Jak gubimy się w związkach i czy można tego uniknąć

Czasami wydaje nam się, że kochać kogoś oznacza całkowicie rozpuścić się w tej osobie, połączyć się z nią w jedną całość. Zamień się w jedną z tych par, które chodzą razem wszędzie, załóż wspólne konto w sieciach społecznościowych, udostępniaj ze sobą absolutnie wszystkimi i całkowicie wykluczają zaimek „ja” ze swojego słownika, zastępując go "my". Ale poświęcenie się i całkowite porzucenie własnych interesów często leży u podstaw współzależnych związków i różnych form przemocy. I tak to się wszystko dzieje.

Zapominamy o naszych zainteresowaniach

Harmonijny związek nie jest zwolennikiem i liderem, nie jest plusem ani minusem. To związek dwóch pełnoprawnych osobowości, z których każda ma swoje własne interesy, pragnienia i cele. Zdarza się, że te interesy wchodzą w konflikt. Na przykład: on planuje pójść na imprezę ze wspólnymi przyjaciółmi, a ona chce położyć się na kanapie i oglądać programy telewizyjne. Nic złego się nie stanie, jeśli ktoś się podda. Powiedzmy, że zgadza się spędzać weekend w domu.

Ale jeśli jeden partner za każdym razem rezygnuje ze swoich pragnień dla dobra drugiego, nie przypomina to zdrowego i równego związku.

Taka osoba może nawet poświęcić karierę, zapomnieć o swoim ulubionym hobby i innych ważnych dla niego rzeczach. Dokonywanie takich ustępstw uczyni go nieszczęśliwym i nieuchronnie zrani związek. Wcześniej czy później drugiemu wspólnikowi, nawet jeśli nie wymagał takich ofiar, zostanie wystawiona faktura:

• "Poświęciłem wszystko dla ciebie i dla ciebie!"
• „Porzuciłem swoje hobby i poświęciłem czas tylko Tobie!”
• "Wydałem na ciebie wszystkie pieniądze i nie zatrzymałem niczego dla siebie!"

Co robić

• Kontynuuj swoje hobby. Możesz zaangażować swojego partnera w ulubioną rozrywkę, a jeśli nie podziela twoich zainteresowań, wybierz czas, który poświęcisz na swoje hobby.
• Porozmawiaj z ukochaną osobą o swoich celach i pragnieniach. Jeśli twoje aspiracje się nie pokrywają, spróbuj znaleźć kompromis - upewnij się, że żadna ze stron nie ucierpi. Kiedy partner nie traktuje poważnie twoich celów, zaszczepia w tobie poczucie winy, wymaga od ciebie porzucenia tego, co zaplanowałeś - warto się zastanowić, czy takiej relacji potrzebujesz, bo to wszystko znaki przemoc emocjonalna.
• Wspieraj zainteresowania i hobby swojego partnera. Wyjaśnij mu, że nie musisz poświęcać tego, co jest dla ciebie ważne.

Nie bronimy swojej opinii

Wydaje nam się, że w idealnym związku nie powinno być konfliktów, dlatego jesteśmy gotowi zgodzić się z partnerem - jeśli tylko nie ma kłótni. Ale jeśli ktoś sam przez cały czas poddaje się, stopniowo traci wiarę w siebie, traci osobiste granice, staje się zbyt prowadzony.

Co robić

Zdrowy związek nie oznacza, że ​​twoje poglądy zawsze się pokrywają i że nie będziesz walczyć. Zakładają, że będziecie mogli się nawzajem wysłuchać, spokojnie wyrazić swoje stanowisko, zaproponować opcje rozwiązania konfliktu i wybrać taki, który będzie pasował do obu.

Na przykład jeden z partnerów chce mieszkać we własnym domu, dla drugiego ważna jest rozbudowana infrastruktura. Możesz się o to pokłócić w plusku. Lub możesz omówić sytuację i wybrać prywatny dom lub kamienicę na przedmieściach, tak aby w pobliżu były sklepy, przystanki autobusowe i przychodnie.

Zapraszam do wyrażenia swojej opinii, nawet jeśli wiesz, że Twój partner jej nie podziela. Naucz się spokojnie bronić swoich wartości, bez obelg i skandali. I nie pozwól ukochanej osobie zgodzić się z tobą na pokaz.

Rezygnujemy z naszych przyjaciół

Przed rozpoczęciem związku regularnie widywałeś swoją rodzinę, odwiedzałeś przyjaciół. Ale teraz masz ukochaną osobę - a wszyscy inni ludzie zaczęli stopniowo znikać z twojego życia. Czasami ten proces jest dość naturalny i postrzegany filozoficznie: czas płynie, zmieniają się zainteresowania i wartości, także krąg społeczny. Ale gdybyś musiał zapomnieć o przyjaciołach, ponieważ twój partner ich nie lubi lub przestałeś chodzić book club spotkania, bo najwięcej czasu zajmuje Ci ukochana osoba, powinieneś być ostrożny.

Takie zachowanie może być manipulacją, której celem jest odizolowanie cię od bliskich, pozbawienie cię wsparcia i sprawienie, że będziesz bardziej kontrolowany.

Zdarza się również, że poświęcamy komunikację z przyjaciółmi i znajomymi, nie dlatego, że zostaliśmy do tego zmuszeni, ale dlatego, że uważamy, że jest to słuszne. Podobno partnerzy powinni spędzać razem cały czas. W takim przypadku sami wprowadzamy się w izolację. Grozi to samotnością, rozczarowaniem i niezadowoleniem, które z czasem z pewnością przeleje się na drugą połowę.

Co robić

Pozostań w kontakcie z przyjaciółmi i rodziną. Czatuj, dzwoń, rezerwuj czas na spotkania. Jeśli twój partner nie dogaduje się z twoimi kumplami, spróbuj wygładzić konflikt. Lub sam z nimi rozmawiaj. Rozpoczęcie poważnego związku nie oznacza zamknięcia się w domu i odcięcia się od świata zewnętrznego.

Nie spędzamy czasu sami

Ktoś myśli, że jeśli któryś z partnerów chce być w środku samotność, to jest problem w związku. W końcu kochający ludzie nie męczą się sobą i nie potrzebują samotności. W rezultacie nie poświęcasz czasu dla siebie, nie odpoczywasz. A to jest bardzo wyczerpujące, irytuje osobę, złości na partnera.

To samo dotyczy przestrzeni osobistej.

Istnieje opinia, że ​​między bliskimi nie może być zamkniętych drzwi i tajemnic.

Oznacza to, że musisz podać swojemu partnerowi hasła do kont w sieciach społecznościowych, pokazać mu korespondencję na żądanie, zgłosić gdzie byłeś, co zrobiłeś, o czym myślisz i o czym marzysz. Ale jeśli na pierwszy rzut oka taka otwartość może wydawać się romantyczna - tak blisko jesteśmy, niczego przed sobą nie ukrywamy - to z czasem z jej powodu zacierają się osobiste granice. Człowiek nie czuje się już całkowicie niezależną osobą. Albo całkowicie się zatraci, albo spróbuje wyrwać się z duszącego związku.

Co robić

• Spędzaj czas ze sobą regularnie, jeśli czujesz taką potrzebę. Zostań sam w domu, chodź na spacery, chodź do kina lub na wystawy. Rób co lubisz i ciesz się własnym towarzystwem. Samotność doda dużo energii, pomoże przewietrzyć i wypełnić nowymi pomysłami.
• Określ, jakie informacje chcesz udostępnić swojemu partnerowi, a co wolisz przy sobie. Nie ma problemu, jeśli nie chcesz podawać mu haseł do swoich kont, nie mówić mu, o czym rozmawiałeś ze znajomymi, ani wyjaśniać, dlaczego było Ci smutno. Powiedz ukochanej osobie, że relacje opierają się na zaufaniu i że potrzebujesz przestrzeni. Jeśli się z tym nie zgadza i wymaga odpowiedzialności za każdy ruch, możesz być ofiarą. sprawca.

Oczywiście wszystkie powyższe sugerują, że nie okłamujesz ukochanej osoby, nie oszukujesz go ani nie oszukujesz jego zaufania.