiadów z resztą. Nikt nie dominuje nad resztą. To dyskusja o równych sobie, intensywna rozmowa, w której każdy mówi coś wartościowego.

Przykłady: nie ma czegoś takiego jak ryba, Culture Gabfest i Pod Save America.

Ludzie opowiadają historie

Narracja sezonowa

Jedna historia jest opowiedziana w kilku numerach, fabuła rozwija się przez jeden sezon lub przez pewien okres czasu. Konsekwentnie słuchasz odcinków i śledzisz rozwój wątek, każdy odcinek zawiera informacje potrzebne do zrozumienia następnego odcinka.

Przykłady: Serial, Slow Burn, Dr. Śmierć i w ciemności.

Szeregowa narracja

Każdy numer to niezależna historia. Historie we wszystkich odcinkach są różne i często nie są ze sobą powiązane.

Przykłady: 99% niewidzialna, osadzona i rewizjonistyczna historia.

Wiele narracji

W tej podkategorii podcasty mają wiele odcinków, a każdy z nich może mieć wiele historii (czasami mają one wspólny motyw). Innymi słowy, w jednym odcinku mogą znajdować się dwie, trzy lub nawet więcej historii.

Przykłady: This American Life, Snap Judgment, The Moth i Invisibilia.

---

Kiedy mówię ludziom o tych kategoriach podcastów, często jestem dyskutowany. Próbują podać przykład, który nie pasuje do tego schematu. Ale nie udało mi się jeszcze tego znaleźć. Okay, są przykłady, które nie do końca pasują, na przykład podcasty z instrukcjami. Ale powiedziałbym, że używają podcastów jako środka dystrybucji materiałów, używają infrastruktury podcastowej, ale nie są bezpośrednio związane z podcastingiem. . Możesz spróbować samemu, a jeśli ci się nie uda, po prostu użyj tych kategorii jako ramy.

Audio ma jedną zaletę - stosunkowo tania produkcja, więc nic (bez czasu) nie powstrzymuje Cię przed eksperymentowaniem z różnymi kształtami i ostatecznym wyborem tego, co lubisz najbardziej.

Wypróbuj kilka opcji i zobacz, co się stanie.

Kiedy ja i mój zespół opracowywaliśmy dokument „Gdzie powinniśmy zacząć?” z Esther Perel nie mogliśmy zdecydować o formie. Jeśli nie wiesz, kim jest Esther Perel, pozwól mi wyjaśnić: jest psychoterapeutką rodzinną, autorką bestsellerowych książek i dwóch reportaży, które poleciały w stratosferę na konferencji PRZETRZĄSAĆ, czołowy specjalista w swojej dziedzinie. Uważa się, że wyjazd do Estery to ostateczność; często odwiedzają ją pary, które już próbowały (na próżno) innych terapeutów. Esther zwykle przyjmuje pary raz, prowadzi z nimi ogromną, trzygodzinną sesję, a następnie wysyła je do innych specjalistów. Sama Esther by tego nie powiedziała, ale jeśli ci nie pomoże, nikt ci nie pomoże. Zrozumieliśmy, że talent Esther jest wyjątkowy i jeśli uda nam się zrobić z nią projekt audio o związkach, będzie to coś niesłychanego.

Kiedy po raz pierwszy zastanawialiśmy się, jak skontaktować się z Esther, przeszliśmy przez najbardziej tradycyjne formy jej podcastu: na przykład niech Esther rozmawia z innymi intelektualistami, niech Esther odbierze wezwania słuchaczy, niech Esther zostanie przesłuchana przez głównego asystenta i tak dalej. Przyjrzeliśmy się wszystkim tradycyjnym szablonom strukturalnym podcastów, skupionym na kimś o niezwykłym sposobie myślenia. Ale jakoś nie poszło dobrze. I chociaż Estera jest geniuszem w porozumiewaniu się z ludźmi i mówi w dziewięciu językach, nie jest zbyt dobra w czytaniu a vista. Wydaje się, że jest zawstydzona, wcale nie tak jak gładka, miękka, ciepła Esther, którą słychać teraz na płycie.

Ogólnie żadna z podstawowych opcji formularza nie działała. W napadzie irytacji Esther w jakiś sposób zasugerowała, żebyśmy po prostu nagrywali jej sesję z parą. Jest na to ogromny wpis, ale możesz pominąć kolejkę, jeśli para jest gotowa, że ​​zostaną anonimowo uwzględnieni w badaniach i książkach Esther. Wiedzieliśmy, że znalezienie pary będzie dość łatwe. Esther chciała, żebyśmy zobaczyli, co robi - być może dałoby nam to do myślenia, jaką formę wybrać podcast.

Mój zespół umieścił mikrofony w jej gabinecie, założył klapy dla Estery i pary (w pokoju było co najmniej sześć mikrofonów). Podczas nagrywania sesji zespół produkcyjny siedział w sąsiednim pokoju. Następnie nagraliśmy całkowicie szalone historie par z poważnymi problemy w związkuale pierwsza para była dość powszechna. Byli młodzi, pochodzili z Indii i próbowali znaleźć równowagę między tradycyjnymi rolami (i odpowiadającymi im oczekiwaniami) a nowoczesnymi postawami. Na początku myśleliśmy, że nagranie to coś w rodzaju shnyaga, ale potem coś zauważyliśmy. Miała jedną niesamowitą cechę.

Pamiętasz film „The Ring”? Tam wszyscy, którzy oglądali taśmę wideo, wkrótce umarli. Więc u nas było bardzo podobnie, tylko nikt nie zginął.

Każdy, kto słuchał nagrania sesji Esther - szczerze, wszyscy - niezależnie od pozostałych, robił to samo. Wszyscy poszli do domu i dyskutowali ze swoimi partnerami o tym, co usłyszeli, a następnie próbowali dowiedzieć się, czy w ich związku jest coś podobnego. Każdy. Mężczyzna. Kiedy to zauważyliśmy, rozszerzyliśmy bazę testową. Wszyscy nam mówili, że po wysłuchaniu nagrania zaczęli rozmawiać o swoim związku z partnerami. I wtedy do nas dotarło. Nagranie sesji nie było tylko demonstracją umiejętności Esther, a nie tylko przewodnikiem, który pomógł nam określić, w którym ze znanych pudełek umieścić podcast. To był podcast Esther.

Dokumentując to, co się działo, przypadkowo natknęliśmy się na koncepcję całego programu. Esther. Para. Przez trzy godziny siedzą sami w pokoju, a potem edytujemy i pakujemy ich rozmowę. Wiele osób powiedziało później, że podcast Od czego powinniśmy zacząć? był przełomem, ale w jego istocie nie było przełomu. Ludzie tylko opowiadają historie. Para ma kilka wersji tych samych historii - jedną wspólną i każda ma swoją własną. Esther pomogła im to przemyśleć historie i spójrz na nie w nowy sposób. Ale w rzeczywistości wciąż opowiadali historie, nic więcej. Ponownie nie zakładaj, że jest tylko czerń i biel. Czy powinieneś posłuchać Where Should We Begin? przyjrzyj się bliżej, możesz znaleźć ślady o różnych kształtach. Większość odcinków zaczyna się od krótkiego szkicu, słuchacz poznaje parę i dowiaduje się o ich problemie - to krótka historia.

Podczas montażu często wstrzymujemy nagraną sesję, aby Esther, która nagrywa później, mogła zrobić małą tyradę na temat tego, co słyszymy i co to znaczy, a to wszystko splata się z oryginałem nagranie. A nawet jeśli przeprowadzisz innowacyjny eksperyment z kształtem, za pierwszym razem może on nie zadziałać. Będziesz musiał go wzmocnić.

Eric Nuzum jest producentem i strategiem. Kierował działami podcastów w NPR Radio i Audible, a teraz dzieli się swoim doświadczeniem w książce. Jak wybrać fabułę podcastu i zbudować historię? Jak zaplanować produkcję i znaleźć słuchaczy? Autor odpowiada na te i inne pytania, a także dzieli się sztuczkami i sztuczkami, które pomagają mu w pracy: na przykład „metoda dziesięciu słów” i „technika Schwarza”. Jeśli jeszcze nie próbowałeś podcastów, po przeczytaniu na pewno będziesz chciał kupić mikrofon i nagrać swój pierwszy odcinek.

Kupić książkę